10,419 matches
-
a întâlnit la Moscova cu «omologul» său. Putem numi prima minciună logică (vorbirea mincinoasă), iar pe cea de-a doua, ontologică, fiindcă aici natura însăși e falsificată prin scamatoria schimbării realității cu pseudorealitatea, care derutează gândirea interlocutorului.” Mă opresc din citat, atrăgând atenția că în acest, faimos la vremea lui, film italiano-rusesc sau invers e vorba de minciuna pe care Alain Besançon o numește ontologică. Italianca se plimbă cu funcționarul printr-un lan de floarea soarelui (de aici, pesemne, titlul filmului
A ști sau a nu ști by Nicolae Prelipceanu () [Corola-journal/Journalistic/2772_a_4097]
-
acest ultim caz, cărțile sale vor fi întotdeauna “platforme-program”. 1 Michel Houellebecq, Interventions, Flammarion, 1998, în “Magazine littérairè”, novembre 2000, p. 48. 2 Alain Besançon în “Commentaire” nr.96, 2001-2002, pp. 939-944. 3 Redacția revistei “Perpendiculaire”, în “Magazine littéraire”, nr. citat, p. 28. 4 Laurent Flieder, Le Roman français contemporain, Seuil, coll. Mémo, 1998. 5 Numărul citat. 6 Numărul citat. 7 Aceasta este dimensiunea “literatură a cadrelor” despre care vorbeam, și tocmai aici Houellebecq a fost imitat cu o încăpățînare caricaturală
Scandalosul Michel Houellebecq by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/13496_a_14821]
-
se obține trăind dureros starea de veghe. Sîrbu și-a asumat libertatea de "a trăi periculos". Existența neprihănită nu era datul naturii lui și condiționat de asta înțelege mai adânc legea morală. Și pentru Sîrbu, ca și pentru Monica Lovinescu citatele memorabile, reținute uneori din aceleași lecturi excepționale, sunt puncte de sprijin (Ravel, Solers, Borges, Soljenițîn, Koestler etc.). Monica Lovinescu nominalizează figuri de exilați și de personalități rămase în țară, ceea ce a făcut necesar un bogat și util indice de nume
Jurnale care îți răspund by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/12563_a_13888]
-
pe care acestea o dezvoltă oarecum automat, fără sprijinul unui mecanism de argmentare evident nu se pot - din nefericire - reproduce într-un articol. Coerența teoretică a discursului critic e dată, fără mustrări de cuget, pe o diversitate indusă de asaltul citatelor. Așa încât, în loc să-l parcurgem pe autorul studiului despre Cioran, îl recitim, în definitiv, pe Cioran însuși. Izolarea fragmentului e singura formă de investiție pe care Mircea A. Diaconu și-o asumă integral în paginile acestea. Nu e puțin, prin comparație
Cui i-e frică de critica literară? by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8206_a_9531]
-
bacalaureat, păstrîndu-mi forțele numai pentru desfășurarea propriu-zisă, de la catedră, a "procesului instructiv-educativ", nu mă număr printre cei implicați direct în ceea ce, aflu din presă, s-ar numi Scandalul tezelor copiate la Bac (cf. "Cotidianul" din 3 iulie 2008). La articolul citat - scris în colaborare de Andreea Similea și Iuliana Gătej - se pot adăuga, desigur, destule știri pe aceeași temă, ce pot fi citite în același ziar sau în altele, scrise cu obiectivitate. O mențiune ar merita în acest sens și "România
Pîine și circ by Mihai Floarea () [Corola-journal/Journalistic/8225_a_9550]
-
mea, căci iată două dintre mărturiile anonime citite pe forumul de discuții amintit. Mai întîi o redau pe cea a unui comentator mai vîrstnic, probabil coleg de suferință (am păstrat, de dragul autenticității, ortografia, sintaxa, lexicul și punctuația nemodificate în ambele citate): Profu^: Respins, Joi, 03 Iulie 2008 09:55: Invatamantul dinainte de 1989 era de elită... adevărat că erau cateva materii politice, dar matematică era matematică, fizica fizică... am dat la liceu și treaptă I și a II-a iar dacă picai
Pîine și circ by Mihai Floarea () [Corola-journal/Journalistic/8225_a_9550]
-
