9,986 matches
-
vă-zînd-o buimăcită, sau se bucura răutăcios de frica ei, sau îi apărea brusc dinainte, jucîndu-se de-a ,,bau-, sau îi da o palmă usturoasă pentru că avea un aer idiot și nu știa să se descurce. Lică era mereu același băiat vesel și puțin cam crud și cu o pedagogie sumară. Tot sumar, Sia învăța că el e stăpânul binelui și al răului. Aspectele superioare ale lumii tot de la el le învățase. Lică era guraliv, comenta tot ce vedea în jur: oameni
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
spre vioara pe care o ținea încă în mâini. Ca și cum s-ar fi ridicat anevoie dintr-o îngenunchere, Elena căuta să reintre în normal. - Și coralul de care îmi spuneai! Cum o să fie? . .. Fără repetiții? întrebă. Marcian regăsi un surâs vesel, aproape șiret. - Da! ... îl vei auzi mâine, la generală. Intr-una din ședințele lor de acompaniament și conversație, Elena își amintise de un recital minunat din Bach auzit pe timpuri la Varșovia. Firește că Marcian cunoștea bucata. Elenei i se
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
negre. Erau acolo și mulți bărbați în ținută corectă de doliu. O zi minunată de aprilie, caldă, poleită. Mulți rămăsese pe scară sau în amvon și, păstrând cuviința locului, vorbeau discret între ei. Din cauza zilei frumoase, glasul lor șoptit era vesel și fețele toate luminoase. De altfel, era o ceremonie indiferentă. Mai toți erau aduși acolo de considerații indirecte. Erau intimii numeroși ai Drăgăneștilor și tot concertul Bach în ființă, printr-o atenție exagerată către Elena, înlesnită de timpul frumos. Era
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
cantitatea băută pe verticală. În tren se țin cursuri și concursuri de literatură. Concurs de recitat făcuseră cândva, își amintește Mustăciosul. Deasupra tuturor, vorbesc îngerii. Îngerul înecat Și iată-l pe Erofeev de ziua lui, un chip trist între figuri vesele. Are păr alb, dar față de copil, iar când vorbește fiecare frază pare ruptă din cărți. Amărăciune și umor. Doctorul spune: „Erofeev era sensibil la lucruri pe care oamenii obișnuiți nici nu le observă: trecerea timpului, faptul că îmbătrânim, iar fără
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
Grosvenor întrerupse legătura cu puntea de comandă, fără a se sinchisi de vociferările oamenilor. 26 Cam la o oră după ședință, Grosvenor îl văzu pe ecranul videocomunicatorului pe McCann: - Aș dori să vin să te văd. - Poftește! îi răspunse Grosvenor, vesel. Geologul păru să șovăie: - Presupun că ai pus capcane pe coridor. - Mda... dacă vrei să le numești astfel, recunoscu Grosvenor. Dar n-o să te deranjeze cu nimic. - Să zicem că aș veni cu gândul ascuns de a te asasina... - Aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Atunci stai aici și cîntă ceva, Îl Îndemnă taică-meu. — Asta nem szabad la mine! Aduc tata! — Mă, pînă vine tătîne-tău, cum mulțumești tu pentru pîine și vin? Și-l Învăță cum să zică: — Éljen a Román Munkás Párt! striga vesel Vilmoș, éljen! Într-o vară, pe la sfîrșitul studenției, am dat pe la Ră tești. Cu băieții care nu luaseră Încă drumul Germaniei Federale, ne-am regăsit tot la pivnițe. Stăteam În gura uneia dintre ele, cînd aud un căruțaș Îndemnîndu-și caii
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Mă căutase la Satu Mare, luîndu-mă la o cîrciumă de-i plăcea lui ca să radem cîte un kevert, un amestec de votcă și lichior triplu sec. Se puneau de regulă două treimi de votcă și o treime de triplu. Numai povești vesele Îmi turuise atunci, pățanii năzdrăvane din armată și de pe fel de fel de șantiere, spre deosebire de ce-i relatam eu umflînd isprăvile, ca să mi dau importanță cu orașele prin care ajunsesem cu școlile mele fără de sfîrșit. Acum Însă, În anul acumulării
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
scump ca la un restaurant din același centru. Pentru nostalgici, ca mine: aici am mâncat când am fost prima oară la Veneția, acum vreo șase ani, și l-am reîntâlnit pe chelnerul simpatic care ne-a cântat la masă: la fel de vesel, dar mai obosit, mai buhăit. DJ. Godjira, Electric Brother, DJ Vasile. Cam plicticos, uneori, cam prea de nișă pentru carnaval. Explicație (vezi Incomodă. Administratorii Pavilionului Italiei nu au dat voie să fie amplasate scaune, nici măcar niște perne. Florian. Cafenea celebră
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
