9,442 matches
-
descoperă acolo zeci de pânze din perioada mea de adolescent, era vârsta când mă "afirmam" ca pictor suprarealist. La Paris am avut noroc de la bun început. Am simțit că orașul îmi era favorabil, deși într-un fel intram în plină ficțiune. "Oare chiar am ajuns la Paris?" mă întrebam deseori plimbându-mă pe străzile Parisului. Mi-au trebuit apoi trei ani ca să reușesc să scriu teatru direct în franceză. Din 1989 am avut primele lecturi publice cu piesele mele, apoi primele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
singur rând comercial, a trebuit să-mi asum și exercitarea unei munci adiacente. Am avut însă norocul să lucrez ca ziarist la RFI, ceea ce mi-a dat bun statut de observatori al lumii și uneori mi-a hrănit și zona ficțiunii. Ai umblat prin lume, prin diferite lumi... Ai aflat, până la urmă, ce este poezia? De ce mai are nevoie omul și de poezie, de vreme ce pare să existe un dispreț explicit pentru tot ce nu este ban și valoare materială, peste tot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și Constantin Noica, nu are nici o șansă. Însă critica literară, atunci când iese din orizontul cotidianului literaturii române și intră în zona teoretică și monografică, este interesantă. Personalități ca Paul Cornea, cărți cum sunt cele ale lui Eugen Simion (Întoarcerea autorului, Ficțiunea jurnalului intim, Genurile biograficului, monografiile Mircea Eliade, Eugen Ionescu și Emil Cioran) sau recenta carte a lui Eugen Negrici, Emanciparea privirii, sunt întru totul demne de contextul european actual. Când va apărea, Dicționarul de termeni literari pe care îl coordonează
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
capul bandei care a dat „lovitura secolului”, atacând trenul poștal Glasgow-Londra - omul invidiat de toți autorii de romane polițiste ai lumii, niciodată capabili să scrie ce a „scris” într-o singură noapte acest fost distins anticar fără să apeleze la ficțiune, la metafore și pistoale, fără să ucidă, doar cu mâinile înmănușate și o cheie franceză cu care i-a dat în cap mecanicului de locomotivă, amenințându-l atât cât trebuia. Atunci ce i-a pierdut pe acești domni după ce geniul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
integrează Facebook, sau toate la un loc. Site-urile de companie, care nu cu mult timp în urmă excelau prin prezentări plictisitoare, în cuvinte pompoase, încearcă acum să interacționeze cu consu matorii în mod similar. Istoria și caracterul Facebook, între ficțiune și realitate Am văzut Rețeaua socială (The Social Network), filmul regizat de David Fincher după un scenariu de Aaron Sorkin, într-o zi de toamnă a anului 2010, într-un multiplex din West Side, New York City, la doi pași de
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
mai bine cu oamenii din viața noastră. După cum scria Lev Grossman în Time, Zuckerberg cel din Rețeaua socială „e o ființă simplă cu motivații clare: își folosește talentul de programator ca să obțină fete, bani și invitații la petreceri. Asta e ficțiune. În realitate, Zuckerberg deja avea o prietenă: Priscilla Chan, care e acum (la începutul lui 2011) studentă în anul trei la medicină la University of California, în San Francisco. S-au cunoscut la Harvard acum șapte ani, înainte ca el
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
Facebook și un prieten virtual dintr-un univers precum Second Life, unde participanții își construiesc avataruri care pot semăna sau nu cu persoana reală și participă la o realitate alternativă. Diferența dintre Second Life și Facebook e, cumva, diferența dintre ficțiune și realitate. E drept, după cum remarcă Sherry Turkle, că, uneori, modul în care ne prezentăm pe noi înșine pe Facebook sau pe alte site-uri de socializare e mai degrabă o proiecție, un avatar, fantasma a ceea ce ne dorim să
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
după care s-a scris scenariul filmului The Social Network. Se citește ca un roman și e o lectură plăcută, dar nu trebuie să luați de bun tot ce scrie acolo. Detalii găsiți în capitolul „Istoria și caracterul Facebook, între ficțiune și realitate“. Ben Mezrich, The Accidental Billionaires: The Founding of Facebook. A Tale of Sex, Money, Genius and Betrayal, Doubleday, New York, 2009. Clay Shirky scrie despre schimbările pe care social media le aduc în viața noastră în Here Comes Everybody
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
