8,218 matches
-
nevoie de o speranță, de un adevăr și, poate, uneori doresc să fiu un copil alintat, capricios, iubit, răsfățat. Am nevoie să fiu eu. Dar cum sunt eu? Ceea ce știu despre mine este că voi ajuta pe toți, că mă prefac că sunt puternică, dar în realitate sunt foarte sensibilă. Nici nu pot să-și imagineze unele persoane câtă durere pot să-mi provoace doar cu un simplu cuvânt la adresa mea. Azi, nu știu ce-mi doresc. Sunt puțin confuză, poate
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
acestei posibile reabilitări. Cu gândul la această temă, chiar l-am visat pe Stalin într-o postură de om foarte amabil, politicos, protocolar, de o jovialitate neobișnuită pentru un om ca el și gândeam în sinea mea: „Știe să se prefacă pentru a crea o impresie favorabilă. Între orele 9-11 am conceput circa 4 pagini cu opiniile pe care le am în această problemă. Sper să fie la obiect. Așa apare acest eseu cu titlul: „Reabilitarea Tătucului Stalin???!!!” și are următorul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Trăsnea etc... În sinea mea mi-am zis să mă feresc de acest cadou. Deși îi spun celui cu mustața răsucită că n-am nevoie de cadouri, omul insistă și mă determină să primesc oferta. Deși nu avem nevoie, mă prefac interesat de ofertă și chiar mai întreb încă o dată dacă ceea ce-mi arată e cadou, fără vreo obligație oarecare. Primesc asigurări că e fără cea mai mică obligație și omul atât de politicos își desface voluminosul pachet pe masa
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
facă pierdut, să-l ascundă în altă parte, să rupă pagina cu însemnarea aceasta care-l încrimina? După câteva momente de reflecție, se gândi că mai înțelept e să-l pună la locul unde l-a găsit și să se prefacă că nu știe nimic din cele aflate. Ceea ce i se părea de neînțeles era faptul că Ina nu făcuse în ultimul timp nici o aluzie, fie ea cât de palidă, la ceea ce era lesne de înțeles că o rănise. Hotărî că
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
am crezut că mă pot răzbuna pe tine, pe tine, prietena mea cea mai bună... Și lacrimile îi împăienjeniră ochii și-i scăldară fața pe care încerca să o ascundă în perna deja udă. Am fost perfidă, Ina, m-am prefăcut tot timpul că ți-am rămas prietenă, dar n-am fost. Ții minte la nuntă...? Am stat un timp în preajma ta, dar nu am putut să rezist mult timp scenelor de tandrețe dintre tine și Alex. Nu după multă vreme
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
de la bun Început că asta-i problema. Jessica Duchamps, e... ei bine, e o Duchamps! Știi doar, cel mai bun restaurant franțuzesc din oraș! E al părinților ei - nu că e nemaipomenit? Sunt incredibil de bogați! — Zău? am făcut eu, prefăcându-mă entuziasmată de faptul că această fată extrem de drăguță merita să fie cunoscută numai pentru că părinții ei erau proprietari de restaurant. Grozav, am adăugat. Am răspuns de câteva ori la telefon cu obligatoriul „Biroul Mirandei Priestly“, deși atât Emily, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
căutați fotografi, maeștri În machiaj, fotomodele, persoane de vază și o mulțime de directori din staful firmei Elias-Clark. Tocmai când mă Întrebam dacă Emily Îi cunoaște personal pe toți oamenii aceia, ea a revenit În birou. Am Încercat să mă prefac că nu citesc lista, dar faptul nu o deranja deloc. O nebunie, nu-i așa? E cea mai grozavă femeie din lume, a izbucnit ea, a Înșfăcat hârtiile de pe biroul ei și le-a privit cu ceva care ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
explic o lume care, măcar că se afla la numai două ore depărtare În plan geografic, făcea de fapt parte dintr-un cu totul alt sistem solar. Toți dădeau din cap aprobator, zâmbeau, unii mi-au pus Întrebări și s-au prefăcut interesați, dar mi-am dat seama că totul părea mult prea Îndepărtat, prea straniu și prea diferit de realitatea lor ca să aibă vreo noimă pentru niște oameni care - ca și mine până cu câteva săptămâni În urmă - nu auziseră În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
