8,623 matches
-
azi, adică bancnota ce reprezintă un simplu semn al valorii, probabil că Immanuel Kant ar fi foarte surprins. Reținem însă explicația magistrală pe care Kant o oferă modului în care au apărut banii . Este vorba despre un context al plus-prodului invocat și de către Georges Bataille atunci când vorbește despre partea blestemată, care scoate omul din raiul necunoașterii nevoii și îl aruncă în iadul interesului și egoismului 398. Numim moneda un "instrument social" și în sensul în care o considerăm ca fiind apărută
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
mai ales asupra băncilor centrale. "Preluarea băncilor, deci, oferea un avizant lărgit planurilor de falsificare ale guvernului. Deci, sub pretextul că în piața liberă nu se putea avea încredere, guvernul a aprobat legislația de înființare a băncii centrale"788. Pașii invocați și privirea aruncată de Block pot fi interpretați ca ușor simpliști. De altfel, în evoluția economiei și societății umane, nimeni nu-și propune să inventeze nimic. Economiștii nu vorbesc niciodată despre persoane care să fi inventat ceva, deoarece, de cele mai multe
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
o problemă falsă. Foarte mulți economiști 1122 cad în capcana descrierii vieții din secolul XVIII și XIX ca fiind una în care au existat probleme uriașe, un pas înapoi față de "vremurile bune de altădată". Realitatea nu a stat așa, exodul invocat și situația rea izvorâtă era în realitate o situație mult mai bună, un pas înainte uriaș față de trecut. Sigur că azi, în secolul XXI, putem fi impresionați de dimensiunile sărăciei descrise, dar este numai pentru că noi suntem oameni ai secolului
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
Viena și la Roma. De aici a izvorât „Școala ardeleană“, o mișcare culturală și națională urmărind scopul de a-i lumina pe români și de a obține pentru ei un statut similar cu cel al maghiarilor și germanilor. Printre argumentele invocate, istoria, și Îndeosebi originile, ocupau un loc-cheie. Se insista asupra vechimii românilor (anteriori celorlalte grupuri etnice) și totodată asupra originii lor latine, pur latine. Ce răspuns mai bun se putea da disprețului cu care aristocrații maghiari Îi priveau pe supușii
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
aici au pornit spre Italia și strămoșii romanilor. Limbile dacă și latină nu sunt decât dialecte ale aceleiași limbi. Nu dacii au ajuns să vorbească latinește, ci latinii vorbeau daca! Toate limbile romanice Își au obârșia În Dacia. Printre dovezile invocate figurează și Columna lui Traian, monumentul Înălțat de Împărat la Roma după Înfrângerea dacilor, decorat cu basoreliefuri ilustrând — oarecum În stil de benzi desenate — cele două războaie. Dacii și romanii — constată Densușianu — dialoghează pe Columnă fără interpreți, probă că se
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
funcțiile, arestat și, câțiva ani mai târziu, condamnat la moarte și executat În 1954. A urmat, În 1952, gruparea Ana Pauker-Vasile Luca. Spre deosebire de „naționalistul“ Pătrășcanu, handicapul lor era „invers“, Ana Pauker fiind evreică, și Vasile Luca, ungur. De fapt, principiile invocate și acuzațiile formulate contau prea puțin. Se dădea o luptă pentru putere, atâta tot. Și, treptat, conducerea se româniza. Inițial, ponderea principală a avut-o gruparea moscovită, liderii care stătuseră ani de zile la Moscova, În preajma lui Stalin, și dintre
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
este practic abandonat, dar nici drumurile Occidentului nu se deschid prea larg; un număr restrâns de privilegiați ajung la studii sau la specializări În „lumea liberă“. Deschiderea culturală spre Occident se face doar atât cât să atenueze influența sovietică. Modelul invocat nu mai e modelul sovietic, dar nici cel occidental: este modelul românesc! „Elita“ formată la Moscova avea să treacă prin momente dezagreabile; după ce ajunsese foarte repede la vârf, acum e privită cu suspiciune și Îndepărtată din posturile sensibile. Cei cu
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
endnote id="(22, p. 339)"/>. De asemenea, În unele zone rurale din România, când se credea că un om este obiectul unei vrăji, al unui „fapt”, care Îl lasă „de ochi chior”, „de urechi surd” și „de gură mut”, cea invocată magic era invariabil Maica Domnului. Doar cu ajutorul ei avea eficiență „descântecul de desfacere” incantat de vrăjitoare, care putea să-l „des-chiorască de ochi”, să-l „dezasurzească de urechi” și să-l „dez-amuțească de gură” pe bolnav <endnote id="(184, pp.