fragile sunt punctele 2, 4 și 7, dar nici celelalte nu se țin foarte bine în chingile unei logici irefutabile. Încercarea de a-l identifica pe „ucenicul iubit” cu Maria Magdalena, eșuată la nivel științific, exegetic, va deveni realitate în ficțiunea lui Dan Brown. Din păcate, Dan Brown nu se pretinde doar un romancier, ci istoricul providențial care posedă cifrul unei taine foarte supărătoare pentru Biserică. De Boer a greșit genul literar, dar orice mijloc devine onorabil, inclusiv ficțiunea științifică, dacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
realitate în ficțiunea lui Dan Brown. Din păcate, Dan Brown nu se pretinde doar un romancier, ci istoricul providențial care posedă cifrul unei taine foarte supărătoare pentru Biserică. De Boer a greșit genul literar, dar orice mijloc devine onorabil, inclusiv ficțiunea științifică, dacă e pus în slujba unei ideologii politic corecte! Ultimul criteriu al lui Charlesworth viza rivalitatea dintre Petru și „ucenicul iubit”. Plecând de aici, Ramon K. Jusino propune o teorie 22 care merge și mai departe decât teoria lui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
crăpând în două. O veche tradiție susține că sufletul spânzuratului n-a putut ieși pe gură, din cauza sărutului sfânt al lui Isus, și atunci a ieșit prin stomac, provocând împrăștierea viscerelor (sic!). În fine, alți exegeți trec totul în registrul ficțiunii. Iuda n-ar fi murit fizic, ci ar fi fost ucis simbolic odată cu părăsirea comunității apostolilor 39. Părăsind „secta”, el nu mai există, e ca și mort. Cred că, în acest caz, nu trebuie căutată o singură soluție, ci două
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
ce-i mistificare? Cristian Bădiliță: Sunt trei lucruri diferite, dar care au câteva puncte comune, între care, așa cum spui, tapajul mediatic. În cazul lui Da Vinci Code, despre care am scris favorabil, avem de-a face cu o operă de ficțiune. Dan Brown a speculat pe marginea unei teorii mai vechi, prezentată într-un volum de senzație, The Holy Blood and the Holy Grail, de trei ziariști coordonați de Henry Lincoln. Cei trei ziariști pornesc ancheta la Rennes-le-Château, în sudul Franței
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
află o asociație secretă, numită Prioratul Sionului, a cărei menire ar fi fost de a conserva Graalul, taina tainelor creștinismului, și anume descendența trupească a lui Isus și a Mariei Magdalena. Dan Brown construiește un roman polițist, o operă de ficțiune, plecând de la această urzeală pseudojurnalistică de senzație. Deși el își arogă și calități de istoric. În ceea ce privește „documentarul” lui Cameron despre presupusul mormânt al lui Isus, al Mariei Magdalena, soția lui, și al „fiului” lor Iuda, e o jenantă provocare montată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
tentativă eșuează, cea de-a doua încercare se urzește cu atât mai greu, într-o atmosferă de demoralizare și în manevre unde totul atârna de un fir de păr. Nu mai puțin ceasurile zborului, cu avioane în urmărire, rafale trase - ficțiunea are mereu de învățat de la realitate. Zborul către libertate, cu deci tot atâtea peripeții ocupă numai ultimele pagini ale romanului, cele mai multe torcând firul vieții de zi cu zi a unei societăți agonice sub lovituri, licărul de speranță al celor ce
Libertatea - preț și folosință by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9027_a_10352]
-
așa, va face din noi niște oameni totdeauna treji, cu puterea de a răspunde fără panică oricărei surprize. NEOBOSITA INVENTIVITATE A TIPULUI INFECT Îmi vine în minte o întîmplare pe care n-am s-o folosesc niciodată în literatura de ficțiune, pentru simplul motiv că face parte din acele incidente de viață pe care oricum ai încerca să le filtrezi, sensul lor, pe care îl știi numai tu, scapă cititorului, și nu rămâne pe hârtie decât un fapt brut și inestetic
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
va să zică a auzit și el cutare și cutare întîmplare și s-a apucat de scris, asta nu e așa greu, sau dacă totul e imaginat, aha, va să zică scorneli. Eu însă am complicat puțin lucrurile, dîndu-le următorul răspuns: adevărate sânt sentimentele, ficțiuni sânt împrejurările. Se spune de obicei că există o nostalgie a paradisului pierdut, care este copilăria. în realitate copilăria este locul de refugiu al problemelor insolubile. Omul matur sau chiar foarte tânăr descoperă, de pildă, condiția sa, că mai devreme
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
lumii. Există apoi o altă scenă în care neliniștea stârnită de pierderea acestei seninătăți ia o formă paroxistică. Eroul întreabă patru preoți, care știu multe despre viață și moarte, de ce ne mai naștem... dacă trebuie să murim. Ambele scene sânt ficțiuni, sentimentele însă au fost reale. În schimb următoarea scenă reală îmi vine abia acum în minte, dar cu tot atât de puține șanse de a se asocia vreunui sentiment care să-mi stîmească imaginația. Copilul zace în mijlocul bătăturii, și tatăl, cu sanitarul
