8,610 matches
-
și despre harnașamente? Și cum să nu fim pătrunși de admirație pentru cel mai intim prieten al lui George al IV-lea, pentru acel fashionable care reușise să impună legi Angliei și să Îi trezească prințului de Welles gustul pentru ținută și pentru confortabilism, un gust care le-a adus ofițerilor bine Îmbrăcați atâtea avansări 1. Nu era el o dovadă vie a influenței exercitate de modă? Însă atunci când Înțeleseserăm că Brummell avea În acel moment o viață amară, că Boulogne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Întâietate În secțiunile acestei enciclopedii aristocratice. Și totuși, domnilor, adăugă Brummell, există un fapt care le dirijează pe toate celelalte. Omul se Îmbracă Înainte de a acționa, de a vorbi, de a merge, de a mânca; acțiunile care țin de modă, ținuta, conversația etc. nu sunt niciodată decât consecințele toaletei noastre. Sterne, acest admirabil observator, a decretat În cel mai spiritual mod cu putință faptul că ideile unui bărbat fără barbă nu sunt cele ale unuia cu barbă. Cu toții suntem supuși influenței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
conversația etc. nu sunt niciodată decât consecințele toaletei noastre. Sterne, acest admirabil observator, a decretat În cel mai spiritual mod cu putință faptul că ideile unui bărbat fără barbă nu sunt cele ale unuia cu barbă. Cu toții suntem supuși influenței ținutei. Artistul Îmbrăcat de gală nu mai poate lucra. În rochie de interior sau Împodobită pentru bal, o femeie nu mai este aceeași: ai spune că sunt două femei! Aici Brummell scoase un oftat. — Purtările pe care le avem dimineața nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Un prim paragraf va fi consacrat toaletei bărbaților, cel de-al doilea, toaletei femeilor; iar un al treilea va oferi un eseu despre parfumuri, despre Îmbăiere, despre coafură. Un alt capitol va prezenta o teorie completă a mersului și a ținutei corpului. Unul dintre bunii noștri prieteni, dl Eugène Sue, remarcabil deopotrivă prin eleganța stilului și originalitatea opiniilor sale, prin gustul său rafinat În toate privințele, ca și printr-o minunată Înțelegere a vieții, ne-a promis comunicarea remarcelor sale pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
englezească: XXVI Îngrijirea este un sine qua non al eleganței. Îngrijirea nu este numai acea condiție vitală a curățeniei care ne obligă să le conferim lucrurilor strălucirea zilnică: acest cuvânt vorbește despre un Întreg sistem. Din momentul În care, În ținuta europeană, finețea și rafinamentul țesăturilor au luat locul acelor pânze lipsite de eleganță, cusute cu fir de aur, și al tunicilor cu blazoane din chinuitul Ev Mediu, o imensă revoluție s-a Înfăptuit În lucrurile vieții. Mai degrabă decât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să recunoaștem următoarea idee drept axiomă: XLI Neîngrijirea toaletei este o sinucidere morală. Însă, dacă toaleta Îl reprezintă pe bărbat În ansamblul lui, ea o reprezintă cu atât mai mult pe femeie În Întregul său. Cea mai mică abatere În ținută o poate arunca pe o ducesă necunoscută În ultimele rânduri ale societății. Meditând asupra totalității chestiunilor grave care alcătuiesc știința veșmântului, am fost surprinși de generalitatea unor principii ce reglementează Într-un fel problema În toate țările, deopotrivă În ceea ce privește toaleta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
rânduri ale societății. Meditând asupra totalității chestiunilor grave care alcătuiesc știința veșmântului, am fost surprinși de generalitatea unor principii ce reglementează Într-un fel problema În toate țările, deopotrivă În ceea ce privește toaleta bărbaților și a femeilor; apoi, pentru a stabili legile ținutei, am socotit că trebuie să respectăm aceeași ordine pe care o urmăm atunci când ne Îmbrăcăm. Așa am observat că sunt unele aspecte care dau tonul Întregului: deoarece, după cum omul se Îmbracă Înainte de a vorbi sau de a acționa, tot așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
sunt prin urmare rezultatul unor observații conștiincioase care ne-au dictat astfel prezentarea temelor vestimentare: I. Primele principii ecumenice ale toaletei; II. Despre curățenie În raporturile ei cu toaleta; III.Despre toaleta bărbaților; IV. Despre toaleta femeilor; V. Despre variațiile ținutei, precum și rezumatul capitolului. Principiile ecumenice ale toaleteitc "Principiile ecumenice ale toaletei" Oamenii care se Îmbracă la fel ca zilierii, cei al căror trup se acoperă zi de zi, nepăsător, cu aceeași Învelitoare ce duhnește și e la fel de soioasă, oamenii aceștia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Îl studie și găsi că ar fi cel mai nimerit să Îl pună la masă, oferind astfel privirii comesenilor un rasol cu legume, fără să se Îngrijească de nepotrivirea dintre porțelanul aurit al acelui obiect necesar și ideea de curățenie. Ținuta s-a schimbat atât de mult În zilele noastre, Încât nu mai există, la drept vorbind, o ținută. Toate familiile europene au adoptat pânzeturile, deoarece atât marii seniori, cât și oamenii de rând au Înțeles instinctiv următorul mare adevăr: este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
