9,526 matches
-
din urmă se terminează în concluziunea celei mai mari eficacități. Algemeinheit - universalite, generalite, totalite, communaute; Besonderheit - specialite (abstract și concret); Einzelnheit - detail, particularite; Ding (individ). Ce se atinge acuma de distingerea cea mai generală, ce-o facem între tragedie și comedie, se poate spune că tragedia, fără privire daca e scrisă în proză or in versuri, cere în genere un tempo mai încet decât comedia, care se apropie mai mult de convergațiunea ușoară și care în genere pune sufletul nostru într-
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
individ). Ce se atinge acuma de distingerea cea mai generală, ce-o facem între tragedie și comedie, se poate spune că tragedia, fără privire daca e scrisă în proză or in versuri, cere în genere un tempo mai încet decât comedia, care se apropie mai mult de convergațiunea ușoară și care în genere pune sufletul nostru într-o dispozițiune mult mai liberă. Com[edia] Și eu plâng câteodată dar lăcrimele-s dulci... Și dezlegarea-amorul Trag[edia] Și dezlegarea-moartea Po[etul] Enigme
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
ușoară și care în genere pune sufletul nostru într-o dispozițiune mult mai liberă. Com[edia] Și eu plâng câteodată dar lăcrimele-s dulci... Și dezlegarea-amorul Trag[edia] Și dezlegarea-moartea Po[etul] Enigme sunteți, enigme rămâneți. Tonul cel vesel al comediei, care liberează spiritul nostru de greutatea unui patos anumit și care, ca unicele comedii ale lui Shakespeare, se joacă cu seriozitatea vieței, spre-a o restabili apoi prin puterea umorului ce dizolvează, acest ton vesel condiționează și un tempo corespunzător
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Com[edia] Și eu plâng câteodată dar lăcrimele-s dulci... Și dezlegarea-amorul Trag[edia] Și dezlegarea-moartea Po[etul] Enigme sunteți, enigme rămâneți. Tonul cel vesel al comediei, care liberează spiritul nostru de greutatea unui patos anumit și care, ca unicele comedii ale lui Shakespeare, se joacă cu seriozitatea vieței, spre-a o restabili apoi prin puterea umorului ce dizolvează, acest ton vesel condiționează și un tempo corespunzător, mai repede și mai vioi. Asta-i înainte de toate icoana unei dispozițiuni a sufletului
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
aceasta de piese scena nu are deloc permisiunea de-a se depărta de viață. Tragedia, care concentră sufletul nostru mai mult asupra unei singure dispozițiuni psihice și ni-l îngreuează cu ponderozitatea patosului, condiționează așadar un tempo mai mereu decât comedia. Deja pentru că în tragedie părăsim cu totul cercul realității comune și a vieței de toate zilele, deja de-aceea pretindem fără s-o știm un tempo mai ținut, care să se abată de la tempoul limbei de conversațiune. Nu încape îndoială
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
trebuie ca să le privească intuitiv tot în sensul acesta și apoi să unească mulțimea trăsurilor împrăștiate într-un singur tablou unitar, spre a putea reprezenta în caracterul individual pe reprezentantul unei totalități. De categoria aceasta se țin și caracterele din comediile lui Moliere. Nimeni nu va putea să nu recunoască în ele purtătorii unor slăbiciuni și perversități generale omenești. O concepțiune ideală se ridică la aceea că privește intuitiv în acești indivizi niște oameni generici, în cari ideea a băgat, cum
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
întreprins și nu poate întreprinde nimic pentru a obține acest temei și nu și-a câștigat dreptul să facă din limita lui o limită de depășit. Spațiul care se întinde între limita de depășit și limita de atins generează fie comedia pretențiilor, fie o dramă a neputinței. Dacă ratatul își supra-conștientizează o limită falsă, ajungând să creadă că ea e limita lui, bovaricul își ignoră limita adevărată, ajungând să creadă că ea nu-i aparține. Legitimă, în cazul ratatului, e limita
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
din josul străzii. Câți români din țară au bâjbâit prin Paris pentru a nimeri în locul acesta, mândri, sfioși, emoționați, duplicitari, calculați, resentimentari, iubitori, detestând în ascuns, aducând vești, cerând sfaturi, comentând, sperând, plecând, revenind. Și în mijlocul acestui balet, al acestei comedii umane întinse peste ani, cei doi, Monica și Virgil, spiritele acestui loc, cei prin fața cărora s-a perindat zi de zi vreme de câteva decenii acest cortegiu de măști izvorâte dintr-o istorie bolnavă. Cineva, sosit după anii '90 la
