9,905 matches
-
și vocea, și urechea muzicală. Cu toții am cântat la diverse ocazii, pe două și trei voci. Chiar și azi mai fredonăm câte o melodie de care ne amintim. Cu câteva zile înainte de a veni sărbătorile de iarnă uitam de năzbâtiile cotidiene și deveneam foarte liniștiți și ascultători, pentrucă venea Ajunul și Moș Crăciun nu aducea daruri decât la copiii cuminți. O întrebam pe mama cu ce s-o ajutăm la treabă. Mama râdea știind de ce am devenit brusc așa de buni
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
se numesc necazuri și niște picături, așa numitele bucurii. Viața ne oferă multe. Noi le luăm cum sunt, căci momentele grele nu pot fi ocolite și dacă încercăm să le ocolim, mai dihai cădem în ele. Armata, căsătoria, copiii, ocupațiile cotidiene care, dacă nus banale, se numesc neplăceri, ba chiar capcane întinse de soartă. Credeți în destin? Eu da. Oare unde o fi fericirea ascunsă? Ați dat peste ea vreodată? Eu nu. Acum mă văd cu Țuți mai rar. Singurul loc
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
muriți ca muștele. De ce această mare de zăpadă, de ce o haiată de lupi și nu o primăvară cu flori parfumate? Neprevăzutul, iată-l rânjind ca lupii flămânzi. Împrejurările nefaste ale vieții, fiare flămânde cu bale roșii, care atacă nemilos. Preocupări cotidiene, nechibzuite și excesuri negândite, pe care le credem normale și le facem de dragul plăcerii de a trăi viața din plin, care ucid, și oamenii mor cu semnul mirării pe față. Vă gândiți la soartă, destin? Oare soarta nu este cum
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
va fi clarificată vreodată. De aceea e bine să lăsați la gunoi încrederea în oameni și bunătatea, cei care le mai aveți și să puneți mâna pe carabină, căci asta-i situația și această făină se macină în viața noastră cotidiană. Am cunoscut un bărbat sărac, care toată viața lui a tras barca pe uscat, de multe ori nu avea ce băga în gură, era îmbrăcat prost, care ducea un trai mizer. Îi mai plăcea și alcoolul. Fuma numai țigări răsucite
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
facă ceva cu o banană prea coaptă, cum un surdo-mut și orb ucide o femeie după ce a siluit-o, cum un rățoi violează o pichere, cum un pseudopoet chinuie o poezie proastă, cum un calvar rămâne uitat în noianul întâmplărilor cotidiene, cum un tâmpit, proprietar al unei mașini de dactilografiat încearcă să-și scrie pentru a opta oară romanul vieții sale și altele. Dar eram străveziu. Această listă poate continua la nesfârșit pentru că rațiunea mi-e limpede, atâta doar că eram
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
În plus, fără el, pe vremea aceea câinoasă, ni se părea totul din jur mai urât, mai trist. Ne indispunea acest fapt, dar n-aveam ce face, conta un singur lucru: eram la pescuit, în sânul naturii, dincolo de tot stresul cotidian. Hotărâsem să stăm o săptămână. Eram în a șasea zi și nu prinsesem nimic demn de a duce acasă. Băieții încingeau câte un campionat de table. Se mai iscau discuții, și-și dădeau la pumni în spate. Gazda bătăilor era
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
un loc unde tăcerea nu este sfâșiată decât de strigătul unui cocoș în ziuă sau în noapte, speriat de vulpe, unde și apele tac, iar vântul fâșâie alene printre sălcii, unde se zbate peștele răpitor în căutarea pradei, unde zgomotele cotidiene sunt excluse și unde dacă dilați puțin nările, parcă-parcă îți vine o miroznă de fân abia cosit și de ciuperci care așteaptă să fie culese și părpălite pe cărbunii aprinși ai focului de tabără; într-un loc unde urechea prinde
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
devastatoare, ce ne separau iremediabil peste zi. Eu trebuia să merg la serviciu ca să câștig bani de bilete de tramvai și de crenvurști cu covrigi, în timp ce el lucra la multiplele proiecte pentru care revenise în românia. Pentru niște îndrăgostiți, gesturile cotidiene devin ridicole și penibile și cer un efort inuman, efortul de a te smulge din brațele celuilalt și a participa la circul obositor al realului, gata oricând să te strivească. În tramvai îl zăream din nou pe Ștefan ca pe
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
decolorat. Nu mai e galben, ci parcă alb și călătorii pot trece acum dintr-un vagon în altul, în căutarea unui locșor. Totul e să te poți urca, la orele dimineții și ale serii, în faimosul mijloc de transport metropolitan. Cotidian am parte de scene pe care alții le gustă o dată-n viață, la luminarea unui „brad al mileniului“. O aglomerație înspăimântătoare, sute de oameni care se chinuiesc să treacă de la Unirii 1 la Unirii 2 printr-un tunel îngust, scări
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