puțin pentru moment. — Foarte bine atunci. Du-te să-mi aduci Înghețata, Andrea. Și cu asta, a intrat În biroul ei, a ridicat telefonul și a Început să gângurească ceva cu B-DAD. M-am uitat la Emily, dar ea se prefăcea că lucrează. I-am trimis un e-mail conținând două cuvinte: „De ce?“ am scris. Pentru că n-am fost prea sigură că o să scapi de concediere și n-am nici un chef să instruiesc iarăși pe cineva nou, a răspuns ea prompt. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cunoșteam. Ar fi o problemă numai dacă n‑aș ști În ce oraș l‑a pierdut. Dar fac pariu că și atunci l‑aș putea găsi. James a pornit‑o spre ieșire de‑a‑ndăratelea, cu o expresie de oroare prefăcută pe față. — Foarte bine atunci, doamnelor, vă doresc o zi bună, m‑ați auzit? Cel puțin nu v‑a futut definitiv și pentru totdeauna pe amândouă. Vorbesc serios, slavă Domnului pentru asta, bine? Sunteți amândouă compleeeeetamente zdravene. Mda. Ăă, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
FETELOR CE AI AVUT ÎN CAP AZI‑ DIMINEAȚĂ CÎND AI PUS PORCĂRIA ASTA PE TINE! Nigel l‑a Înhățat pe James de urechea stângă și l‑a târât până În spațiul dintre birourile noastre. — Ei haide, Nigel, s‑a smiorcăit James, prefăcându‑se enervat, dar vizibil Încântat că Nigel Îl atinge. Știi foarte bine că‑ți place tricoul ăsta. — ÎMI PLACE TRICOUL ĂSTA? CREZI CĂ ÎMI PLACE LOOK‑UL ĂSTA DESTRĂBĂLAT, DE JOCHEU POPONAR, PE CARE ȚI L‑AI TRAS ÎN ULTIMA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cu un asistent de redacție sau cu cineva care Îmi poate spune când s‑a publicat articolul despre un restaurant? am Întrebat‑o eu pe o centralistă vădit ostilă de la New York Times. Răspunsese la telefon cu un „Ce?“ și se prefăcea - sau poate nu - că nu vorbim aceeași limbă. Dar perseverența mea a produs În cele din urmă rezultate și, după ce am Întrebat‑o de trei ori cum o cheamă („Nu avem voie să spunem cum ne cheamă, cucoană“ă, după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
dar uneori se Îmbată prea tare ca să mai știe ce face. Așa că, În calitate de prieten al ei, va trebui să te rog să pleci acum. Ticălosul și‑a stins țigara și și‑a săltat cu un gest teatral brațele În aer, prefăcându‑se că se predă. Nici o problemă, amice. Fac doar un dușuleț rapid, Îmi iau ca lumea la revedere de la micuța mea Lily și pe urmă o iau din loc. Și‑a dat picioarele jos din pat și s‑a Întins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Nu era frumoasă - avea ochii prea mici, părul pieptănat prea sever și fața avea trăsături prea dure, dar era uluitoare Într‑un fel pe care nu‑l puteam defini prea exact și, oricât Încercam să par calmă și să mă prefac că admir Încăperea, nu‑mi puteam lua ochii de la ea. Ca de obicei, sunetul vocii ei mi‑a Întrerupt reveria. — Ahn‑dre‑ah, cunoști numele și chipurile tuturor oaspeților din această seară, nu‑i așa? Presupun că ai studiat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
prietenul pe neașteptate, este? — Ba da, bineînțeles că sunt Încântată, m‑am apărat eu și am știut amândouă că mint. Relațiile dintre mine și Alex erau cam Încordate de câteva săptămâni Încoace. Foarte Încordate. Ne vedeam pe apucate și ne prefăceam foarte bine că lucrurile merg perfect: după aproape patru ani știam clar ce vrea celălalt să audă sau ce vrea să facă. Dar el compensase timpul pe care eu Îl petreceam la serviciu devenind Încă și mai samaritean la școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Dar Înainte să apăs pe primul buton, telefonul a sunat și un beculeț de un roșu Înspăimântător a prins să sclipească. Dacă nu l‑aș fi văzut pe șofer privindu‑mă curios, aș fi oprit soneria și m‑aș fi prefăcut că nu văd beculețul, dar am rămas cu impresia certă că i se comandase să mă țină sub observație. Ceva din expresia lui sugera că nu era În interesul meu să ignor apelul cu pricina. — Alo? Andrea Sachs la telefon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
colecțiilor de primăvară cu cea mai redusă cantitate de stres, neliniște sau griji. Mulțumesc foarte mult, Stephan. Asta e foarte util, am zis eu și am vrut să‑i dau totuși vreo două bancnote din vraf, dar el s‑a prefăcut politicos că nu vede și s‑a retras, numai plecăciuni, pe hol. Am constatat cu satisfacție că părea mult mai puțin terorizat decât fusese cu câteva minute mai devreme. Am reușit cumva să Îi fac legătura cu toți cei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
