8,653 matches
-
mine eram devorat de frică și de întunericul decupat din veșmintele lui tata prins în acest sentiment ciudat am ucis o lacrimă am strigat și moartea s-a zgâit la mine ca la o pradă nici nu știu dacă sunt fericit sau trist știu doar că nu-mi aparțin am privirile amputate și oscilez între cer și o umbră leneșă aș putea să mă prefac într-un băiat care iubea sau într-o altă prezență în care numele nici că ar
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
-l preveni că era posibil să nu poată onora invitația din cauza obligațiilor de serviciu și a unor probleme cu sănătatea, precum și maica Agripina. Într-o scrisoare lungă și iscusit adusă din condei, așa cum numai ea știa să scrie, maica îi fericea cu toate fericirile pământului și le acorda toate blagoslovirile creștinești, promițându-le să se facă luntre și punte și să vină la botez, pe care nici prin gând nu trebuia să le treacă să-l țină fără ea!... În același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
de ea atunci când ai tu mai multă nevoie, că pe-aici viața e... viață și... Hotărât lucru. Mai am de învățat. Pictor Departe, într-un loc târziu, două năluci pictau lumea în mii de nuanțe. Un desen ce le-nlănțuia fericite în armura culorilor. Cu mare talent, când mai aprins, când mai agale, își încercau forțele, naturale și supranaturale, pe o pânză numai bună de înfățișat măreția universului. Din neatenție, însă, ori din prea mare grabă de a-și vedea lucrarea
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
El fiind foarte iubit, Oferindu-ne căldură Și vestind vreme bună. Ciripitul păsărilor, Visele copiilor Cântecul răsunat, Vremea-i bună de sculat! Mama Dacă tu nu ai fi Nici eu nu aș trăi Și dacă tu cu mine-ai fi Fericită aș trai. Când plângeam Tu îmi cântai, Când te iubeam Mă îmbrățișai. De nu mi-ai zâmbi, Veselă nu aș mai fi, Ce copilărie fericită Și mereu de griji ferită! Ionel Prin crengile codrului, Răsună adierea vântului, Cum fluieră ușurel
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
care nu se va gândi decât la lupte și victorii, pe când celălalt fiu va fi înțelept, cumpănind totul de două ori înainte de a face o dată, dar foarte fricos, temător chiar și de umbra lui, încât orice îi va provoca panică. Fericită de vestea pe care tocmai o primise, că în sfârșit va putea fi mamă, dăruind împăratului ei iubit nu unul, ci doi moștenitori îi ceru zânei să-i îndeplinească promisiunea cât mai curând și se duse degrabă să-i spună
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
a luat-o încet în brațe și ajutat de-o zgripțuroaică au zburat spre Nicăieri. Prințesa, trezindu-se, începu a plânge și a-l ruga pe zmeu să o ducă acasă, explicându-i că doar în acel palat poate fi fericită. Zmeul puse o armată de balauri să construiască un palat identic cu cel al împăratului. În trei zile, a fost terminat, doar că ferestrele și ușile erau vizibile doar pentru ochii viețuitoarelor magice, iar lacătele de la uși puteau fi descuiate
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
și își eliberă prietenul . El o recunoscu pe imprimantă și îi spuse că ceea ce a făcut nu era bine. Imprimanta și mingea spartă își cerură scuze pentru toate necazurile pe care le cauzaseră. Ei distruseră copia lui Ted și trăiră fericiți până la adânci bătrâneți împreună cu noii lor prieteni, calculatorul Semi și ursul de pluș Ted. Făt Cătălina-Elena, clasa a VIII-a Școala ”Iuliu Hațieganu” Cluj-Napoca Cluj profesor coordonator Gabor Elena Ploaia Frig - asta e tot ce simt. Totul în jurul meu e
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
stea acolo toată dimineața fără să se plictisească. Pot să guste din licorile dulci, să bea din siropul minunat care curge în voie printre copacii de ciocolată amăruie umpluți cu cireșe negre. Pot asculta în liniște zumzetul albinelor care aleargă fericite printre bucățile de turtă dulce tapetate cu glazură albă și stropite cu sirop de arțar. E minunată Câmpia de Jeleu. Când fetele ajung e liniște. Prea liniște. Nu se aud păsărelele cântând și nici susurul cascadei Sirop de Caise. Bananele
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
