12,033 matches
-
poliție și de jandarmerie, să urmărească funcționarea instituțiilor de stat, legăturile cu funcționarii din instituțiile bugetare etc. Comunicațiile au fost un alt obiectiv important, aceștia încercând să dețină controlul informativ asupra centralelor telefonice și radiotelegrafice, cablurilor subterane de linii telefonice, uzinelor de apă și lumină din orașe, în instituțiile publice de interes (ministere, comandamente, prefecturi, poliții, Marele Stat Major). Latura contrainformativă a avut în vedere interceptarea rețelelor telefonice și telegrafice, dispunerea unităților în orașe (planul clădirilor, a corpurilor de gardă, a
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
se va acoperi de glorie în pădurea Băneasa, șoselele Alexandriei și Măgurele, Regimentul de Jandarmi Pedeștri va fi comandat direct de Comandamentul Militar al Capitalei și va asigura gărzi și pază întregului centru al Bucureștiului, precum și la ministere, societăți, fabrici, uzine și spitale, Plutonul 210 Poliție va lua parte la luptele de la Otopeni, Legiunea de Jandarmi C.F.R. a organizat paza gărilor și nodurilor de comunicații, iar Legiunea Mobilă de Jandarmi a luptat la gara Pantelimon și în pădurea Băneasa. Lupte intense
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
educației, dar realizarea ei în afara instituțiilor școlare. Educația este, în aceste condiții, sarcina fiecărui individ. Pentru ca educația să se desfășoare în bune condiții, este necesară asigurarea unor "garanții": "- accesul liber al fiecăruia, în orice moment al vieții, la obiectivele educative (uzină, muzeu, bibliotecă etc.); - dreptul fiecăruia de a preda; toți cei care vor să ofere altora ceea ce ei știu, să-i poată întîlni pe cei ce vor să învețe de la ei; - dreptul de întrunire, care presupune libertatea de a participa sau
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
la Lună, București, [1923], Împrejurul Lunei, București, 1923, Dragoste și datorie, București, 1923 (în colaborare cu Ana-Maria G. Bottez), Cinci săptămâni în balon, București, 1923 (în colaborare cu A. Constantinescu), Răzbunarea marinarului, București, 1924, Logodnica indianului, București, 1924, Noul Cain. Uzina fermecată, București, 1924, Salvarea miraculoasă, București, 1925, Aventurile familiei Guzgănescu, București, 1925, Pățaniile familiei Guzgănescu, București, [1930], În fața steagului, București, f.a., Aventurile a trei ruși și a trei englezi în Africa Australă, București, 1933, Mathias Sandorf, București, f.a.; Comoara zânelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285835_a_287164]
-
BĂNUȚĂ, Ion (7.XI.1914, Siliștea, j. Argeș - 30.XII.1986, București), poet. Este fiul Radei (n. Georgescu) și al lui Dumitru Bănuță, țărani. Urmează o școală de arte și meserii, fiind, în paralel, ucenic și muncitor la Uzinele „Grivița”. Participă la grevele din 1933, iar în 1941 este arestat pentru activitate în cadrul PCR. După 1944, devine primul președinte al Sindicatului Ziariștilor din Banat. Urmează liceul în particular și studiază ziaristica la Facultatea de Filosofie a Universității din București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285615_a_286944]
-
de pildă, în oarecare măsură , senzația dogoritoare a unor cuptoare așa cum în vestiare sau săli de dușuri se ameliorează senzația de frig prin utilizarea tonurilor calde. Printre cele mai caracteristice domenii a căror pondere social-economică este deosebită, se numără școlile, uzinele,atelier ele, laboratoarele, unde instrumentele și utilajele trebuie să fie colorate în alte tonuri decăt pereții. In acest domeniu imediat cunoscuta lege a contrastelor își află utilitatea. Cromatica interioară a arhitecturii mai presupune o gamă foarte largă de condiții și
