8,325 matches
-
pentru o convorbire interurbană; cine știe unde sunt acum cei de la care am primit instrucțiuni, ba chiar ordine; e clar că depind de alții, nu arăt a om care călătorește pentru treburile lui sau care are afacerile lui. Par mai degrabă un executant, un pion într-o partidă foarte complicată, o mică rotiță într-un angrenaj imens, atât de mică, încât nici n-ar trebui să se vadă; de fapt, fusese stabilit că aveam să trec pe aici fără să las urme: în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Dallas nu reprezenta o personalitate susceptibilă de a evolua, în nici un caz mai mult decât Ripley. Kane își controla mult mai anevoie gândirea cât și acțiunea decât Dallas. Iar despre imaginație, să nici nu mai vorbim. Era un bun ofițer executant care nu va fi niciodată avansat căpitan de navă. Acest post cu răspundere cere o anumită stăpânire dublată de îndemânarea reală de a conduce oameni. Kane nu era hărăzit cu niciuna din aceste calități. În comparație cu acelea ale superiorului său ierarhic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
în seamă părerea ofițerului științific despre "exec", Parker îl privi și-i zise zeflemitor: ― Chiar că parcă ai fi mort. Știa că și el arăta la fel. Hipersomnul zbârcea și pielea și mușchii. Se întoarse către cufărul lui Kane. Ofițerul executant se ridică în sfârșit în picioare. ― Ce bine că m-am întors, zise făcând cu ochiul. ― Lăsați poveștile, că știm noi cât îți trebuie să te trezești. Kane păru șocat. ― Asta-i calomnie, Parker! Sunt doar ceva mai încet decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
ale planetei miniaturale. ― Nici un defect de alteritate sub Nostromo sau în imediata apropiere. Trebuie să fie un loc bun de aterizare. Dallas rămase pe gânduri. ― Ești sigur de compoziția suprafeței? ― Roca asta e prea veche ca să fie altceva, răspunse ofițerul executant, morocănos. M-am săturat de chestia asta cu vechimea unei planete și cu componentele solului. Crezi cumva că vă fac să aterizați în craterul unui vulcan? ― De acord, de acord.. Iertare. Voiam să fiu cât mai sigur. N-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
toate compartimentele, aerul nu prezintă nici un semn de contaminare. Cred că suntem încă etanși. ― Iată cele mai bune vești din ultimele șaizeci de secunde, zise Dallas. Kane, aprindeți ecranele de viziune exterioară care mai sunt în stare de funcționare. Ofițerul executant îndreptă fascicolul celor trei camere. Pe ecrane dansară, fluctuante, confuze, forme vagi de relief, apoi aceste apariții fură înghițite de întuneric. ― Nimic. Suntem la fel de orbi afară ca și aici. Trebuie să ne procurăm neapărat un surplus de energie dacă vrem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
intercom. ― Pasarela? Aici Kane. Aparent ostenit dar mulțumit de treaba făcută, Parker se auzi din măruntaiele navei: ― Nu știu cât o să țină... Unele suduri prezintă semne de umiditate. Dacă scoatem tot din conductă, refacem sudurile. Acum ar trebui să aveți energie. Ofițerul executant manevră un comutator. Pasarela se lumină instantaneu, lectorii electronici șovăiră, apoi se aprinseră, și în fața acestei agreabile abundente de semnalizatoare în cabină izbucniră exclamații de satisfacție. ― Avem energie și lumină, raportă Kane. Bună treabă! ― Nu facem decât treabă bună. replică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
zise Kane aprins, mă declar voluntar pentru prima ieșire. Aș dori să am șansa de a-l privi de-aproape pe misteriosul nostru naufragiat. Nu se știe ce-am putea găsi. ― Bijuterii și bani? nu se putu abține Dallas. Ofițerul executant dădu din umeri. Ofițerul său secund era un vânător notoriu de comori. ― De ce nu? ― Am înțeles perfect. Bine! (În calitate de căpitan al acestei expediții, Dallas făcea obligatoriu parte din grupa de cercetare. Era o regulă tacită. Era nevoie de un al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
cu siguranță ascunse îndărătul pereților cenușii. Inele de metal încingeau solul, pereții, tavanul dând senzația aflării în interiorul unei cuști toracice umane. Lumina fantomatică strecurată din exterior dansa lasciv printre particulele de praf în suspensie. Dallas se uită la ofițerul său executant. ― Ce crezi? ― Nu știu. Un antrepozit, poate. Dacă n-o fi o parte dintr-un sas mult mai complicat. Da, este trebuie să fie! Tocmai am trecut printr-o ușă dublă, iar acesta este adevăratul sas. ― Cam mărișor pentru un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
