8,234 matches
-
dinspre mare a restaurantului. Era răcoare, dar țânțarii mișunau nestingheriți. După ce fură serviți cu ficat de porc și cârnăciori oltenești, cu vin roșu și apă minerală, Grințu se duse din nou În salon și ceru să fie stinsă lumina de pe terasă. — Așa da! - se bucură Zare. Ceilalți doi nu păreau la fel de Încântați de soluția aleasă. Până la urmă se așezară În așa fel, Încât printre faldurile perdelei vedeau o bună partea din ringul de dans. Se delectau privind trupuri de doamne de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
așezară În așa fel, Încât printre faldurile perdelei vedeau o bună partea din ringul de dans. Se delectau privind trupuri de doamne de toate vârstele agitându-se, sărind, țopăind, chicotind, adică dansând. Ele nu știau că sunt privite și de pe terasă. Zare și Grințu rămaseră cu spatele spre salon, priveau marea.) În fond, toate semnele lăsate de un război se prelungesc În timp până la distanțe de câteva generații. Ele pot fi ușor recunoscute printr-un fel de alianță secretă cu absurdul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
nu zise nimic, doar Îl luă de mână pe Popescu și-l obligă s-o urmeze. Au urcat pe o scară Întunecoasă vreo șase sau șapte etaje, au ocolit apoi Întreaga clădire printr-un coridor strâmt, au traversat o mică terasă pe care erau așezate rufe la uscat, au intrat pe un alt coridor, ceva mai Înalt și mai larg decât primul și, În fața unei uși de culoare cenușie, fata se opri din nou: — Acum chiar am ajuns! Descuie și intrară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Mănăstire X, județul Y, pe ruina zidurilor vechi (Interesant de văzut de ce substantivele comune Călugări și Mănăstire sunt scrise cu majuscule, iar celelalte - cruce, memorie, ruină și ziduri - nu.) 16. Izvorul Tămăduirii 17. Calea Crucii 18. Bisericuța numită Golgota, cu terasă (virgulă salvatoare) 19. Chiliuța pustnicului În cimitirul Călugărilor 20. Casa excursioniștilor (un iz modern sau chiar monden!) 21. Locuințele grăjdarilor și grajdurile 22. Plantația de nuci 23. Plantația de meri și pruni 23. Grădina de zarzavaturi 25. Depozitul de apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ne va face imediat certificatul de naștere. Intru, un domn și o doamnă mă iau în primire, dau date, pașaportul mamei, buletinul tatălui și în jumătate de oră sunt gata toate documentele. Îl iau pe cel mic și cobor pe terasa de la parter să mă relaxez la o țigară. Pe terasă mai multe persoane la fumat. După vreo 5 minute apare copilotul elicopterului care se pregătea s-o ducă pe Raisa (venise din nou la chemare) la Linz, privește în jur
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
și o doamnă mă iau în primire, dau date, pașaportul mamei, buletinul tatălui și în jumătate de oră sunt gata toate documentele. Îl iau pe cel mic și cobor pe terasa de la parter să mă relaxez la o țigară. Pe terasă mai multe persoane la fumat. După vreo 5 minute apare copilotul elicopterului care se pregătea s-o ducă pe Raisa (venise din nou la chemare) la Linz, privește în jur și apoi mi se adresează: - Dumneavoastră sunteți doamna G.? Veniți
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
cei invocați ca să mă călăuzesc și să mă călăuzească conform sfaturilor primite. Mulțumesc! Azi noapte eram la graniță și voiam să ajung în România, acasă. Era o gară frumoasă și eu eram, la un moment dat, pe acoperiș, pe o terasă, de unde admiram intrarea în gară a unei garnituri de tren foarte lungi și foarte elegante; toate vagoanele erau de un gri argintiu. Am vrut să mă urc în tren, dar în acel moment garnitura s-a desfăcut pe mai multe
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
cu peceți roșii pe care nu se afla nici un nume. Deși cerul era limpede, nu se zărea nici o stea. Un câine care lătra, un cal în galop, făceau ca liniștea să fie adâncă și tainică. M-am pomenit pe o terasă, dinaintea unui bătrân impunător. În jur se căscau acum râpi adânci, iar sub stânca lipită de treptele măcinate de vreme, râul se prăbușea urlând. Bătrânul a rupt pecețile, a citit atent scrisoarea, după care a început să mă descoasă. Cine
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
stânjenitoare, Mortimer spuse: — E splendidă, nu-i așa? Grădina. Nu știu cum reușesc s-o întrețină atât de bine. Trase aer în piept. Miroase a iasomie. Simți? Tabitha nu-i răspunse. Fratele ei o luă de braț și o conduse înapoi la terasă. Nu-i menționase acest incident soției lui, Rebecca. Nu e vorba doar de Tabitha, ci de toată casa asta. Rebecca se întoarse spre el și pentru prima oară în seara aceea îl privi adânc în ochi. Dacă ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
