12,882 matches
-
lumea. Îi conduse pe cei doi la poartă și rămase acolo cu mâinile agățate de gard, căutând în lungul străzii și descoperind cu satisfacție că puștimea încă mai bate mingea, se mai plimbă încă pe biciclete. Privi spre creanga de măr, etalonul puterilor sale miraculoase din alte vremuri și constată cu tristețe cât de departe era de împlinirile de altă dată. Își aminti de mătușa Vera și acum, când cunoștea misterul, se întrebă uluită cum de se gândise la așa ceva. Despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
greu că ratase momentul și că ea, cu o delicatețe de mătase, îl pregătea din nou, pentru a fi, așa cum era scris de când lumea și pământul, al ei. Și-au unit miezul sufletelor și învelișul tânăr ca două jumătăți de măr care, de-acum înainte, nu aveau altă soartă decât aceea de a se rostogoli în adânc sau de-a se ridica spre lumină doar împreună. Persecuțiile Nuții începură atunci când Luana nu mai reuși să-și ascundă disprețul pe care-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
mea este că nici o femeie, oricât de dotată ar fi ea, nu merită un astfel de sacrificiu. "Ispita" l-a sedus pe Adam luând înfățișarea Evei. Din fericire, poate pentru că era exemplar unic, Dumnezeu l-a lăsat să supraviețuiască cu mărul oprit în gât. Nu cred că Abel Nost va fi capabil de aceeași mărinimie. Influența unei muieri nu trebuie să treacă dincolo de ușa dormitorului... Cristian zâmbi. Era o dilemă pentru el cum de reușea această femeie să-i citească gândurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
să-l arunce în apă. De-abia l-am târât până aici ca să-mi slujească drept firmă. A izbucnit în râs ca o mojică. Avea în jur de treizeci de ani și stătea cu fundul direct pe pământ, sub un măr, cu picioarele îndoite și desfăcute, cu rochia suflecată, spre a-și arăta enormul și largul vagin. Era grasă, urâtă, asudată și unsuroasă. Mi-a făcut scârbă. Și-n plus, întâlnirea cu bătrânul mi-a stricat, fără să știu de ce, buna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fi intrat în Leu, am avut cel dintâi semn prevestitor de nenorociri. Posibil să fi fost o întâmplare, dar, în anii care au urmat, a fost pomenită ca o pacoste. Cam pe la a opta oră leneveam cu Rotari sub un măr, nu foarte departe de curte. Doar noi doi nu rămăseserăm acasă, căci ceilalți se temeau ca arșița să nu le dăuneze la cap. Pe lângă cei câțiva câini, însoțindu-ne liniștiți și fără țintă, mai auzeam cotcodăcit de găini, bâzâit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
frig, locuitor într-una dintre cele câteva colibe din apropiere, ne-a spus că, dacă-l căutam pe călugăr, îl găseam la o femeie pe nume Muzia, prostituata locului. Uluiți și nemaiștiind ce să credem, ne-am priponit caii de măr, lângă falusul de piatră troienit de omăt. Prin crăpăturile din ușa colibei femeii ieșeau pufăituri de fum. Eram gata s-o deschid, când numai ce-l văd pe călugăr ivindu-se din spatele casei. Având mânecile tunicii suflecate până la subsuori și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
v-a-ntrebat ceva! s-a răstit la ei împăratul. Au devenit subit serioși, și cel care părea a fi căpetenia a făcut un pas înainte, înșirând cu îngâmfare nume de plante și esențe. - Ați folosit mucegaiul verde de cedru sau de măr? a întrebat Garibaldo. Auzindu-l, l-au privit mai atenți, făcând semne de aprobare. Garibaldo a intrat în odaie. Abia am putut să zăresc un pat înconjurat de femei. Am rămas afară, neclintiți și tăcuți, așteptând rezultatul. N-a durat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Salut, chérie. Minette o sărută pe amândoi obrajii când Darcey trecu pragul. — Cum a fost călătoria? — În regulă, zise Darcey și o îmbrățișă la rândul ei. Amelie adulmecă aerul cu poftă. —Coci prăjituri? întrebă ea. — Am făcut un ștrudel cu mere pentru Darcey, zise Minette. —Pentru mine nu faci niciodată, se îmbufnă Amelie, dar apoi zâmbi și le urmă în bucătăria încălzită. Uau, miroase frumos. —Darcey nu mănâncă destul, spuse Minette. Cel puțin pe tine și pe Letitia vă am sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și le urmă în bucătăria încălzită. Uau, miroase frumos. —Darcey nu mănâncă destul, spuse Minette. Cel puțin pe tine și pe Letitia vă am sub ochi, dar pe ea nu. Și îți închipui că eu și Tish facem ștrudel cu mere în fiecare zi? întrebă Amelie ironică. Când am avea timp? Nu ne scoatem sufletul amândouă la compania aia de IT toată ziua? —Știu că tu și Tish munciți din greu, încuviință Minette. Uneori prea din greu. N-ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