ajuta la susținerea lui Kane, dar Dallas îl respinse fără menajamente. ― La o parte! El și Lambert îl alungiră pe "exec" pe planșeu și, în sfârșit, își scoaseră căștile. Păstrând o distanță respectuoasă. Ash dădea ocol formei curbate a ofițerului executant... până văzu lucrul acela lipit de fața acestuia. ― Doamne! murmură. ― Este viu? întrebă Parker admirând simetria creaturii. Dar îi apăru și respingătoare. ― N-am de unde să știu, dar nu vă atingeți, zise Lambert scotându-și ghetele. ― Nici n-am de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
era legat de corpul bolnav. Dallas acționă ieșirea platformei din habitaclu. Creatura nu se clintise și nici nu slăbise priza pe țeasta lui Kane. ― Mașina de tăiat? Asth indică micul laser pe care-l utilizase Dallas pentru străpungerea căștii ofițerului executant. ― Nu. Voi încerca să procedez cât mai lent cu putință. Vezi dacă găsești vreo lamă. Ash se deplasă spre trusa de instrumente de chirurgie, căută în ea și reveni cu o versiune mai fină a mașinii de tăiat, pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
decât să duc încărcătura pentru a-mi asigura subzistența. Dacă voiam să fiu un adevărat Explorator, cu orice preț, mă angajam în Corpul Frontierelor. Gloria... nu, mulțumesc. Nu-i de mine. Vreau să fac în așa fel încât ofițerul meu executant să supraviețuiască și să rămână alături de mine. Ripley rămase tăcută pentru câteva minute. Când vorbi, în vocea ei nu mai era nici o urmă de amărăciune: ― Ați fost împreună pe multe zboruri? ― Destule, ca să ne cunoaștem, răspunse Dallas, pe un ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
putrezit al nenorocitului Kane. Ajunseră în sfârșit la infirmerie, răsuflând din greu. Nici urmă de ciorchini osoși, chirciți pe pereți, nici de tumoare pe anatomia "execului". Ash nu mințise când afirmase că apăruse o schimbare substanțială în starea lui. Ofițerul executant era așezat pe platformă cu ochii deschiși și limpezi, funcționând în armonie cu creierul. Fața i se întoarse spre grupul celor sosiți. ― Kane! (lui Lambert nu-i venea să creadă.) Te simți bine? ― Vrei ceva? întrebă Ripley. Nu răspunse la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
coridor. Treptat, oftară, se dezmeticiră. Kane rămăsese răsturnat pe scaun cu capul dat pe spate, cu gura căscată. Bizar, Dallas se simți ușurat. Nici el și nici altcineva nu va avea de înfruntat ochii morți ai lui Kane. Pieptul ofițerului executant, explodat literalmente, era căscat, și chiar de la distanță, Dallas putea să vadă cum organele interne fuseseră împinse în lături pentru a face loc suficient pentru dezvoltarea creaturii. Pe masă și pe jos erau răspândite cioburi de veselă. Ici și colo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
jur, functiona statutul special? Pepiniera-model a subteranei, pregătită a-și desăvârși, treptat, organizarea sectară, potențialul de intervenție? Fotografului Octavian i s-ar fi potrivit, desigur. Dar celorlalți? Cum primesc și cum înțeleg comenzile-tip? Viata amputată păstrează resurse de ambiguitate? Executanți exemplari, concentrați doar spre obiectivul imediat, reduși la minimul operațional? Blindați în propria lor izolare, în care nu există devierea, ocolul, amânarea, nici glumele ștrengărești, nici bârfe și controverse, nici ezitările și dilemele? Doar bruschețea comenzii, actul elementar? Dar recitările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
sistemului, achitat la Nürnberg? Numea totalitarismul hitlerist: prima dictatură a epocii moderne. Mă rog, Speer dădea și explicații, cum știi. Dictatorul nu mai are nevoie de colaboratori cu mari calități. Tehnica oferă mijloace de informare care mecanizează activitatea subordonaților. Simpli executanți docili ai ordinelor...“ Tolea tăcea, visa, dormea, nu se obosea să dea vreun semn de prezență. Convins că, până la urmă, logoreea vecinului Gafton avea să dea în clocot. Guralivul se apropia, excitat, chiar de subiectul-tabu. „Ai avut dreptate, domnule Vancea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
nu toți oamenii asasinați au fost înregistrați. Morți n-au fost numai cei executați prin împușcare sau schingiuiri ci și prin otrăviri, înfometare, absența asistenței medicale și a medicamentelor, izolări în condiții inumane, etc., etc. Statistici care îngrozesc istoria Desigur executanții nu se pot abstrage crimelor, dar la centrul acțiunii trebuiesc numiți decizionarii și aceștia, în mare parte, erau alogeni (în general evrei, ș.a.), cum în Basarabia, când la retragerea din 1940, au fost asasinați prin surprindere 42.000 de ostași
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
