9,986 matches
-
frumoasa față a lui Reynolds Loftis înflorind de grozăvia omorurilor îl făcură să se joace cu schimbătorul de viteze și când nu era nevoie, doar ca să nu fie năpădit de acele imagini. Când parcă mașina, casa era puternic luminată și veselă, ca și cum cei dinăuntru n-aveau nimic de ascuns. Nimic. Ajuns în fața ușii, găsi un bilet în dreptul clanței: „Ted, mă întorc în câteva minute. Simte-te ca acasă. C.” Și mai mult nimic, lăsat la vedere. Danny deschise ușa, intră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
că îi vor elimina pe cei din AUFT în ziua în care se va întruni marele juriu, anulând contractul cu sindicatul pe baza clauzelor tipărite în subsolul paginii, care justificau expulzarea membrilor acestuia ca urmare a activităților subversive. Alte vești vesele din gura lui Johnny: Terry Lux suferise un atac de cord în urma unei „lipse prelungite de oxigen”, provocată de călușul de bani din gură și de secționarea arterei de la mâna dreaptă. Recuperarea mergea bine, dar distrugerea tendoanelor de la mână îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
înțeles. Pentru „cânepă”, Herodot folosește termenul grecesc kannabis. Ernst Jünger a propus o etimologie interesantă : Numele plantei kannabis își are obârșia și înrudirile în limbi foarte vechi, ca asiriana ; konabos era un cuvânt grec pentru zgomot. El sugerează răbufnirile parțial vesele, parțial agresiv-agitate în care se manifestă de obicei beția cânepii (27, p. 246). Contemporan cu Herodot, Sofocle asociază kannabis-ul cu muzicianul trac Thamyris (din tragedia omonimă), eroul orbit de muze pentru că s-a lăudat că poate cânta din liră mai
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
vorbesc despre ospețele tracilor, la care participau numai bărbați (Solinus este categoric în acest sens) și în timpul cărora se făceau fumigații cu semințe psihotrope. Însă autorii antici citați consideră în mod eronat că acest obicei avea ca scop provocarea unei „veselii vecine cu beția”. În mod evident, această practică a tracilor (ca și cele similare ale sciților, iranienilor, șamanilor etc.) nu era menită să producă euforia, ci extazul, transa mistică, un anume furor religiosus (43, pp. 394-402) sau, într-o altă
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
adapă [pe copii] cu vin, cu rachiu, uneori, chiar când încă sug” (290, pp. 93, 96). Acest obicei malign îl găsim redat și de Felix Aderca, la un personaj dintr-o mahala a Craiovei, în anii ’20 : „Carolina deveni foarte veselă ; rupse copilul de la țâță, [și] îi dete vin din fundul paharului” (Zeul iubirii, 1927) (268). Cu siguranță că astfel de practici aveau efecte nefaste și imprevizibile asupra copiilor. Năravul era atât de răspândit în mediul rural, încât în 1935, în
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
-lea Constantin Racoviță Cehan (căsătorit cu o turcoaică din Istanbul), cronicarul Ioan (Ioniță) Canta scria : „De atâta era strașnic că mânca afion dimineața și la vreme de chindii [= după-amiaza] bea pelin cu ulciorul, și preste toată ziua se afla tot vesel”. Este puțin probabil ca domnitorul Racoviță Cehan să fi consumat vin dres cu frunze și flori de pelin (Artemisia absinthium) ; „vin absintat”, cum îl numea Constantin Caracaș pe la 1820 (290, p. 62). Pe de o parte, acesta n-ar fi
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
este soporific, anestezic etc. -, dar atrăgea atenția și asupra faptului că, în exces, poate fi „otravă mortală” : „Dacă este înghițit în cantitate prea mare, [opiumul] poate fi mortal în somn” (Naturalis historia, XX, 76) (38, p. 65). Contemporanul și omologul „veselului” domnitor Constantin Racoviță Cehan (cel mâncător de afion), Grigore al II-lea Ghica Vodă, murea la București în 1752 - cum notează Athanasie Comnen Ipsilanti - din pricina unei greșite administrări de teriacă cerească (194). Domnitorul valah a murit probabil din cauza unei supradoze
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Mai avea încă timp să meargă și să o întrebe pe Anrella. Dar, mai întâi, înapoi la birou. Se duse până la biroul de informații. - Spune-i domnului Nypers, când vine, că mă întorc mai târziu ca de obicei. Fata răspunse veselă: - Domnul Nypers a spus că nu se va întoarce înainte de trei, domnule Craig. - Foarte bine, atunci spune-i domnului Carson. Mintea continuă să-i rămână pustie în timpul drumului spre casă. Abia când trecu cu automobilul electric printre porțile masive de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
de două ori deoarece focurile reflectate de cristal le vor tulbura privirea și le vor distrage atenția de la ceea ce făcea el în realitate. Aceasta era teoria - iar băieții erau și mai aproape. Vocile lor se înălțară și scăzură, o trăncăneală veselă, acum lăudăroasă, acum căzând de acord cu toții, acum dominând unul dintre ei, acum vorbind toți deodată. Era imposibil măcar să încerce să ghicească câți erau. Dar erau acolo, realități fizice, prezențele de care avea nevoie pentru planul lui de evadare. Craig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