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Cum poate un sceptic de profesie ca mine să ajungă la o atitudine total nesceptică precum aceasta? Am avut îndrăzneala să consider că eram mai eliberat decât Buddha și acum sânt pedepsit pentru iluziile mele. Am jucat prea multă vreme comedia înțelepciunii." (10 mai 1981) La 17 iulie 1981: "Ați devenit centrul vieții mele, zeița unui credincios în Nimic..." Și în altă parte: "După ce ani de zile am vorbit cu sarcasm despre astfel de... lucruri precum dragostea (și așa mai departe
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Întreg numele este, de altfel, batjocoritor: López e un nume de familie foarte comun, iar del Perú, cu particulă nobiliară, constituie un adaos ironic. Născut dintr-un negru și o indigenă ori viceversa. Mario Moreno Cantinflas, celebru actor mexican de comedie cinematografică. Și o să mai fiu Încă o dată coerentă (engl.). Însoțitoare de bord, stewardesă (engl.). Apartament de tip vagon Într-un hotel de lux. Ființe Îngrozitoare (engl.) 1 Mămica Îmbătrînește, dragul meu (engl.). 1 Poți să-mi dai niște bani. te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cu de toate sau doar... Cu de toate, spuse Ashling hotărâtă. —Tom Jones atunci, oftă Joy, oferindu-i lui Ashling un pahar cu vin. Acum, arată-mi cu ce te-mbraci. Era sâmbătă seara, iar Ted testa un număr de comedie. Era prima dată când făcea numărul pentru altcineva în afară de prieteni și familie, iar Ashling și Joy mergeau să-l susțină și să o facă lată la petrecerea de după. Joy, al cărei nume de familie era, memorabil, Ryder, locuia în aparatamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
nu era același. —Arăt pur și simplu ridicol! — Așa e, o aprobă generos Joy. Ia zi, crezi că Jumătate-om-jumătate-bursuc va veni la petrecerea de după? S-ar putea. Tu nu l-ai întâlnit tot la o petrecere de după un număr de comedie de-al lui Ted? Doar e prieten cu câțiva dintre comedianți, parcă. —Mmmmm, dădu Joy din cap, visătoare. Dar asta se întâmpla în urmă cu câteva săptămâni și de atunci nu l-am mai văzut. Unde putea să fi dispărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
metri înălțime și cei mai bulbucați ochi pe care îi văzuse vreodată la un om care nu fusese recent strangulat, Ashling era capabilă să poarte și cu el o conversație. Dar el i-a ignorat laudele aduse numărului său de comedie cu un gest plictisit din mână. Aha, deci și tu scrii un roman. Despre ce e vorba? Este vorba despre un om care vede toată putreziciunea care există pe lume, spuse Mark, bulbucând și mai mult ochii, în timp ce Ashling se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
înapoi către el. —Ce’aci? zise el, ridicând o privire surprinsă către ea ca și cum erau prieteni vechi. Arăți bine. Ieși în oraș? — Păi, da. Ea îi întinse o liră pe care el nu o luă. —Încotro? La un număr de comedie. —Drăguț, dădu el din cap, ca și cum ar fi mers tot timpul să vadă astfel de spectacole. Cine? — Cineva numit Marcus Valentine. — Am auzit că e foarte amuzant. A văzut într-un final moneda din mâna ei. — Vrei să pui aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mai taci. Imagineză-ți cum ar fi să îți petreci seara de sâmbătă cerșind la un colț de stradă, citind o carte despre ciuperci. 19tc "19" Lisa spera să înregistreze ceva progrese cu Jack făcându-l să vină la seara de comedie. Ar fi fost o șansă bună să socializeze cu el, sub pretextul interesului de serviciu. Dar nu a avut ocazia să îi sugereze asta, deoarece izbucnise o criză la postul de televiziune - un lucru frecvent, se pare, iar el fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să facă același efort monumental și luna următoare, și cealaltă, și în fiecare lună. Și să nu primească nici o amărâtă de laudă pentru asta! Sau ai putea face un material despre șansele de a cunoaște bărbați la un spectacol de comedie, spuse Lisa, zâmbind ironic. Ashling dădu stânjenită din umeri. Te-a sunat? întrebă Lisa brusc. Ashling dădu din cap, rușinată de cât era de ratată. Oare o sunase pe Lisa? Probabil, vaca lăudăroasă. După câteva secunde de tăcere, curiozitatea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