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
1971 (Neptun), 21 septembrie 1971, 4 februarie 1972 și 2 aprilie 1975. Cartea se citește ca o piesă de teatru în patru acte, care sțar putea intitula la fel de bine Partidă de șah cu Minotaurul: o carte mai tare decât orice ficțiune pe temă. Bate ușor Recurs la metodă... Pe de o parte avem eroul principal, Tov. Nicolae Ceaușescu, cel ce modelează conturul discuției după bunul plac, moderatorul afabil, glumeț, cu douățtrei citate aproximative în mânecă și... , spre surprinderea mea, deloc idiot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
bogătașii...“. Pe de altă parte, Borges amintește de „intima indiferență“ a lui Shakespeare din Hamlet. Cât de apropiat poate fi un autor de personajul căruia i-a dat viață? Nu știu decât din propria - și unica - experiență de autor de ficțiuni, și anume opera de coautorat a romanului Femeia în roșu. Pot depune mărturie că în cazul personajelor de care m-am ocupat s-a produs un straniu proces de identificare: puneam în ele, fără să-mi dau seama, lucruri care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
nu eram conștient. Presupun că un lucru asemănător s-a petrecut cu Chandler. Există, cu certitudine, un bovarism înnăscut al scriitorului. El pătrunde în lumea propriilor plăsmuiri așa cum omul obișnuit pătrunde într-o clădire: cu firescul și iluzia că între ficțiune și realitate nu există nici un prag... Chandler obișnuia să trăiască „prin procură“: în tinerețe, refugiindu-se în alcool, apoi dedicându-se îngrijirii soției sale, Cissy, iar finalmente, operând o decisivă, continuă transfuzie de energie între el și cavalerul californian „fără
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
găsesc cartea. M-am tot uitat, cu capul într-o parte, citind cotoarele cărților, oprindu-mă la rafturile de jos, întinzându-mi gâtul ca să le văd pe cele de sus. Faulkner, Fitzgerald, Forster, Frank. M-am oprit. O pusese la ficțiune. Am luat cartea de pe raft, deși nu aveam nici o idee ce voiam să fac cu ea. Anne se uita la mine. Ochii ei refuzau să clipească. Expresia lor era necuviincioasă. Voiam să le închid pleoapele. În schimb, m-am întins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
încheierea așteptată a trilogiei cărtăresciene, rescrierea masivă a Întâlnirii de Gabriela Adameșteanu, care a dus la un fascinant român, practic nou, cel mai bun român al exilului pe care-l avem, si apoi cartea lui Bogdan Popescu, Cine adoarme ultimul, ficțiune coerentă și seducătoare, istorie corectata prin vis. Noaptea lui Iuda, de Dan Stâncă, si Asediul Vienei, de Horia Ursu, sunt române ale autorilor generației mature, care își dă măsură. Între tineri, trebuie notați și urmăriți Iulian Ciocan cu puzzle-ul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
demistificat și ca să nu vorbesc despre teme de ordinul inspirației misterioase. Dar există și stilul scriitorului, un instrument formidabil pentru un creator ambițios care vrea să creeze în mod deliberat un anumit univers.” Marin Preda 630. „Există aceste categorii de ficțiuni în proza literară, cărți la care aderăm, le înțelegem foarte bine, ne recunoaștem în ele; ceea ce reprezintă asemenea cărți este pentru noi ceva întru totul inteligibil. Dar sunt și, ca să zic așa, cărți cu bătaie lungă, pe care nu
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
la domiciliu, citesc cu glas tare Faust (în traducerile la îndemână: Blaga, Doinaș, Nemeșă și nu mai am curajul să mă îndrăgostesc, deși femeile, mai ales puștoaicele, îmi plac la nebunie! Tot ce v-am povestit este sută la sută ficțiune... * * * „Oare nu practicăm unele îndeletniciri din convingerea că ele sunt bune în sine și nu căutăm unele desfătări intuind că ele sunt de o importanță vitală? Și nu este lectura una dintre acestea (s.m.Ă? Uneori îmi închipui, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
Conversația s-a oprit. Mary a plecat capul, fixând bulele de apă minerală din paharul cu suc de cireșe amare. Irene, a replicat Alice. În mod uluitor, Alice încă își mai păstra zâmbetul pe buze. E doar o carte. De ficțiune. Doar știi asta. Eu nu știu decât că ești o hoață, care ne-a înjunghiat pe la spate. Dac-aș fi vrut să-mi văd publicate toate poveștile alea, atunci mi-aș fi scris memoriile și poți să bagi mâna-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]