9,734 matches
-
la o muncă adesea comparabilă. În viața privată, majoritatea bărbaților sunt deținători de telecomandă și beneficiari de servicii menajere. Familiile parteneriale sunt, în proporție de 94%, un vis îndepărtat sau încă nevisat. Credeți că integrarea va aduce o schimbare de mentalitate, un progres în emanciparea româncelor și a românilor? Integrarea europeană înseamnă inclusiv integrarea modului de abordare a manualelor de școală, de la grădiniță până la universitate. Componentele legate de echitatea de gen vor intra în educația oficială, formală, mass-media va trebui, la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
-ul pentru respectul față de bunul public și binele comun este haiducie, ca și respectul pentru autonomia persoanei. Ați inițiat în România studiile de gen, coordonați o colecție la Editura Polirom. Cât credeți că ați reușit, în acest deceniu, să schimbați mentalitățile românești pe scara patriarhat-emancipare, ca să parafrazez titlul cărții pe care o semnați împreună cu Maria Bucur? Am reușit să schimb insular, după buna noastră tradiție, dar nu am făcut-o deloc singură. Cu fiecare om care, de pildă, predă sau studiază
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
că a îmbătrâni înseamnă a renunța, eventual senin, la diferite forme de existență și de exprimare. Înseamnă să mori, pe rând, în diferite dimensiuni: mori profesional, erotic, social, mori folosind mai puțin curent, telefon, autobuz”. Cum se poate schimba această mentalitate? Să vă dau un exemplu amuzant: eram într-o emisiune TV cu câteva redactoare de la reviste de femei. Revistele se adresau exclusiv femeilor și publicul țintă era de până în 40 de ani. Am fost întrebată: „Dvs. citiți revistele noastre?” „Nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
deducția de mai sus, trebuie să recunoaștem că este ceva putred în mecanismele noastre sociale, în politicile publice (în măsura în care le avem), în mass-media, în educație, în legislație. Blamăm în continuare, ca niște conservatori ce ne place să fim, greu curabilele „mentalități”. Rezultatul este, ca de obicei, marea văicăreală. Cu ce putem înlocui această sterilitate contraproductivă? Răpunsul nu este greu: cu norme, cu instituții și cu educație care să vizeze egalitatea de șanse pentru femei. Aceasta înseamnă câteva lucruri: să recunoaștem deschis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
așa fel încât să nu audă vecinii. Nimic din toate acestea nu o îngrijorau cu adevărat pe Ripley. Sfârșitul iminent al carierei n-o îndurera. Ceea ce nu putea accepta, era stupiditatea acestor personaje atotputernice. Refuzau să creadă. Ținând cont de mentalitatea lor și de absența dovezilor materiale, era de înțeles. Dar să nu se gândească o clipă că ea ar putea să spună adevărul și să nu-i verifice spusele, asta nu le-o putea ierta. Miza nu era viața ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
fost o tristețe pentru mine... Nu mă refer la public, publicul este foarte interesat să vadă arta timpului în care trăiește. La vernisaje se întâmplă discuții de foarte mare calitate cu artiștii care sunt mereu prezenți aici. Însă există o mentalitate căreia nu-i mai găsesc de mult rostul, în care se crede că arta contemporană e un mijloc spre succes. Nu, arta contemporană este un mare risc, căci niciodată nu poți să știi ce se va întâmpla cu acel artist
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
sunt cele care au fost, la începuturi, șamance, și nu bărbații. Există surse care reclamă primordialitatea și tăria preponderentă a șamancelor față de bărbații-șamani, dar lucrul acesta nu a fost dovedit și a depins întotdeauna de context și mai ales de mentalitatea unui spațiu anume. Ceea ce m-a uimit în povestea șamanilor travestiți în femei nu a fost în nici un caz travestiul impus (acesta mi s-a părut aproape firesc), ci refuzul acelor indivizi aleși șamani de a deveni bărbați moi și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
pot gândi și altfel... - Hm! Altfel, ai zis? Da, se poate exprima și așa, dar nu sunt toate niște gâsculițe doritoare de grăunțele arătate în palmă de un bărbat... Sunt fete și fete, așa cum și băieții sunt diferiți. Chestii de mentalitate, educație, principii... Toți suntem unici în structura sufletească și nu numai... Nu trebuie să te superi pe mine. Când nu ai o parteneră la dans sau o însoțitoare la teatru sau la operă..., la o plimbare..., nu te voi refuza
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
tot greul, m-a ajutat să depășesc acele zile de mare cumpănă și să iau cea mai înțeleaptă hotărâre... - A fost greu ori ți-a fost la îndemână...? - Hm! A fost destul de greu. A fost dificil pentru că există principii și mentalități de diferite nuanțe, cu un mare impact în societate... Se creează o mare tensiune în familie, în afara întrebărilor și curiozităților exprimate mai mult sau mai puțin cu amabilitate și înțelegere. Pe de altă parte, se nasc foarte multe întrebări și
