8,226 matches
-
repede. Se pleacă la drum în Pădurea vieneză. Cu căciuli de lână, împletite din lucruri vechi, de pe vremea războilui, deșirate și refolosite, pantaloni de schi, pantofi grosolani și tot ce poate fi mai rău: afurisita de gustare la pachet. Care miroase a brânză și‑ți face sete. Nu se poposește nicăieri, fiindcă asta costă bani; un copil poate să bea și apă, care oricum nu‑i de găsit. În curând, sandvișul cu brânză o să‑și dea duhul în dinții de metal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
pădure întunecată și urâtă de corpuri, care luate separat sunt la fel de urâte, și unde nu se vede nici intrarea nici ieșirea. Ești înăuntru o dată pentru totdeauna și trebuie să călătorești împreună cu alții. Înghesuit în ei, ascuns între paltoane de iarnă mirosind a naftalină și hanorace de dinainte de război. Dar undeva - nu ești scutit de nimic - iată doi tineri arătoși, cu siguranță studenți, ai căror tați dispun de autoturism, dar n‑au astăzi timp să‑și ducă fiica sau fiul cu mașina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
doi, vă rog să vă țineți gura sau vă consemnez pe amândoi în caietul clasei! Ba n‑o să consemnați nimic, poate doar greșelile dumneavoastră personale, în caietul dumneavoastră personal. Mai mult ca sigur, aveți câte un eșec pe săptămână. Vă miroase gura, aveți un ten urât, cenușiu și glezne prea groase, doamnă profesoară. (Anna). Stifter trage binevoitor cu ochiul la strălucirea văzduhului luminos, la minunații norișori de aprilie pătrunși de privirile soarelui și la frumoasele brazde verzi rămase de la semănatul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
pauza mea de masă‑i scurtă, așa că hai să lăsăm preludiul, despre care tu mi‑ai spus că așa se cheamă, și să trecem direct la treabă. Curând suntem gata. Cu Sophie ar fi pe o pajiște cu flori, unde miroase a fân, sau pe nisipul cald, lângă apa caldă a mării, sau într‑o cabană de schi căptușită cu blănuri; dar acum nu‑i decât cu Anna într‑un apartament de bloc vechi. Sophie e blondă, Anna are părul șaten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
fericită, decât de la cumpărături, unde mă grăbesc întotdeauna și nu schimb cu el nici un cuvânt despre probleme personale. Ce‑ți schimbi tu mai întâi sunt chiloții, doar te‑am văzut. Numai ca să fiu curată când ies din casă și să miros bine, Otti. Nu te am decât pe tine și pe copiii cărora le ofer o educație aleasă la o școală bună, fiindcă mă trag dintr‑o familie respectabilă de profesori. Scârbită, Anna se îndreaptă spre pian ca să uite de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
caracteristică a acestui ținut aflat la oarece distanță de granița cu Cehoslovacia, dar unde se simte deja aerul aspru al comunismului din vecini. De fapt, aerul devine mai aspru pentru că suntem mai la nord. Aici n‑a venit încă primăvara. Miroase a ace de brad ca spray‑ul din comerț, casele devin mai sărăcăcioase, economia suferă tot felul de lipsuri, așa cum se cuvine într‑o zonă defavorizată economic. Se aud glasuri de păsări care te avertizează să nu faci vreun accident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
unei mici gospodării burgheze (multă prea mică pentru patru persoane), de unde acest cenușiu se revarsă din belșug peste cei doi adolescenți. Nici nu ridici bine un capac oarecare, că se și răspândește imediat un miros neplăcut care‑și face meseria: miroase urât. Nimic nu se aruncă, totul trebuie să rămână aici și să depună mărturie despre murdăria sa și a locatarilor. Îmbrăcăminte îngălbenită, veselă spartă, jucării, aparate de gimnastică, suveniruri din colțuri îndepărtate ale țării, hârtii, lucruri moștenite, diverse aparate pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
ca și iubirea lui Rainer, de altfel, ceea ce a provocat în sufletul gemenilor o fisură care cu greu se va mai putea lipi sau chitui. Durerea se umflă la capacitate maximă și dă pe dinafară, în momentul în care tramvaiul mirosind a oameni mediocri și nesuferiți îi primește din nou pe cei doi în trupul său care e asemenea pântecului matern, din care sugarul vrea întotdeauna să iasă cât mai repede. Un Porsche ar trebui să ai, dar nu ai, chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
