12,882 matches
-
pân’ la apus Cu mult dar și bucurie Pacea Domnului să fie Că de-acum până-n vecie Mila Ta Doamne să fie. La anul și la mulți ani! Lumea ieșea afară la noi, care-i colindam și ne dădea colaci, mere, bani, bomboane, și ne mulțumeau frumos spunându-ne să venim și la anul cu colinda. Ei!! Mai erau colinzi: Steaua sus Răsare, Trei Păstori, O ce Veste Minunată! și cam astea erau colindele. Acum ce colindă unu copiii la ușe
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
scaun - tata; 1 scaun - eu. Răspuns: 4 scaune Într-o cameră sunt 2 tați, 2 fii, un bunic și un nepoțel. Câte persoane sunt în cameră? Răspuns: în cameră sunt 3 persoane. Doi fii și doi tați au mâncat 3 mere, câte un măr fiecare. a) Este posibilă această situație? b) Dar dacă trei fii și trei frați au mâncat 4 mere, câte unul fiecare? Rezolvare: B. Probleme de criptarimetrie La aceste probleme se înlocuiesc în total sau în parte, cifrele
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Bordea Felicia () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92819]
-
scaun - eu. Răspuns: 4 scaune Într-o cameră sunt 2 tați, 2 fii, un bunic și un nepoțel. Câte persoane sunt în cameră? Răspuns: în cameră sunt 3 persoane. Doi fii și doi tați au mâncat 3 mere, câte un măr fiecare. a) Este posibilă această situație? b) Dar dacă trei fii și trei frați au mâncat 4 mere, câte unul fiecare? Rezolvare: B. Probleme de criptarimetrie La aceste probleme se înlocuiesc în total sau în parte, cifrele prin semne sau
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Bordea Felicia () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92819]
-
Câte persoane sunt în cameră? Răspuns: în cameră sunt 3 persoane. Doi fii și doi tați au mâncat 3 mere, câte un măr fiecare. a) Este posibilă această situație? b) Dar dacă trei fii și trei frați au mâncat 4 mere, câte unul fiecare? Rezolvare: B. Probleme de criptarimetrie La aceste probleme se înlocuiesc în total sau în parte, cifrele prin semne sau litere și se cere restabilirea calculului prin raționamente matematice bazate pe proprietăți ale numerelor sau operațiilor aritmetice pe
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Bordea Felicia () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92819]
-
să-l aștept, până rezolvă cu mama lui - În preajma morții. Ea era (...) oarbă, surdă, soră cu Mitropolitul Gheorghian . Obligat să plece și la Pomîrla pentru a-și face stagiul militar, nefăcut la timpul lui, Îmi trimite un coș mare cu mere din pomi altoiți, din grădina lui și o scrisoare În care Îmi explică situația. În acest timp, luptă mare. D-na Aneta Lovinescu, mama lui Lala și Horia Lovinescu, devenită bună prietenă a mea, mă invita la ceaiuri, unde găseam
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
trimis un răvaș lui Cao Cao, exprimându-și dorința de a capitula. În același timp, Cao Cao a primit informații și de la spionii lui ascunși în armata condusă de Zhou Yu, care confirmau faptul că Huang Gai a fost bătut măr de Zhou Yu. Cao Cao l-a crezut pe Huang Gai. În acel moment, a mai venit la Cao Cao cunoscutul strateg Pang Tong. Bucuros din cale afară, el l-a întrebat pe Pang Tong ce poate să facă să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
care noi o interpretăm că le merge rău. Mai vorbea Bukarester Tagblatt cu furie de răs punsul Aliaților la propunerile de pace ale împăratului. Nu l-au publicat însă, dar o telegramă din Paris spunea că s-au întrunit Ca merele române la Iași și au votat prin aclamație urmărirea răz boiului până la extrem, regele fiind de față. În întunericul în care trăiam, ce departe ne simțeam de toți ai noștri, aflând abia peste 10 zile aceste știri însuflețitoare! Printre prizonieri
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
într-un fotoliu, la strigătele și hotărârile ce lua și lăsa nevasta lui, care își arunca hai nele din dulap în geamantan și viceversa. Fusei trist impre sionată de această pasivitate așa de mare, încât părea morbidă. Trebuie însă să măr turisesc că nu am înțeles în acea împrejurare, unde fusese vorba de viață și de moarte pentru fiul său, indiferența nu numai a Elizei, de la care mă așteptam, dar a lui Ionel. Au rămas la Florica cu musafirii lor, nu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
