8,373 matches
-
muncii. Într-o direcție asemănătoare se înscrie și Paulo Freire, în America Latină, cu Pedagogia oprimaților, Pedagogia speranței etc. El a dezvoltat teoria critică, ce atrage atenția asupra implicațiilor morale și politice ale intervențiilor educaționale. După cum am menționat anterior, în interiorul diferitelor paradigme, s-au dezvoltat o serie de teorii explicative. Cele mai multe dintre acestea au încercat să explice specificitatea învățării la vârsta adultă. Desigur că pentru fiecare arie de preocupare problematică din practică s-a încercat o teoretizare, întâlnindu-se, astfel, explicitări teoretice
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
poate fi, desigur, reconsiderat în acțiunea practică, Schon argumentează, astfel, cum teoriile informale sunt localizate în lumea experiențială a practicienilor; sunt cunoștințe care nu sunt abstracte și decontextualizate. Aceste teorii situaționale care emerg din practică sunt pe larg utilizate în paradigma interpretativă, dar sunt clar în contradicție cu paradigma pozitivistă, ce afirmăteoriile universale. Paradigma interpretativă explică totodată cum teoria contribuie la practică, în sensul că practicienii devin, astfel, mai abilitați să fie conștienți de acțiunea lor, pot înțelege mai bine situațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
argumentează, astfel, cum teoriile informale sunt localizate în lumea experiențială a practicienilor; sunt cunoștințe care nu sunt abstracte și decontextualizate. Aceste teorii situaționale care emerg din practică sunt pe larg utilizate în paradigma interpretativă, dar sunt clar în contradicție cu paradigma pozitivistă, ce afirmăteoriile universale. Paradigma interpretativă explică totodată cum teoria contribuie la practică, în sensul că practicienii devin, astfel, mai abilitați să fie conștienți de acțiunea lor, pot înțelege mai bine situațiile în care se află (reflectând asupra lor), iar
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
sunt localizate în lumea experiențială a practicienilor; sunt cunoștințe care nu sunt abstracte și decontextualizate. Aceste teorii situaționale care emerg din practică sunt pe larg utilizate în paradigma interpretativă, dar sunt clar în contradicție cu paradigma pozitivistă, ce afirmăteoriile universale. Paradigma interpretativă explică totodată cum teoria contribuie la practică, în sensul că practicienii devin, astfel, mai abilitați să fie conștienți de acțiunea lor, pot înțelege mai bine situațiile în care se află (reflectând asupra lor), iar rolul lor este mai explicit
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
și situaționale” (Siebert, 2001b, p. 31). Procesul învățării este recursiv: se desfășoară pe baza unor structuri mentale existente, care, prin implicarea lor în construirea cunoașterii, se reorganizează, se modifică și evoluează. Realizarea învățării în viziune constructivistă presupune o schimbare de paradigmă: trecerea de la paradigma normativă la cea interpretativă. Este, de fapt, o trecere de la un anumit mod de a înțelege și practica învățarea (bazat pe transmiterea-asimilarea de cunoștințe, pe furnizarea de răspunsuri considerate ca soluții perfecte ale unor probleme și care
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
2001b, p. 31). Procesul învățării este recursiv: se desfășoară pe baza unor structuri mentale existente, care, prin implicarea lor în construirea cunoașterii, se reorganizează, se modifică și evoluează. Realizarea învățării în viziune constructivistă presupune o schimbare de paradigmă: trecerea de la paradigma normativă la cea interpretativă. Este, de fapt, o trecere de la un anumit mod de a înțelege și practica învățarea (bazat pe transmiterea-asimilarea de cunoștințe, pe furnizarea de răspunsuri considerate ca soluții perfecte ale unor probleme și care conțin adevăruri absolute
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
învățarea autodirijată (pe care individul și/sau grupul o realizează în mod independent, liber, autonom și care răspunde în mai mare măsură nevoilor, intereselor, aspirațiilor, scopurilor celor ce învață) este caracteristică adulților. DeCoR-ul realizării învățăriitc "DeCoR‑ul realizării învățării" Paradigma constructivistă a învățării concepe realizarea efectivă a acesteia ca un proces cu trei faze: a) deconstrucția - punerea în discuție a unor cunoștințe, puncte de vedere, convingeri, credințe, mentalități, reprezentări individuale și/sau colective etc. referitoare la realitate și la cunoașterea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
rămâne însă componenta supremă a forței comunicante a individului uman, ea valorificând practic, cumulativ, dar și sinergic, toate celelalte trei componente „alimentatoare”, și constă în capacitatea persoanei de a face prompt și oportun selecții inspirate și inteligente între cuvinte, sintagme/paradigme și fraze relativ echivalente semantic, pentru a formula și a exprima optimal propriile idei, opinii, considerații etc., asigurând maximă forță evocatoare mesajului și un impact al său la recepție (Adler și Rodman, 1991). Evident că la copii și chiar la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