violente uneori: "Spuma aruncată pe țărm ca o spermă/ din burta intrată în putrefacție/ a oceanului,/ și penele cu urme de țiței/ pierdute de păsări bătrâne,/ și icrele uscate în peștii morți demult..." (Plajă) Am făcut acest excurs comparatistic printre citate pentru a face vizibilă, în egală măsură, schimbarea de tonalitate și de perspective dar și o anume coerență a poeziei Anei Blandiana care, dincolo de fluctuația inerentă, arată un parcurs liric asumat până la capăt indiferent de vârsta biologică și artistică. Cum
Sensul în derivă by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12369_a_13694]
-
supapă postmodernă. În 1970, cu aproape un deceniu înainte ca primii noștri postmoderniști autorizați să-și fi făcut apariția. Poezia se întoarce, într-o buclă autoreferențială, către vârstele ei anterioare, recuperând, recondiționând și mixând limbaje, jucându-se cu parafraze și citate textuale, făcând cu ochiul cititorului cultivat și bucurându-se, împreună cu el, de noile descoperiri ale mai-vechiului. Important este mai degrabă cum se spune decât ce se spune. Poemele se contemplă lung în oglinzile șterse, căutând unghiul cel mai potrivit pentru ca
Aventuri lirice by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9422_a_10747]
-
pe o constantă atât de liniară încât să frizeze, de-a dreptul, natura. Nici măcar prin resemantizări periodice. Altminteri, pe măsură ce înaintează către actualitatea aparentă a literaturii postbelice, notațiile devin din ce în ce mai interesante și se emancipează în tot mai mare măsură de imperativele citatelor. Cu - uneori - o radicalitate susceptibilă de schizoidie. Abordarea celebrei "competiții continue" invocate de Gheorhe Crăciun deține, de departe, supremația: În aceste condiții, nu ar fi poate inutil să plasăm articolele și studiile lor teoretice sub același regim care se aplică
Pornind de la prefață by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8722_a_10047]
-
al unei lumi cu o puternică încărcătură metafizica. Printre decoruri vagi și contorsiuni ale unor enatomii și ele sumare, pictură Mirelei Trăistaru configurează o lume ritualizata, încremenita în manifestările ei exemplare: naștere, nuntă, moarte. Fără ostentație și fără crispare, cu citate livrești și cu aluzii etnografice, cu agitații grafice și cu pensulații largi, pictorița dezvolta simultan idei plastice și narative, gesticulează viu și interoghează memoria într-o expozitie-proiect, adică într-un discurs unitar și logic, atît de departe de cumulul de
Gestul crud si reveria culturală by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17682_a_19007]
-
tinerilor, termenul circulă destul de mult pentru a desemna nu numai un stil muzical, ci și o manieră vestimentară. Din cauza antipatiilor violente dintre diversele grupuri juvenile, cuvîntul se încarcă de conotații peiorative, justificate în mod confuz și contradictorii. Din mulțimea de citate de pe internet, se poate deduce că vestimentația minimalistă e în primul rînd una simplă, individualizată doar prin detalii "acum toată lumea e pe trendu minimal. M-am săturat frate de ăia până peste cap, daca atzi shtii (sic!) ce-i în
Minim, minimal, minimalist... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9008_a_10333]
-
performantă», asta a spus, azi, președintele României, domnul Băsescu, și îi mulțumesc că spune, în sfârșit, adevărul despre cum guvernăm țara. Cred că e și rolul președintelui, ca și al nostru, să spunem adevărul și să încurajăm investițiile în România. Citatul e foarte frumos, sper să fie corect, să nu fi greșit eu", a spus Victor Ponta miniștrilor, în ședința de guvern. Președintele Traian Băsescu le-a spus, miercuri, investitorilor TRW Automotive de la Roman: "Puteți avea încredere în România. În mod
Ponta, pentru Băsescu: "În sfârșit! Îi mulțumesc!" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30811_a_32136]
-