șir lung. Arșița juca deasupra nisipului și a dealurilor cenușii. În aer stăruia un miros uscat, de ars. Un miros sufocant, chiar dureros pentru plămâni. Anrella spuse nefericită: - Lesley, ești sigur că știi ce faci? - Este foarte simplu, încuviință Craig, vesel. Consider că avem aici echivalentul unui incendiu pe cinste, în pădure. Dacă ai văzut vreodată un incendiu în pădure, iar câteva din amintirile mele cuprind date asupra acestui subiect, vei știi că focul stârnește orice fel de vânat din ascunziș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
să-și tragă nasul și să tușească, apoi ieșiră fiecare cu câte o plecăciune. În urma lor stărui multă vreme mirosul amestecat de sudoare și pământ care le impregna veșmintele. — Buuun! Unchiul își bătu umerii cu pumnii, străduindu-se să pară vesel. — Mi-e greu să dau porunci din astea, dar acum e ca la război. În joc sunt pământurile de la Kurokawa. De azi, și lui Riku o să-i fie greu cu pregătirile pentru călătorie și cu desagii. Când vă strângeți toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
se schimbă în felurite chipuri în fiecare zi sau mai degrabă, în fiecare ceas al zilei: dimineața, la prânz și seara. Întrupările abia ghicite de nori, sclipirile de raze, schimbările de presiune din atmosferă vopsesc oceanul în niște tonuri adânci, vesele sau triste, care ar lăsa orice pictor fără grai. Fără îndoială, nu sunt singurul care, în fața unui asemenea tablou, se simte cuprins de dorința de a lăuda înțelepciunea Domnului nostru, Creatorul lumii, care a făcut aceste ape. Pescărușii nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
putut însenina chipurile întunecate ale lui Tanaka și Hasekura. Nici nu era de mirare. Japonezii trecuseră de prea multe ori dintr-o dezamăgire în alta. Nishi avea fierbințeală mare. Chiar și tânărul acesta care își dăduse toată silința să pară vesel și care dovedise o curiozitate mai vie decât toți ceilalți japonezi n-a mai putut să-și învingă istovirea sufletului și a trupului. Mai mult, și eu eram sleit de puteri. Privind chipul adormit al lui Nishi ce părea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
nu mai trecu pe la ei, căci era bolnav. Doar Kanzaburō îl mai bucură pe samurai când îi prezentă urările de Anul Nou ca un mare îmbrăcat în hainele de bărbat. Cu toate acestea, Anul Nou era Anul Nou. Apa picura veselă din zăpada de pe acoperiș și din țurțurii de pe streașină, iar din apropierea grajdului de cai se auzea chiuitul lui Gonshirō călărind pe un cal din lemn de bambus. La răstimpuri valea răsuna de pocnete îndepărtate de puști. Stăpânirea îngăduia vânătoarea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Pe lângă multele ștrengarii pe care le-am făcut în anii de liceu, am realizat și o treabă frumoasă: un spectacol de „revista” de peste două ore, ” În veselul vieții pas”. La drept vorbind, realizarea unui spectacol artistic de două ore, la vârsta de 20 de ani, fără bani, și fără ajutorul unor profesioniști, este o treabă prestigioasa, care presupune hâr organizatoric, talent și tenacitate. Trebuia făcut totul: conceperea
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Gheorghe Nandriș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93342]
-
convins fiind că va zâmbi și Tăvi, în lumea în care se află. Se referea la elevii „de azi”, adică la modelul nostru de viață de atunci, în comparație cu cei „răi” de altădată sau din alte părți: Poezia era intitulată „În veselul vieții pas” și a dat chiar titlul „Revistei” „În serile târzii de mai, Cu gândul după fete, Puteai de dânșii ca să dai, Prin parcuri și boschete. Dar azi elevi că dânșii nu-s, Si chiar de-ar fi le spunem
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Gheorghe Nandriș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93342]
-
care au fost cantate aceste versuri, de către Filip, Dikman și Mănescu, chiar la deschiderea spectacolului (bine înțeles după „Imnul FMTD”cu care trebuia deschis totul atunci.) Vâlceanu, Brăvescu și Chemac (ce destin a avut acesta din urmă...) au asigurat momentele vesele. Un „potpuriu de cântece populare românești” făcea introducerea la tabloul următor, intitulat ”Sărbătoare în colectivă”. Era doar la modă „colectivizarea” Un decor pictat în culori, foarte reușit, reprezentând o casă țărăneasca cu un gard frumos în față , creat de talentata
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Gheorghe Nandriș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93342]
-
-l ocrotească Dumnezeu acolo unde este, ca a fost om bun și lam iubit toți foarte mult. Iar noi - chiar pe la 70 de ani și mai încolo să fim sănătoși și să nu ne lăsăm abătuți încă multă vreme din „veselul vieții pas”. Să nu numărăm anii ci amintirile.