brusc seama că nu sunase niciodată În prezența Mirandei, așa că m‑am repezit să Închid sunetul imediat, dar ea mi‑a comandat să răspund. — Alo? Am rămas cu un ochi În direcția Mirandei, care răsfoia itinerarul zilei respective și se prefăcea că nu trage cu urechea. — Andy, bună, scumpo. Era tata: Am vrut doar să te țin pe scurt la curent cu situația. — OK. Încercam să rostesc un minim minimus de cuvinte, dar mi se părea incredibil de straniu să vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
asta lipsită de bucuria vieții? Și, cine știe, poate că tot așa aveam și eu să vin la un asemenea eveniment, Însoțită doar de o asistentă care mă urăște de moarte și Înconjurată de o armată de oameni care se prefac că mă plac doar pentru că erau obligați să o facă. Mi‑am scos celularul din poșetă și am tastat câteva cifre, cu ochii la Miranda, care devenea din ce În ce mai lividă de furie. — Ahn‑dre‑ah! a șuierat ea, dar era prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
vom arăta tîlcuirea lui!" 5. Împăratul a luat iarăși cuvîntul și a zis Haldeilor: Mi-a scăpat din minte lucrul acela: dacă nu-mi veți face cunoscut visul și tîlcuirea lui, veți fi făcuți bucăți, și casele voastre vor fi prefăcute într-un morman de murdării. 6. Dar dacă-mi veți spune visul și tîlcuirea lui, veți primi de la mine daruri și răsplătiri, și mare cinste. De aceea, spuneți-mi visul și tălmăcirea lui." 7. Ei au răspuns a doua oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
Dumnezeului lor! 29. Iată acum porunca pe care o dau: orice om, din orice popor, neam sau limbă ar fi, care va vorbi rău de Dumnezeul lui Șadrac, Meșac și Abed-Nego, va fi făcut bucăți, și casa lui va fi prefăcută într-un morman de murdării, pentru că nu este nici un alt dumnezeu, care să poată izbăvi ca El." 30. După aceea, împăratul a înălțat pe Șadrac, Meșac și Abed-Nego la mare cinste, în ținutul Babilonului. $4 1. "Nebucadnețar, împăratul, către toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
pămînt și legați-l cu lanțuri de fier și de aramă, în iarba de pe cîmp, ca să fie udat de roua cerului, și să fie la un loc cu fiarele în iarba pămîntului. 16. Inima lui de om i se va preface într-o inimă de fiară, și vor trece șapte vremuri peste el. 17. Hotărîrea aceasta a fost luată în sfatul străjerilor, și pusă la cale înaintea sfinților, ca să știe cei vii că Cel Prea Înalt stăpînește peste împărăția oamenilor, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
Început posibil de roman Se observă doar dâra de fum ce iese din țigara de foi ținută cam teatral Între degete; el, personajul, e Întors cu spatele la noi (care „noi“, se va Întreba un critic chițibușar), ne ignorează total sau se preface că nu-și dă seama că Îl privim, dar și noi Îl ignorăm (ce, parcă, n-am mai văzut noi de ăștia care Își dau aere la Început, fac pe leii-paraleii, se ascund după tot felul de tertipuri, doar-doar vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Îndepărtată de corp, Într-un gest cât se poate de retoric (retorica tipic cavalerească). V-ați dat seama, iubiți cetitori, parantezele acestea nu au decât rolul de a ne face din când În când cu ochiul, Într-o dulce familiaritate, prefăcându-ne concilianți și răbdători, așa cum ne stă bine, mai ales la Începutul unei atât de dificile Întreprinderi. Acest gest retoric al mâinii se lovește În mișcarea lui de o plantă cu frunziș ornamental, ce crește din ramurile simetrice ale unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
are nici una nici alta, nici corp nici inteligență; nici țâțe, nici picioare, nici mijloc, nici umeri, n-are decât toace, toc-toc, toc-toc, mă toacă mărunt În timpan. „Vrei să-ți arăt cum merge una din alea...?“ „Ia să vedem“, mă prefac că mă interesează. Începe să baleteze pe toace, Își fâțâie fundul la dreapta, la stânga, Înainte, Înapoi. „Bravo“, Îi spun, „bravo, ești de meserie!“ și mă prefac că mă opresc În loc, ca să pot s-o admir. Ochesc un colț apropiat ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]