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
în continuitatea sa, poate fi întreruptă ori eliminată definitiv, dar tot în acest loc apar și vieți noi. Aici se nasc oameni, se modelează caractere și se stabilizează deprinderi noi, în paralel cu schimbări majore sub aspect atitudinal. Se modifică mentalități... Doctorul Eugen Tomescu, de câteva zile, căpătase parcă un nou tic: frecatul palmelor în semn de mulțumire. I se întâmpla pe timpul contravizitelor, dar și în afara serviciului, înaintea întâlnirilor cu Iuliana sau după aceea. Avea satisfacții multiple și începuse să simtă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
regizor, că te bucuri că oamenii cărora le-ai propus să lucrați împreună au avut încredere în tine. Ți-a fost teamă să te apuci de regie? Mi-a fost teamă pentru că în momentul în care m-am apucat eu, mentalitatea era destul de rigidă. Acum lucrurile s-au mai relaxat și sunt mulți cei care trec dintr-o parte în alta și care iau cumva hățurile în mână. Sună pompos denumirea asta de regizor. Practic, discutăm despre un om care are
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
la Mac Doul’ din Kogălniceanu liceeni jucând cărți pe mesele minuscule din local. Fapt de negândit în Occident. Nu mă surprinzi cu nimic. (Mirel) 19 iulie 2006 Credeam că invazia capitalurilor sau a investițiilor străine va schimba, volens-nolens, economia și mentalitatea noastră. Poate că viitorul chiar o va dovedi statistic. Poate că avântul acesta economic al României este cauzat tocmai de aceste investiții masive. Însă nu totul este roz. Să luăm ca exemplu sectorul bancar. Aproape toate băncile au fost vândute
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
naționali“, pentru că umblă pe urma lor și pentru că rămâne, de exemplu, în Rășinari, cu amintirea bodegilor, a mirosului de oaie, cu amintirea unor rude obscure de-ale lui Cioran... pentru că face, în stil propriu, așadar absolut subiectiv, o istorie a mentalităților acestei europe... Și mă întreb dacă nu cumva asta este calea prin care poți opune acelui canon al lui Bloom (săracul Bloom doar i-a dat glăsuire) unul alternativ. Dacă nu cumva această călătorie prin fostul KuK and friends nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
situațiilor de testare - nerespectarea condițiilor cerute conducerii școlii: luminozitate inadecvată, prezența zgomotului, temperatură inconfortabilă, testarea la o oră nepotrivită. Prezența unor persoane din rândul cadrelor didactice sau a personalului auxiliar care pot intimida elevii. Neadaptarea în colectiv a unor elevi. Mentalitatea unor cadre didactice “de a nu face rău elevilor”, de a-i discrimina prin rezultatele generate de acestă activitate. b. Dificultăți inerente procesului de evaluare psihologică: Dificultatea prezentării rezultatelor la teste de aptitudini și interese. Pe de o parte, psihologul
Ghid de bune practici in orientare si consiliere profesionala by Ana Maria Hojbota () [Corola-publishinghouse/Administrative/1125_a_2376]
-
Pentru că limbajul Vechiului Testament nu e un limbaj istoric - cine a fost prezent la creație ca să povestească creația? Toată exprimarea și ceea ce povestește mai ales Cartea Facerii (sună telefonul; părintele activează mesageria) sunt într-un limbaj simbolic și într-o mentalitate care nouă ne e complet străină. Oamenii din vechime gândeau altfel. Așa încât n-am făcut altceva decât să mă adâncesc în îndoieli și în ateism. Și am devenit un ateist militant, aveam adică competență, citisem Biblia!, ziceam: „creștinii ăștia sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
firme. În postură de copil unic, fiecare dezvoltase o impertinență egoistă, datorită căreia au obținut ce-au vrut din partea părinților, născuți în sat ca și mine, cu facultăți absolvite la zi, cu schimburi de noapte în fabrica locală, îmbogățiți de mentalitatea că tot ce fac - fac pentru copii. Obiceiurile legate de nuntă ale bunicilor le apăreau mirilor drept vechi, depășite și de nepracticat, că oricum nu e loc la bloc! Bradul, apa & turta miresei, bărbieritul ginerelui, nuneasca și alte chestii rituale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
înlocuită prin supravegherea la distanță și prin consemnarea la domiciliu. Nimic nu va putea rămâne ascuns; discreția, considerată până acum o condiție a vieții în societate, nu va mai avea rațiuni de a subzista. Oricine va ști totul despre celălalt; mentalitatea va evolua spre mai puțină culpabilitate și mai multă toleranță. Ieri, uitarea era însoțită de remușcări; mâine, transparența va incita la dispariția lor. Curiozitatea, bazată pe secret, va dispărea și ea, spre marea nemulțumire a ziarelor de scandal. Dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