adulților. În 1998, a fost elaborată strategia de evaluare a educației adulților, iar în 1999 au fost publicate criteriile de autoevaluare pentru instituțiile care furnizează aceste servicii. În 1990, în regiunea Tirol din Italia, Departamentul de Educație Continuă alansat o paradigmă de dezvoltare organizațională care a creat un model focalizat pe calitate, responsabilitate și transparență. Această regiune autonomă este primul loc unde a fost implementat un concept specific de management al calității, modelul European Foundation for Quality Management (EFQM), obligatoriu de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
sine ori, mai exact, își arată grandoarea lăsând prim-planul spiritului operei pe care o transpune scenic. Într-o lume în care prea mulți își croiesc, pentru arlechinade artistice, veșminte "originale" forfecând stofa celestă a marilor autori, el creează în paradigma lui Caragiale, în sensul acelui "îl prinde sau nu-l prinde", care acoperă nu doar specificitatea stilistică, ci și viziunea operei dramatice. El știe, cum spunea cu îndreptățire Theodor Codreanu, că "geniul regizorului e să inoveze în spiritul operei", să
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
creația shakespeariană și teatrul, în ansamblul său: Că operele shakespeariene sunt totalități este un fapt dintotdeauna recunoscut, atât pe plan teoretic, cât și în perimetrul practicii teatrale. Mai mult, încă, piesele lui Shakespeare au fost folosite în alte domenii ca paradigme pentru ceea ce este un întreg autentic, o structură complexă, organizată. Înțelegerea acestui fapt este decisivă tocmai pentru translarea prin interpretare a operei lui Shakespeare într-un regim de autenticitate, virtuozitate și valoare.16 O idee novatoare care străbate paginile cărților
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
cu accente pe Înainte de tăcere și Înghițitorul de săbii pe hotarul dintre real și imaginar. Întotdeauna acel ceva care rămâne nespus, e menit să-i deschidă spectatorului drumul spre propriile-i obsesii. Pentru Alexa Visarion, realitatea este imaginația privirii. O paradigmă comună căreia îi aparține și regizorul Andrei Zviaghințev, cel care îi și dă o expresie adecvată. Întrebat fiind în ce fel a fost influențat de Tarkovski, Zviaghințev insistă asupra atitudinii față de ritm și de curgerea timpului: Spectatorii sunt atrași către
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
real-ireal ca element constitutiv al unei poetici de rang superior. Aș îndrăzni aici o alăturare de un alt mare regizor la care memoria mea afectivă face mereu recurs. Numele lui este Nikita Mihalkov, iar filmul care îl integrează nemijlocit acestei paradigme este Piesă neterminată pentru pianină mecanică. Nu numai pentru că A.P. Cehov este numitor comun al celor trei Tarkovski, Alexa și Mihalkov -, mereu prezent la vedere, ca text (pentru demersul regizoral la ultimii doi) sau ascuns în pliurile unei poetici recuperatoare
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Ștefan Iordache în Manole: "Auzi! Și Ștefan Iordache, cu toată sinceritatea, nu e ceea ce trebuie în rolul ăsta... Are o față de babă... Nu! Nu cadrează cu indicațiile pentru un erou național." Referențial și autoreferențial, Alexa Visarion articulează elementele a trei paradigme tematice: ale temelor majore din filmografia și teatrografia sa, ale temelor majore dintr-o viață interioară bogată și mereu îmbogățită și experiența trăirii în două regimuri politice, într-un fel sau altul, adverse. Cred că, așa cum în La strada lui
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
generatie, '60, '70, '80, '90 etc., fiecare insistând să demonstreze că se revendică de la un program estetic autonom, în regia de teatru nu operează asemenea criterii și delimitări temporale, nimeni nu-și asumă programe și opțiuni colective, modificările radicale de paradigmă aparțin unor mari individualități. Potrivit este să vorbim de aceea, în deceniile șapte și opt ale secolului trecut, de o generație non stop de regizori, una într-adevăr de aur, fără hiatusuri și segmentări, pe meterezele căreia Alexa Visarion, bazându
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
are o abordare diferită. El susține că violența, fiind periculoasă, trebuie să existe o puternică motivație determinată de recompensă intrinsecă și extrinsecă ce-l așteaptă pe atacator. Violența e doar instrumentul pentru a ajunge la recompensă. Eisner (2009) își bazează paradigma explicativă pe teoria evoluționismului care evidențiază faptul că violența reprezintă o strategie de adaptare cu succes. Și acest autor își aplică teoria explicativă la cele mai variate tipuri de violență, de la violența domestică, la bătăi între diferite bande, lupte sângeroase
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
și dizabilității. Toate aceste date, precum și altele privind violența domestică și consecințele ei economice, sociale, psihologice, biologice, în diferite țări ale lumii, apar pe site-ul http://www.unifem.org/gender issues/violence against Women/facts figures.php. Violența domestică în România O paradigmă ușor de particularizat la fenomenul violenței domestice în România este aceea în care construcția explicativă are ca piloni de sprijin (Muntean, 2001): 1. mecanismele mentalității (reprezentarea socială a comunității cu privire la violență); 2. situația economică a societății; 3. serviciile și legislația
