8,426 matches
-
1922. Ar fi studiat mai târziu dreptul și filosofia. Paralel cu o intensă activitate publicistică, desfășurată mai bine de trei decenii, B. a fost inspector general al cinematografelor din țară, director pentru partea literară și artistică a Societății Române de Radiodifuziune (1929-1930) și, la aceeași instituție, până în anul 1940, „director al programului vorbit”. După război, a înființat Editura Tradiția. A lucrat în Ministerul Artelor și a publicat, aproape număr de număr, în cotidianul „Era nouă” (1944- 1947), din a cărui redacție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285761_a_287090]
-
nu-i apare - și la „Cuvântul”. „Restaurația” din 1930 îi aduce numeroase funcții și onoruri: general de brigadă, adjutant regal, bibliotecar al lui Carol al II-lea, secretar general al Uniunii Fundațiilor Regale și secretar general la Societatea Română de Radiodifuziune; membru din 1922, este ales, în 1935, președinte al Societății Scriitorilor Români și, în 1938, membru onorific al Academiei Române. Prezent mai rar în presă - în „Revista Fundațiilor Regale” (pe care o dirijează discret), în „Viața românească” și în efemerele „Orașul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286359_a_287688]
-
Furtună, iar F. Aderca susține număr de număr cronica radio, într-o rubrică permanentă, „Carnetul bunului radiofonist”, structurată în câteva secțiuni: „partea vorbită, partea muzicală și interviuri cu personalități ale momentului”. R. anunță intrarea în comitetul programelor Societății Române de Radiodifuziune a lui Liviu Rebreanu (72/1930). Totodată, se publică articole sub semnătura lui Tudor Arghezi (Parazitul mătușii) și a lui Adrian Maniu. Sunt prezentate programele literare radio, cuprinzând emisiuni realizate de Tudor Arghezi (cu precădere în anii 1931 și 1932
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289091_a_290420]
-
cultural, devenit scriitor la îndemnurile și, din ambițiile soției, director adjunct al Editurii de Stat pentru Literatură și Artă. Prin el, C. a avut un cuvânt de spus în configurarea literaturii române din anii ’50. Lucrează pentru scurtă vreme la Radiodifuziune și ca redactor-șef adjunct la „Urzica”. Va prefera foarte curând o existență de scriitoare și compozitoare liber profesionistă, petrecându-și lungi perioade la Sinaia și la Mangalia sau, mai ales, la 2 Mai, localitățile în care și-a conceput
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286136_a_287465]
-
1949), și Claude Pascal versiunea franceză a scrierii memorialistice La început a fost sfârșitul (1951), aparținând Adrianei Georgescu, șefa de cabinet a generalului Nicolae Rădescu, prim-ministru între decembrie 1944 și ianuarie 1945. Își începe activitatea radiofonică în 1951, la Radiodifuziunea Franceză (unde lucrează până în 1975 ca realizatoare a unor emisiuni literare și muzicale), iar în 1962 trece la Biroul de corespondență din Paris al Europei Libere, unde rămâne până la închiderea acestuia, în 1992. Aici, timp de trei decenii, L. a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287853_a_289182]
-
poet și prozator. Învață la București la liceele Schewitz-Thyérin, „Profesori Asociați” și „Cultura”, urmând apoi, fără să le absolvească, Facultatea de Filosofie și Institutul de Construcții. Mai face doi ani cursuri de regie de teatru la Universitatea Populară. Angajat la Radiodifuziunea Română, este, între 1974 și 1985, secretar al studioului de umor. În 1987 emigrează în Israel. Colaborează la „Steaua” (cu un „dicționar parodic”), la „Tribuna”, „Tomis”, „Urzica”, „Orizont” ș.a., unde publică versuri, proză scurtă și traduceri. Scrie, de asemenea, scenarii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285454_a_286783]
-
