9,442 matches
-
a comisarului coțcar erau minate. Tirajul ziarului a crescut, eroziunea faptului divers a stârnit derută. Comisarul pilangiu era acuzat că vinde altora știrile tari. Pe urmă cei doi imitatori ai lui Caracudi s-au plictisit, deși primeau 6.000 pentru ficțiunile lor, și au abandonat ziarul Poporul. Eram bucuros că puterea imaginației era superioară, în ochii publicului, brutalului fapt divers. Și că Ion Caraion era mai destins, dacă putuse inventa un astfel de joc vesel... Mai târziu am aflat cu nedumerire
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
de la 19, urmau performance-uri. „Tu faci ceva sau doar...?“ Toți artiștii implicați până acum au folosit și răsfolosit (deși e departe de a se fi epuizat) contextul de casă, de acasă, amestecul halucinant (până la abia sesizabil) de public/privat, realitate/ficțiune. „I see art everywhere“ scrie pe tricourile lui Edi Gabia, coregraf, care în ultima sa piesă de la CNDB încearcă să aducă pe scenă decupaje de realitate, care de la un moment dat să o ia razna (un gest normal să devină
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
acumulat pentru seara următoare (de duminică). Așteptam să-mi fie amenințată siguranța (și încrederea că nimic special nu se va întâmpla), așteptam emoții puternice și, în egală măsură, o continuă joacă pe seama așteptărilor mele frustrate. Și, neprogramat, realitatea a bătut ficțiunea: vecine duhnind a băutură au chemat poliția acuzându-ne că suntem sectanți, au agresat-o fizic și verbal pe fiica proprietarei, amenințând-o cu lucruri greu de reprodus (că o vor tăia ar fi unul); poliția, prezentă, n-a avut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
nu produce o parodie scrâșnită și lipsită de farmec. El nu se face sclavul nici unei teze și nu ne obligă nici pe noi să-l urmărim legați cu lanțurile obligației morale. În locul constrângerii, Răzvan Rădulescu preferă seducția, iar în locul unei ficțiuni grele de responsabilități, el desfășoară o poveste captivantă, scrisă cu mijloacele unui prozator redutabil. Răzvan Rădulescu și-a dovedit puterea de a mesmeriza cititorul Nu trebuie să credem că povestea lui Rădulescu este captivantă de la sine, că autorul imaginează pur
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
cu numai șapte clase, născut în 1946 și niciodată intrat în sistem, fost docher în Constanța, gropar, paznic, muncitor necalificat la Casa Poporului, pe scurt marginalul perfect și de cele mai multe ori ignorat, Ion Bârlădeanu rescrie o lume în care oricum ficțiunea puterii îmbată pe toți. Și atunci de ce să nu ne facem filmele din cap în lumea aceasta, în care limitele nu le mai fixează nimeni? Pe de altă parte, nea Ion e un artist riguros: proporția e fundamentală pentru lucrările
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
cristalizat în minte în momentul când a fost declarată fatwa în privința lui Rushdie. Atunci mi-am spus că suntem pe cale de a ajunge într-un stadiu foarte grav dacă ne atingem de literatură, dacă nu mai știm ce înseamnă o ficțiune. În același timp, am fost vreo 60 de intelectuali de origine arabă care am publicat împreună o carte aici, în Franța, intitulată Pour Rushdie. Eu am amintit atunci că voci disonante în interiorul Islamului, atei care vedeau în profeți doar niște
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
adauge câte un nas roșu la fiecare reprezentație. Pe mine să mă scuzați, vă rog, dar îmi păstrez perplexitățile (și hainele de pe mine) în fața cerințelor, uneori cam stupide, ale artei contemporane. FILM Iulia BLAGA Podul de flori dintre documentar și ficțiune Nu cred că întrebarea „există public de documentar în România?“ mai are vreun sens. Dovadă recentă: sala plină de la avanpremiera celui mai recent documentar al lui Thomas Ciulei, Podul de flori. Filmul, prezentat în cadrul Festivalului Filmului European, era așteptat și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
a părut mult mai natural la avanpremiera filmului decât pe ecran. Aparatul de filmat devine și el un actor, dar e cel care le împiedică pe personaje să se comporte firesc, iar filmul e tot timpul undeva între documentar și ficțiune, fără să se fixeze într-un loc sigur. Personal, aș fi preferat ori ca acești oameni obișnuiți să fie lăsați în zeama lor, să învețe să ignore camera și filmul să tindă spre antropologic, ori ca ei să-și ia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
despre dorința de a-i face să trăiască o anumită experiență, de a-i implica în ceea ce li se prezintă. Din acest punct de vedere, reportajul transmis în direct are cel mai mare impact asupra publicului. Directul este la antipodul ficțiunii, în măsura în care pare că relevă o realitate factuală, iar punerea sa în scenă creează suspans, lucru imposibil în cazul materialelor înregistrate. Pentru că vizează categorii de publicuri foarte largi, edițiile de știri fac frecvent apel la regula celui mai mic numitor comun