rană deschisă a istoriei, nu un privilegiu de castă. Sunt ale noastre, nu ale lor. Eu unul nu văd de ce chiar șeful poliției n-ar putea fi, ca să zic așa, civil complet: un procuror, un jurist, care să impună altă mentalitate, altă atitudine față de cetățean. Altfel degeaba e Renate Weber la Cotroceni, rămânem doar cu semnalul. Așa cum televiziunea, radioul de stat nu vor fi cu adevărat publice prin înlocuirea actualilor directori împovărați, înglodați în acuzații de cenzură și manipulare, cu oameni
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Iliescu a înțeles imediat despre cine era vorba și le-a lungit urechile acestor inși care confundă administrația cu politica. „În munca politică nu există pensionare, omul moare pe baricadă“, i-a repezit el, „cine vine în politică cu această mentalitate funcționărească moare dinainte.“ Și a conchis că toate astea „îl lasă rece“. Observați cum se repetă tema morții în discursul dlui Iliescu? În apărarea lui, Răzvan Theodorescu a apăsat involuntar pe teza extincției când a preferat „dinozauri“ care erau „niște
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Muzeul "Mihai Eminescu" din Iași. I.M.: Când am debutat la Chișinău, au fost suprinși specialiștii în artă, publicul larg. Avem în față acest triptic erotic. Este pictat pe vremea când eram student, în 1994. Nu toate mințile erau deschise. Erau mentalități învechite, trona mentalitatea comunistă, mai peste tot. Profesorul meu de la Facultatea de Arte Plastice, Ion Serbinov, care terminase Academia de la Sankt Petersburg, era format în atmosfera realismului socialist. Când am pictat acest triptic, a fost un șoc pentru întreaga Facultate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
din Iași. I.M.: Când am debutat la Chișinău, au fost suprinși specialiștii în artă, publicul larg. Avem în față acest triptic erotic. Este pictat pe vremea când eram student, în 1994. Nu toate mințile erau deschise. Erau mentalități învechite, trona mentalitatea comunistă, mai peste tot. Profesorul meu de la Facultatea de Arte Plastice, Ion Serbinov, care terminase Academia de la Sankt Petersburg, era format în atmosfera realismului socialist. Când am pictat acest triptic, a fost un șoc pentru întreaga Facultate, pentru profesori, colegi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
Oltkim”... Și în Rusia, și în România, propaganda oficială și diferite manipulări au drept rezultat o atomizare a societății civile, la adăpostul căreia oligarhia kaghebisto securistă să-și facă treaba în liniște. Ar mai fi aici și o chestiune de mentalitate, pe care jurnalista o menționează în treacăt: „Ne plac proscrișii, dar ne plac și învingătorii. Oamenii îl admiră pe Putin pentru modul cum reușește să înșele pe toată lumea” (ibid., pag. 62). Aici se impun, totuși, două întrebări: „Câți oameni și
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
ar fi fost nevoiți să-și cumpere tronul de la turci cu peșcheșuri, mai moșteneam noi aplicațiunea pentru corupție? Iar astăzi nu trebuie să mergem la altă Înaltă Poartă, adică la Comisia Europeană de la Bruxelles? Nu ne cultivă Uniunea 92 Europeană mentalitatea de „supuși” mereu obligați să cumpărăm favoruri de la „stăpânire”? Logica intelectualului român dedulcit la traiul în UE sau în SUA (dar și a aceluia rămas „la vatră!) pare imbatabilă. Este convins că simte cel mai bine pulsul lucrurilor pentru că trăiește
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
rămână neatinsă de „păcatele civilizației”, încremenită în postura idilică pe care o construiesc în visele lor de înstrăinați nostalgici. Le vine greu să accepte că, dacă vrem să trăim ca în Vest, trebuie să renunțăm la ifose naționale, la păguboasa mentalitate de a ne „apăra sărăcia și nevoile”, și să punem în loc efortul ridicării „neamului” prin muncă și creare de bogăție, încât fireasca integrare în concertul țărilor avansate să nu pară abdicare de la „independența” cu care ne împuia urechile „multiubitul” și
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
de locuit (la confortul impus tot de el); că românul a ajuns, după o zbuciumată istorie, să se bucure doar pentru că i se dă (indiferent ce) și nu i se ia (puțina avuție și chiar viața!). Să perpetuezi în ziar mentalitatea păguboasă de a fi mereu la mila statului providențial (și totalitar!) sau a dictatorului văzut ca „tătuc” al națiunii și, desigur, mare „patriot” (când el se comporta, de fapt, ca „un fel de proprietar al întregii țări”, cum spune Ion
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]