8,716 matches
-
așa? — Nu. Dar ar trebui, du-te. Și ia geanta aia plină de grozăvii cu tine. Henry nu se lăsă descurajat. Freundel era doar un băiat cinstit, întotdeauna fusese. Dar avea dreptate. Cuvâtul cu „I“ devenise tabu în comerțul cu antichități. Guvernanții începuseră să fie foarte duri în privința bunurilor furate din Irak și majoritatea colecționarilor opuneau o slabă rezistență. Așteptați să se aranjeze lucrurile, spuneau. Așteptați până când Londra și Washingtonul își găsesc alt motiv de îngrijorare, ceva chiar mai rușinos decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
necesitat mișcări delicate, dar nu au fost foarte dificile. Din fericire, cerceii au fost fotografiați de mai multe ori și a găsit o fotografie color clară într-o carte de specialitate. „Fotografie reprodusă cu amabila permisiune a Muzeului Național de Antichități, Bagdad“, scria în legendă. —Doamne, Henry. Ăștia sunt... ăștia sunt... —Vechi de patru mii cinci sute de ani. — Voiam să spun „magnifici“. Vechi de patru mii cinci sute de ani? Incredibil. — Știi ce vreau să faci, nu? —Pot să ghicesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
împărtășească nimănui de fapt. Era ca și cum ar fi vândut nisip locuitorilor Saharei și asta îl făcea să se simtă jenat. Cum să le ducă acolo. Asta era întrebarea. Nu puteai să apari pur și simplu cu o geantă plină de antichități valoroase. Jaafar trecuse prin multe ca să le obțină; nu putea să le aducă înapoi în pași de vals. Întâmplarea a făcut ca răspunsul să fie găsit tot de draga de Lucinda. Nu conștient desigur, nu era atât de sclipitoare. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Ierusalimului. Uri fu nevoit să-și pună la bătaie tot farmecul pentru a o determina pe operatoare să le citească pe toate. Un dentist, un avocat, șase persoane care locuiau în zonă și un Afif Aweida înregistrat drept comerciant de antichități pe strada Suq el-Bazaar, în Orașul Vechi. Uri zâmbi și se întoarse spre Maggie. Ăsta e shouk-ul și ăsta e omul nostru. Cum poți fi atât de sigur? Pentru că tatăl meu avea deja un dentist și un avocat. Și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Uri zâmbi și se întoarse spre Maggie. Ăsta e shouk-ul și ăsta e omul nostru. Cum poți fi atât de sigur? Pentru că tatăl meu avea deja un dentist și un avocat. Și nu se lăuda cu prea mulți prieteni arabi. Antichitățile sunt cam singurul lucru care l-ar fi putut face să stea de vorbă cu un arab. Pe când se apropiau de Ierusalim, deși trecuse de mult de miezul nopții, Uri se întreba dacă nu ar trebui să se ducă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
această subită deteriorare a fost pusă în legătură cu asta. Arătă înspre fotografia din ziar. —Cu arheologia, cu ruinele. Cu trecutul. Miller se uită la ea zâmbind, de parcă Maggie i-ar fi părut amuzantă. — Crezi că avem o problemă cu fantomele? Spiritele antichității au venit să bântuie prezentul? Făcu un gest înfricoșător, ca de Halloween, cu mâinile. Maggie hotărî să nu ia în seamă mica lui amabilitate. Nu știu să vă spun încă despre ce e vorba, dar pun pariu că explică de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
legătura era reală, când fură întrerupți de un bâzâit care venea chiar de pe masă. Era BlackBerry-ul lui Miller, vibrațiile anunțând un mesaj nou. Poliția israeliană tocmai confirma numele bărbatului ucis noaptea trecută. — Pun pariu că era un negustor de antichități, nu-i așa, domnule Miller? Antichități? Vestigii arheologice? Am dreptate, domnule Miller? Se uită din nou la aparatul portabil, folosindu-se de degetul mare pentru a derula mesajul. Ei bine, nu ai dreptate, domnișoară Costello. Mortul era, se pare, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
de un bâzâit care venea chiar de pe masă. Era BlackBerry-ul lui Miller, vibrațiile anunțând un mesaj nou. Poliția israeliană tocmai confirma numele bărbatului ucis noaptea trecută. — Pun pariu că era un negustor de antichități, nu-i așa, domnule Miller? Antichități? Vestigii arheologice? Am dreptate, domnule Miller? Se uită din nou la aparatul portabil, folosindu-se de degetul mare pentru a derula mesajul. Ei bine, nu ai dreptate, domnișoară Costello. Mortul era, se pare, un vânzător de fructe și legume. Nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Saltul logic de care avea nevoie ultima variantă era mai mare decât cel de care avea nevoie prima. Trebuia să fie adevărată. Gândurile i se învălmășeau. Cum naiba ajunsese aici? Fusese adusă din Irak în Ierusalim odată cu uriașul val de antichități de la căderea lui Saddam: măcar atâta lucru era evident. Nu conta dacă ajunsese aici prin Beirut, Aman sau Damasc. Cum fusese găsită în Irak, dacă stătuse îngropată până nu demult sau dacă fusese furată dintr-o colecție, poate chiar dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