CULOAREA SENS ŞI SENSIBILITATE by ANGELA VASILACHE () [Corola-publishinghouse/Science/263_a_496]
-
Se intensifică starea de revoltă, nevoia de răzbunare, ce se conturează clar acum, devenind predilecte în lirica militantă din anii ’50 a lui T., alături de tema războiului, a luptei de clasă și a reconstrucției socialiste (cu insistență pe munca din uzine): Calea Griviței (1949), Din toamna lui ’39... (1949), Un cântec din ulița noastră (1953). Deja se simte influența folclorică (Cântec pentru nevastă) și apare o nouă dimensiune, aceea a universului mărunt, casnic, care anunță vocația poetului ca autor de literatură pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290159_a_291488]
-
anilor ’50, Ștefan Andrei (Noul oraș, Spre șantier, Împreună, 1953, Oameni și fapte, 1954, Pe drumuri craiovene, 1954, Pe șoseaua Basarab. Evocare a trecutului de luptă al muncitorilor de la fabrica „Constantin David” din București, 1955, Minerii din Valea Jiului, 1955, O uzină cu tradiții revoluționare, 1955, Fata plutașului, 1956, Oamenii din minunata vale, 1956), se încadrează tipologic în producția literară realist-socialistă a epocii și urmăresc, prin încercarea de transpunere a ideologiei de partid în substanță narativă, „să oglindească” noua realitate. Atât în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286973_a_288302]
-
șantier, București, 1953; Împreună, București, 1953; Oameni și fapte, București, 1954; Pe drumuri craiovene, București, 1954; Pe Șoseaua Basarab. Evocare a trecutului de luptă al muncitorilor de la fabrica „Constantin David” din București, București, 1955; Minerii din Valea Jiului, București, 1955; O uzină cu tradiții revoluționare, București, 1955; Fata plutașului, București, 1956; Oamenii din minunata vale, București, 1956; Acea noapte, acea zi de iarnă ’33, București, 1973; La cina din nouă sute șapte, București, 1977; Caietele locotenentului Florian, București, 1983; Amis, Démos et Rythmos
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286973_a_288302]
-
în toată țara, a venit colectivizarea și în 1961 s-a înființat G.A.C. Lehancea, că s-a declanșat exodul tineretului, (dar tot în țară) și foarte mulți au ajuns în mine (Tg. Jiu), la Brașov (Vasile Butnaru, maistru la Uzina 2), la Sascut, Bacău, Iași, Vaslui, București, sau în alte părți, după o viață mai bună. Revoluție, în 1989, aici, nu, nici vorbă. În prezent satul Giurgioana mai are exact 36 de case locuite (la care se adaugă 9 vizitate
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
ca profesor suplinitor fiind repartizat în comuna Stănișești satul Slobozia Nouă (Panu) unde am lucrat circa șase luni până am fost încorporat militar în termen la UM 0661 Gheorghieni jud. Harghita la trupele de Securitate. După puțin timp lucrat la Uzina Metrom, am hotărât să merg din nou să lucrez în învățământ ca profesor suplinitor în comuna Stănișești timp în care m-am pregătit pentru admiterea la Școala Militară de Ofițeri activi a Ministerului de Interne București unde am intrat în
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
și ființa mea plâng și astăzi pentru că nu sunt alături de Dvs. ci în Italia, la Altopascio, unde m-am stabilit împreună cu soția mea, Viorica, pe lângă fiul meu Cătălin Butnaru, care și-a găsit un bun serviciu aici. Am lucrat la Uzina 2 Brașov, am avut primul din sat autoturism, am revenit uneori la casa părinților mei, Mihai Butnaru din Dorinești. Acum sufăr cu picioarele și spatele, iar distanța e mult prea mare. Nu pot veni... Vă îmbrățișez pe toți cu tot
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
