12,882 matches
-
stil delicat ce imita școala napolitană de secol XVIII. — Ale fiului dumneavoastră? — Nu, zise Ambrogiani, acela de-acolo. Arătă cu degetul la stânga ușii, unde Brunetti văzu un portret al unei femei bătrâne ce se uita Îndrăzneț la privitor, cu un măr pe jumătate descojit Între mâini. Îi lipsea delicatețea celorlalte, deși era bun Într-un fel convențional, drăguț. Dacă celelalte ar fi fost pictate de fiul maiorului, Brunetti ar fi Înțeles regretul că băiatul alesese să studieze medicina. Dar așa, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
toaletă, se uită Înăuntru și văzu că era gol, apoi Îl puse la loc. Deschise ușa dulăpiorului de medicamente din spatele oglinzii, deschise o sticlă sau două. În bucătărie, deschise partea de sus a frigiderului supradimensionat. Gheață. Nimic altceva. Jos, câteva mere, o sticlă destupată de vin alb și niște brânză Învechită Într-un ambalaj de plastic. Cuptorul conținea doar trei tigăi goale; mașina de spălat era goală. Stătu cu spatele la suprafața de lucru și se uită Încet de jur Împrejurul Încăperii. Din sertarul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Tatăl tău așteaptă de obicei măcar o oră, Chiara. Apoi, cu mai multă blândețe, Paola Întrebă: — Fructe? Un sandviș? — Amândouă? se rugă ea. Pe când Chiara termină un sandviș, o chestie masivă plină cu prosciutto, roșii și maioneză, apoi Înghiți două mere, se făcu timpul să meargă cu toții În pat. Raffaele nu se Întorsese până la unsprezece treizeci, dar Brunetti, trezindu-se În timpul nopții, auzi ușa cum se deschise și se Închide și pașii fiului său În hol. După aceea, dormi adânc. 13
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
În serviciu. Puse pachetul pe masă și desfăcu hârtia albă. Mormanul de foietaje strălucea de zahăr topit și câteva fire de zahăr pudră plutiră În aer și se așezară pe lemnul Întunecat al mesei. Apucă o bucată de ștrudel cu mere și luă o mușcătură. — De unde le-ai luat? Întrebă Paola, turnând cafea. — Cofetăria aia de lângă Carampane. — Te-ai dus până acolo? — E-o zi frumoasă, Paola. După ce mâncăm, hai să mergem la plimbare. Am putea merge să luăm prânzul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
N-a mai stropit acel cîmp de lîngé Volovca. 3 Ce este, așadar, o scaré pitoreascé? Opusul la ceea ce ar fi o scaré rusticé (cînd scară rusticé e fécuté din lemn de frasin lung și subțire, ca sé poți culege merele din copac). Și sé o poți duce În spinare, dacé e copilul mai pipernicit. Dar scară pitoreascé nu este o scaré rusticé și Șasa știe asta, céci a fost bétut cu arététorul peste degete. O scaré pitoreascé este o scaré
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
iepure. Știu eu pe cineva care are ghiozdan cu iepure și Încé nu l-a célcat mașină. Și mai multe feluri de ghiozdane erau. Și se vedeau pe coridoare cum fug și, cîteodaté, séreau pixurile și creioanele din ele și merele pe care și le luau la școalé. Céci, În Înghesuialé, cineva Îi deschidea ghiozdanul și dupé aceea Îi trégea o palmé peste cap și fugea. CÎnd celélalt fugea dupé el că sé-i dea și el cu palma În cap, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
la școalé. Céci, În Înghesuialé, cineva Îi deschidea ghiozdanul și dupé aceea Îi trégea o palmé peste cap și fugea. CÎnd celélalt fugea dupé el că sé-i dea și el cu palma În cap, și avea ghiozdanul deschis, Îi séreau merele și creioanele, și trebuia sé le strîngé de sub picioarele celorlalți. Dar era o școalé frumoasé școală această. Era mare și puteai sé alergi prin ea cît voiai, dar numai sé nu te vadé Nadejda Petrovna. Și pe pereți erau tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
și pe Nadejda Petrovna. Du-te și-o Întreabé pe Nadejda Petrovna, dacé nu mé crezi. 9 Ce este, așadar, o scaré pitoreascé? O scaré care nu este deloc micé, precum ar fi cea de frasin, cu care se culeg merele din copac, ci ar fi o scaré mare și groasé, pe care Dumnezeu se suie În cer. Unde cresc asemenea copaci lungi, ca de la noi de acasé pîné la iaz, din care Dumnezeu Își cioplește scară cu toporul? Acești copaci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
