9,526 matches
-
noua programă școlară, pentru bac. Ați scris, băi, maimuțelor? Gheorghiță, lasă vorba. Nici n-am dictat subiectul și deja vrei să copii de la Ilaș? Clasă de oligofreni! Deci, lui Dogbănel îi plac pantalonii scurți, culoarea albastru, mașinile nemțești, filmele de comedie, Anna Lesko, cartofii prăjiți și profesoara de informatică. Se știu următoarele: Dogbănel are xy ani, o înălțime de 1,a metri, unde a egal cu xy, totul la pătrat, + 4, și greutatea de a + 2 kg. Punctul 1: Dacă x
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
vieții prezintă sub formă narativă nu numai o serie de evenimente care sunt importante pentru povestitor, ci și o narațiune structurată, ilustrând cine a devenit povestitorul, cum au fost înfruntate diferite situații, arătând dacă este vorba despre o dramă, o comedie, o tragedie, o aventură sau o combinație a acestor structuri ale intrigii. O astfel de intrigă este esențială pentru ordonarea evenimentelor și a circumstanțelor vieții și pentru a putea extrage semnificația acestora (Ochberg, 1994). Fiecare povestire a vieții urmează același
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
declinul aristocrației japoneze și criza unei societăți trecute prin ororile războiului. Personajele sale găsesc adesea în sinucidere singura soluție salvatoare, singura posibilitate de a se sustrage unei vieți infernale. Ca și celelalte romane ale sale, Amurg oscilează între dramă și comedie, prezentând destrămarea fizică și morală, amurgul unei societăți: „Amurgul vieții. Amurgul artei. Amurgul omenirii. Ce degradare!“. Acest roman îi aduce lui Dazai denumirea de „estet al eșecului“. O femeie din aristocrația niponă este nevoită să-și părăsească hotelul particular din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
făcând haz de obrajii umflați și fruntea bombată și punându-i indirect eticheta de „cap sec“, „ageamiu“ - la care face trimitere cuvântul „poire“. Alain de Botton menționează acest episod în cartea sa Despre farmecul lucrurilor plictisitoare, unde dedică un capitol comediei și vorbește despre valențele multiple ale umorului - de joc, de unealtă pentru a transmite mesaje pe care altfel nu le-am putea rosti cu voce tare, de a critica viața, de a caricaturiza părțile noastre vulnerabile. Dincolo de asta, pățania cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
cărții (specifică tuturor romanelor lui Auster), de felul în care sunt modelate personajele, de jocurile inteligente de cuvinte, de parantezele care formează adevărate povestiri, diferite de firul propriu-zis al romanului. Nebunii în Brooklyn se situează la granița dintre dramă și comedie. Bătrânul Nathan Glass, divorțat și bolnav de cancer, se întoarce în Brooklyn, locul copilăriei sale, pentru a muri în liniște și neștiut de nimeni. Viața sa se împarte între apartamentul închiriat și restaurantul favorit, până în ziua în care îl întâlnește
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
femeia alături de care l-am văzut fotografiat săptămâna asta. Știu că nu ar trebui să întreb, ca nu cumva să-l enervez. Poate mă crede paranoică sau așa ceva. Ce fel de roluri cauți? întreb. —Un rol principal puternic. Într-o comedie, poate. Nu știu exact ce rol caut, dar știu că o să-mi dau seama când o să-l găsesc. Îi spun că scenariul meu e cât se poate de departe de comedie. Îmi spune că e foarte dificil să scrii comedii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
roluri cauți? întreb. —Un rol principal puternic. Într-o comedie, poate. Nu știu exact ce rol caut, dar știu că o să-mi dau seama când o să-l găsesc. Îi spun că scenariul meu e cât se poate de departe de comedie. Îmi spune că e foarte dificil să scrii comedii. E mult mai ușor să scrii tragedii, zice el. — De unde știi? Pentru că tot ce i se trimite impresarului meu e tragic, îmi explică el. Toată lumea are o poveste tristă de spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
comedie, poate. Nu știu exact ce rol caut, dar știu că o să-mi dau seama când o să-l găsesc. Îi spun că scenariul meu e cât se poate de departe de comedie. Îmi spune că e foarte dificil să scrii comedii. E mult mai ușor să scrii tragedii, zice el. — De unde știi? Pentru că tot ce i se trimite impresarului meu e tragic, îmi explică el. Toată lumea are o poveste tristă de spus. Vorbesc serios. Toată lumea. Mă întreb de ce are o atitudine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