batic, pentru cap. Keffiyeh. Știi ce e keffiyeh? — Da, știu. Spuneți-mi, vă numiți toți Aweida? —A, da. Da, suntem toți Aweida. Familia Aweida. —Spuneți-mi. E cineva din familia dumneavoastră care vinde obiecte vechi. Știți dumneavoastră, pietre vechi, vase, antichități? Părea nelămurit. —Bijuterii poate? A! Bijuterii! Înțeleg. Da, da. Vărul meu, el vând bijuterie. —Și antichități? — Da, da. Antic. Vinde în piață. —L-aș putea întâlni? — Sigur. Locuit aproape de-aici. —Mulțumesc, Sari. Maggie zâmbi. Și cum îl cheamă? —Numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
A, da. Da, suntem toți Aweida. Familia Aweida. —Spuneți-mi. E cineva din familia dumneavoastră care vinde obiecte vechi. Știți dumneavoastră, pietre vechi, vase, antichități? Părea nelămurit. —Bijuterii poate? A! Bijuterii! Înțeleg. Da, da. Vărul meu, el vând bijuterie. —Și antichități? — Da, da. Antic. Vinde în piață. —L-aș putea întâlni? — Sigur. Locuit aproape de-aici. —Mulțumesc, Sari. Maggie zâmbi. Și cum îl cheamă? —Numele lui tot Afif. El e Afif Aweida. Capitolul 33 Ierusalim, joi, 10.05 a.m. Pe când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
-i răspundă, și apăsă tasta verde pentru a suna la ultimul număr format. Va vorbi de parcă noaptea trecută nu ar fi existat. Uri? Ascultă. Afif Aweida e viu. Vreau să spun că e un alt Afif Aweida. Un negustor de antichități. Ăsta trebuie să fie. Cu siguranță l-au nimerit pe celălalt. — Ia-o mai încet, Maggie. Nu înțeleg nimic. —OK, sunt în drum spre Afif Aweida. Sunt sigură că la el se referea tatăl tău când a vorbit la telefon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
l-au nimerit pe celălalt. — Ia-o mai încet, Maggie. Nu înțeleg nimic. —OK, sunt în drum spre Afif Aweida. Sunt sigură că la el se referea tatăl tău când a vorbit la telefon cu Baruch Kishon. E negustor de antichități. E o coincidență prea mare. Te sun mai târziu. Ca majoritatea oamenilor care vorbeau la mobil mergând pe stradă, ținuse capul în jos, privindu-și încălțările. Acum ridică privirea, dar nici urmă de Sari. Evident, a mers atât de repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
le cunoștea, numele unui comerciant arab din Ierusalimul de Est: Afif Aweida. Presupusese că va obține restul detaliilor când se va întâlni mai târziu cu Guttman. Nici măcar nu le înșiruise schematic pe hârtie. Acum trebuia să le reconstituie din memorie: antichități furate, o tăbliță de lut, Geneva, Muntele Moriah. Testamentul lui Avraam. S-a gândit să-l contacteze pe Aweida, dar s-a decis să n-o facă. Dacă el, Kishon, îl cunoștea într-adevăr pe Guttman și metodele lui, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
nu avea nici cea mai vagă idee despre ceea ce tocmai vânduse. Dacă ar fi avut, atunci cu siguranță profesorul nu și-ar fi permis acel obiect. Nu, un fir mai bun era Geneva, unul dintre centrele mondiale de comerț cu antichități. A fost o vreme când totul trecea pe aici. Elvețienii au adoptat vechea doctrină a lui nemo dat - nemo dat quod non habet, „nu poți da ceea ce nu e al tău“ - în sensul literal, considerând că dacă vindeai ceva, trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
școala ei, care nu scoseseră nici un cuvânt despre ce le făcuse părintele Riordan. Dar acum le înțelegea. Din fericire, Uri nu a întrebat-o cum se simțea, ci doar ce a aflat. Îi povesti despre adevăratul Afif Aweida, negustorul de antichități furate, care trăia în timp ce vărul lui, vânzătorul de fructe, fusese omorât. Ascultând-o, Uri schița un zâmbet trist, amar. —Ce e? — Nimic, doar că s-a mai întâmplat asta înainte. Nu mie, unor colegi de-ai mei. —Ce anume? — Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
în timp ce unele din experiențele lui Shimon Guttman ca savant sunt un ecou al celor ale lui dr. Finkel. Îi rămân profund îndatorat atât pentru învățăturile sale, cât și pentru sprijinul său susținut pe parcursul acestui proiect. Amănuntele privind comerțul internațional cu antichități furate mi-au fost oferite de Karen Sanig de la London Lawyers Mishcon de Reya, împreună cu fostul sergent detectiv Richard Ellis, fondatorul departamentului de artă și antichități din cadrul Scotland Yard. Am o imensă admirație pentru hotărârea lor de a lupta împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