tot timpul să mai vadă castani înflorind, pe când bătrânii în curând nu‑i vor mai vedea. Băiatul se bucură mai mult decât fata, fiindcă sub castan urmează să sărute gura unei fete, pe când fata va trebui să se apere. Orașul miroase a oraș, dar e oricum mai bine decât în câmpul deschis de care ai fugit. Orașul miroase a aventură, muzică de jazz, cafenele și gaze de eșapament. Hans învârte geanta în cerc, iar diseară se va învârti cu Sophie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
se bucură mai mult decât fata, fiindcă sub castan urmează să sărute gura unei fete, pe când fata va trebui să se apere. Orașul miroase a oraș, dar e oricum mai bine decât în câmpul deschis de care ai fugit. Orașul miroase a aventură, muzică de jazz, cafenele și gaze de eșapament. Hans învârte geanta în cerc, iar diseară se va învârti cu Sophie pe ringul de dans. Termosul e în pericol să se spargă, viața‑i frumoasă, dar acuși o să‑i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
pe aceste teme. La despărțire, preotul le dă mâna și câteva bucăți de plăcintă ca să aibă pe drum. Apoi, colegul de școală e transportat până acasă, a fost o zi plină, mai spune el și intră în apartamentul său unde miroase a vanilie. Rainer se duce din nou pe malul fluviului impunător, acest simbol al orașului. S‑a făcut șapte seara și el reușește să arunce armele crimei în râu, în dreptul restaurantului pescăresc Berger. Pijamaua însângerată o lasă în mașină. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Își construiau vile acolo. Până atunci, cu casele lui cubice, cafenii, cu brâie de piatră și terase ascunse În spate, șic În cartier fuseseră doar micile straturi cu flori dintre șosea și trotuar, protejate uneori de gărdulețe de lemn colorate. Mirosea a fum, probabil că cineva dăduse foc gunoiului din curte, mirosea și a mâncare, a carne prăjită, a șnițel și chiftele. Oamenii care locuiau În acele case cubice Își vădeau lipsa de imaginație și prin stăruința cu care găteau, duminică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
cu brâie de piatră și terase ascunse În spate, șic În cartier fuseseră doar micile straturi cu flori dintre șosea și trotuar, protejate uneori de gărdulețe de lemn colorate. Mirosea a fum, probabil că cineva dăduse foc gunoiului din curte, mirosea și a mâncare, a carne prăjită, a șnițel și chiftele. Oamenii care locuiau În acele case cubice Își vădeau lipsa de imaginație și prin stăruința cu care găteau, duminică de duminică, aceleași șnițele cu cartofi piure, alături de, cel mai probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
ce se juca matahala aia cârlionțată, bărbat În toată firea, noaptea, pe la ferestrele oamenilor? Nu știu cât a mai reușit s-o scalde Leac, cât a apucat să-i explice din ceea ce se Întâmpla cu adevărat, iar nasul de artist al Andreei mirosise. Știu că la un moment dat fata l-a invitat la ea, ca să-i spună mai multe, să bea un pahar Împreună. Andreea ocupa un apartament cu două camere, stătea cu chirie chiar deasupra garajului În care locuia Leac În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
cu două camere și ea, cu baie, cu tot dichisul. Un fost conac, ce mai! Bucătăria era uriașă, livingul la fel, cu șemineu și panoplie, colecție de flori de mină, câteva tablouri ale unor maeștri maghiari-transilvăneni. Beciul era la fel de Încăpător, mirosind Încă a acru, de la vinul pe care-l adăpostise pe vremuri. Butoaiele erau acum stricate, iar Tibi nu știa cum să se folosească În continuare de răcoarea subsolului: să aducă butoaie noi și să se joace de-a aristocratul gospodar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
control cu Andreea, am aflat vestea cea mare. Eram În bucătăria lui Sorin, deșertam alune Într-un bol, Cristina scotea niște beri de la rece. A venit lângă mine la masă, stăteam În picioare, umăr la umăr, mi-aduc aminte că mirosea a lăcrămioare. Sau cam așa ceva. - Mă despart de Cătă! Cum așa? De unde până unde? Din Spania! De acolo se Întorsese Cristina așa de misterioasă și dansantă. Nici nu-ți pot povesti acum tot. Chiar că nu putea. Se putea fâțâi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