îmi strigă cineva, care coboară scările în fața mea. E Tamara: își dezvelește dantura alb-strălucitoare într-un surîs de primăvară și-și scutură părul scurt, buclat, cu mai bine de jumătate din fire albe, capul ei parcă ar fi coroana unui măr în floare. Știe că-i stă foarte bine așa, de-aceea nici nu-și vopsește părul. Ne privim și ne surîdem. Bună! Bună! Mai coboară două trepte, oprindu-se în fața mea: Am avut treabă pe-aici. Am încercat și ușa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
dosarele, și eu înțeleg în fuga ei teama de-a nu se întoarce să-mi spună că-i pare rău. Urc cîteva trepte, pînă la primul palier și mă opresc să privesc în jos, printre scări, urmărind capul ei brumat, mărul în floare, pe care îl caut de multe ori cu privirea prin mulțimea de pe peronul din fața combinatului, ori prin aglomerația vreunei săli de cinema. Tresar de fiecare dată cînd îl văd, și-n restul zilei parcă sînt mai bogat cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
riști să-ți sugi degetul. Pe cînd gata piesa? Ce piesă? îl întreb. He-he! rîde Graur. Uitați-vă la el: "ce piesă?" Aia pe care o scrii acum. Că doar nu vii pe-aici așa de des numai de florile mărului. Pariez că măcar unul-doi dintre noi cei de-aici o să ne recunoaștem în ea. Graure, intervine Brăduț, punîndu-i cafeaua în față, cam exagerezi... Am dreptate, Mihai? mă întreabă Graur scurt, ca un ordin. Da, murmur eu. Cei de față, toți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
o femeie, ținînd creionul între degete ca pe o țigară, mă privește fix din clipa cînd am intrat. I-am simțit mereu privirea, grea și răscolitoare, vrînd să mă facă s-o privesc. Are părul brumat, ca o coroană de măr înflorit. "Tamara, noaptea mea de Ajun", îmi zic, privind-o în treacăt. Sînt copt pentru a mă căsători cu Livia? iată întrebarea ei, la care am impresia că nu am reușit să răspund. Ceva scîrțîie și nu-mi pot da
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
iar maistrul Cornea împreună cu un maistru de la atelierul mecanic central, de la secția de cazangerie, controlează sudura. Fain! exclamă Cornea, stingînd lanterna cu care a controlat conducta. No, ce fain, mă Cornea, îi spune maistrul de la cazangerie, vezi că pe asta mere hidrojen, nu trebe să aibă nic, niși-o boabă cît inu... Voi, se întoarce el spre trei mecanici, băgați peria... Mecanicii scot dintr-o ladă o perie rotundă, din sîrmă, de diametrul conductei, o montează pe tija mașinii de curățat și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
și tu...? ... Și eu, îi răspund. Izbucnim amîndoi într-un rîs gîlgîitor, că nu ne mai puteam abține. Al naibii să fiu dacă n-am vrut să mă botez în chiuvetă, zice Vlad. Fata asta e dracul gol! Ca un măr: te-mbie să muști din el, dar nu înainte de-a fi botezat. E trist, totuși, Vlade, nu găsești? îl întreb. O fată ca ea să fie pradă unor astfel de concepții... Treaba ei! strînge Vlad din umeri. A, apropo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
Pantilimon Simion, Mon-Mon pentru dușmani și Baronu` pentru prieteni, proxenet scăpătat, alură de fante, alunecos și parșiv, acuzat de trei omoruri, nedovedit în niciunul, săltat numa` pentru curvăsărie, neamule, vorba lui) apucă din nou sticla și trage câteva gâturi zdravene. Mărul lui Adam se mișcă vesel în sus și în jos, iar Tică intră instantaneu în panică: N-o da gata pe toată, Baroane, te-au transpirat fufele alea? Că nu mai avem alta și dimineața pișcă la degete și la
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
având întipărite rânjete de satisfacție pe fețe. Doar câteva tablouri spuneau alte povești. Pictorul se așezase în fața unor îndrăgostiți, spre exemplu, în timp ce aceștia se sărutau. Rămăseseră pentru totdeauna în tablou, cu buzele lipite, ninși de flori albe, căzute dintr un măr. O fetiță, în iarbă, jucând-se pe lângă Casa Păpușilor, în vreme ce alături de ea, întinși pe o pătură cadrilată, părinții ciocneau pahare cu vin roșu. Se vedea în spate creasta unui munte, acoperită cu un capișon alb. Fetița avea ochi albaștri și
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