obstacol de netrecut în calea dezvoltării sale. Imposibilitatea comunicării verbale cu copilul deficient de auz, dificultățile în stabilirea unei modalități de comunicare satisfăcătoare conduce deseori la substimularea, la izolarea copilului în cadrul familiei, părinții evitând să mai implice copilul în activitățile cotidiene, să comunice cu acesta. Studiile în domeniu relevă faptul că părinții care primesc informații despre deficiența copilului și care participă la activități de suport familial acceptă mai ușor deficiența copilului și încep să-l privească pe acesta ca pe un
Parteneriatul ?coal?-familie ?n recuperarea ?i educarea copilului deficient de auz by Dorina Chira,Alina Boca () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84356_a_85681]
-
pe care le-a avut în presa literară prima carte a lui Florin Iaru acreditau imaginea unui sentimental disimulat, un soi de clovn trist, un suflet candriu în stare de gingășii și cruzimi deopotrivă de mari. Toată harababura de obiecte cotidiene, de citate din clasici (cu preferință pentru pașoptiști), de dialoguri nichi-tastănesciene și nu prea, de ironie și sarcasm - frați siamezi adoptați de generația '80 din spusele altora - nu ar fi fost decât hârtia de împachetat a unui suflet lilin. Gestul
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
sau a lipsei de complexitate - fiindcă aici vroiam să ajung - a oamenilor formați în ultimele decenii. Remarc aceleași reacții primitive și în privința lecturii cărților: neputința de a face asociații, de a depăși nivelul literal. Refuzul a orice trece de realismul cotidian. Definirea "behavioristă" a realului ca mărginindu-se doar la ce se vede. Sau acceptarea unor premise teoretice, dar dintre cele mai sărace, mai snoabe și mai bazale: experiment, dezinhibarea limbajului, postmodernism chiar... De ce scrii, pentru cine mai scrii devin astăzi
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
muia și pietrele, degeaba dezlănțuie o imaginație demiurgică, degeaba descriu crime și incesturi care ar cutremura zeii, căci au de-a face cu cititori care aud, placizi, la știrile din fiecare seară grozăvii cu mult mai mari și citesc în cotidiane fapte cu mult mai improbabile. Cu cititori care umblă după ei cu liste nesfârșite ale problemelor ce trebuie rezolvate, care au capul plin de alergătura zilnică, absurdă dar absolut necesară. Cine să-ți citească romanul cu care ai vrut să
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
dintre galerii, despre niște szte-uri incredibile pe Internet (invitații directe la exterminarea - chiar acest cu-vînt era folosit - țiganilor și, în general, a oponenților), dar climatul de teroare și violență se-ntinde mult mai departe și marchează mai direct viața noastră cotidiană. Mai întîi sânt graffiti-urile pe care le vezi pretutindeni: pe gardurile de beton ale unor fabrici părăsite, pe zidurile blocurilor, în closete și pe băncile elevilor. Cam trei sferturi dintre ele țin de confruntările dintre galerii, suprapuse confruntărilor dintre
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
exact în fața zidului de execuție (pe care orice carte îl conține, metaforic vorbindă. Despre autori, acum: există autorii pretențioși și aproape baroci, care au făcut din voluptatea lingvistică un soi de dantelă zburătoare și labirintică; și există autori ai imaginarului cotidian, care preferă vorbele puține și propozițiile scurte, fără farfaslâcuri, fără brizbrizuri, fără șoapte, culise ori underground. Ce fel de autor și cititor sunt eu, știu cu siguranță - dar este mai onest nu ca eu să spun ce sunt (întrucât ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
plan apropiat, se resimte puternic mai ales la final, după pe Isaac Levy a murit. După 80 și ceva de minute de vrajbă și cuvinte grele, resimțite însă de spectator în cheie mai degrabă comică (certurile au ceva din bârfa cotidiană a vecinelor, în fața porțiiă, cel care e îngrijorat că s-a întâmplat ceva cu vecinul e tocmai „dușmanul“, Zabulon Simantov. El bate la ușa lui Isaac, el alertează pe cine știe, el cară sicriul până la mașina Crucii Roșii care îl
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
sau oferă informații despre trecutul personajelor prin intermediul dialogurilor rapide sau amuzante. În romanele mele, psihanaliștii sunt mult mai vorbăreți decât în realitate. Descoperirea lui Freud și Nietzsche a fost un eveniment în adolescența mea. Vă recomand să citiți Psihopatologia vieții cotidiene, o carte amuzantă. Sunteți un scriitor capricios? Cuvântul „capricios“ mă duce cu gândul la Capriccio, un cuvânt muzical. Am studiat mult muzica, cum se construiește o bucată muzicală, cum se expune o temă, variațiile sale. Datorez mult tuturor muzicilor clasice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