diamante fixată pe voalul de tul. Domnișoarele de onoare erau îmbrăcate cu minunate rochii de mătase de culoarea piersicii... Recepția a avut loc la hotelul Savoy și s-a încheiat cu un spectacol grandios. Invitații au fost conduși pe o terasă care cu priveliște spre râu, unde mirele și-a surprins mireasa cu un splendid cadou: hidroavionul ei personal, de patru locuri, legat cu o imensă panglică roz. Feicita pereche s-a urcat în el și a pornit pe Tamisa, începându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
peste vreo zece minute și am putea face un tur al casei până nu se întunecă de tot. — Și tatăl tău...? Zâmbetul lui Roddy nu exprimă absolut nimic. — Ce-i cu el? Se lăsase amurgul. Roddy și Phoebe stăteau pe terasa care dădea spre iazul Cavendish și beau un Chateau-Lafite din 1970, scos atunci din pivniță. Făcuseră repede turul casei, pe parcursul căruia Roddy își expusese cam plictisit cunoștințele în materie de coloane ionice și arcade de răchită, iar Phoebe se străduise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Vrei să-ți vorbesc despre vreuna dintre ele? întrebă Phoebe, ignorând-o pe Hilary și ducându-se direct la Roddy. — Cred că trebuie să vă las singuri, porumbeilor, ca să vă puneți împreună la cale strălucitul viitor, spuse Hilary. Cocktailuri pe terasă peste o jumătate de oră? — Peste un sfert, spuse Roddy. Nu durează mult. Hilary închise ușa după ea și el reluă răsfoirea superficială. Phoebe îl urmărea, tremurând de îngrijorare. Nu știa ce-o îngrijora mai mult - tăcerea lui în privința lucărilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
dădeau cu spatele spre linia ferată au cedat locul unui peisaj bogat înverzit: oi mițoase pășteau pe pășunile de pe dealurile presărate cu frumoase case de fermă din gresie și pe ici, pe colo cu câte un sat - câteva șiruri de terase de ardezie cenușie cuibărite intim într-o vale. Mai încolo, au început să apară mormane uriașe de cărbune pe lângă șine, unde ținutul Chesterfield anunța începutul țării minelor, cu orizontul dominat mai întâi de macarale și puțuri de mină și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
în amintirea acelor vremuri când am trecut prin tuneluri și lungi drumuri tăiate în stâncă. Pe lângă șine, copacii erau atât de deși, încât am fost cu totul luat prin suprindere când am zărit Sheffiledul, cu un șir de case în terasă, profilate pe cerul de un albastru mediteranean și cocoțate pe marginea unei creste, incredibil de înalte: aproape în vârf de stancă. Și dintr-o dată în fața mea s-a așternut un spectaculos peisaj urban: oțelăriile și coșurile de fabrici de lângă calea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
avut în copilărie și pe care încă mi le amintesc clar. Acum două dintre ele s-au adeverit, mai mult sau mai puțin. — Numai două? Și cel de-al treilea? Michael ridică din umeri. — Nu poți avea totul. Stăteau pe terasa reședinței Winshaw Towers, care dădea spre peluzele de gazon, spre grădini, spre micul lac și spre splendida întindere mlăștinoasă de dincolo de ea. După furtuna ieșise strălucitor soarele, deși peste tot erau copaci doborâți, țigle căzute și resturi măturate de vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
ambele cazuri. Trebuie să-l lăsăm în urma noastră. De acord? De acord. — Bine, deci repetă după mine: Nu privi înapoi. Nu privi înapoi. — Bravo. Tocmai era pe punctul de a-l răsplăti cu un sărut când li se alătură pe terasă Tadeusz, care sosise și el în dimineața aceea. Avea o înfățișare cu totul diferită de Conrad, deținătorul anterior al acestui post dezirabil: căci abia dacă avea un metru cincizeci înălțime, peste șaizeci de ani și stabilindu-se de curând în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
spuse: Știi, mi-a venit o idee cu tabloul tău. Mi-l amintesc foarte clar: mă gândeam că dacă ți l-aș descrie și ai găsi schițe mai vechi, ai putea... face ceva similar... — Ce-ai spus acolo, sus, pe terasă? Michael dădu din cap. — Ai dreptate. Nu privi înapoi. Phoebe îi făcu cu mâna în timp ce avionul întorcea în poziția de decolare și îi trimise o bezea când căpătă viteză și se desprinse de suprafața apei, ridicându-se lin în aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