comesenilor un rasol cu legume, fără să se Îngrijească de nepotrivirea dintre porțelanul aurit al acelui obiect necesar și ideea de curățenie. Ținuta s-a schimbat atât de mult În zilele noastre, Încât nu mai există, la drept vorbind, o ținută. Toate familiile europene au adoptat pânzeturile, deoarece atât marii seniori, cât și oamenii de rând au Înțeles instinctiv următorul mare adevăr: este de preferat să te Îmbraci În pânzeturi fine, dar să ai și un atelaj, decât să Îți Încarci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
și Ideea aceasta, ca și altele de acest fel, se exteriorizează de la sine, altfel i-ar sfâșia inima cu angoase de nedescris. Dar, entuziast generos și creativ, el Își pune fără teamă Ideea În Practică; iese În lume Într-o ținută aparte; merge Înainte, martor și Martir În viață al eternei glorii a Veșmintelor. L-am numit Poet: dar nu este trupul lui pielea-pergament (căptușită) pe care, În nuanțele fine ale vopselelor de „Huddersfield”, scrie un Sonet Închinat sprâncenelor iubitei lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
care s-au făcut câteva mențiuni În partea de Început a acestui Volum); de asemenea, pe cât posibil, printr-un limbaj special (care este evident un fel de lingua-franca denaturată sau franglais); dar mai ales se străduiesc să mențină o veritabilă ținută Nazariteană și se feresc de contactul cu lumea. Își au Templele lor și, ca În cazul Templului de la Ierusalim, cel mai important se află În metropola lor; numindu-se Almack’s2, un cuvânt a cărui etimologie este nesigură. Slujbele lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
chiar, aș Îndrăzni să spun, de n-ar fi vorba de vremurile de față și de lucruri Îndeobște considerate nostimade? Tocmai dezinvoltura atitudinilor, siguranța manierelor, simplitatea aerului dominator, felul de a purta o haină ori de a stăpîni un cal, ținuta Întotdeauna calmă, dar dezvăluind forța, tocmai aceste lucruri ne fac să gîndim cînd privirea ne cade pe una dintre ființele acestea privilegiate, În care joli-ul și redutabilul se contopesc atît de misterios: „Iată, poate, un bărbat bogat, dar mai cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
curat și corect, cu o notă voită de simplitate englezească, ascunzând parcă intenția de a se despărți de stilul artiștilor, caracterizat prin pălării din fetru moale, vestă de catifea, bluze roșii și foarte largi, bărbi mari și chici zbârlite. În ținuta sa riguroasă nu exista nimic de dată prea recentă sau prea bătător la ochi. Charles Baudelaire era adeptul unui dandysm sobru și făcea parte dintre aceia ce-și freacă hainele cu glaspapir pentru a le face să-și piardă aspectul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
a vedea În dandysm o coordonată definitorie a personajelor din Craii de Curtea-Veche și l-a asumat, Înaintea lui Liviu Petrescu, Vladimir Streinu: „După conformațiile sufletești ale unor Poe, Brummell și d’Aurevilly, a potrivit În parte scriitorul nostru aerul, ținuta sau stilul personajelor Pașadia și Pantazi din Craii de Curtea-Veche” (Pagini de critică literară). Dacă nu s-ar fi lăsat ademenit de capcane stilistice, dacă, sugestionat de cadențele mateine, Vladimir Streinu nu și-ar fi urmărit cu prea multă Încântare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
voit absurdă ș...ț. Dintr-un ansamblu de practici neînsemnate și inutile, el face o artă care poartă pecetea sa personală, care seduce și care place ca o lucrare a spiritului. El transmite celor mai mărunte semne ale costumului, ale ținutei și ale limbajului un sens și o putere pe care În mod natural ele n-o au deloc. Pe scurt, ne face să credem În ceea ce nu există. El se bucură de trecere prin aerele pe care și le dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
