8,254 matches
-
să pari netalentat. Ofelii ovarice scot nu proze, ci valize cu locuri comune. Nici nu le pasă că scriu mai mult decît citesc. Senzații au cu duiumul, nu și senzația de déjà lu. Tano m-a lăsat că curăț livingul. Urăște zgomotul de aspirator. Cînd mă folosesc de mop, participă. Trage de moațele răsucite în direcție contrară, ba și usucă gresia cu burta, pînă cînd blana i se udă mai tare decît mopul. "Mă ajuți, și io te ajut". Uite-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ea, căci o comoară rară are nevoie de un stăpân care să o poată proteja și să păstreze această comoară în starea în care a fost primită. Despre viață, pot afirma că-i nedreaptă, e foarte cruntă și uneori o urăsc. Așa-i soarta mea... să sufăr! Mă gândesc “oare cu ce-am greșit?” Dar nu găsesc răspuns... Sunt un om simplu, dar cu atâtea probleme... Poate că aceasta e din cauza că mereu sunt eu. Poate că în viața aceasta, reușesc
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
produs o imensă bucurie, făcându-mi și promisiunea că-mi va trimite un volum din vasta operă a domniei-sale. în ziua următoare, 13 septembrie, ziua de naștere a maestrului, îmi fac datoria de inimă și suflet felicitându-l călduros și urându-i ca Pronia cerească să-i dăruiască ani cât mai spornici și o creație științifico-literară pe măsura dorinței și puterii sale de muncă. Autograful de la care pornesc mi se adresa astfel: „Domnului Alexandru Mănăstireanu, care cunoaște atât de bine viața
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
cea mai bună calitate - să tot gătești cu așa ceva!! A trecut ceva vreme până a întins pe masă obiectele ce ți luau văzul de strălucire - ce să mai zic? în casa mea venise grăbit un adevărat „Moș Crăciun”. După ce termină, urându-mi să mă bucur sănătos de asemenea obiecte, îmi spune cam pe ocolite... că, deoarece vin cu avionul direct de la Budapesta, că s-au deplasat cu mașina la o pretinsă expoziție care ar fi avut loc chiar în Bârlad, va
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
familie cu mulți copii, dar și cu și mai multe greutăți și nevoi, dar tocmai acest cadou puțin dorit avea să contribuie la înveșnicirea familiei, prin prestigioasa activitate profesională și scriitoricească. Nebănuite sunt căile destinului unor oameni! L-am felicitat urându-i noi succese în activitatea de scriitor implicat activ în viața societății noastre. Aceleași urări mi-au fost transmise de către prestigiosul meu interlocutor. În noaptea ce-a trecut am visat că aveam brațele pline cu buchete de lăcrămioare pe care
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
breaslă și colaborator de calibru în cadrul Cenaclului de Poezie și Proză „Amprente Literare”, cel care s-a aplecat cu atenție asuora unor fragmente din această carte, oferindu-mi sugestii de care am ținut, cu mare plăcere, cont. Am început să urăsc romanul acesta și mi-e frică. Sunt bolnav. Mi-e groază. Mihail Bulgakov - Maestrul și Margareta Partea întâi Un scriitor, ploaia și caruselul gândurilor Ploua. Mocănește. O ploaie insistentă, obsedantă, tulburătoare, din aceea care se infiltrează până în creier, îți lasă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
OmulPăianjen mai spuneam, poate ajungeam la o înțelegere. Dar așa, ai dat de dracu`... Revăzu în minte bilețelul pe care îl scrisese la secție și adăugă încă o victimă, lângă celelalte - Vecinul Scriitorului. Puzzle, puzzle, puzzle, mormăi și schimbă viteza, urăsc genul acesta de experiențe, trebuie să pui bucată cu bucată, ca un tâmpit cu răbdare bolnăvicioasă, unii ar spune că tocmai asta trebuie să facă un detectiv, să pună bucăți lângă bucăți, pentru a forma imaginea de final, ei, pe
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
să rămână calm. Și rosti cu o voce aproape mieroasă: - Atunci nu pot decât să vă fiu recunoscător, dragă domnule, bine i-ați făcut, își merita această tragică soartă. Mă puteți scuza, acum? Chiar trebuie să plec, am întârziat. Și urăsc să întârzii, sper că înțelegeți. În alte condiții mi-ar fi făcut plăcere să mai stăm de vorbă, însă azi este imposibil. - Știu, dragă domnule, nu trebuie să ridicați tonul, nu sunt copil. Cunosc oamenii de la primele cuvinte. Nici dumneavoastră