alta, iată-mă la Torino. Și apoi la Mantova și la Hay-on-Wye. E fascinant să umblu iarăși pe străzi singură, să descopăr orașe și colțuri de lume pe cont propriu. Să beau un vin bun, cu o scriitoare galeză pe terasa unui restaurant dintr-o curticică superbă, invadată de plante cățărătoare și coborâtoare. Sau să bat străzile din Torino în ritm alert cu un alt scriitor român, vorbind despre familie și psihoze. Nu mai zic de cititul propriu-zis în fața publicului. Emoția
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ștefania Mihalache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1774]
-
și pe care îl tot pândesc ca să-l aflu cumva înainte de termen. Eric face primii pași în lume, cu mâinile în mâinile mele și ale tatălui său. Primii lui pași îl poartă prin piețe mici și însorite, printre porumbei, gelaterii, terase cu espresso mic și foarte tare care îl fortifică pe Mircea, pe lângă băncuțe, biserici și la Castello di Salvaterra, unde se organizează turniruri, concerte de muzică barocă și muzică de trubaduri. Suntem, e drept, într-o oază, într-o cochilie
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ștefania Mihalache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1774]
-
ales pentru ea. Și intelectualul cu servieta pe genunchi nu are curajul să i-o mărturisească direct. (Din calcul? Sau dintr-un anume orgoliu prostesc?). Invocă pretexte precum urgența unor „aranjamente literare”. După ce termină treburile ar aștepta-o la o terasă, la o cafea, ca să continue discuția din tren. Dacă nu se supără, dacă are timp... Teodora a acceptat zâmbind. 28 iunie, 2006 Ora 6,00. Urc în trenul Iași București, pentru Vaslui, la Prefectură. Pe această rută va fi mers
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
de banderillero, și de două prostituate care păreau foarte uzate. Negustorul de ceasuri vorbea cu niște prieteni la un colț de stradă. Chelnerul Înalt era la Întrunirea anarhosindicalistă, așteptând prilejul să-și deschidă gura. Chelnerul mai În vârstă era pe terasa cafenelei Alvarez, unde bea un țap de bere. Stăpâna pensiunii Luarca adormise deja În patul ei, Întinsă pe spate, cu perna-ntre picioare - era mare, grasă, cinstită, curată, de treabă, foarte credincioasă și nu Încetase o clipă să se roage
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
spuse un chelner. — De ce? — Era cuprins de disperare. — Din ce cauză? — Nimic anume. — De unde știi că nu era nimic? — Pentru că are o grăma’ de bani. Stăteau amândoi la o masă apropiată de peretele de lângă ușa cafenelei, care avea vedere la terasa cu toate mesele goale, În afară de cea la care stătea bătrânul, la umbra frunzelor ce se mișcau ușor În vânt. Pe stradă trecu o fată cu un soldat. Numărul de alamă de pe gulerul uniformei luci În lumina felinarului. Fata nu purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
bazinul în care fusese sacrificat taurul era plin cu apă. Oficianții îl cufundară pe Antonius în apă și îl spălară. Parfumat, înveșmântat cu o mantie albă de lână, fu însoțit de-a lungul scării ce urca din templu până la o terasă. Pe câmpia învăluită încă de negura nopții se zăreau apele Danubius-ului. Soarele nu răsărise, dar cerul avea deja nuanțe purpurii. Antonius se întinse. Un oficiant îi dădu o lingură de miere; în clipa aceea soarele se ivi la orizont. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
cu uimire și respect membri ai elitelor celor 247 de partide aflate în competiția pentru putere. Ascultându-l, înțelegând ce rol capital de tot poate avea lărgirea orizontului de cunoaștere științifică, recenta olimpiadă națională la zoologie s-a desfășurat pe terasa blocului nostru, urmare firească a pregătirii animaliere superioare a copiilor de aici și a părinților, în marea lor majoritate mici crescători de porci. Iată în continuare un fragment din notițele maestrului, fragment care, după ce va fi deslipit de pe sticla de
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
cel mai traumatizat critic al meu, mult mai tîrziu au apărut Mircea Martin, omul providențial care m-a lansat la apă și Mircea Horia ce avea să mă Încurajeze să stau În apă, ca un adevărat tată (frate?) spiritual pe terasa de unde se vedeau munții, acum nu se mai văd, a crăpat terasa, iar În al doilea rînd, acesta este cartierul scriitorilor: Matei Călinescu (chiar dacă a plecat de mult În America, au rămas totuși urme, mai există oameni care-și amintesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]