peștii din apele Patriei sale. Cea mai bogaté și cea mai frumoasé. Cea mai dreapté și cea mai Întinsé. Patria să, Uniunea Sovieticé. Patrie liberé. Patrie mamé. Scroafa mînca din treucé tot ce i se turnă și Șasa Îi aducea mere stricate din beci, coji de cartofi și resturile de pîine murdare de gélbenuș, care Îi rémîneau de la mîncare. Primévara ieșea iarbă verde și tata Îl trimetea cu sacul dupé buruian și Șasa pleca de dimineațé În zilele de duminicé, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
Dar cum mînca scroafa brebenei?, céci Șasa a Încercat de mai multe ori sé-i ménînce, dar niciodaté nu i-a plécut. Aveau un gust réu. Erau frumoși brebeneii și seménau cu niste struguri mici, dar aveau un gust réu. Și merele pédurețe erau frumoase, dar aveau un gust réu. Ele numai miroseau frumos și Șasa musca din ele de fiecare daté cînd trecea pe sub copac, céci nu credea cé nu au un gust bun. Prea miroseau bine și erau frumoase. Șasa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
musca din ele de fiecare daté cînd trecea pe sub copac, céci nu credea cé nu au un gust bun. Prea miroseau bine și erau frumoase. Șasa le-ar fi mîncat cu zahér, dar erau prea acre. Mai bine mînca niște mere bune și nu-i trebuia nici zahér. Dar scroafa mînca și coajé de cartof, desi nici coaja de cartof nu era buné. Și nici féina de pépușoi nu era buné. Nu era bun nimic. Numai pîinea era buné și merele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
mere bune și nu-i trebuia nici zahér. Dar scroafa mînca și coajé de cartof, desi nici coaja de cartof nu era buné. Și nici féina de pépușoi nu era buné. Nu era bun nimic. Numai pîinea era buné și merele cele bune. 15 „Toaté lumea la careu! Toaté lumea la careu!” O faté cu funde mari trecea prin clase și strigă: „chiar la careu, da, hai cé-i careu!” Și noi o tuleam toți din clase cu mare gélégie, chiar dacé
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
Ar fi avut cea mai lungé scaré și s-ar fi suit unde vroia el. Putea sé se suie În copaci și chiar pe stîlpi. Ar fi venit cineva sé cearé scară de la el, cînd ar fi avut de cules merele, si nu i-ar fi dat-o. „Fé-ți, dacé-ți trebuie”, i-ar fi spus Nicolai Arsenievici. S-ar fi putut șui pe casele cu cinci etaje și pe toate casele din lume. Ieși de cîteva ori afaré și se duse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
Tot În acest an a fost depéșit planul la pépușoi și grîu, iar În brigadă nr. 3 s-a Înregistrat o creștere de 84 de procente la grîu și 72 de procente la pépușoi, ca sé nu mai vorbim de mere, cartofi, sfeclé de zahér, résérité din care se face uleiul și celelalte produse de care ne folosim. La fabrica de conserve au apérut noi soiuri de suc pentru micuți, iar cele vechi au fost perfecționate. Fabrică de cusut a depéșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
și Începu sé-și scoaté caietele. I-au rémas și copeici de la prima paradé și-ncé și baloane. A mîncat Înghețaté, patru sute de grame de ruladé cu mér, doué sticle de apé dulce, Încé doué Înghețate și doué pahare de suc de mere și-ncé o Înghețaté și doué pahare de résérité. CÎteva semințe i-au rémas pe fundul buzunarului și-acum el știa de ce béieții mai mari, atunci cînd le cereai puținé résérité, au numai vreo doué pe fund și prindeau cu degetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
buturuga cafenie de nuc, pe care se așeza cîteodaté Șasa, ar fi putut sé fie copac pe acest deal. În partea dreapté era grédina lui Șasa, Împrejmuité cu un gard de plasé, În care creșteau nuci și un mér cu mere vinete și mirositoare, cum nu mai avea nimeni În tot satul, iar mai la vale se prelungea rîpă cu maluri albe care Începea chiar În podiș și se sfîrșea tocmai la iaz. Aici erau și tufele de singer, si frunzele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2008_a_3333]
-
răzima pe stâlpi de lemn și numai jumătate pe cel de jos, cerdacuri înalte, înaintite sub șandramale lungi, apăsate, pline de mușchi negru-verde; iar în cerdacuri șed bătrânii vorbind de {EminescuOpVII 101} ale lor; fetele tinere ivesc fețele rumene ca mărul prin obloanele deschise ale ferestrelor cu gratii, prin care vezi oale cu flori galbene ca de aur. Numai pe ici pe colo luna răvarsă cîte-o dungă lungă și îngustă în umbra uliței, pe ici pe colo trece cîte-un om șuierând