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Gheorghe Nandriș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93342]
-
suflet de mamă prea mult chinuit, zdrobit de durere pentru fiul său, dar și pentru nedreapta soartă a românilor basarabeni sub stăpânire străină, abandonați, din păcate, de patria mamă.... Dacă în drumul nostru către Taxobeni tânărul student Manole Mihăilescu era vesel, acum, la întoarcere către Iași, era trist și a făcut următoarea mărturisire pe care am înregistrat-o pe reportofon: „Mă numesc Mihăilescu Manole și sâmbătă 13 martie am avut ocazia de a trece prima dată în Basarabia. Am făcut o
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
magazii, locuri unde depozita gheață) și va construi și un birt. Hanul pe care îl va ridica în Oltenița rurală, va fi o ”mană cerească” pentru cei care aduceau sarea, cerealele sau alte produse în portul Oltenița. Fiind un om vesel , isteț, intra repede pe sub pielea clienților, și în cel mai scurt timp i s-a dus vestea că este un bun hangiu și om de afaceri. Pe lângă aceste calități manageriale în domeniul negustoriei, Ioniță Popescu , alias Niță Olteanu, a mai
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3143]
-
Dragoș Bucescu Dumnezeu să-l ocrotească acolo unde este avea mutra cea mai serioasă, nu scotea nici un cuvânt, părea dus pe gânduri, devenise alt om. Parcă trăia mustrările de conștiință, pentru ne respectarea poruncilor călugărului. Noi ceilalți eram mai degrabă veseli și bine dispuși după o masă ne așteptat de îndestulătoare. Am înaintat prin noapte, în liniște, până la intrare în biserică. N-am apucat bine să ne așezăm la locurile noastre, când deodată, un călugăr de la strană, începe să „cânte”o
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
la dreapta, ultimii trei sunt: un pilot francez, Vasile Ciobanu și Traian Demetrescu-Popa. (arhiva Mariana Drăgescu) Aeroportul Popești-Leordeni, iunie 1941. Virginia Duțescu și Nadia Russo (arhiva Daniel Focșa) Mariana Drăgescu, Nadia Russo (în alb) și Virginia Thomas, într-o ipostază veselă (arhiva Mariana Drăgescu) Tighina, august 1941. Virginia Thomas (în picioare), Nadia Russo (în alb) și Mariana Drăgescu, în fața unui RWD 13 (arhiva Mariana Drăgescu) Nadia Russo. Campania Basarabiei, 1941 (arhiva Daniel Focșa) Fotografie-portret a Stelei Huțan făcută în 1943, pe când
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
de „a face”, serios/sobru, capabil de decizii, orientat spre esențial, iar Ea este dependentă, pasivă, slabă, gălăgioasă, admiratoare, victimă, dominantă, primește sfaturi/cere informații, senzuală, dezbrăcată, orientată spre spațiul privat (domiciliu și gospodărie), preocupată de a comunica și interrelaționa, veselă, jucăușă, optimistă, neserioasă, supusă față de deciziile altora, orientată spre exterioritate și superficialitate, emotivă (Grünberg, 2005, p. 274)1. Stereotipurile de gen constituie un nucleu tare al reprezentărilor de gen. Pentru societatea românească, acestea se subsumează unui model cultural tradițional 1
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
năzdravanii. În mai 1951, se stinge tatăl și pe langă viața de elev la liceu, a rămas și cu grijă gospodăriei, în cea mai grea perioadă a cotelor și prigoanei fiilor de gospodari. A participat activ la revista muzicală „În veselul vieții pas” care a avut un mare succes, el a scris partea de versuri pentru tabloul românesc. A obținut rezultate bune la olimpiadele de matematică și fizica, la toate fazele, la fizică a ajuns și în etapa finală. În vara
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93326]
-
alte vremuri, un fel de strigoi care redeștepta în minți o epocă de înjosire și de toate umilințele naționale. Când omul acesta, îmbrăcat în uniforma străinului, trecea pe străzi, îți trecea pe dinaintea ochilor trecutul. Dar Bucureștii aveau și nota lor veselă. Un om al zilei era și poetul State Prudănescu. Acest poet (?) era de origine bulgar, un fel de maniac, nu departe de a fi cretin, dar om cu trecere printre mahalagiii lui. Este destul să spun că State Prudănescu era
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]