trăit, dar știu ca ai învățat ceva din toate experiențele avute și te felicit pentru asta. Nu ți-am spus niciodată ce bine m-am simțit în vacanța de iarnă pe care mi-am petrecut-o la tine. Am fost fericită și am simțit că tu ești sora pe care nu am avut-o niciodată. Îmi doream ca timpul să se oprească, să rămânem împreună toată viața. Să ai un prieten adevărat lângă tine este cel mai frumos lucru. Să știi
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
tine este cel mai frumos lucru. Să știi că ai pe cine te baza la nevoie, să știi că are cine să te asculte când ești supărat sau dezamăgit sau să știi că cineva se bucură cu tine atunci când ești fericit... Acest prieten ești tu și, chiar dacă ești departe, te afli mereu în sufletul meu, având veșnic un loc aparte. Mateescu Andreea, clasa a VII-a Școala Gimnazială Nr. 24 Timișoara profesor coordonator Pleș Lucia Cuvinte potrivite Cărțile erau odată, ceea ce
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
înfipt în inima frumoasei fete. Noroc că Albă-ca-Zăpada a prins-o pe Neagră-ca Noaptea cu mâța-n sac... După tot ce a comis fata cu inima neagră, Alba, ca regină a regatului, a alungat-o pe Neagra, toți trăind apoi fericiți până la adânci și albe bătrâneți Paraschiv Iuliana, clasa a V-a Școala Gimnazială Nr.7 Petroșani Hunedoara profesor coordonator Gherlan Monteola Școala mea în cuvinte și culori Iarna, când fluturi albi se lasă din văzduh peste pământul înghețat, primăvara, când
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
deschis la solicitarea acestora, deoarece era în joc viața poporului său. După ce navele erau gata de plecare, Dereglatus a hotărât să rămână cu actuala sa iubită bursuc, Vanilia, fiica marelui conducător Lorenlai. Neam gândit la șansele sale de a fi fericit cu Vanilia și am hotărât să acceptăm ca acesta să rămână alături de iubita lui. Dr. Eugenius Darius, alături de Arna și de armata militară bursucească au pornit în căutarea planetei paralele Eldarei. Aceasta a fost descoperită, era plină de mâncare - a
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
de mare... Din vreme în vreme, se auzea sirena vaporului care-și anunța prezența în depărtări. Era la orizont un vapor mare, nu ca ,,Steaua Albastră”. Cine știe de unde venea și încotro se îndrepta? Cine știe ce făceau pasagerii de pe el, erau fericiți, călătoreau de plăcere ori erau obligați s-o facă? Un pescăruș s-a așezat pe punte. Nu este o pasăre frumoasă, dar albul lui și numele îl fac mai gingaș, îl atribuie mării. Ce-ar fi marea fără pescăruși? Nu
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
și încă îl ține prizonier în clepsidra de chihlimbar, dar cu toate că e lângă ea, privirea lui o întristează și faptul că îi e aproape de suflet nu o mângâie deloc. Știind povestea lor și înțelegând că nici unul dintre ei nu era fericit, am sfătuit-o pe Metafora să îl elibereze, deoarece lumea nu mai era ca la început, iar plăcerea de a-l avea aproape pe neînduplecatul Timp nu îi mai alina durerea ca odinioară. Spărgând astfel clepsidra cu puterea imaginației, Timpul
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
pierderea unei persoane dragi, simțim că timpul a uitat să mai curgă. În fața unui dezastru, ziua nu se mai termină. Și acel ,,prezent” reînvie adesea, când îl chemăm ori fără dorință, vine în mintea noastră ca un oaspete nedorit, nechemat. Fericiți sau nu, depindem de timp, nimeni nu trăiește în afara lui. Timpul curge prin venele noastre, prin sânge. Latinul Horațiu a spus ,,Carpe diem!” Se putea un sfat mai bun? Dacă învățatul ne îndemna atunci să ne bucurăm de prezent, acum
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
nou început. Un început mai bun, mai bogat după tot ceea ce s-a întâmplat timp de 12 ani grei. Izabel a fost o soție iubitoare și o regină corectă. Izabel și Mex probabil se mai iubesc și acum și sunt fericiți alături de copiii lor. Vrămuleț Adrian-Ștefan, clasa a VIII-a Colegiul Național „Costache Negri” Galați profesor coordonator Ciobanu Cristina Pădurea viselor Seara se lăsa repede, cerul întunecându-se treptat. Razele soarelui deveneau din ce în ce mai slabe, întrun final acestea fiind înlocuite de lumina
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Kersaint făcuse parte dintre jefuitorii de corăbii și ar fi murit, pare-se, În mod tragic, răstignit pe unul dintre menhiri... - Dacă ați avea cumva documente care să trateze despre legendă și despre faptele care au inspirat-o, aș fi fericit să le pot consulta... Arthus se Întunecă la chip, cu atît mai mult cu cît PM, pasionat de cele petrecute, mai adăuga și el cîte ceva. - Absolut! Tata este imbatabil pe tema asta, nu-i așa? - Am donat muzeului tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