mai departe. Paul, care stătea pe un scaun cu spătar drept, își mormăia replicile, deși mai era destul până-i venea rândul, creându-și astfel o stare nemaipomenită de tensiune; din când în când, își ridica ochii și își verifica ținuta în oglinda uriașă și pătată care atârna chiar în fața lui, ciudat înclinată. Părea să facă minuni privitul în oglindă pentru nervii lui. Am dat ultimul colț și am ajuns la biroul adjunctului directorului de scenă. Louise vorbea precipitat la microfonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cel din noaptea trecută îi întrecuse pe toți. Bănuiesc că de vină era contrastul dintre adresa din Chiswick de unde mă luase și destinația din Holloway, ca să nu mai zic de rochia mea elegantă și etola din blană falsă. De obicei, ținuta mea era suficient de neglijentă încât fațada din beton monotonă, fără ferestre, a studioului să pară cel puțin un acoperiș plauzibil deasupra capului cuiva care arăta ca mine, oricât de profund neprimitor ar fi fost ca locuință. La început, șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
o transformă pe maică-mea într-o fetiță. Îi sări de gât fratelui ei mai mare, acoperindu-i fruntea, umerii, brațele și mâinile cu sărutări calde și furișe. Înduioșat, dar oarecum încurcat de efuziunile astea care deranjau întrucâtva demna lui ținută, rămase în picioare, țeapăn în lunga-i jubba de mătase cu mâneci fluturânde, purtând eșarfa, taylassan, elegant înfășurată în jurul umerilor, și abia schițând umbra unui zâmbet ocrotitor care-i mărturisea bucuria. Însă această aparentă răceală nu o descuraja deloc pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mi-a strâns îndelung mâna, aplecându-se ușor înainte; eu am stat drept, cu capul sus, cu bărbia ridicată. Bătrânul mi-a ținut ferm mâna într-a sa, mult mai mult decât o cerea obiceiul, apoi, fără să-și îndrepte ținuta, m-a privit țintă în ochi: — Ți-a surâs norocul, tinere prieten, și sunt fericit pentru tine de parcă ai fi copilul meu. Dar fii cu băgare de seamă, căci bogăția și puterea sunt dușmanele dreptei judecăți. Când te uiți la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
conjugal. Deschizând ușa, avu o mare surpriză. Frunzărind un număr din Vogue al lui Maggie, în mica încăpere ce servea drept anticameră, stătea un bărbat care emana din plin un aer de Washington. La fel ca și Edward, avea o ținută impecabilă: cămașă încheiată până la ultimul nasture, blazer albastru, chiar și în zi de duminică. Maggie nu-l recunoscu, ceea ce nu însemna că nu-l mai întâlnise. Una din metehnele bărbaților din Washington: toți arătau la fel. Bună ziua, aveți programare? — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ocupau de tricoul ei, încercând să-l scoată, împiedicate însă de mâinile ei legate. Se produse o mică întârziere, până când simți cum banda adezivă de plastic din jurul încheieturilor era sfâșiată. Numai că mâinile îi erau în continuare captive. Fiecare era ținută strâns și ridicată, ca altă pereche de mâini să-i poată smulge tricoul de pe ea. Era acum doar în lenjerie. Ar fi vrut să fie înaltă, să-i copleșească pe acești oameni cu puterea furiei ei, dar simți un altfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
era treaba terminată... (Privește în stradă.) Nu vă faceți probleme, vine, vine... (Pentru sine, pocnindu-și pumnii.) Era treaba terminată... (Dulce.) N-avem noroc, domnule! (Îl îmbrățișează.) Și nu mai strigați așa, că mi se rupe inima... ARTUR (Refăcându-și ținuta.): Mulțumesc. Mă simt mai bine. GARDIANUL: Vedeți? Toate se rezolvă, toate se liniștesc până la urmă... ARTUR: Îmi pare rău numai... că va trebui să mă despart de tine... GARDIANUL: Am să vă țin capul între mâinile mele... până la ultima suflare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
a ieșit! (PRIMUL și AL DOILEA BĂRBAT au fugit prin ușile de intrare, pe lângă plasatoare, eventual deranjând câte un rând întreg de spectatori în retragerea lor; GRUBI rămâne singur, undeva în sală, se scarpină în cap, încearcă să-și aranjeze ținuta și să afișeze o față cât mai onorabilă; pare că în acel moment îi descoperă pe spectatori și se simte jenat.) GRUBI (Pentru sine.) Ce aiureală! (Către spectatori.) Ce vă uitați așa? (Se șterge cu gesturi apăsate, de năduf, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
se îndrepta spre Braga o puternică și bine înarmată coloană guvernamentală cu misiunea de a înăbuși răscoala. A fost un interval de cumplită îndoială, când se credea că totul e pierdut și generalul Gomes da Costa, îmbrăcîndu-și uniforma de mare ținută, cu pieptul plin de decorații, aștepta din ceas în ceas să fie arestat. Cum se întîmplase și în precedentele încercări militare, o seamă de ofițeri care se angajaseră să ia parte la revoluție, șovăiseră și renunțaseră în ultimul moment. Dar
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]