la muncă obligatorie în bazinul carbonifer al Donețului, în intervalul 1945-1949. După repatriere își face stagiul militar și prestează diferite munci pe șantiere. Studiază germanistica la Universitatea din București (1955-1960) și lucrează ca reporter pentru emisiunile în limba germană ale Radiodifuziunii Române. Emigrează în Germania, stabilindu-se în 1969 în Berlinul de Vest. O sumedenie de cărți, conținând poezie, precum și traduceri din scrieri ale unor autori aparținând literaturii române, dar și celei ruse (Velimir Hlebnikov), italiene (parafrazări libere a treizeci și trei de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288710_a_290039]
-
Învață mai întâi în satul natal (1939-1946), urmează Liceul „Avram Iancu” din Brad (1946-1948), Școala de Administrație Economică din Timișoara (1948-1949) și Școala Tehnică Comercială din Arad (1949-1952), apoi Facultatea de Filologie a Universității București (1952-1957). Va fi redactor la Radiodifuziunea Română, iar din 1959 redactor la Editura de Stat pentru Literatură și Artă, în 1963 fiind promovat șef al Redacției de folclor, funcție pe care o îndeplinește până în decembrie 1969, când devine redactor la Editura Minerva, de unde este pensionat în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289627_a_290956]
-
vreme ca învățător și profesor de limbi clasice, apoi ca funcționar în Ministerul Artelor (1945-1948). În mai 1936 i se difuzează la radio piesa Marinarul smirniot, scrisă (după propria mărturisire) la îndemnul lui Liviu Rebreanu, consilier la Societatea Română de Radiodifuziune; în februarie 1937 i se difuzează piesa Ion Vodă. Inspirându-se din viața pescarilor, scrie piesa într-un act Semnul (foarte apreciată de Haig Acterian). Locuiește un timp în Delta Dunării, unde va scrie piesa Delta, devenită în 1944 Omul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286705_a_288034]
-
dar nu există nici o exagerare în afirmația că până și cea mai bună politică bazată pe relații diplomatice poate eșua dacă ignoră sarcinile de interpretare și persuasiune pe care le impun condițiile societății moderne."148 Înainte de sfârșitul deceniului, corporația de radiodifuziune BBC, fondată în anul 1922, transmitea deopotrivă în toate limbile europene importante și în limba arabă. Către sfârșitul anilor '30, administrația Roosevelt era convinsă de faptul că "securitatea Americii depindea de abilitatea acesteia de a comunica și de a câștiga
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
nevoie de mai mult decât atât. Mai surprinzător este, poate, faptul că producerii de putere blândă i se acordă o prioritate scăzută și resurse insuficiente. Costurile programelor de diplomație publică ale Departamentului de Stat și cele ale transmisiunilor americane de radiodifuziune cu impact în afara granițelor abia dacă depășesc un miliard de dolari, însumând 4% din bugetul național pentru afaceri externe, 3% din bugetul serviciilor de informații și 0,29% din bugetul alocat armatei. Dacă s-ar investi în diplomația publică 1
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
în afara controlului exercitat de guvern. Dar sunt încă destule lucruri pe care le poate întreprinde guvernul. În capitolul 4 am văzut că se mai pot face multe pentru ca diplomația publică să se îmbunătățească în toate dimensiunile ei. Putem îmbunătăți capacitățile radiodifuziunii, ca și ale transmisiunilor prin intermediul internetului. Dar ambele modalități trebuie să se bazeze pe o creștere a numărului de receptori. Newt Gingrich scria că "impactul și succesul unei noi strategii americane de comunicare trebuie măsurate permanent prin sondaje efectuate în
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
bugetul și personalul necesare diplomației și schimburilor culturale cu aproape 30%.240 Și este o greșeală și actuala politică a vizelor, prin care astfel de contacte se reduc și mai mult. Comunicarea cea mai eficace se realizează adesea nu prin intermediul radiodifuziunii, ci prin contact direct, "față în față" ceea ce Edward R. Murrow denumea "ultimele trei picioare" [ultimul metru, n. ed. rom.] În capitolul 2 am văzut cât de importante au fost programele de schimb cultural în câștigarea Războiului Rece. Cei mai