îi plăcea ideea de a fi sfânta patroană a comicilor. Deci, ce faci? întrebă el. Ea se hotărî că îi plăcea vocea lui. Nu ai fi spus niciodată că aparține unui om pistruiat. —Ai fost la vreun număr reușit de comedie în ultima vreme? Ea chicoti din nou. — Am văzut sâmbătă unul. — Va trebui să îmi povestești cu lux de amănunte, râse el, cu vocea sa lipsită de pistrui. Așa voi face, s-a surprins ea râzând din nou. Pe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să îi amuzăm. Păi, asta nu ar trebui să fie greu, spuse Ted, dregându-și vocea și aranjându-și părul. Ted Mullins, cel mai amuzant om din Dublin, raportez, să trăiți. S-ar putea să fie un pic prea mici pentru comedia ironică postmodernistă, spuse Ashling, cu strângere de inimă. Aș spune că Cei Trei Porcușori ar fi mai mult pe placul lor. Vedem noi, o corectă Ted. Oamenii subestimează inteligența copiilor. Să apăs din nou pe sonerie? A durat ceva timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
din nou rândul lui Ashling. Ai o slujbă, știi tu, pe lângă aceea de a fiă amuzant? — Creez software pentru Cablelink, ceva în legătură cu trecerea rețelelor pe sistem optic. —Serios? — Chestii fascinante, zâmbi el. Nu e de mirare că trebuie să fac comedie. Și tu ce faci? Hopa. —Eu lucrez la o revistă pentru femei. —Cum se numește? — Păi... Colleen. —Colleen? întrebă el, schimbându-și expresia feței. Se tot roagă de mine să scriu un articol permanent. O tipă, Lisa. —Edwards. Lisa Edwards
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
din nas. —Dumnezeule, ce grozăvie, spuse ea, arătând către halba lui goală de bere. Mai vreți ceai, părinte? —Ce? Nu, Ashling, trebuie să te rog ceva, spuse el pe un ton umil. Te superi dacă trecem pe la un număr de comedie? Doar pentru jumătate de oră? Este cineva pe care chiar vreau să îl văd. Sigur, de ce nu? Asta nu urma să fie genul de ieșire la o cină scumpă și simandicoasă, în nici un caz. Cu atât mai bine, oricum. Numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
întrebă el, cu subînțeles. Păi, tu, evident, spuse ea, după care împărtăși un chicot cu el. Și Samuel Beckett. Ashling a izbucnit în râs, până când a văzut că el era serios. Rahat! — Eu îl consider cel mai bun scriitor de comedie al secolului, spuse Marcus. — Eu am văzut odată Așteptându-l pe Godot, spuse Ashling nesigură. Nu avea rost să menționeze că era o ieșire cu școala, din care nu înțelesese nimic. Dar, în afară de incidentul cu Beckett, seara a trecut fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bine o amânare. —Alege unul, o invită el. Dar când a început să verifice rafturile, a realizat ceva ciudat. Monty Python, Blackadder, Lenny Bruce, Laurel and Hardy, Father Ted, Mr Bean, The Marx Brothers, Eddie Murphy - erau numai filme de comedie. Era confuză. La prima lor întâlnire, discutaseră aprins despre filmele lor preferate. El susținuse că îi place o largă varietate de filme, dar nu aveai cum să confirmi asta de pe rafturile lui. Într-un final, a selectat The Life of
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
întrebă el. — Își ieșea din minți! El nu spuse nimic. — A spus că ești pe punctul de a deveni galactic. A apucat-o de mână și a sărutat-o pentru prima dată de când ajunsese. —Scuze. Nu este vina ta. Dar comedia e o industrie jegoasă, ești la fel de bun ca ultimul tău număr. Câteodată mă sperii. După ședință, Lisa era în al nouălea cer. Instinctul ei - mereu de încredere - îi spunea că acele poze erau cumva speciale și că vor face senzație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
spui, pește crud? În weekend, Lisa citise că un restaurant de sushi se deschisese în Dublin și spera că gustând din produsele lor va reuși să mai treacă peste depresia cauzată de Oliver. Dar ea sperase și că numărul de comedie de sâmbătă seara va avea același efect, dar nu fusese așa: deși Jack apăruse și vorbise cu ea mai tot timpul - asta când nu vorbea cu nesuferita aia de Clodagh. Cei mai buni prieteni ai tăi sunt pești, spuse Lisa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
nu? Nu o spune, nu o spune... — Plec pentru câteva zile din oraș. O, Dumnezeule. A rămas fără respirație, de parcă ar fi primit o lovitură în stomac. —Cu cine? Cu nimeni. Merg la Festivalul de la Edinburgh pentru câteva numere de comedie. —Chiar? — Păi, da. Ostilitatea otrăvea liniile telefonice. —Păi, baftă în călătoria ta la Edinburgh cu nimeni, spuse Ashling sarcastic, după care închise telefonul. Îl va ruga pe Marcus să fie cu ochii în patru, să se uite după Ted și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]