Tatiana nu era supărată. Fire deosebit de comunicativă, avea permanent zâmbetul pe buze, privind cu coada ochiului la Tony Pavone. De fiecare dată când el venea În depozit cu treburi ori fără Îi făcea plăcere, acceptând convorbiri cu subiect În legătură cu viața cotidiană, uneori chiar cu unele aspecte conduse cu dibăcie de Tony Pavone despre dragoste, despre unele intimități mai Îndrăznețe.Bazat pe aceste considerente Tony Pavone avea avansată iluzia unei certitudini: dacă propunerea ar veni ea n’ar avea nimic Împotrivă, fiind
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de propunerea anchetatorului ca pedeapsa să fie minimă. Ai Înțeles...?” „Nu prea, totuși vă ascult...!” Permanent zâmbind teatral, Lct.Col.Tudose Ion, desfășură pe masă unele situații de plată de la punctul de lucru Afumați În timp ce aprecia unele aspecte ale trăirii cotidiene, apoi izbugni În râs. „Idiotul dracului...” Am ordonat Șefului comisiei să scoată În minus lucrarea cu două ori trei sute mii lei iar el tâmpitul, din exces de zel a tăiat Închipuiește-ți, un milion lei...! Ar fi trebuit să fi-i
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
anii copilăriei...! Poate dacă rămânea În Grecia, să agonisească ceva capital ar fi avut mai multă șansă. Dar așa...? Venise În America cu două geamantane și cu buzunarele goale...! Ce pretenție putea avea...? Mai era un alt aspect al vieții cotidiene, care Într-o oarecare măsură Îl Îngrijora. Armele de foc...! În linii generale, aceste teribile unelte de a ucide se vindeau numai cu autorizație Însă, negustorii vindeau „Fără autorizație” celui care plătea, diferite fabricații și calibre inclusiv pistoale automate...! Uneori
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
logică în viața reală. Nălucirile din vis sunt mesaje directe din lumea spirituală, nu se pot explica... Nu căuta să descoperi relevanța acestor imagini... acceptă-le așa cum sunt. Învață să faci față situației! Viața noastră înseamnă mai mult decât existența cotidiană de rutină în care ne complacem... Icoană în vis, simbolizează microcosmosul existent în macrocosmos, adică Lumea cea mică reflectându-se în Lumea cea mare. Este obiect sfânt în sine, induce ideea de sfințenie. Maica Domnului-Fecioara Maria este un simbol extrem de
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
de mare cumpănă, sub amenințarea morții, țâșnind din adâncul ființei noastre...!” - Ce știm noi despre taina viselor?!... nimic!... murmură Iorgu. Înseamnă că nu ne este îngăduit să știm... rămân enigme! ”- Nu uita, că viața noastră înseamnă mai mult decât existența cotidiană de rutină în care ne complacem... Visele ne ajută să ne obișnuim cu acest gând, al existenței unei alte dimensiuni inaccesibile... învățăm să ajungem la înțelegerea propriilor emoții; să acceptăm lucrurile care ni se întâmplă, cu mai multă stăpânire de
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Hristos, vom ajunge nu numai să nu ne pese de torturi, nici măcar de moarte, ci și s-o dorim din tot sufletul, dacă prin aceasta contribuim la apărarea credinței și a Țării. Iar prioritatea nr. 1 În năzuințele noastre permanente, cotidiene, căreia se cade să ne dedicăm cel mai mult, n-ar trebui s-o constituie familia, nici grija pentru propria persoană, ci Iisus Hristos și România. Cum noi doi visăm la o Românie eminamente creștină și frumoasă ca Soarele Sfânt
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
sarcinilor prezentate. Unul dintre obiectivele importante ale sistemului de învățământ este acela de a pregăti individul pentru viață, de a-i oferi instrumentele necesare dobândirii de cunoștințe și după terminarea perioadei de școlarizare. Comunicarea și interacțiunea sunt prezente în experiența cotidiană a fiecăruia. De aceea este indicată folosirea metodelor de interacțiune care cultivă spiritual de cooperare, fără a renunța la competiție. Există mai multe categorii de metode interactive: * metode centrate pe propunerea de idei și rezolvarea de probleme (brainstormingul, tehnica grupului
Coronița prieteniei by Iliese Dorina – Liliana, Şcoala. Nr. 88 „Mihai Viteazul”, Bucureşti () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93010]
-
senzațional, ci esențial; personajele sale nu sunt „idei“, ci mai degrabă oameni cât se poate de verosimili, reușind cu toate astea să-și poarte cu bine dimensiunea simbolică, fără de care lectura literaturii poate fi înlocuită cu succes de revista presei cotidiene. Romane clasice, preferând tentației rezumatului acumularea de fapte și figuri pe spații largi. Încă de la început, autoarea s-a făcut cunoscută pentru proprietatea remarcabilă a „vocilor“ care se fac auzite în paginile sale cu o naturalețe desăvârșită. Practic, romanele sale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]