rost să fii măcinat de ranchiună; ușor de zis, greu de făcut. Când coborî, Letitia, geamăna lui Amelie (deși cu vreo câțiva centimetri mai înaltă), sosise și ea acasă și o privea pe Minette cum tăia felii de ștrudel cu mere. Poftim. Minette îi întinse o farfurie când Darcey intră în bucătărie adulmecând. —Maman, știi că poți să faci infarct din așa ceva? Darcey luă o felie de ștrudel înăbușită în frișcă. Cât despre ciocolata caldă... Minette făcea ciocolată caldă de casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
că mereu încercai tot felul de mutări trăsnite cu regina, lăsându-ți regele descoperit. E bărbat, trebuia să-și poarte singur de grijă. Darcey râse și luă tava cu băuturi. Acum mă întorc la masa mea și o să vă batem măr. Asta te-ar face să te simți mai bine? întrebă el pe un ton dintr-odată grav. În legătură cu ce? —Cu orice. Darcey îl privi atentă. —Mă simt bine oricum, nu trebuie să te bat pentru asta. Nu, probabil că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și prin curțile lor aceeași sărăcie statornicită în timp, singurele meserii practicate prin zonă sunt legate de lemn și piatră și căruțe cu coviltir coboară ritmic la câmpie într-o transhumanță fără glorie, cea a ciubarelor, a scândurilor și a merelor, n-aș putea spune că nu văd semne ale schimbărilor, reclame comerciale, coca-cola, hollywood vraja americii, câte o antenă parabolică pe-o casă terminată pe jumătate, aproape toate casele din sat sunt neterminate și stau așa de mulți ani, oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
să afle de la mine, cine moare la Paris, E trecut de miezul nopții și încă nu mi-am făcut întreg rechizitoriul, să mă pregătesc pentru mâine la ora nouă, cu ce am greșit, nu sunt invitat la poliție de florile mărului, recapitulez, sunt vinovat că am lăsat-o pe Ana altui bărbat, ar trebui să fac ocnă pentru asta, pe viață, în Siberia să mă trimită, ce greșeală mai mare poate să existe, nu m-am culcat cu iubitele prietenilor mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pisicile după noi, noaptea cel mic, și mi-l arată pe cel cu piciorul întors ca o paranteză închisă, se scoală din pat, vine la frigider și fură mâncare, dimineața găsesc cutii de lapte la el în pat, iaurturi, banane, mere, nu le mănâncă, ca și cum și-ar da seama că vorbim despre el, copilul râde, dar râsul nu-i râsul normal al, fetița cu o privire vioaie, probabil cam de aceeași vârstă cu băiatul, ascultă cu atenție ce vorbim, deși sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și mâine !“. Chiar și tata, care muncea singur atâta amar de pământ, intra seara În casă senin și liniștit, ca un Înțelept care coboară din munți printre oamenii de rând, cu mulțumirea muncii temeinic Împlinite, aducându-ne o mână de mere sau câteva ouă proas- pete, calde Încă, să avem pentru dimineață. Ziua lui Începea cu prima geană de lumină - mânca ceva și dispărea pentru restul zilei. Singurele dovezi ale existenței lui erau patul nefăcut și farfuria goală de pe masă, din
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
oraș. A trebuit să-mi acopăr capul cu un batic de-al soră-mii - În semn de recunoaștere a poziției inferioare a femeii fața de bărbat, pen- tru că eu, ca urmașă a Evei, Îl Împinsesem pe Adam să rupă mărul din Grădina Edenului, mi-a explicat soră-mea. Astfel deghizată m-am strecurat În urma lui tata pe lângă tufa de zmeură pe portița care duce În sus spre biserică, nescăpând de binecuvântarea usturătoare a urzicilor. Pe drum ne-am Întâlnit cu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
de sfârșit de august În care a intrat În camera mea poezia. Eram În vacanța dintre anul Întâi și anul doi, era cald și mă plictiseam de moarte. Tocmai terminasem de citit Salinger și de mâncat brânză de oaie cu mere, mâncare yin-yang. Stăteam tolănită În pat cu ochii În tavan, când am simțit cum vine un val care mă ia și mă ridică la cer. montagne russe. Așteptasem douăzeci de ani și acum, În sfârșit, viața Începea ! m-am ridicat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