Conflictele din ştiri. Impactul asupra cinismului, încrederii şi participării politice by Mădălina-Virginia Boţan [Corola-publishinghouse/Journalistic/928_a_2436]
-
vedete, anunțuri etc. în cadrul emisiunilor de știri reprezintă în opinia anumitor autori o adevărată "contaminare" (Dubied, 2004, p. 327). Chiar dacă faptul divers este iremediabil legat de realitatea exterioară, uneori el se poate abate de la aceasta, decalajul creat ținând de resorturile ficțiunii. Faptul divers ca gen mediatic specific este eminamente narativ, având uneori mai multe episoade, legate între ele prin personaje sau fragmente-sinteză care servesc drept punte de legătură, drept "ciment-narativ" (Dubied, 2004, p. 328). Genul acesta mediatic este vast, cu forme
Conflictele din ştiri. Impactul asupra cinismului, încrederii şi participării politice by Mădălina-Virginia Boţan [Corola-publishinghouse/Journalistic/928_a_2436]
-
televizat; * preferința pentru știrile scurte și însoțite de numeroase imagini, ceea ce impune o "lectură" de tip zapping 9 a realității. Valorizarea subiectelor cu mare încărcătură spectaculară, vizarea unor efecte ca suspansul și șocarea audienței devin (întocmai ca în genurile de ficțiune) reguli de bază în organizarea jurnalelor de știri. Caracterul anumitor știri face telejurnalul similar unui serial. Plecând de la niște date concrete care sunt relatate, se creează un anumit suspans care este alimentat zi de zi cu noi episoade. 6. Caracteristicile
Conflictele din ştiri. Impactul asupra cinismului, încrederii şi participării politice by Mădălina-Virginia Boţan [Corola-publishinghouse/Journalistic/928_a_2436]
-
Acum, scriind teatru, eliberam personajele de identitatea lor reală și contextuală și mă eliberam și pe mine de rigorile realității nemijlocite a cazului. Aveam, în schimb, a face cu realitatea corporală și cu trăirile actorilor deveniți personaje. Intrând pe tărâmul ficțiunii și al ideilor, am renunțat la numele și detaliile biografice adevărate și am păstrat numai marile întrebări ale întâmplării: ce e Binele, ce e Răul, ce e credința, în ce fel de Dumnezeu credem, cum ne raportăm la vinovăție, de ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
Așadar, o artă a expresiei, înflorită și prețioasă; uniformă și decorativă; cântătoare, cadențată ca în versetele biblice“. Poate că temele literaturii lui Sadoveanu vor fi, tot mai mult de acum încolo, resimțite ca învechite pentru cititorul internaut, consumator exclusiv al ficțiunilor timpului său; poate că însăși scriitura sadoveniană, expresivă și misterioasă în sine, nu-i va mai entuziasma decât pe marginalii lecturii, pe rafinații degustători din underground-ul stilului, dar Sadoveanu va rămâne - no matter what - un scriitor cu o gândire artistică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
de unde am plecat și mă întreb dacă nu cumva visez și guzganii din acest pod. Îmi vine să-i persiflez uneori: Stimații mei, scârboșii mei confidenți, nu existați în realitate, îmi pare rău pentru voi, nu sînteți decât niște biete ficțiuni. Clipa când mă voi trezi vă va omorî... Dar să revin mai bine la Dinu. ― Nu știam că ții un jurnal, i-am zis într-o doară și l-am văzut tresărind, intrând în panică. Am rămas surprins. Ce e
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de-a lungul confesiunii românești se împletesc inextricabil cu întâmplări triste, tragice, grotești, comice. Anumite similitudini dezvăluie cu discreție elemente autobiografice precum și repere ale unui Vaslui de dinainte de Revoluție, codificat transparent (orașul N.) și probabil și ale satului natal. Dar ficțiunea rămâne ficțiune. Contestatarii structurii romanului ar putea invoca aglutinarea de secvențe narative între coperțile cărții, coagulate firav de o unică voce narativă. Peste toate adie o briză gazetărească, uneori emoționantă, credibilă, alteori falsă și convențională. Înclin să dau drepate celor
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
lungul confesiunii românești se împletesc inextricabil cu întâmplări triste, tragice, grotești, comice. Anumite similitudini dezvăluie cu discreție elemente autobiografice precum și repere ale unui Vaslui de dinainte de Revoluție, codificat transparent (orașul N.) și probabil și ale satului natal. Dar ficțiunea rămâne ficțiune. Contestatarii structurii romanului ar putea invoca aglutinarea de secvențe narative între coperțile cărții, coagulate firav de o unică voce narativă. Peste toate adie o briză gazetărească, uneori emoționantă, credibilă, alteori falsă și convențională. Înclin să dau drepate celor care vor
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