cafenea și de coabitarea cu Clara. Am făcut un schimb cu Tibi, prietenul meu de succes, tânărul yuppie la care petrecuserăm acel Întâi mai al reorientării politice. I-am oferit barul În schimbul conacului de la Șiria, el a acceptat, știa să miroasă o afacere bună. Într-adevăr, peste puțină vreme a reușit să transforme Joy’s Într-un brand local. În vreme ce eu, În și mai puțină vreme, mi-am convins camarazii din C.a. să se mute acolo, noua coabitare fiind primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Îți dau banii, acum scotocește-te prin buzunare, ridică-te, du-te jos, când te Întorci ai grijă să vadă cum Îmi dai balonul. Azi Adelin face livrarea În baloane, a renunțat la staniol, mai bine n-o făcea, pachetul miroase a teniși chinezești. Livrarea, reperată de Pârvu, Îl stârnește la culme. E mai rău ca mine senatorul. Întors la masa lui, fac pe niznaiul, Încep să-i povestesc un film Vivianei. Trec câteva secvențe, apoi mă ridic din nou de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Andreea acasă, În fața blocului vedem jeep-ul. Leac are cheie de la apartamentul Andreei, o scoate din buzunar pe casa scării. Urcăm cu pași mari, tăcuți, aprindem lumina, de-abia ajunși În fața ușii. Eu pregătesc camera, Leac descuie ușa, tăbărâm Înăuntru. Miroase frumos, a pepene. E mult fum, dar mirosul ăsta răzbate. Lumină nu prea, doar o aplice aprinsă În colț, după ușă. Leac mă lasă pe mine să intru primul, Încerc să o fac ținând camera lipită de ochi, dau cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
birou, cu rigla în mână, asediat de hârtii. Chemat la telefon, vorbește puțin, precis. Alături, colegul A.P. încearcă și el să se piardă, lucrând, să vină, cu încetineală, la suprafața zilei. Calculează secțiunea transversală a conductei principale, ramificațiile, coala groasă miroase a amoniac, abia scoasă de la heliograf ; alege traseul, îl marchează prin linii roșii, fixează intersecțiile cu un cerc îngroșat, le numerotează, trasează cu un creion verde, bine ascuțit, rețeaua de drenaj. Trage o foaie albă de hârtie : schița profilului longitudinal
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
tuciuriu, cu cămașa descheiată până la brâu, ronțăind semințe. Se așază în cele din urmă în mijloc, aproape de ieșire, la capătul rândului. Își șterge fruntea cu batista, se rotește în stânga, unde nu e nimeni, și în dreapta, unde nu e nimeni. Sala miroase a praf și el o populează, tacticos, indicând fiecăruia locul pe care trebuie să-l ocupe. Inginerul Ion Caropol, șeful atelierului, va sta cât mai departe : în cealaltă parte, la marginea din stânga, trei rânduri mai în față. Cu soția, bineînțeles
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Mulți dintre voi vor putea să ajungă ușor la piscul pe care m-am cățărat atunci cu Moru. E piscul cel mai Înalt din munții mei și e străjuit de o piatră ce seamănă cu Tatăl din Cer. Of, of. Mirosea a apă și a pășune. Era rece. Era senin și vedeai departe, tare departe, până În locuri pentru care trebuia să te fi născut din altă mamă ca să fi putut să trăiești pe ele. M-am uitat la toate locurile alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
sine putere, oamenilor săi. Poate că aveau viața mai așezată decât a noastră, sau poate că aveau mai multă nevoie de femei și simțiseră nevoia să le facă un cuvânt, cine știe. Cum-necum, femeia de lângă mine era hidoasă. Respirația Îi mirosea a hoit, avea prea mult păr pe față și, oricum te-ai fi uitat la ea, semăna cu un bulgăre de seu uitat la soare și râncezit peste poate. Nu capeți decât ce ești În stare să dobândești, măi Krog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
atent la gândurile mele. - Totul se mișcă. Chiar și când stai, ceva se mișcă În tine. Chiar și Într-un mort sunt lucruri care se mișcă. Acuma-i cald, apoi e rece, apoi Înțepenește, apoi iar se Înmoaie. Acum nu miroase, apoi Îți mută nasul din loc și tot așa. Asta e mișcarea - e ca atunci când dansăm cu foc și nu mai auzim cântul. - Dansăm? Cântul? Uscățivul mă privi lung. - Pfuuh, ești doar toiagul cu care dăm drumul cuvintelor În lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
cu care dăm drumul cuvintelor În lume, măi Krog. Bine că, măcar acum, ai pornit la drum. Călătorie... hm. Ce mai trimis! Și ce mai frate am și eu, of, of! Aș mai fi rămas În casa aceea răcoroasă care mirosea proaspăt, dar Moru cel uscățiv m-a Îndemnat să plec mai departe, spunându-mi că nu degeaba pândea el acolo. Așa fusese lăsat de când se puseseră la cale cuvintele - să stea În smârcuri și să-l aștepte pe trimisul Tatălui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]