1,0 0,8 23.Salon pentru mic dejun (la unități- le din în- cinta unor structuri de pri- mire)7) x x - - - - - - - - - - - - - - - 24.Saloanele sunt izo- lațe fonic x x - - - x - - x x - - - x - - - 25.Saloanele cu o capa- citate mai mare de 150-200 de locuri sunt comparți- mentate x x - - - - - - x x - - - x x - - 26.Oficiu os- pătări sau spațiu de distribu- ție 8) x x x x - - - - x x x - - x - - - 27.Acces între oficiu și salon prin
EUR-Lex () [Corola-website/Law/112108_a_113437]
-
muzical cu varianta publicată în „Gazeta cărților” din 15-29 feb. 1935, dar scris pe sisteme de 3 portative: primul în cheia Sol, al doilea în cheia Do, al treilea în cheia Fa. În acest manuscris, studentul Paul Constantinescu precizează sursa citatului folosit drept cantus firmus: T. Brediceanu. F. Sp. 2704: manuscris în creion al piesei Strigare la stea. Este un manuscris de 4 pagini, mai puțin îngrijit, datat la sfârșit: 21 oct. 1935. F. Sp. 2705: manuscris în creion al piesei
Opera componistica a lui Paul Constantinescu. Catalog cronologic(III) by Sanda H?rlav Maistorovici () [Corola-journal/Journalistic/83702_a_85027]
-
fiindu-i indicată doar forma de feminin plural - radicale -, cu definiția “cuvinte alese, literare, neologice”. Sensul e mai curînd colocvial, nevehiculat de terminologia lingvistică specifică și marcat adesea, în scris, de ghilimelele distanței ironice. În DLR e ilustrat printr-un citat din Viața la țară a lui D. Zamfirescu (“Vrei să chem pe Turică să-ți mai spuie radicale?”); se menționează și expresia a vorbi (pe) radical: “Vorbea foarte frumos pe radical” (Bassarabescu); “și la mahala se vorbește pe radical” (I.
Radicale by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/14332_a_15657]
-
bucuria mea, se anunța la Ateneu conferința sa despre Voltaire. Sincer să fiu, eram curios să văd cum evolua în contact cu marxismul. Spre satisfacția noastră, conferința sa se strecura prin marxism discret, subtil, cu eleganță și competență, fără nici un citat, fără nici o aluzie, o impunătoare, cel puțin, în acel context, demonstrație de forță și demnitate intelectuală. Mărturie a unui caracter. - La universitatea ișeană ce caractere mari ați întâlnit? - N-aș ezita o clipă să invoc numele unor dascăli ca pedagogul
Al. Husar: "Caracterul dă autoritate sacerdoțiului critic" by Vasile Iancu () [Corola-journal/Journalistic/11609_a_12934]
-
nu foarte îndepărtată - a argoului românesc este substantivul clift. înregistrat în anii '30 cu sensul mai general „haină" (P. Ciureanu, „Note de argot", 1935) si cu cel particularizat „palton, pardesiu" (în V. Cota, Argot-ul apașilor. Dicționarul limbii șmecherilor, 1936). În citatele din epocă, termenul apare alături de alte argotisme referitoare la îmbrăcăminte și încălțăminte: „aveam (...) clift aligant, niște crăcane [ = pantaloni] și niște labe [= pantofi] pe cinste" (D.I. Atanasiu, „Viața de râs și de plâns din ocnă", 1935; „Ce mai clift și ce
Încliftat by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6530_a_7855]
-
și creatori. Titlurile dialogurilor - „Despre creație”, „Despre prietenie”, „Despre frază”, „Despre spațiu” - dau o idee despre vastitatea și profunzimea temelor abordate. În același spirit merită remarcată partea de intertext a cărții: fiecare dintre cele șase părți are drept titlu un citat din Quignard, fie din Butes, fie din Scrieri despre efemer, sau din Paradisiace. Pentru publicul românesc, beneficiar al unor recente și intense întîlniri cu Jordi Savall, ne gîndim mai ales la partea a IV-a, care poartă ca titlu-moto un
Regal Quignard by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4905_a_6230]
-
pe deplin conștient că ,vid absolut nu există". Spectacolul diurn și nocturn al lumii, mișcarea ei browniană sub cupola protectoare a Divinității sunt însoțite și exprimate de un nesfârșit spectacol verbal, în care sunetele fac dragoste și lexicul foșnește complice. Citatul Tablou dimovian e numai unul între altele: ,Din negrele cetăți hitite/ Veni un zvon de zinc și nea/ Arhipelaguri Aramite/ Cu vânturi dulci de acadea// Și de la țărmul mut și rece/ Porni o flotă de mărgean/ Prin valurile sfinți și