concepute canonic. Și ca să dăm totuși un răspuns la obsedanta întrebare, ne hazardăm să considerăm că specia aceasta este o scriere cu mari posibilități variabile necircumscrisă strict într-un tipar, ori, cum spune Nicolae Manolescu în ,,Arca lui Noe” ,,o ficțiune realistă”. Structural vorbind, romanul FILIGRAN al lui Alexandru Poamă este un exemplu concludent că genurile și speciile literare se întrepătrund spre folosul și nu dauna lor. Spațiul și timpul (cronotopul) sunt coordonate referențiale totuși într-o operă epică, nu putem
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
ca proiectul să-mi pară o utopie. Până la urmă s-au adunat. Toate astea de-aici. Există autori cărora le-am cerut câte zece variante de titlu, pe alții i-am pisat la cap să-și scurteze povestirea. Acum grupul Ficțiuni Reale continuă să existe, chiar dacă și-a îndeplinit misiunea imposibilă - cartea de hârtie. Nu mai există reguli, în afară de cea care te obligă să respecți limita de cinci sute de caractere, cu tot cu spații. Ficțiuni Reale va rămâne un loc unde îți
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
cap să-și scurteze povestirea. Acum grupul Ficțiuni Reale continuă să existe, chiar dacă și-a îndeplinit misiunea imposibilă - cartea de hârtie. Nu mai există reguli, în afară de cea care te obligă să respecți limita de cinci sute de caractere, cu tot cu spații. Ficțiuni Reale va rămâne un loc unde îți vei putea spune povestea. Florin Piersic jr P.S. De la bun început am spus că eu nu voi publica nici o povestire în acest volum. Scuze că nu m am ținut de cuvânt. Și că
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
mult timp, poate o jumătate de an, poate mai mult. Într-o zi m-am surprins la masa de lucru scriind despre o călătorie și o moarte și o iubire și abia după un timp am înțeles că nu-i ficțiune, ci călătoria lui. Am continuat. Trebuia să spun totul, să mă eliberez pe mine de obsesia acelor frânturi de vorbe și de amintiri descoperite în ziua beției lui. Așa am scris cartea aceasta pe care acum ți-am citit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
nu fusese În stare să descopere aparatul de radio, care era inactiv perioade Îndelungate. Apoi, Basie Îi furniza buletine de știri proprii care descriau un război paralel. Jim se prefăcea Întotdeauna impresionat, deși rareori putea deosebi un zvon de o ficțiune. Era un mod ingenios de a-i ține Împreună. Apoi, mai era interesul lui Basie față de vocabularul tot mai bogat al lui Jim. — Ți-ai făcut lecțiile azi, Jim? Ai Învățat toate cuvintele? — Le-am Învățat, Basie. O grămadă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de imaginea răsfrântă în oglinda amintirii ori de fantoma revenită printre oameni, ne-o arată, printre altele, spectacolul oferit lui Assir în Insula morților, spectacol ce poartă pecetea unui „déjà-vu” datorită căruia impresia de real devine extraordinar de intensă, iar ficțiunea „mai mult decât adevărată”. În această piesă a lui Strindberg (de fapt, un fragment rămas în stadiul de ciornă și care are ca decor același tablou al lui Böcklin din finalul Sonatei spectrelor), lui Assir, mortul ce-și întâmpină fostul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
dintre viață și non-viață, dintre materialitate și umbră - în căutarea unei forme, a unui corp. Dacă discursul Tatălui începe prin a fi o simplă și banală conversație despre „cum se dă viață pe scenă unor personaje închipuite”, personajele în cauză - ficțiuni, creații ale imaginației, desigur, dar ferm convinse că sunt „mai vii decât cei care repetă, îmbrăcați în haine obișnuite” - introduc treptat în dialogul cu actorii reali o tulburătoare sugestie a „nereprezentabilului”. Căci pentru aceste personaje-fantomă ce-și caută interpreții - cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
are deodată dinaintea ochilor „imaginea vie și luminoasă de care pare a se agăța cu disperare” a ceea ce ar fi putut să devină: un personaj cu o identitate clară. Un personaj adevărat, și nu o umbră veșnic rătăcitoare. Prin intermediul acestor ficțiuni ce-și caută neobosite întruparea și pe cel ce le-ar putea da viață, Pirandello operează, așadar, dedublarea acelei lumi intermediare, tranzitorii, care este prin definiție lumea teatrului. Dar și a fantomelor. Nefericitele creaturi cărora nimeni nu le-a găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
o cere și care are și ea dreptul la viață, ba chiar mai mult decât voi, pentru că este mai reală, mai autentică decât voi?”. Dezacordul vizibil dintre Actori și Personaje va evolua rapid spre un adevărat conflict, alimentat de incertitudinea „ficțiune sau realitate?”. În cele din urmă, exasperat, Directorul îi va trimite acasă pe Actori, dar nu va scăpa de prezența, acum de-a dreptul înfricoșătoare, a Personajelor: apărute mai întâi ca niște umbre proiectate în lumina verde a unui reflector
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]