nu? Preț de o secundă, Marie avu impresia că vede profilîndu-se peste landă umbra unui mers săltăreț și șchiopătînd. Și un pachet de cîrpe vechi. Lucas Îi urmări gîndurile și dădu din cap. - Pierric a putut foarte bine servi drept executant al acțiunilor josnice. 20 Nu degeaba era fiica mamei ei, Își spuse Lucas după ce o interogase pe Gwenaëlle Le Bihan timp de o oră și suportase răutatea replicilor ei acide. Negase neobosită absolut totul, În bloc: naufragiul, prada și, evident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
de privirile celorlalți. Roja dirija totul din umbră, lucrul ăsta ar fi trebuit să-l observe din prima clipă, dacă nu s ar fi lăsat atît de ușor furate de atmosfera din jur. Părințelul și Milițică erau doar niște simpli executanți, dar ele abia mult mai tîrziu și-au dat seama de asta. După primele întîlniri care avuseseră loc în formulă completă, Roja a început să lipsească tot mai des, să nu-și mai facă apariția decît în trecere. Mai în
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
mă întrebă el. — Desigur, domnule, l-am asigurat imediat. Cimitirul acesta vă va purta numele peste veacuri. Bătrânul roși și protestă vag. — Va fi opera dumitale, nu a mea. Nu, nici vorbă, am sărit imediat. Eu voi fi un simplu executant. I-am spus că un proiect atât de măreț ar fi avut nevoie de dalta unui Michelangelo. Păcat că nu trăise în vremea lui Michelangelo. Trăia în vremea mea. Dar prețuiam cum se cuvenea faptul că-mi încredințase mie o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
consemnează repetarea unei scene: constructorul contemplă rezultatul și Își declară satisfacția: Și a văzut Dumnezeu că este bine. Ne aflăm, parcă, pe un șantier dintre cele mai pământești cu putință, unde beneficiarul (care se identifică, În cazul de față, cu executantul) procedează la recepția - mai Întâi parțială, apoi finală - a lucrării. Aici ar fi mai multe de discutat. Ce vrea să Însemne acest: Și a văzut Dumnezeu că este bine, mă și vă Întreb? - În granițele ipotezei dumneavoastră, cred că prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu lase loc de interpretări, de acord? Or, dacă, Într-adevăr, nu a avut șansa opțiunii, devine mai mult decât Îndoielnică existența unui proiect, a unui plan dumnezeiesc propriu al creării lumii, iar Demiurgul coboară, ipso facto, la rang de executant. Și Într-o variantă, și În cealaltă, veți fi de acord cu mine că imaginea Creatorului așa cum e atestată ea de Biblie se apropie mai puțin de a unui demiurg atotputernic și mai mult de a unui inginer - mai empiric
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
să nu atragă atenția, să nu creeze suspiciuni, să nu lezeze orgolii. Această frică cronică i-a anihilat orice tentativă de afirmare. Este un abulic. Singura lui ambiție: să fie un funcționar model. Mi-l Închipui ascultător și un excelent executant al ordinelor; chiar și acasă probabil că nu pretinde nimic mai mult decît i se oferă. Cred că nu are nici o pasiune. S-ar putea să-i placă footballul sau filmele de aventuri, tocmai pentru că acestea presupun o anumită dezlănțuire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
individuală personalități proprii, rămânând totodată legați printr-o misterioasă fraternitate - fraternitate care, după Hubczejak, e tocmai elementul cel mai necesar renașterii unei umanități reconciliate. Neîndoielnic, Hubczejak era sincer când se prezenta ca un simplu continuator al lui Djerzinski, ca un executant a cărui singură ambiție era să pună În practică ideile maestrului. Stă mărturie, bunăoară, fidelitatea lui față de această idee bizară ce apare la pagina 342 În Clifden Notes: numărul indivizilor din noua specie trebuie să rămână În permanență egal cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
așa cum arăta. Deși zeul era analfabet, constituia o forță. Păcat? Probabil astea erau regulile jocului. Costică se abilita singur într-un război din care știa să tragă doar foloase. Era născut să fie lider. Cu ambiții mai modeste, ceilalți rămîneau executanții unei morale conformiste. Nimeni nu-și risca pîinea pentru o libertate neghioabă la urma urmei. Ce naivitate să crezi că niște sclerozați ca Gărgăun, intriganți ca Fărocoastă sau o perversă ca Aneta ar fi interesați de adevăr ori de principii
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
aș fi știut atâtea limbi străine, nici atunci cred că nu aș fi considerat că sunt destule la număr, pentru înjura când am ocazia să îl ascult pe întâi proțăpitul (și la propriu și la figurat) om în stat, minunatul executant al hăhăielii agresive, Traian Băsescu, atunci când apare pe sticlă, să ne mai spună el, doar el având voie la modul plenar, care mai e faza la zi cu România. Oh, cred că de abia atunci mi-aș mai răcori și
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]