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
de Înviere : Maica Domnului, Din poarta ceriului [...] La mine s-a coborât [...] Viderile mi le-a dat. Cu ochii văd, Cu urechile aud Și cu gura pot grăi... <endnote id="(113, II, p. 164)"/>. Și tot Sfânta Maria era cea invocată În descântecele de deochi (de potcă) <endnote id=" (151, pp. 127 ș.u.)"/>, boală provocată de uitătura rea a „oamenilor cu semne”, inclusiv a evreilor roșcați și pistruiați (vezi capitolul „Omul roșu”) : Doamne ajută-mi, Sfântă Mărie, Potcă mare, potcă
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
are puterea economică o are și pe cea politică. În sfârșit, să nu uităm că Lukașenko a fost ales cel puțin prima oară prin vot popular, democratic și are grijă să apeleze mereu la popor, chiar când schimbă persoane. Motivul invocat este, invariabil, că persoana respectivă a uitat de popor și se gândește doar la propriile interese etc. Se știe că o asemenea stratagemă a fost folosită, deseori, de dictatorii din toate timpurile și de pe toate meridianele și că a dat
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
din domeniu. Lor le revine rolul de a adapta efectiv practicile DEVCOM la contextul național, regional și comunitar pe care îl cunosc și de care sunt interesați. Desigur, selecțiile din literatura de specialitate și din sfera exemplelor, comunităților sau instituțiilor invocate sunt afectate de propria scară de valori, de experiențele personale din domenii conexe DEVCOM. Care anume sunt experiențele de viață sau de cercetare ce m-au apropiat de tematica tratată în volum - se va vedea cu ușurință din cuprins, din
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
integrală a practicii, evaluarea,dacă ajunge să mai fie făcută, a fost adesea lăsată în seama altora. Și acest lucru nu este adecvat. 5. Modele de planificare și evaluare în dezvoltarea comunitară trebuie să fie compatibile cu principiile și metodele invocate. 6. Evaluarea trebuie să fie intricată în dezvoltarea comunitară la moduleficient și astfel să contribuie la eficacitatea acesteia. O bună parte din rezistența la evaluare în dezvoltarea comunitară decurge din credința că este o abatere consumatoare de timp de la munca
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
punct de vedere etnic. Regionalizări identitare 1tc "Regionalizări identitare1" Ceea ce se cheamă, cu o sintagmă deja supralicitată, tranziție postcomunistă este, în bună măsură, și căutare de definiții sociale cu caracter identitar. Exemplul etnic este cel mai vizibil, cel mai dramatic invocat, cu cea mai încărcată și mediatizată istorie evenimențială. Nu trebuie uitate însă nici cele care au ca nucleu de structurare regiunea, religia, profesia, familia, sursele de divertisment etc. Toate reprezintă căutări de replasare a propriului grup de apartenență pe coordonatele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1923_a_3248]
-
de atribuții, iar când se Încearcă - aceasta se face prin șabloane sau expresii „Înlemnite”, neconvingătoare. În cel mai fericit caz, profesorul Îl ajută pe elev să „absoarbă” valorile culturii, asemenea unui mijlocitor Între cunoaștere și persoana aflată În formare. Viziunea invocată mai sus acreditează teza conform căreia dascălul trebuie să ajute elevul să se apropie de cunoaștere, să-l determine să se descopere, fără o Întâlnire spirituală autentică, fără o rezonanță afectivă, dascălul fiind pus Între paranteze, făcându-se abstracție de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
bună sau mai rea, ci că e altfel. Temporalitatea, multitudinea și durata contactelor, expectanțele față de cei din jur, reprezentările privind viitorul, deciziile și trăirile intime etc. sunt „filtrate” de mecanismele tehnice Întrebuințate și, cu siguranță, vor fi diferite În cazurile invocate mai sus. Comunicarea modernă prin e-mailuri sau messenger, vine și ea cu noi dimensiuni și reprezentări privind spațiul, timpul, valoarea lucrurilor și a oamenilor. Dacă depeșa clasică Îngăduia un transfer informațional pe durata unui interval de timp, printr-un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
informare și comunicare). Adesea, el se ascunde sau este „camuflat” de instrumentele folosite. A fi dascăl modern Înseamnă, de multe ori, să-ți construiești o „aură” instrumentală, să devii „metodician”, să te bazezi pe Înlocuitori, să dispari ca om. Trendul invocat trebuie luat În seamă, Încurajat, protejat. Nu se mai poate preda doar cu tabla și creta. Nu se poate face abstracție de ceea ce știința ne pune la dispoziție. Cu o condiție Însă: să nu fie uitat profesorul și legătura care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