pentru mine totuși. Dar Ăsta era Jean-Claude ! mai mult decât atât, cu el am Început să cred că vindecarea era posibilă. multă vreme după dispariția lui Ștefan Într-o halbă de bere nemțească am crezut că țin În mână un măr putred. Acum mă uitam În palmă și vedeam că mărul era intact, roșu și zemos : Încă mai puteam iubi ! De atunci a trecut multă vreme. — Ai pielea rece, mă plâng eu retrăgându-mă din Îmbrăți- șarea lui. Jean-Claude e obișnuit
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
atât, cu el am Început să cred că vindecarea era posibilă. multă vreme după dispariția lui Ștefan Într-o halbă de bere nemțească am crezut că țin În mână un măr putred. Acum mă uitam În palmă și vedeam că mărul era intact, roșu și zemos : Încă mai puteam iubi ! De atunci a trecut multă vreme. — Ai pielea rece, mă plâng eu retrăgându-mă din Îmbrăți- șarea lui. Jean-Claude e obișnuit să mă plâng că totul e rece. În special dormitorul
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
soț. Mihai Călin pare cumva că încearcă în Ionel o delimitare de zvîcul desuet al partenerei sale directe, preferînd să construiască un personaj linear, lucid, ferindu-se de stridențele de pe celălalt talger al balanței. În aceste condiții, povestea de iubire - mărul discordiei - alunecă în derizoriu, dacă nu în disproporționat. Grav mi se pare alt lucru. Nu neapărat faptul că Take, Ianke și Cadîr de la Național nu este o propunere împlinită, o perspectivă a zilelor noastre asupra piesei, o mizanscenă provocatoare. În ciuda
Viața satului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15788_a_17113]
-
observă și, cu un glas de tunet, ne apostrofă: „Scrie, student !” După o lucrare de control, ne-a adus rezultatele și apoi ne-a chemat, în grupuri mici, la consultații. La fiecare curs, ne îndemna să învățăm, atenționându-ne că „merele rele trebuie date la o parte ca să nu strice merele bune !” Acesta a fost începutul și momentul în care am realizat că grupa noastră are un potențial intelectual ridicat, că este formată din studenți serioși, inteligenți și muncitori. Și asta
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
student !” După o lucrare de control, ne-a adus rezultatele și apoi ne-a chemat, în grupuri mici, la consultații. La fiecare curs, ne îndemna să învățăm, atenționându-ne că „merele rele trebuie date la o parte ca să nu strice merele bune !” Acesta a fost începutul și momentul în care am realizat că grupa noastră are un potențial intelectual ridicat, că este formată din studenți serioși, inteligenți și muncitori. Și asta, în ciuda faptului că, având în vedere vârsta și tipul de
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
identificare: Și iată-l, măreț ca o viziune de hașișin, complicat și indescriptibil ca o planetă străină. Iată acea stâncă urieșească, scăldându-și picioarele-n mare, iată ciucurii de palate, pagode, temple, statui năpădind-o până în vârf, copleșind-o ca merele care rup ramul într-un an de belșug, iată sfințenia și cântările ce-o învăluie, iată piatra albastră și caolinul, iată marmura și malachita, iată terasele încălecate, balustradele în zig-zag, treptele, mii de trepte... Iată ferestrele mici ca de bunkere
[Corola-publishinghouse/Science/85024_a_85810]
-
Luna a Unsprezecea aduse cu sine iarna. Există două lucruri care Îl Întrec pe Ieyasu: Coiful cu coarne al lui Ieyasu Și Honda Heihachiro. Unul dintre membrii clanului Takeda instalase acest pamflet pe colina Hitokotozaka. Oamenii lui Ieyasu fuseseră bătuți măr și mânați Într-acolo - sau, cel puțin, așa se credea În rândurile clanului Takeda, Însuflețit de victorie. Dar, după cum recunoștea și poezia, și clanul Tokugawa avea câțiva oameni de ispravă, iar retragerea lui Honda Heihachiro fusese admirabilă. Cu siguranță, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
seninu cerului, / La aripa norului”. Motivul tematic principal este însurătoarea lui Gruia. În baladele mai vechi, din categoria celor fantastice, eroul trebuie să-și dovedească vitejia în lupta cu fata sălbatică sau cu șarpele, să răpească o zână, să aducă mărul de argint de peste Marea Neagră, să se lupte cu viteazul Dârvij, încercări ce amintesc de basm. În cântecele bătrânești ale acestui ciclu dintr-o epocă mai târzie, Gruia (sau Ioviță în unele variante) vrea să se însoare cu fata cadiului, nepoata
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288493_a_289822]