Ceaușescu ar fi spus la un moment dat că s-a lămurit cu ce vor acești sociologi: nu știință, ci putere! Acesta ar fi un element În distrugerea sociologiei, un altul fiind o vizită a lui Ceaușescu la una din uzinele din Brașov, unde a Întâlnit un sociolog pe care l-a Întrebat ce face acolo. Acesta a răspuns că face teste. Ceaușescu nu a Înțeles nimic și a conchis că sociologii sunt niște pierde-vară, niște paraziți și, ca urmare, Sociologia
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
prin flashback istoria unor eșecuri amoroase a căror protagonistă este Ioana Olaru și se construiește înlănțuind scenele pe care memoria acesteia le aduce introspectiv în prim-plan. Absolventă de engleză, Ioana Olaru, personajul feminin central al cărții, rămâne traducătoare la uzinele Solidaritatea, în timp ce soțui ei, Iustin, este repartizat profesor de engleză în satul Măgura. Mariajul devine un eșec din cauza distanței fizice. În timpul unei vizite pe care o face la Măgura, Ioana îl așteaptă pe Iustin în camera acestuia. Iustin apare însoțit
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
clare de adulter, Ioana este de acord cu divorțul, lăsând în seama lui Iustin toate demersurile pentru îndeplinirea acestuia. Clarificările interioare vin însă greu pentru Iustin, prins între iubirea pentru Ioana și cea pentru Codruța. Vizita lui Anton Crișan la uzina - o vizită de verificare a secției de Inox - unde lucrează Ioana îi face pe cei doi să se întâlnească. După câteva lungi și discrete plimbări prin oraș, Anton îi propune Ioanei să părăsească orașul Râul Doamnei și să se mute
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
naționalist, și a fost reeditat în 1974. În lipsa surselor de informație despre URSS, Hergé se inspirase din volumul Moscou sans doiles al lui M. Douillet, fostul consul al Belgiei la Rostov. În acest album, Tintin demască șarada sovietică, arătând că uzinele care funcționează la capacitate maximă, atât de admirate de către comuniștii englezi, sunt falsuri, că alegerile sunt forțate, că pâinea se împarte doar celor care se declară comuniști, că puținul grâu produs este exportat pentru a sprijini propaganda, că un bolșevic
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
lozinci - sau să spargă ferestrele clădirii administrației, aruncând cu piulițe și șuruburi. Cum o serie de membri lipsiți de tact ai conducerii IABv începuseră să-i amenințe pe protestatari cu diverse măsuri punitive, limbajul muncitorilor a devenit inflamat, catalogând autoritățile uzinei ca „hoți” și „căței” (aceasta și fiindcă majoritatea conducerii IABv dispăruse, dacă nu cumva fugise din întreprindere, pentru a nu înfrunta mânia muncitorilor). „Momentul psihologic al manifestației” (Filichi, 1994, p. 17) a fost la ora 11.00, când protestatarii au
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
fugărită de detașamentele antiteroriste, iar cu această ocazie s-au operat primele arestări din rândul demonstranților (câteva zeci). Majoritatea arestărilor aveau să fie operate în zilele următoare revoltei, după identificarea manifestanților (prin fotografii, filme, dar și după declarațiile informatorilor din uzină sau după listele întocmite de șefii de secție și secretarii de partid din IABv; unele femei care au participat la protest și-au vopsit părul ori s-au tuns, pentru a nu fi recunoscute ulterior - zadarnic, însă). Prima etapă a
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
ai lui Nikolski și Drăghici (ambii, dar mai ales primul, implicați ca eminențe cenușii în „fenomenul Pitești”). Intenționalitatea reeducării existase însă, dintotdeauna, ca măsură preventivă. Nu degeaba unul dintre directorii IABv, atunci când este somat să răspundă protestelor muncitorilor aflați în uzină, înainte de declanșarea marșului, le răspunde elocvent acestora: „Băi, nu vă convine, vă trimit în Valea Jiului” (Oprea și Olaru, 2002, p. 19). Sensul era acela că protestatarii vor fi deportați în Valea Jiului cu scopul de a fi reeducați, așa cum fuseseră reeducați