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
slujbe, fiind corector de ziar, desenator tehnic, învățător de țară, custode de moșie, agent veterinar, funcționar în construcții, conductor tehnic, inspector de vânătoare, funcționar în domeniul pescăriilor, apoi într-un minister, membru în Consiliul de administrație al Societății Române de Radiodifuziune ș.a. Începe să scrie în 1895, în timpul stagiului militar, când debutează cu o schiță umoristică în „Moș Teacă”, revista lui Anton Bacalbașa. La Iași, va edita revista umoristică „Bolta rece” (1899), scrisă numai de el, sub o puzderie de pseudonime
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286148_a_287477]
-
al lui Andrei Scobioală, țărani. Învață întâi în satul natal, urmează școala medie în satul Șaptebani și este student al Facultății de Filologie de la Institutul Pedagogic „Alecu Russo” din Bălți (1958-1963). Va fi pedagog și director de școală, redactor la Radiodifuziunea din Chișinău, editor (1976-1986), consilier la Uniunea Scriitorilor din Republica Moldova (1986-1992), director general al Departamentului Edituri, Poligrafie și Difuzarea Cărții (1992-1994), redactor-șef la Editura Prut Internațional și din nou consilier la Uniunea Scriitorilor. Colaborează la „Literatura și arta”, „Basarabia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289569_a_290898]
-
Arta nouă”, 1942-1943), „Galeria” (1941-1943) și bilunarul politic-cultural „Câmpia Libertății” (1944). Lucrează un timp ca secretar de presă la Ministerul Afacerilor Străine. După război, este redactor și șef de presă la Editura pentru Literatură și Artă, apoi consilier literar la Radiodifuziunea Română și redactor la „Viața românească”. De asemenea, îndeplinește funcția de secretar al Uniunii Scriitorilor. Colaborează cu versuri, traduceri, comentarii critice, cronici de spectacole și de expoziții la „Revista Fundațiilor Regale”, „Gândirea”, „Familia”, „Pagini literare”, „Viața literară”, „Universul literar”, „Viața
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285649_a_286978]
-
Ștefanovici) și al lui Dumitru Georgescu, medic. După absolvirea Liceului „Matei Basarab” din București, își ia licența în litere și filosofie tot în capitală (1945). A fost redactor la „România liberă” (1944, ca membru al Partidului Comunist din ilegalitate), la Radiodifuziune (1945-1947), la „Viața românească” (1948-1952, redactor-șef în 1958-1961, redactor-șef adjunct în 1961-1972), redactor-șef al „Gazetei literare” (1956-1958), conferențiar la Catedra de literatură română a Universității bucureștene (1948-1956), în paralel cu diferite funcții politice importante în aparatul de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287223_a_288552]
-
la receptori diferiți, fiecare suprapunându-și parțial repertoriul cu cel al emițătorului). Emițătorul poate fi un om (Învățătorul, profesorul etc.) sau un grup de oameni (un cor, de exemplu), un organism difuz și Îndepărtat, cum ar fi un post de radiodifuziune, un locuitor al unei nebuloase oarecare, sau, la limită, natura Însăși; atunci mesajul va fi perceptibil, adică inteligibil ca formă, În măsura În care receptorul va discerne În el un ansamblu de semne pe care le poate identifica În propriul său repertoriu. 4
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
, Gheorghe (12.IV.1944, Ruda-Budești, j. Vâlcea), poet, prozator, dramaturg și traducător. Este fiul Elisabetei (n. Grigorescu) și al lui Ion Anca, funcționari. A absolvit Facultatea de Filologie a Universității din București (1966). A fost, pe rând, redactor la Radiodifuziunea Română, redactor la revista „Colocvii”, metodist și inspector în Ministerul Învățământului, lector la Facultatea de Ziaristică din București, visiting professor la Universitatea din New Delhi (1977-1979, 1981-1984), director al Bibliotecii Institutului Politehnic din București (1984-1987) și director al Bibliotecii Pedagogice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285345_a_286674]
-