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
din „Clasificarea Internațională a Maladiilor” (ICD-10), se vorbește de PTSD. La capătul acestui succint recurs istoric, ne punem întrebarea firească, de ce traumele psihologice, deși au însoțit destinul uman de la începuturile sale, au intrat în vizorul științei atât de târziu? Supremația paradigmei galileo-newtoniano-carteziene este în primul rând culpabilă prin miopia și obtuzitatea pe care o cultivă ori de câte ori creditează doar ceea ce este vizibil și/sau cuantificabil. Așa se explică de ce traumele somatice au polarizat interesul științific cu mult înaintea celor psihice, prin crearea
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de gradul III este nevoie de un preambul limpezitor, cu lansarea unor explicații mai ample. Breșa cauzată în cunoaștere de științele de avangardă (mecanica relativistă, fizica cuantică, epigenetica, geometria fractală, studiul novator al formelor conștiinței etc.) reclamă imperios schimbarea de paradigmă, căci avalanșa descoperirilor revoluționare 185TRAUMA ȘI SUFERINȚA nu mai pot fi ignorate și „măturate sub covor”, din fidelitate confortabilă și mioapă față de vechea paradigmă, cea newtoniano-carteziană. Ofensiva pentru detronarea materialismului obtuz și simplificator este cu atât mai legitimă și persistentă
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
relativistă, fizica cuantică, epigenetica, geometria fractală, studiul novator al formelor conștiinței etc.) reclamă imperios schimbarea de paradigmă, căci avalanșa descoperirilor revoluționare 185TRAUMA ȘI SUFERINȚA nu mai pot fi ignorate și „măturate sub covor”, din fidelitate confortabilă și mioapă față de vechea paradigmă, cea newtoniano-carteziană. Ofensiva pentru detronarea materialismului obtuz și simplificator este cu atât mai legitimă și persistentă cu cât sub flamura acestei misiuni s-au înrolat nume de calibru științific, precum Albert Einstein, Niels Bohr, Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger, Ștefan Lupașcu
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Jon Kabat-Zinn, Ervin Laszlo, Peter Russell. Toți acești corifei ai cunoașterii (și mulți alții) au deschis prin cercetările lor de pionierat, în diverse domenii științifice, drumul spre recuperarea dimensiunii spirituale, intrată în dizgrație acum patru secole. Atunci a luat ființă paradigma conform căreia este real doar ce se măsoară, iar ceea ce se pretează măsurării se referă exclusiv la informațiile dobândite prin cele cinci canale senzoriale sau prelungirile lor mecanice (Arntz et al., 2007). La antipod, noile descoperiri (preponderent din domeniul cuantic
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
la propria noastră naștere. în construirea capitolului de față vom adopta o lentilă hermeneutică neuzuală, dar modernă, profundă și subtilă ce consonează cu unele descoperiri epocale, înregistrate de către avangarda științifică, în ultimele patru decenii. Astfel, ne dovedim solidari cu noua paradigmă holistă, care se profilează tot mai energic la orizont, dar și angajarea lucidă și responsabilă la propășirea ei. Cheia de lectură a acestui periplu ontogenetic va fructifica și perspectiva novatoare asupra traumei pe care ne-o propune îndeosebi psihologia prenatală
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
inoperabil, prima datorie pe care o avem față de copiii noștri este ca la naștere să vină pe lume cu o biografie curată. 2.3.4. Valențele traumatice ale nașterii „A schimba lumea înseamnă a schimba modul de a naște.” Noua paradigmă care se profilează, din ce în ce mai energic, la orizontul cunoașterii, a generat mutații epistemice majore, care propun o nouă viziune și atitudine față de naștere, în general, și implicit, despre potențialul său traumatic. Concură în acest sens cercetările de vârf realizate deopotrivă sub
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
volatilizat treptat, ridicând ecluze, degajând terenul și, mai ales, impulsionând cercetările din domeniu. Așa se cristalizează insidios, dar neîntrerupt o nouă concepție despre moarte, una profund distonantă cu orientarea materialistă, care a tronat despotic timp de peste patru veacuri, sub sceptrul paradigmei galileo-newtoniano carteziene. Neîndoielnic, restructurările în plan teoretic produc și importante dislocări atitudinale, ori, în problema morții, asemenea metamorfoze sunt imperative. Spunem acest lucru întrucât sentimentul cel mai comun este cel de frică terifiantă, cu adânci rădăcini arhetipale, care în momentele
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
identifica exclusiv cu trupul său, adică doar cu o parte din imensa lui totalitate. Pledoaria pentru o viziune mai profundă și rafinată despre moarte este deja transparentă din moment ce ea rimează cu descoperirile epocale din cunoaștere, realizate în contextul schimbării de paradigmă. Un asemenea viraj conceptual și atitudinal asupra morții rezonează bidimensional: asupra individului și a societății, deopotrivă. în registru individual, deoarece frica de moarte este cauzatoare de multiple tulburări și chiar maladii, iar în registru social, întrucât reclamă diversificarea și extinderea
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]