o suită de enunțuri năstrușnice, lipsite de farmec, generatoare nu de emoție, ci, cel mult, de umor involuntar: „Intimitatea ta precară - îi declară Iordan Aioanei iubitei - / Mă provoacă la un duel: / Am să-aleg o armă din rastel / Să te-ntâmpin vesel în seară.“ Fericit bărbatul care are mai multe arme în rastel! Același Iordan Aioanei îi explică alesei inimii lui pentru ce anume o preferă: „Făptura ta sexy mă-mbună, / De-oriunde aș fi mă adună. Poate cu ochii tăi să
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
valoroși, ca Veronica Micle sau Samson Bodnărescu, ci printre unii obscuri, astăzi complet uitați. Versurile sale, pe care le putem citi în volumul Crunta dualitate, I, Eminescu, București, 2007, conțin elemente dintr-o retorică a romantismului caricaturală. Când toată lumea e veselă, poetul, singur și neînțeles, se plimbă pe străzi gândindu-se la moarte. Starea lui de spirit ar putea deveni poezie, dar nu devine, din cauza modului naiv-convențional în care este descrisă: „E primăvară și sunt trist, / Colind pe străzi la întâmplare
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
te lauzi pe la toți că azi treci pe la mine / ca și când ai avea cine știe ce merit în asta // du-te fă de te culcă / și lasă-mă în durerea mea.“ Cu o moarte care stă pe vine, viața poate să devină foarte veselă. Dar nu și poezia. Severul moralist Octavian Paler se declară însă cucerit de asemenea versuri, mărturisind că, în afară de Réne Char, Michaux și Rilke, îi place și Radu Herjeu, ale cărui texte i-au provocat „o emoție tulbure“. Să ne oprim
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mod previzibil, conform unor reguli de multă vreme stabilite, fără să înregistreze ceva din individualitatea poetului. Este ca și cum cineva, ori de câte ori ar vrea să comunice cu semenii, ar învârti la manivela unei boîte à musique, emițând mereu aceeași melodie. Trist sau vesel, apatic sau entuziast, George I. Nimigeanu învârte la manivela retoricii lui, din care răzbate un discurs liric grandilocvent apodictic, needificator și neemoționant: „Rememorând Tiparul Prim - lumina / - când sufletul în calea ei se-așterne - / ridică oare vălul îndoielii? // Ce tâlcuire-n
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
de Artă Modernă, și vizavi la masă, pe Margotte servind, Împrăștiind picături pe fața de masă; Încântătorul ei zâmbet larg, Întunecat și tandru, cu dinți mici, curați, imperfecți, și ochi albastru-Întunecat și fără pic de răutate. O creatură sâcâitoare, dornică, veselă, pornită, stângace. Ceștile și tacâmurile erau unsuroase. Uita să tragă apa. Dar peste toate astea se putea trece ușor. Tocmai dăruința ei aducea bucluc - tratarea a tot ce e sub soare cu asemenea căpoșenie nemțească. Ca și cum nu era destulă belea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
fost luată În copite de polițiști călare În Central Park. Încercau să prindă din nou un cerb scăpat de la zoo, iar ea era adâncită În lectura unui articol din Look și ei o dăduseră la pământ. Era cu toate astea veselă. Era mult prea veselă pentru Sammler. Noaptea bătea la mașină. Cânta la mașina de scris. Era angajată de vărul Gruner, doctorul, care inventase slujba asta pentru ea. Gruner o salvase (la asta se ajungea) de soțul ei la fel de nebun, Eisen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de polițiști călare În Central Park. Încercau să prindă din nou un cerb scăpat de la zoo, iar ea era adâncită În lectura unui articol din Look și ei o dăduseră la pământ. Era cu toate astea veselă. Era mult prea veselă pentru Sammler. Noaptea bătea la mașină. Cânta la mașina de scris. Era angajată de vărul Gruner, doctorul, care inventase slujba asta pentru ea. Gruner o salvase (la asta se ajungea) de soțul ei la fel de nebun, Eisen, În Israel, trimițându-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
atmosferă caldă, limpede. Shula le gătea dintr-o carte de bucate mexicană, făcând sos de ciocolată amăruie, răzând nucă de cocos peste piepți de pui, plângându-se că nu poți cumpăra chutney În Haifa. „Când am fost aruncat“, spusese Eisen vesel, „m-am gândit să merg să-l văd pe papă. Am luat un băț și am mers pe jos până-n Italia. Bățul era cârjă, mă-nțelegi.“ — Mda. — M-am dus la castelul Gandolfo. Papa a fost foarte amabil cu noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
lucitoare pe care o folosește, chiar arătam terminat. Era ca și cum nu-mi ajungea o moarte, ci trebuia să am o moarte dublă. Ei, lasă să vină. Intuiția lui dementă despre New York s-ar putea să fie corectă. E un maniac vesel. Zilele astea atâția oameni cu pretenții au descoperit că demența e cunoaștere de ordin Înalt. Dacă i-ar picta pe Lyndon Johnson, pe generalul Westmoreland, pe Rusk, Nixon sau pe domnul Laird În stilul acela ar putea deveni o celebritate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