cât și pentru sprijinul său susținut pe parcursul acestui proiect. Amănuntele privind comerțul internațional cu antichități furate mi-au fost oferite de Karen Sanig de la London Lawyers Mishcon de Reya, împreună cu fostul sergent detectiv Richard Ellis, fondatorul departamentului de artă și antichități din cadrul Scotland Yard. Am o imensă admirație pentru hotărârea lor de a lupta împotriva unei infracțiuni ce încearcă să priveze lumea civilizată de unele dintre cele mai mari comori ale sale. De asemenea, le sunt recunoscător domnului dr. Rupert L.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
recomandă interesului public: este cel mai tânăr academician român din ultima jumătate de secol, cu contribuții apreciate privind perioade Întinse ale istoriei universale și cu interpretări originale ale unor evenimente și personalități aparținând unor epoci extrem de distanțate În timp, din antichitate până În zilele noastre, recunoscut și distins de prestigioase foruri științifice străine, invitat frecvent la reuniuni internaționale... Mi-a Întrerupt nu foarte subtila laudatio În care mă lansasem cu fervoare interesată: - În tot binele e și o parte, oricât de mică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
circumscrie pătratul. Da Vinci ilustrează grafic funcționarea la nivelul corpului uman a ceea ce Luca Pacioli numea „proporția divină”, iar Leonardo Însuși, „secțiunea de aur”. Matematic vorbind, este un raport constant Între două mărimi omogene și a fost cunoscut Încă din antichitatea egipteană, de pitagoreici și, poate, chiar de Învățați din alte neamuri trăitoare Înaintea lor. Considerat sacru, acest număr se regăsește În relația dintre laturile pentagramei - steaua În cinci colțuri, asimilată ideii de perfecțiune - și stă la baza celor mai celebre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
fie el și unul remarcabil. - Mai binele e dușmanul binelui, am mormăit pe jumătate nemulțumit, pe jumătate măgulit de apreciere. Instantaneu, gîndul mi s-a Întors la Amsterdam când, Într-o pauză a lucrărilor reuniunii, celebrul specialist englez În istoria antichității, Robert Blacke - o cunoștință mai veche și mai apropiată, chiar un prieten, aș putea zice -, s-a alăturat grupului În care, Încălcând regulile, Îmi fumam țigara vorbind, ei bine, da... exact despre comunicarea mea vorbeam. Fusese un succes, Îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
să spun este că se simțea că autorul textului fie trăise el Însuși În ambientul respectiv, fie se folosea de referințele unuia sau ale mai multor martori direcți, persoane familiarizate cu lumea, oamenii și Întâmplările despre care vorbea. Istoricii din antichitate, ca și cronicarii noștri, de exemplu, au un anume fel de a scrie, ceva Între epică și istorie, ca și când ar povesti un film care se derulează sub ochii lor. Fără considerații analitice (poate, cel mult, de factură morală), fără obișnuita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de viață. Cei cu care lucrase la Codul lui Alexandru au dispărut, la rându-le, În scurt timp, unul câte unul. Vagi urme ale preocupărilor lui Aristotel pentru faptele regelui macedonean s-au păstrat, Îmbrăcând Însă o haină ciudată. În antichitate a circulat un tratat intitulat Economicele, care conține multe date interesante despre regatul lui Alexandru și organizarea lui. Deși nu existau argumente, Economicele i-a fost atribuit lui Aristotel. Ajuns În acest punct (care reprezenta, de altfel, și finalul textului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
abandonat chestiunea veridicității asasinării lui Alexandru cel Mare În Împrejurările acelea stranii: om trăi și-om vedea ce și cum, atunci când circumstanțele vor fi favorabile formulării unei concluzii judicioase. Până una-alta, mai incitant Îmi părea faptul că oculții din antichitate erau reuniți sub aceeași titulatură cu subteranii de azi. Centrum... Centru... Simplă coincidență? N-am Încredere În așa ceva. Asumându-mi riscul unei concluzii pripite, m-am decis să contraatac. 18 Fizicianul era În biroul lui și n-a părut deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
să Încep, de fapt. - Știu că mă aflu la sediul Centrului de Monitorizare și Intervenție - o formulă numai bună pentru a acoperi activitatea unei organizații secrete, un fel de masonerie mai dichisită, care Își revendică descendența dintr-un Centrum din antichitatea greacă și din cine știe ce alte grupări oculte risipite de-a lungul și de-a latul timpului, care s-au ocupat, probabil, cu același lucru: corectarea istoriei În diverse momente ale evoluției sale. „Corectarea” este un eufemism pentru mai potrivitele: intervenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]