va ști să se păzească. 9 Ajungînd În fața hotelului L’Iroise, Marie Înălță capul spre ferestrele camerei. Lumina era aprinsă, văzu silueta lui Christian mergînd În lung și-n lat. Alergă, simțindu-se oarecum vinovată că-l vedea așteptînd-o, dar fericită la gîndul că i se va cuibări la piept. Contrariat, nu o lăsă să zăbovească lipită de el cînd i se aruncă În brațe. - Unde ai fost? Mi-am făcut griji! Arătă spre mobilul Mariei, abandonat pe pat. - Nici măcar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
văzu ajungînd lîngă polițistul atît de detestat care o aștepta la piciorul pasarelei, o văzu urcînd Împreună cu el la bordul bacului. Ca un cuplu, gîndi el. În clipa aceea, simți o dorință violentă s-o ucidă. Marie era cu adevărat fericită la gîndul că o să-l revadă pe Pierric. Își spuse că măcar el, cu firea lui simplă, nu se putuse schimba. O afecțiune deosebită o lega Încă din copilărie de vlăjganul pe care-l tot vedea rătăcind pe insulă. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
mea n-ar mai fi avut rost. Nu ți-aș fi spus nimic, m-aș fi mulțumit să te privesc cum trăiești, să fac de departe și În mod discret ce-mi stătea În putere pentru ca existența ta să fie fericită, singurul meu țel ar fi fost numai să-ți devin prieten. Doar un prieten scump inimii tale. Dar, hotărît lucru, nu ăsta era destinul nostru. Marie, tulburată, auzea, la fel ca el, pașii grăbiți care răsunau pe scară ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
fost numai să-ți devin prieten. Doar un prieten scump inimii tale. Dar, hotărît lucru, nu ăsta era destinul nostru. Marie, tulburată, auzea, la fel ca el, pașii grăbiți care răsunau pe scară ca un fel de numărătoare inversă. - SÎnt fericit că exiști, Marie, ești cel mai frumos lucru care mi s-a Întîmplat vreodată. Îți doresc toată fericirea din lume alături de Lucas. Scoase atunci din cămașă un obiect pe care i-l strecură În palmă. Ea nu mai avu cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
și lătratul spart al ogarilor. Or, fata superbă din fața mea avea deopotrivă dezinvoltura, atitudinea, căutătura o vai! dar mai ales mirosul (și mirosul nu m-a înșelat niciodată!) unei adevărate curtezane. Mi-am lăsat în voie cornul în poala ei, fericit de darurile sorții, și aproape instantaneu m-am cufundat în somnul cel mai adânc. Am visat vânătorii cu ceata lor de câini cum se apropiau tot mai mult de corpul meu inert, cu simțurile paralizate, și-am știut pe dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
merg atât de departe și, desigur, mai mult decât toate, privirea lui. Am părăsit casa părinților mei și onoarea, pe care el cu obstinație mi-a păstrat-o, și l-am urmat în Pădurea de Argint. Iar el a fost fericit de alegerea mea. Apoi i-am dăruit Licornul, pe care el îl căuta fără succes de multă vreme, crezând că prin asta legătura noastră va fi pecetluită. Dar tu de ce ai așteptat atâta în spatele acestor bare, când ți-a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
mine, cu toată înfățișarea mea respingătoare și hâdă de maimuță antropomorfă. De altfel, din primul moment am îndrăgit-o, am simțit-o foarte aproape. Nu am mai simțit pentru nimeni așa ceva. Nu știu ce a însemnat pentru ea, dar eu am fost fericit în sensul pe care oamenii îl atribuie acestui cuvânt. Și ăsta este unul dintre puținele cuvinte abstracte ce găsește un corespondent similar în toate limbile. Vreau să spun că atunci când construiam acest cuvânt la început, în oricare din limbile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
-i răspundă la o asemenea întrebare. Sentimentul mic și incert, instalat de puțină vreme în trupul ei pentru atâta vreme searbăd, nu părea suficient pentru a da curs unei astfel de întrebări. În mod cert, nu avea motive să fie fericită. Lucrurile nu mergeau deloc așa cum ar fi vrut ea, era la limita dintre suferință și bucurie, nici ea nu știa care atârna mai greu. Oare cum ai putea răspunde la o astfel de întrebare altfel decât la modul filozofic, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]