acordarea unui ajutor sanitar-medical calificat. Ajutați-i pe loc. Îngrijiți-vă de siguranță copiilor, bătrânilor, bolnavilor. Nu utilizați decât în cazuri deosebite numărul de telefon 112, pentru a nu bloca circuitele necesare altor acțiuni urgente. Ascultați numai anunțurile posturilor de radiodifuziune și televiziune oficiale și recomandările organelor de drept. Părăsiți cu calm clădirile numai după seism, verificând mai întâi scara și drumul de ieșire. Evitați clădirile grav avariate. Deplasați-vă într-un loc deschis și sigur (parc, stadion etc.). Fiți pregătiți
SENZAŢIONALA CONSTATARE A UNOR RENUMIŢI SEISMOLOGI: ANIMALELE PREVESTESC CUTREMURELE! by VASILE VĂSÂI () [Corola-publishinghouse/Science/262_a_498]
-
1973, de exemplu, după ce s-a confirmat public că CIA finanța Radio Europa Liberă/Radio Libertatea (RFE/RL), Congresul a înlocuit mecanismul de furnizare a fondurilor în secret cu finanțarea guvernamentală deschisă prin intermediul unei agenții guvernamentale independente nou-create, Comitetul pentru Radiodifuziune Internațională. Deși această schimbare nu a fost realizată voluntar, este posibil să nu fi avut un efect considerabil asupra credibilității RFE/RL în țările vizate. Dacă la început ascunderea surselor de finanțare este posibil să fi sporit eficiența RFE/RL
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
1982), p. 151. 25. În urma confirmării publice de către senatorul Clifford Case a faptului că posturile de radio au beneficiat de fondurile acordate în secret de CIA, Congresul a decis în 1973 să sprijine, deschis, operațiunile radio prin intermediul Comitetului Internațional de Radiodifuziune. Acest comitet a fost constituit ca agenție federală independentă. Cord Meyer, Facing Reality: From World Federalism to the CIA (Harper and Row, New York, 1980), pp. 110-113. 26. Discursul a fost, de asemenea, publicat în The New York Times, care l-a primit de la
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
III.1939, Dalboșeț, j. Caraș-Severin), poet. Este fiul Anei (n. Jarcu) și al lui Iosif Budescu, țărani. Urmează liceul la Oravița, apoi Institutul Pedagogic din Timișoara (1958-1960) și Facultatea de Filologie a Universității din București (1960-1965). Lucrează ca redactor la Radiodifuziunea Română, redacția culturală (1966-1970), secție al cărei redactor-șef adjunct devine în 1970-1971, apoi ca redactor-șef adjunct la redacția culturală a Televiziunii Române (1971-1973) și tot aici ca secretar de redacție (1973-1989), redactor-șef (1990-1993), consilier cultural al președintelui Televiziunii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285911_a_287240]
-
căsătorită cu Lucian Roșu, istoric și arheolog. Urmează la București Liceul „Iulia Hasdeu” (1945-1952) și Facultatea de Filologie-Pedagogie (1952-1956). Este profesoară de limba și literatura română la școli generale (1956-1958), apoi redactor la Editura Meridiane (1962-1964), la emisiunile culturale ale Radiodifuziunii Române (1964-1971), la revista „România pitorească” (1971-1983). În 1987 se stabilește în Statele Unite ale Americii, iar în 1989 obține masteratul la Western Michigan University din Kalamazoo, unde va preda cursul Istoria culturii. Arte și idei (1991-1992), iar ulterior va face
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289385_a_290714]
-
Satu Mare, terminând liceul în 1949. Va absolvi la București Școala de Literatură „M. Eminescu” (1952) și Academia de Studii Social-Politice „Ștefan Gheorghiu”, secția ziaristică (1968). Lucrează ca gazetar la săptămânale din Satu Mare și din Baia Mare (1949-1951) și ca reporter la Radiodifuziunea Română (1952-1958). Deține funcțiile de secretar și apoi de vicepreședinte al Uniunii Scriitorilor (1958-1968). Este redactor-șef al revistelor de turism „România pitorească” și „Vacances en Roumaine” (1972-1989). Debutează la „Almanahul literar” din Cluj în 1949, iar prima carte, culegerea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288893_a_290222]