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
Împreună mâine seară. M-am gândit că asta ne-ar ajuta să lucrăm mai bine În echipă. Nu pot să lipsesc tocmai eu. — Altruist afurisit. Îi ajuți Întotdeauna pe toți, Împrăștii voie bună oriunde te duci. Zău că te-aș urî dacă nu te-aș iubi așa de mult. M-am aplecat și l-am sărutat de rămas-bun. Am găsit mașinuța Jetta din prima și În numai douăzeci de minute am dibuit calea spre autostrada 95 cam spre nord, care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
oară când văd asta și n-o să fie nici ultima, a chicotit el, iar obrajii cărnoși i se scuturau de râs. Te-a prins bine În gheare. L-am analizat rapid din cap până-n picioare și am decis să Îl urăsc, și am știut și că nici el nu avea să mă placă niciodată, indiferent ce-o să spun sau cum o să mă port. Dar i-am zâmbit. — Andrea este numele meu, i-am spus eu scoțându-mi mănușile și Întinzându-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
gusturi ai tu În materie de Îmbrăcăminte. Ultima parte fusese spusă printre dinți, ca să aud numai eu. Blonda părea intimidată. Poate nu era ea steaua cea mai luminoasă de pe firmament, dar părea fată de treabă. M-am Întrebat de ce o urăște Emily Într-un mod atât de evident. Dar avusesem și așa o zi extrem de lungă, cu atâtea explicații, cu drumuri făcute prin tot orașul și cu sute de nume și figuri pe care mă străduiam să le rețin, așa că n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
desuurile de pe fundul genții și m-am prăbușit pe pat. Micul ecran m-a Înștiințat imediat că telefonul se deconectase din greșeală și am știut pe loc, instinctiv, că ea sunase și dăduse numai de căsuța vocală. Am simțit că urăsc telefonul acela din tot sufletul. Uram deja până și noul meu Bang and Olufsen de acasă. Uram telefonul lui Lily, publicitatea pentru telefoane, fotografiile telefoanelor din reviste și Îl uram și pe Alexander Graham Bell. Munca În slujba Mirandei Priestly
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
am prăbușit pe pat. Micul ecran m-a Înștiințat imediat că telefonul se deconectase din greșeală și am știut pe loc, instinctiv, că ea sunase și dăduse numai de căsuța vocală. Am simțit că urăsc telefonul acela din tot sufletul. Uram deja până și noul meu Bang and Olufsen de acasă. Uram telefonul lui Lily, publicitatea pentru telefoane, fotografiile telefoanelor din reviste și Îl uram și pe Alexander Graham Bell. Munca În slujba Mirandei Priestly produsese o mulțime de nefericite efecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
telefonul se deconectase din greșeală și am știut pe loc, instinctiv, că ea sunase și dăduse numai de căsuța vocală. Am simțit că urăsc telefonul acela din tot sufletul. Uram deja până și noul meu Bang and Olufsen de acasă. Uram telefonul lui Lily, publicitatea pentru telefoane, fotografiile telefoanelor din reviste și Îl uram și pe Alexander Graham Bell. Munca În slujba Mirandei Priestly produsese o mulțime de nefericite efecte secundare În viața mea de zi cu zi, dar cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sunase și dăduse numai de căsuța vocală. Am simțit că urăsc telefonul acela din tot sufletul. Uram deja până și noul meu Bang and Olufsen de acasă. Uram telefonul lui Lily, publicitatea pentru telefoane, fotografiile telefoanelor din reviste și Îl uram și pe Alexander Graham Bell. Munca În slujba Mirandei Priestly produsese o mulțime de nefericite efecte secundare În viața mea de zi cu zi, dar cel mai nefiresc dintre acestea era aversiunea mea totală și pătimașă față de telefoane. Pentru majoritatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
unghie ruptă. — Și dacă ești la o cină festivă? — Faci ca orice alt newyorkez și vorbești la masă. Sau dacă ești la un examen ginecologic? — Ei asta-i, ce, la un examen ginecologic te caută-n urechi? Foarte bine. Pricepusem. Uram cu patimă Împuțitul ăla de celular, dar nu-l puteam ignora. Mă ținea legată ca un cordon ombilical de Miranda și refuza să mă lase să mă detașez sau să mă Îndepărtez de această sursă de sufocare. Mă suna Încontinuu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