mamei). Tot încearcă să mă corupă și pe mine, dar n are sorți de izbândă! Pe mine tot filologia mă atrage, după cum știi... Tac. Nu pot continua. Dar îți spun ție, Edo. Dorința mea aprinsă, dorința mea dintotdeauna, dar ne măr turisită, este să devin scriitoare. O scriitoare foarte bună, nu ceva mediocru. Mi-e groază să nu rămân o ființă mediocră în ochii tuturor, așa cum sunt acum (chiar dacă uneori, când sunt deprimată, mă amăgesc cu ideea că aș prefera să
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
în pat, anesteziin du-se cu bere, pentru a adormi mai ușor și a evita coșmarul acela. Se gândea la Anda. Avea în minte dinții ei albi, care știau să muște cu atâta poftă din buzele lui, ca dintr-un măr roșu. Mai erau și alte chipuri feminine care îi rătăceau prin minte, suprapunându-se ca niște măști peste același trup de femeie - invariabil, trupul Andei. Zăcea în pat cu ochii închiși și decupa meticulos din corpurile lor, așeza în mintea
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
poate fi adevărat! Trebuie s-o găsesc! Partea a treia îN CERC 1. Doamna Ionescu se trezi cu bucuria secretă a unei alte zile care avea să înceapă, un frumos cerc de 24 de ore mari și rotunde ca niște mere. în fiecare zi, de cum se trezea, doamna Ionescu lua fiecare măr roșu al zilei și îl contempla alene, întrebându-se cum să îl consume mai bine - tăindu-l în felii egale sau mușcând din el cu poftă și terminându-l
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
CERC 1. Doamna Ionescu se trezi cu bucuria secretă a unei alte zile care avea să înceapă, un frumos cerc de 24 de ore mari și rotunde ca niște mere. în fiecare zi, de cum se trezea, doamna Ionescu lua fiecare măr roșu al zilei și îl contempla alene, întrebându-se cum să îl consume mai bine - tăindu-l în felii egale sau mușcând din el cu poftă și terminându-l pe nerăsuflate? Mai rămase în pat câteva minute, închizându-și iar
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
de aceste incursiuni în imaginar, dar nu reușise să depășească o anume reținere în relația cu oa menii, o contemplare a lor abstractă și distantă. Clara Ionescu oftă și se uită la ceas. Se făcuse ora 10. Mușcase gânditoare din mărul roșu al orei 9, până îl dovedise. Era timpul să plece. Venise vremea să se îmbrace și să meargă la su permarket, să-i caute un cadou lui Codrin Neacșu. Mâine era ziua lui de naștere. Codrin Neacșu și soția
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
îi luă jacheta roz de lână, ducându-i-o la garderobă. Sorbi cu nesaț din cafeaua fierbinte care îi liniștea agitația și mai ales înfrigurarea de care se simțise năpădită când ieșise de acasă. Nu mai știa cât e ceasul. Merele rotunde și roșii ale orelor ei veșnic ordonate se amestecaseră dintr-odată în panerul acelei zile, zdrelindu-se între ele și încălecându-se fără noimă. Nu avea ceasul la mână, îl uitase acasă în graba cu care se îmbrăcase. își
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
ziua și n-ai copii, cred și eu! Ce n-aș da să am și eu un bărbat ca al tău, care să mă țină acasă ca în puf! — Am lucrat o perioadă în învățământ, dar n-a mers, îi măr turisi Clara. Am avut chiar o cădere nervoasă din cauza asta și atunci am convenit cu Ion că e mai bine să stau acasă. Oricum, știi cum se plătește în învățământ... — Ce să-ți fac! rosti Georgiana, pe un ton de
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
el când intră În camera de zi. Fetița nu-l auzi. Era la sute de kilometri și de ani depărtare de el. Stătea adusă de spate În fotoliu, cu picioarele Întinse În față. Pe brațul fotoliului erau două cotoare de măr, iar pe podea, lângă ea, era un pachet de biscuiți. — Chiara, zise el, apoi mai tare: Chiara. Ea ridică privirea din pagină, nevăzându-l pentru o clipă, apoi dându-și seama că era tatăl ei. Își coborî imediat privirea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
curajul să-i spună să nu ia cartea cu ea. Ei bine, dacă avea să se trezească la noapte, Îi putea stinge el lumina. Paola veni În camera de zi. Se aplecă și stinse lumina de lângă fotoliu, luă cotoarele de măr și pachetul de biscuiți și se Întoarse În bucătărie. Brunetti stinse lumina și merse de-a lungul coridorului spre dormitor. 6 Brunetti ajunse la Questura la opt În dimineața următoare, oprindu-se În drum să ia ziarele. Crima ajunsese În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]