Fulgi de poezie by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11092_a_12417]
-
Fundația pentru literatură și artă, 1982, p. 458). Mihaela Mancaș procedează de cele mai multe ori deductiv, așa cum o cere noua poetică. Astfel, fiecare text reprodus este precedat de precizarea procedeelor, ilustrate apoi în pasajul respectiv. Rezultă de aci un basorelief al citatelor, reconfortant prin didactica tipurilor de literă. Semnalez, tot pentru ineditul și subtilitatea analizelor, "cazul" Sadoveanu. Cîtă platitudine populează manualele și chiar lucrările cu iz savant, atunci cînd se referă la arta lui Sadoveanu! Este surprinzătoare la Mihaela Mancaș punerea în
Prozatorii români şi descrierea by Paul Miclău () [Corola-journal/Journalistic/9878_a_11203]
-
manualele și chiar lucrările cu iz savant, atunci cînd se referă la arta lui Sadoveanu! Este surprinzătoare la Mihaela Mancaș punerea în evidență a complexității discursului narativ sadovenian, care se îmbină adesea cu alte tipuri de expresie. Astfel, într-un citat din Zodia Cancerului, autoarea arată că se pot combina două tipuri de stil indirect liber (cea mai autorizată cunoscătoare a acestuia este tot Mihaela Mancaș), ceea ce face ca "replica și reflexia să alterneze, pe fondul comun al descriptivului unic, cu
Prozatorii români şi descrierea by Paul Miclău () [Corola-journal/Journalistic/9878_a_11203]
-
Martei Petreu... oamenii onorabili de astăzi sînt fie îndrăgostiți de mansarda lui Cioran, fie îi analizează, inocent și apolitic, stilul. Sau, era să uit, preamăresc activismul tinerilor de atunci. Dincolo de aceste trei categorii, cel care vine și pune în pagină citate, documente și încearcă să analizeze un context înseamnă că face scandal. Un scandal pe care trebuie să-l dezavuăm în mod repetat (așa cum a făcut-o Dan C. Mihăilescu în prezentarea recentă de la ProTV a cărții Ionescu în țara tatălui
Țara rinocerilor by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15367_a_16692]
-
doilea rînd, el mînuiește cu abilitate toate tehnicile logicii anamorfotice, creînd, cu dezinvoltură și impertinență, circumstanțele favorizante pentru paralogisme și avînd drept țintă scopurile eterne ale sofiștilor mari și mici, adică succesul și gloria." Autoarea discută pe marginea a numeroase citate despre "trăirea afectivă și morala angoasată care, la Ionescu, însoțește fanfaronada sa paralogică" din articolele publicistice și din jurnalul de tinerețe. O a doua parte a capitolului abordează piesele de teatru, din aceeași perspectivă oarecum curioasă pentru un ochi de
Țara rinocerilor by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15367_a_16692]
-
ferește, prin importanța acordată subiectivității, de iluziile și capcanele ideologiilor colectiviste și totalitare. Cioran și Ionescu se întîlnesc în obsesia apartenenței la o cultură mică și laolaltă cu toți ceilalți Ionescu minimalizează generația anterioară. Ce-l singularizează pe Ionescu (și citatele alese de Marta Petreu sînt mai mult decît edificatoare) e disprețul față de propria generație. Un dispreț care nu se oprește însă la portretele suculente făcute lui Noica, Eliade sau Cioran, ci merge pînă la totala delimitare de autohtonism, ortodoxism, spiritualism
Țara rinocerilor by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15367_a_16692]
-
mari intelectuali. Exact însă acesta este și punctul nevralgic al eseurilor Martei Petreu. Apelînd permanent la documente autoarea face și bine și rău. Face bine pentru că aceasta este baza oricărei discuții serioase, face rău pentru că documentele nu pot fi niciodată citate în întregime. Mai mult decît atît, ceea ce deranjează în această splendidă carte despre Eugen Ionescu e senzația că autoarea lucrează cu un set finit de citate, e drept, extraordinar de bine alese, dar care se repetă de multe ori de-
Țara rinocerilor by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15367_a_16692]