perfect weekend al meu de luni de zile Încoace. Mă sunase doar ca să-mi mai dea un mic ghiont pe calea nebuniei, să mă sâcâie și mai tare. Mă sunase ca să mă provoace să o sfidez. Mă sunase ca să o urăsc cu Îndoită putere. 7 Petrecerea de Anul Nou de la Lily a fost foarte păcută și modestă - doar o mulțime de pahare de carton umplute cu șampanie, servite la Lily acasă unor prieteni de la facultate și altor câtorva inși pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Și cu asta a aruncat mucul Încă fumegând al țigării și l-a strivit cam fără entuziasm de pavaj. ↔ — ’ Neața, Eduardo, am zis eu și i-am aruncat cea mai obosită și mai jalnică privire pe care o avusesem vreodată. Urăsc Împuțita asta de zi de luni. Nici o problemă, fetică dragă. Cel puțin ai ajuns aici Înaintea ei În dimineața asta, a zâmbit el. Se referea, bineînțeles, la acele dimineți oribile În care Miranda Își făcea apariția la ora cinci dimineața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Îi comanda garderoba personală la fiecare câteva luni. Așa că, atunci când eu ieșeam În fiecare dimineață după bunătăți, Emily rămânea să se ocupe singură de toate telefoanele și de o Mirandă mult prea matinală, energică și plină de pretenții. Eu o uram pentru că ea putea să poarte bluze fără mâneci la serviciu, pentru că nu trebuia să plece din biroul Încălzit de șase ori pe zi ca să alerge prin tot New York-ul, să facă aport, ca mine, să caute toate cele, să vâneze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pe noi, Andrea? Sper că nu consideră că am dezamăgit-o! Așa consideră? Chiar așa consideră? Gura i s-a strâns pungă, venele, și așa proeminente, de pe frunte au Început să-i pulseze, iar eu mi-am dorit să-l urăsc cât o uram pe ea, dar n-am reușit să simt pentru el decât compasiune. De ce oare Îi păsa omului ăstuia, care se remarca doar prin faptul că nu se remarca prin nimic, de ce oare Îi păsa lui atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Sper că nu consideră că am dezamăgit-o! Așa consideră? Chiar așa consideră? Gura i s-a strâns pungă, venele, și așa proeminente, de pe frunte au Început să-i pulseze, iar eu mi-am dorit să-l urăsc cât o uram pe ea, dar n-am reușit să simt pentru el decât compasiune. De ce oare Îi păsa omului ăstuia, care se remarca doar prin faptul că nu se remarca prin nimic, de ce oare Îi păsa lui atât de mult de Miranda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
fost nepoliticoasă? — Ei bine, În primul rând, nu i-ai spus la revedere. În al doilea rând, ai expresia aceea pe față. — Expresia aceea? — Da, expresia aceea a ta caracteristică. Aceea care spune tuturor cât ești tu de superioară, cât urăști tu faptul că ești aici. Asta merge, poate, cu mine, dar nu cu domnul Tomlinson. E soțul Mirandei și nu se poate să te porți cu el În felul ăsta. — Dar Em, nu crezi că e un pic cam... nu știu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
plâng, dar tot ce am putut face a fost să țip. — O Împuțită de glumă, nu? Ăsta e jobul meu pentru voi amândoi! O, Andy, lucrezi În domeniul modei, cât poate fi de greu? l-am maimuțărit eu și mă uram tot mai mult pe clipă ce trecea. Vai, mă scuzați dacă nu putem fi cu toții buni samariteni sau doctoranzi! Mă scuzați dacă... — Sună-mă după ce te calmezi, a zis el. Nu mai stau să ascult toate astea. Și a Închis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
o măsură de siguranță, s‑a rugat femeia. — Ahn‑dre‑ah, mă auzi? Ascultă... — Doamnă, Îmi pare rău, dar trebuie să insist. Vă rog să Închideți telefonul. Gura Începuse să mă doară, atât de larg zâmbeam - știam prea bine cât urăște Miranda să i se spună „doamnă“, termen care, fapt bine cunoscut, indică În mod clar o femeie bătrână. — Ahn‑dre‑ah, stewardesa mă obligă să Închei această convorbire. O să te sun din nou când stewardesa Îmi va permite. Între timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
că Miranda e dificilă. Știu cum e să nu apuci niciodată să dormi destul și să‑ți fie veșnic teamă că o să te sune, și să vezi că nici unul dintre prietenii tăi nu Înțelege. Știu toate astea! Dar dacă o urăști atât de mult, dacă nu ești În stare decât să te plângi Întruna de ea și de toți ceilalți, de ce nu pleci pur și simplu? Pentru că, de fapt, atitudinea ta e problema. Auzi acolo, să spui tu că Miranda e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]