faptelor intenții și proiecte educative. Se readuc În discuție probleme ce au devenit laitmotive, cum ar fi raportul dintre politic și Învățământ, dintre administrativ și educativ, dintre sistemul de Învățământ și piața muncii, dintre școală și viață În general. Temele invocate mai sus pot fi strânse În jurul răspunsului la următoarea Întrebare: „În ce măsură școala noastră pregătește individul pentru o viață reală, astfel Încât să fie satisfăcut și el, și cei din jurul său?”. Sesizăm de bună seamă că cele două zone (școala și lumea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
să te transpui În starea ființei lui, să nu gândești „copilărește”, cu argumente de același fel. Iubirea din tine, manifestată astfel, poate stârpi orice „răutate” pe care el o poate arăta la un moment dat. A face binele, În cazul invocat, presupune să „empatizezi” măcar o clipă cu „răul” care ți se pare că s-a „lipit” de el. Să „aprobi” stări și lucruri cu care să nu fii de acord și să-l lași și pe el să ajungă la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
folosim pentru a ne mântui, Îl utilizăm pentru a face paradă (cu lucruri și cu noi Înșine). Să nu disperăm și să nu șovăim. Cea mai gravă Înstrăinare a omului este cea de sine și de valorile superioare lui. Stările invocate mai sus sunt reale și Îi pun la Încercare pe mulți. Risipirile sunt multe, mărunte, dese... dar nu definitive sau fatale. Omul are totuși o mare putere, ce i-a fost dată de „cineva” de Sus: cea de a trece
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
de pornire. Predicția (pozitivă sau negativă) În legătură cu o stare de lucruri constituie un determinant important a ceea ce va urma. Spunându-i cuiva că are calități și este capabil de fapte mari, chiar dacă persoana În cauză prezintă doar vagi promisiuni, stările invocate vor apărea și se vor concretiza cu siguranță. Etichetând pe cineva continuu ca fiind incapabil și „prost” (amintiți-vă de unii profesori!), acel cineva chiar așa se va comporta, adeverind profețiile avansate În mod iresponsabil. Orice dispozitiv prezumtiv anunță realități
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
un referențial de consacrare și conturare a unui perimetru de Întâlnire cu Dumnezeu. E un discurs prin care Dumnezeu este chemat și adus printre noi. Avem de-a face cu o funcție de Înființare și legitimare ontologică. Toate cele șapte funcții invocate se pot actualiza În perimetrul discursului religios, predominanța uneia sau alteia fiind dată de contextul editării discursive, de raportul dintre sacru și mundan În evocarea religioasă, precum și de obiectivele diferiților actanți (celebrare, informare, persuadare, justificare etc.). Desigur, În cadrul comunicării religioase
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
unui distins și venerabil profesor. Tocmai Își amenajase locuința de la țară, prin transformarea unei case obișnuite Într-un sălaș primitor și cu gust. Pe atunci nu realizam că voi avea (cu toate că nădăjduiam) și eu așa ceva, chiar În Bârnova, lângă colegul invocat. Anii au trecut, vremurile s-au schimbat (În bine), leafa s-a mărit, pretențiile au crescut și a apărut oportunitatea să achiziționez - la sugestia inspirată a sus-amintitului coleg - o casă chiar În centrul satului, la câteva zeci de metri de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
ea o personalitate, care este un „dat” pentru cel care vine În cadrul ei. Poți să treci peste acest fapt? Nicidecum, pentru că personalitatea ta de profesor (neformată Încă) se schițează prin includerea (cu sau fără știința ta) În colectivul didactic. „Apriorismul” invocat poate fi de bun augur atunci când nimerești Într-o unitate școlară cu prestigiu. Dar la fel de benefic se dovedește a fi atunci când școala nu are un renume al ei. În cazul din urmă, Îți spui că n-ai decât să „pui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
fără frecvență, cu rezultate deosebit de slabe! Realizam faptul că nu atât marca academică valora (cât de bine eram pregătiți), ci cât de docili și insistenți eram În activitățile insipide și nereprezentative pentru un cadru didactic. Se prea poate ca faptele invocate să fi făcut parte din scenariul Începutului și din travaliul acomodării. Întrucât s-a insistat pe criteriul cantității și nu s-a redimensionat o parte dintre obligațiile noastre, ne-am format abilități În expedierea unor corvezi, nu aptitudini pentru a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
mai apropiați de culisele muzicii cunoșteau faptul că hotărârea marelui pianist era de a nu mai concerta în România în Sala Mare a Palatului. Aceasta din rațiuni personale diverse, una și cea mai importantă fiind cea de ordin profesional. Motivația invocată și de alți mari profesioniști, printre care și Zubin Mehta, era aceea că nu are o acustică corespunzătoare unor sonorități de valoare. Marele maestru de evenimente importante nu sa dezis însă și nu și-a asumat meritul pentru asemenea șocantă
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]