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
blond cap de copilă. Râdea. - Maria! șopti el cu inima strânsă. Părul ei cel blond și împletit în cozi cădea pe spate; o roză de purpură la tâmplă, gura micuță ca o vișină coaptă și fața albă și roșă ca mărul domnesc. După ce râsese - cine știe de ce? - ea lăsă perdeua să recadă. Dară inima lui se contrase cu violență, căci el înțelese sensul, dar și neputința realizărei viselor lui. Acuma știa că iubește. "La ce mi-a mai trebuit și asta
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
fața ei se poliește într-un mod ciudat. Dar nu-mi dă cât lumea pace... mereu mă gâtuie... mă sărută - și zice c-o iubesc. Ba pe dracul. Altfel... e chiar frumoasă - să spun dreptul. Bărbia se rotunzește ca un măr galben... gurița câteodată parcă-i o cireașă... și ochii, ah ochii! Numai de nu i-ar apropia de-ai mei... îmi atinge genele și mă-nfioară pîn-în tălpi. Atunci nu mai văd ce frumoasă e... o negură {EminescuOpVII 128} îmi întunecă
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
ciudat... Dar nu-mi dă cât lumea pace... mereu mă gâtuie... mă sărută și zice c-o iubesc, - ba pe dracul... Altfel e frumușică ea, nu-i vorbă; ba-i chiar frumoasă, să spun dreptul. Bărbia se rotunzește ca un măr galbăn, gurița câteodată parecă-i o cireașă... și ochii... Ah, ochii!... De nu i-ar apropia de-ai mei... îmi gâdilă genele și mă-nfioară până-n tălpi... atunci nu mai văd ce frumoasă e... o negură neagră îmi întunecă ochii... atunci aș
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
aur, atât de moale-i... și fața ei se poliește într-un mod ciudat. Dar nu-mi dă cât lumea pace... mereu mă gâtuie... mă sărută - și zice c-o iubesc. Altfel... e chiar frumoasă... Bărbia se rotunzește ca un măr... gurița câteodată parcă-i o cireașă... și ochii! Numai de nu i-ar apropia de ai mei... îmi atinge genele și mă-nfioară. Atunci nu mai văd ce frumoasă e... o negură îmi întunecă ochii... aș omorî - o... Ce știe ea
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
fața ei se poliește într-un mod ciudat. Dar nu-mi dă cât lumea pace... mereu mă gâtuie... mă sărută - și zice c-o iubesc. Ba pe dracul Altfel... e chiar frumoasă - să spun dreptul. [... ] Bărbia se rotunzește ca un măr galben... gurița câteodată parcă-i o cireașă... și ochii, ah ochii! Numai de nu i-ar apropia de-ai mei... îmi atinge genele și mă-nfioară pîn-în tălpi. Atunci nu mai văd ce frumoasă e... o negură îmi întunecă ochii... atunci
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
am trecut printr-o noapte de nouri, prin o zi întreagă de stele, pîn-am dat de-o lume de miros și cântec, de-o grădină frumoasă deasupra stelelor. Copacii erau cu foi de nestimate, cu flori de lumină, și în loc de mere luceau prin crengile lor mii de stele de foc. Cărările grădinei acoperite cu nisip de argint duceau toate în mijlocul ei, unde era o masă întinsă, albă, cu lumânări de ceară ce luceau ca aurul, și de jur împrejur sânți în
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
mînile și nu se mai îndoi că e o femeie, {EminescuOpVII 246} AVATARII FARAONULUI TLA 2255 Sara... sara... sfânta și limpedea mare își întinde pânzăriile transparente de azur sub luna care-n nălțimea departată a cerului trece ca un mare măr de aur neținut de nimic în eterul albastru... pustiile Nubiei lucesc verziu - sur ca câmpii de gheață pe care a căzut o ninsoare ușoară și Memfis, divina Memfis, își ridică colosalele ei zidiri ninse de lună în depărtarea țărei... parecă-ntr-o
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
zise ea zâmbind c-un fel de ură... să concedem, zise ea cu vocea îmblînzită, să concedem, Cezara, că este unic în felul său. El se trezi a doua zi târziu... Era atât de obosit ca și când l-ar fi bătut măr și l-ar [fi] învelit apoi într-un cerșaf ud și rece... Avea friguri... imagini turburi, chipuri negre amestecate cu nouri, astfel era cadrul închipuirei lui... era în acea dispoziție în care se află un om care a trecut prin
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]