din Dimineață pierdută ocupă un loc de seamă. Mulțimea de rude adevărate sau inventate de Securitate pentru savantul întors în vizită formează un monstru locvace, ale cărui multiple guri inventează cu frenezie tot felul de minciuni despre vizitatorul Traian. Observatorul comediei umane din aeroport sau din apartamentele închiriate de Securitate folosește uneori un lexic neologic, aseptic și plin de sarcasm, asemănător celui al lui Norman Manea: „unul dintre ei, totdeauna el, se va plânge de hiperaciditate, melenă, mașinații, micțiuni, manevre, mâncătorii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
miercuri. Ești supărat?“ Pe la jumătatea cursului, în timp ce profesorul ne schița pe tablă o scenă din teatrul grec, ușa amfiteatrului s-a deschis iar și de data aceasta au intrat doi indivizi cu căști pe cap. Arătau ca niște actori de comedie: unul era înalt și palid, celălalt era scund, cu fața rotundă și mai închis la piele. Cel mic purta o barbă lungă, total nepotrivită staturii lui. Cel înalt avea brațele pline de manifeste, iar cel scund s-a adresat profesorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
În patul său, la mii de kilometri de familia lui, nu se putea Împotrivi vocilor care-i răsunau În minte. Voci care Îi puneau nenumărate Întrebări și Îl Învinovățeau pentru ceea ce era. Dormea prost. Petrecea multe nopți uitându-se la comedii vechi sau navigând pe internet. Asta Îl ajuta. În momentele acelea gândurile Îl părăseau. Însă se Întorceau odată cu răsăritul soarelui. În drum spre campus, În timpul cursurilor sau al pauzei de masă, Mustafa se surprindea gândindu-se la Istanbul. Cât ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
a uitat atent la nepotul său, pentru a vedea ce efect avuseseră cuvintele lui. Barsam rămânea nemișcat. — Du-te acolo, Barsam! a spus unchiul Dikran de data asta mai tare. Ia avionul spre Tucson În seara asta și pune capăt comediei ăsteia Înainte de-a fi prea târziu. Vorbește cu nevastă-ta. Haydeh! — Fosta nevastă! l-a corectat mătușa Zarouhi pe când se servea cu o bucată de burma. Ah, n-ar trebui să mănânc chestia asta. Are prea mult zahăr. Prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
demonstrat capacitatea de a învăța [...], de aceea susțin candidatura lui din toată inima.“ Finalul a stârnit zâmbete în asistență, pesediștii știind cât îl are la inimă în realitate Iliescu, sărac și cinstit, pe Năstase, arogant și bogat. Dar asta-i comedia electorală și fiecare și-a jucat rolul: Iliescu a spus-o apăsat și sala a aplaudat în picioare. Tema 2: „Iliescu se întoarce în PSD cu biciul în mână.“ „Vreau să lansez un avertisment: să nu și facă nimeni iluzii
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
României, el a denunțat tensiunea dintre putere și opoziție și l-a somat pe Traian Băsescu să demareze consultări. Adică să renunțe la adevăratul său mandat, acela de vârf de lance al schimbării, de demolator al vechilor structuri. Să joace comedia imparțialității, care i-ar sta ca o fundă, să-și confuzeze propriul electorat, să stea între aliați și pesediști ca un rabin de cartier: și tu ai dreptate, și tu ai dreptate... Altfel, e criză politică și soluția e un
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
siguranță ceea ce s-ar putea numi știința versului". Mircea A. Diaconu Prin Arcadie Suceveanu poezia "de dincolo" se desparte hotărît de tradiționalismul rural, cu adieri bucolice, îmbrățișînd, însă, parabola cu aer fantast (ca în superba Mașină apocaliptică), trecînd chiar dincolo de comedia cotidianului pentru a instaura, sub aerul apăsător al tablourilor suprarealiste, cinstirea metafizicului. Dar Suceveanu, anunțînd cumva ruptura (pe care ultimul val o si bifează), nu acceptă, neapărat, rețetele "optzeciste"; poet matur, el s-a impus ca un nume important al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
un bun ochi pentru detaliul semnificativ, pentru anecdota sugestivă; de asemenea, trebuie notate onomastica ingenioasă, ironia pince sans rire, subminarea tragicului prin grotesc și invers. Însă lipsesc scenele care să dea un conținut personajelor, altul decât acela al rolurilor de comedie pe care trebuie să le joace pe scena brejnievismului agonic. Cele mai reușite capitole, primul și antepenultimul, posedă o vervă de regizor american în inventarierea, pe scurt, a unor destine întregi: o viață îngrămădită într-o singură frază. Lui Ciocan
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