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
față de cei judecați. Afară, întreprinderea era înconjurată de mașini ale Miliției și Securității. Circulația a fost întreruptă în timpul procesului, în apropierea întreprinderii. Intrarea în oraș era de asemenea păzită. Mai multe unități militare au fost în stare de alarmă; în uzină fuseseră plasate detașamente pregătite să intervină în caz de necesitate: o altă revoltă, de pildă, sau o solidarizare. Sentința a fost explicată ca fiind o expresie a „generozității” și „umanismului” lui Nicolae Ceaușescu (care îi lăsase în viață pe protestatari
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
suporte vreo formă de violență; și a rămas așa timp de doi ani, până în 1989, aproape uitând să vorbească (Oprea și Olaru, 2002, p. 141). În schimb, atunci când un altul ajunge, în 1988, într-o delegație la Timișoara, muncitorii din uzina respectivă îl roagă să le povestească despre revolta de la Brașov. Deportații fugiți de la locurile de muncă unde fuseseră repartizați în urma procesului erau considerați evadați și tratați umilitor de către cadrele Securității, cu discursuri de tipul: „Mai bine te făcea mă-ta
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
Văcărescu” și colaborează cu poezii, recenzii, reportaje la gazeta „Chemarea” din Târgoviște, unde și debutează în 1950. Orfan de tată, este nevoit să lucreze ca muncitor necalificat la Sovromtractor din Brașov, perioadă când participă la activitățile cenaclului literar de la clubul uzinei. Timp de trei ani (1953-1955) este elev la Școala de Literatură „M. Eminescu” din București. Reîntors în Brașov, este încadrat redactor la ziarul „Drum nou” (1955-1958) și, din nou, muncitor necalificat la Uzina de Tractoare. Revine ca redactor la ziarul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]
-
participă la activitățile cenaclului literar de la clubul uzinei. Timp de trei ani (1953-1955) este elev la Școala de Literatură „M. Eminescu” din București. Reîntors în Brașov, este încadrat redactor la ziarul „Drum nou” (1955-1958) și, din nou, muncitor necalificat la Uzina de Tractoare. Revine ca redactor la ziarul „Drum nou” (1960-1966, 1968-1980), lucrând din 1966 la revista „Astra”, ca secretar general de redacție. Se înscrie la Facultatea de Ziaristică din București (1978-1983). În 1980, este numit redactor-șef al revistei „Astra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]
-
ficțiunea. Apropierea de reportaj este mereu vizibilă, în stil și atitudine, în cadrul epic realist-documentar, cu evenimente și personaje recognoscibile din Brașovul industrial al anilor ’60-’70. În același timp, se vădește preferința prozatorului pentru un fel de roman-biografie (a unei uzine sau a unui șantier și a oamenilor de aici, personaje construite maniheist, după canonul ideologic al epocii), elemente ale trilogiei de început fiind de regăsit în alte romane, publicate în anii ’80: Ursa mică (1985), Tare ca piatra (1987), Ursa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]
-
Frauschen, ed. bilingvă, tr. Reimar-Alfred Ungar, Brașov, 1992; Hohote mari auzind, Brașov, 1995; Dincolo de Arania, Brașov, 1996; Stăpânii lumii, Brașov, 1999; Clipa de Apoi. Discurs mistic, Brașov, 2000; Părintele Thom, Brașov, 2002. Repere bibliografice: Cornel Moraru, Un roman din viața uzinei, TMS, 1979, 4; A. I. Brumaru, Daniel Drăgan, „Oceanul”, CL, 1980, 10; Piru, Debuturi, 115-117; Vasile Gogea, Parabola realității, CNT, 1982, 13; Ioan Holban, Între credibil și imposibil, CRC, 1982, 29; Constantin Crișan, Romanul uzinei, LCF, 1983, 29; N. Steinhardt, Daniel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]