sanscrite. Să pună puțin În perspectivă. Dar asta nu realiza prea multe pentru o asemenea temă chinuită. Și era foarte chinuită. Se duse Înapoi cu mintea la o declarație a Angelei Gruner, o bâlbă scoasă după câteva pahare când râdea, veselă, și evident se simțea liberă (până la brutalitate) În fața bătrânului unchi Sammler. „O minte jidănească, o sculă neagră, o frumusețe nordică“, spusese, „asta vrea femeia.“ Asamblând bărbatul ideal. Mda, dacă stăteai să te gândești, avea linii de credit la cele mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
În ciuda numelui lui cochet de generația a treia de evrei, Wharton avea parte de considerație serioasă din partea lui Sammler. Simțea compasiune față de el, Înțelegând puterea greșit călăuzitoare și corupătoare a Angelei, insidioasă fără intenție. Ceea ce intenționa ea să fie era veselă, dătătoare de plăcere, exuberantă, liberă, frumoasă, sănătoasă. Cum vedeau tinerii americani problema (generația Pepsi, nu-i așa?). Și ea Îi spunea bătrânului unchi Sammler totul - onoarea confidențelor ei Îi aparținea. De ce? O, ea Îl considera drept cel mai Înțelegător, cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
prea fragil să găzduiască asemenea coapse, prea drept pentru șoldurile ei. Deschidea geanta după o țigară, iar Sammler Îi oferea un foc. Ea Îi iubea bunele maniere. Fumul Îi ieșea pe nări și ea Îl privea, când era În formă, veselă cu o notă de viclenie. Fecioara cea frumoasă. El era bătrânul sihastru. Când devenea inimoasă cu el și râdea, vedeai că are o gură mare, o limbă mare. Înăuntrul femeii elegante el vedea una necioplită. Buzele erau roșii, limba adesea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
halat În timp ce ea, atât de rumenă de whisky, Își săpunea sânii. Sammler știa bine cum trebuie să fi arătat sânii. Puține, În fond, erau ascunse de rochiile ei decoltate. Așadar fu săpunită și clătită și dresul ud scos cu dificultate veselă și fu condusă În pat de mână. Sau conduse ea. Căci Horricker mergea În spatele ei și o săruta pe gât și umeri. Ea strigase „Oo!“ și fusese Încălecată. Domnul Sammler trebuia să asculte cu benevolență toate aceste rapoarte intime. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
bronzul. Pot fi găsit la orice oră a nopții la numărul de sub data de mai sus. Sluga dumneavoastră supusă, Artur Sammler — Margotte, spuse el, părăsind biroul. Stătea singură, mâncând În sufragerie, sub un abajur imitație de Tiffany Într-o nuanță veselă de roșu-verde. Fața de masă avea un imprimeu indonezian. Totul era de fapt foarte Întunecat, În camera incomodă. Ea Însăși era Întunecată, tăind carnea de vițel cu crustă galbenă de pe farfurie. Ar trebui mai des să stea la masă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de familiare. Am citit atâtea descrieri neplăcute ale sale. L-am văzut descris drept nimic altceva decât un deșeu al erelor, un gunoi istoric, un balast, drept proprietate burgheză, drept diformitate ereditară. Sinele poate crede că poartă un nou ornament vesel, minunat pictat, dar din afară vedem că este o piatră de moară. Sau altfel, această personalitate de care este atât de mândru proprietarul este de la Woolworth 1, tinichea sau plastic ieftin de la magazinul de mărunțișuri al sufletului. Văzându-l În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Al. Așteptase din nou În aeroport până la patru dimineața, printre jurnaliști și hippies. Acești tineri - olandezi, nemți, scandinavi, canadieni, americani - făcuseră tabără la Eilath la Marea Roșie. Beduinii de pe vechea cale dintre Arabia și Egipt le vânduseră hașiș. Era un loc vesel. Acum cu chitarele lor voiau să se Întoarcă. Reacționând la un eveniment primordial. În ciuda faptului că nu recunoșteau nici un guvern. Avionul cu reacție era plin ochi. Nu te puteai mișca. Pentru bătrâni subțiri, respiratul era dificil. Un om de televiziune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Sammler (o prejudecată, dacă vreți s-o numiți așa) era că femeile cu picioare foarte subțiri nu puteau fi soții iubitoare sau amante Înfocate. Mai ales dacă pe lângă asemenea picioare mai aveau și coafuri Înfoiate. Hilda fusese o persoană plăcută, veselă, prietenoasă, capabilă de emoții puternice, uneori chiar nonșalantă. Dar strict corectă. Adeseori doctorul o Îmbrățișa demonstrativ și spunea: „Cea mai bună soție din lume. O! Te iubesc, Hil!“. O cuprindea pe după mijloc și o săruta pe obraz. Asemenea lucru era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]