rolul de a fi „rațional și caritabil“, acceptând să trăiască în mijlocul „binevoitorilor săi călăi“ ca într-o frumoasă familie. Prins în lanțul acestor iubiri mostruoase, Martin simte uneori nevoia să se retragă în „zdrențele demnității“ sale. Un roman straniu, o comedie de moravuri, un roman al intrigilor, un roman care forțează limitele verosimilității. În finalul romanului, pe scenă rămân doar două personaje, Martin și Honor, soțul înșelat de tot universul și sora incestuoasă, „cavalerul eternei umilințe“ și „capul retezat“ din romanul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
în rest, însă, îmi pare zăpăcit și fragil. Iar povestea sa cu Domnișoara Ri nu a avansat foarte mult. Am luat masa de cîteva ori împreună cu ei, pentru a încerca să le servesc de liant, de interpret, de stimulator. Ce comedie insipidă, prînzurile luate împreună cu ei ! Domnișoara Ri, scorpie cum o știm, îl tachinează mereu cu fraze care și pe mine mă crispează. „Domnule M, n-ați putea mînca fără să deschideți gura ? Cavitatea dumneavoastră bucală este cu totul și cu
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
pune caietele În saltar și n-aș umbla la iele vro nouă ani, a spus Pumita. — Nouă ani?, a exclamat domnul Commendatore, de parcă l-ar fi lovit apoplexia. Nouă ani? Sunt d-acu cinci sute de când Dante a publicat Divina Comedie! Cu nobilă grăbire, Bonfanti l-a sprijinit pe domnul Commendatore. — Bravo, bravo. Șovăiala e cu totul hamletiană, boreală. Romanii Înțelegeau arta altfel. Pentru ei, scrierea era un gest armonios, un dans, nu disciplina sumbră a barbarului, care Încearcă să suplinească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
-și Încarce peste măsură propriul corpus bibliografic, deja copleșitor, sau să simtă facila vanitate de a mai scrie măcar un rând. Nepieritoare e modestia bărbatului care, În fața banchetului pe care i-l oferă bibliotecile orientale și occidentale, renunță la Divina Comedie și la O mie și una de nopți și acceptă, uman și afabil, Thebussienele (seria a doua)! Evoluția spirituală a lui Paladión nu a fost Întru totul lămurită; de pildă, nimeni nu a explicat misterioasa punte care leagă Thebussienele etc.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Lambkin Formento a colaborat, fără să culeagă nici lauri, nici ciulini, la ultimele pagini ale Analelor orașului Buenos Aires. În luna noiembrie a ultimului an, a renunțat la atari activități, pentru a se consacra din plin unui studiu critic cu privire la Divina Comedie. Moartea l-a surprins șapte ani mai târziu, când Încredințase deja tiparului cele trei volume care aveau să constituie, și chiar sunt, soclul faimei sale și care se intitulează, respectiv, Infernul, Purgatoriul și Paradisul. Nici publicul, nici colegii nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
cor de prieteni că harta În mărime naturală presupunea o serie de dificultăți grave, dar că un procedeu analog nu era inaplicabil În alte ramuri, cum ar fi, bunăoară, critica. Din clipa aceea, a considerat cartografierea unei „hărți“ a Divinei Comedii oportună și chiar rațiunea Însăși a vieții sale. La Început, s-a mulțumit să publice, În minime și deficiente clichés, schemele cercurilor infernului, ale turnului purgatoriului și ale cerurilor concentrice, care Împodobesc ediția acreditată, realizată de Dino Provenzal. Dar firea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
bascu cu tărăboanța. Pentru măndel, capitolu buchernițe ie una și cinemau alta. Micile mele romanțuri or fi ca răfuielile maimuții cu mașina dă scris, da io-mi țin rangu dă scriitor. D-aia, dă câte ori mi-a comandatără vro comedie bufă pentru S.U.P.A. (Sindicatul Uvrierilor și Producătorilor Argentinieni), le-am cerut cu pardon să facă pași În zare. Io și cinemau... mai du-te-n prispă! Nu s-a născut ăl de să mă facă să zgârii hârtiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
care nu se face că n-aude imperativele telurice și faci să meargă camera ca să filmezi meleagu. Șozu e că, după atâtea zile, io v-am neliniștit pă bune cu bomba că am pus dă podoabă punctu final la o comedie bufă - inedită, ba bine că nu. Ați vrut s-o luați dă garagață, da io dă-i și iar dă-i, și v-a rămas decât să vă sacrificați o dată pentru lecturat. Ipso facto ați promulgat statutu cu articol unic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
nu supăr cu plictisuri. Am simțit lovitura dân plin, da, ce curva mă-sii, io ieram mai blindat ca genunchera cu Au sfârșit prin a se lua!, care i-am lipit asta dă titlu, să ție loc dă nume pentru comedia bufă dă referință. Mandea ieram calm-calm, fincă știam că comedioara mea iera o pilulă d-alea dă nu scapă impactu și care comitetu dă lecturat avea ideea fixă să vină fără chef cu Înteresu palpitant. Tu mă știi, așa că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]