8,188 matches
-
La dacii antici, înainte de cucerirea romană, exista un calendar solar, stabilit în funcție de împărțirea timpului pe săptămâni, astfel că întotdeauna prima zi a anului trebuia să cadă în prima zi a unei săptămâni. În paralel, plecând de la mitul despre moartea și învierea naturii, exista un calendar ritualic. În urma interpretării complexului arhitectonic dacic de la Sarmisegetusa, s-a constatat că sistemul calendaristic dacic, civil și ritualic, era unul din cele mai exacte ale vremii. Astfel, calendarul era structurat pe o perioadă ciclică de 13
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
soarelui" se supun a-temporalului și a-spațialului, păstrându-și procesualitatea originară. Reprezentare a divinității, în majoritatea mitologiilor, "soarele" face lucrurile manifeste, prin eterna reîntoarcere la starea dintâi a creației. Soarele prezintă alternanța viață / moarte / renaștere, fiind un "simbol al învierii și al nemuririi". Soarele este "inima" sau "ochiul lumii", în simbolismul vedic, Atmă, Spiritul universal. "Simbol cosmic", soarele a impus o adevărată religie astrală, alături de lună, impunând complementaritatea yang-yin, dar și dualitatea activ / pasiv, masculin / feminin, foc / apă.77 În
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
în Japonia). Soarele se află la obârșiile lucrurilor, măsurând spațiul. Razele sale, în număr de șapte, corespund celor șase dimensiuni ale spațiului, punctul central reprezentând dimensiunea extracosmică. Ca inimă a lumii, Soarele este figurat în centrul roții zodiacale. Simbol al învierii și al nemuririi, Soarele reprezintă un aspect al Arborelui Lumii, al Arborelui Vieții identificat el însuși cu raza de soare.78 Ca simbol al învierii și al nemuririi, Soarele a fost considerat "fruct al Arborelui Vieții", așa-numitul "măr de
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
dimensiunea extracosmică. Ca inimă a lumii, Soarele este figurat în centrul roții zodiacale. Simbol al învierii și al nemuririi, Soarele reprezintă un aspect al Arborelui Lumii, al Arborelui Vieții identificat el însuși cu raza de soare.78 Ca simbol al învierii și al nemuririi, Soarele a fost considerat "fruct al Arborelui Vieții", așa-numitul "măr de aur". Se spune că Arborele Vieții are douăsprezece fructe care reprezintă cei doisprezece "sori", Arborele însuși fiind considerat un popas al soarelui. La încheierea unui
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
din perspectiva coordonatelor spațio-temporale, consacrând socialul. Metamorfozele soarelui consacră riturile de trecere, împlinind destinul social ca destin cosmic. Recuperarea anuală a timpului mitic, primordial, și abolirea timpului profan este posibilă printr-un complex ritualic ce presupune o moarte și o înviere, ipostaziate simbolic de astrul solar. Cultul solar cel mai răspândit, care pune început unui nou ciclu calendaristic, este Sărbătoarea Crăciunului. Imaginea mitică, de semizeu, a bătrânului Crăciun, amintind de Zeul Soare, Mithra, și sărbătorit în perioada în care se celebrau
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
primăvara, la Mucenici, când, la pornirea plugului, era pus în coarnele boilor pentru a fi mâncat, în țarină, de gospodari și de animale, sau era "înmormântat" sub brazda plugului, pentru rodnicia pământului (în Bucovina, Basarabia, Moldova, Transilvania).88 Moartea și învierea soarelui, ca reprezentare mitică solstițială etimologic, solstițiul semnificând "oprire", "odihnă a soarelui" , au fost simbolizate prin "îngroparea" sau prin "scalda" lui Moș Crăciun, începutul de an fiind patronat de o divinitate mitică, renăscută sau purificată. Răscumpărarea vârstei originare are loc
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
se fac pe lume, până sara capătă o barbă albă până la brâu. Mă-sa îl scaldă în lapte dulce și el iar se face copil."115 Sfârșiturile și începuturile temporale sunt puse în legătură cu sacrul, prin intermediul unui ritual al morții și învierii, al nașterii și renașterii. Trecerea dintr-un timp îmbătrânit de vreme într-un timp arhetipal este însoțită de aprinderea ritualică a focurilor, la solstiții, echinocții, la marile schimbări ale anotimpurilor (Sângiorz, Sâmedru), foc ce reprezintă, de fapt, fața pământeană a
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
trece / Și poame culege / Pe mânuri, p-în sânuri. / Luna-n drum le-o stat, / Mândru i-o-ntrebat: Cine vi le-o dat? / Noi le-am căpătat / De la sfântul soare / Cu mare rugare."136 Fețele existențiale ale timpului, ilustrând moartea și învierea, sunt reprezentate în colindă printr-o adevărată simbolistică a "furtului", ca figurare a lumii căzute, de la solstițiul de iarnă; se poate observa mai întâi, raptul cunoașterii binelui și răului, dar și al misterului divin, cunoașterea fiind ipostaziată de măr: " La
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
incași, luna avea patru reprezentări simbolice, era divinitate feminină, zeitate a femeilor (soarele fiind zeul bărbaților), soție a soarelui care naște stelele, dar și sora soarelui care devine soția incestuoasă. În tradiția islamică, fazele lunii și semiluna evocă moartea și învierea. Fie că este Isis, Ishtar, Artemis, Diana, Hecate, luna este un simbol cosmic care ilustrează principiul pasiv, dar fecund, noaptea, umezeala, subconștientul, imaginația, psihismul, visul, receptivitatea, femeia și tot ce e trecător, influențabil, prin analogie cu rolul ei astronomic de
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
nu-s mere și cu pere, / Da nu-s mere, nici nu-s pere, / Ci-s mai multe suflețele."320 O altă reminiscență a noului an agrar, este prezența "rândunicii" în unele colinde românești. Simbol al veșnicei reîntoarceri și al învierii, în mitologia universală, rândunica este considerată o metamorfoză a zeului apelor, al cuvântului, dar și al vegetației: "Acolo jos pe râturele, / Florile dalbe, / Trece-un cârd de rândunele, / Maica Sfântă după ele, / Tot plângând și blăstămând / Și de ele întrebând
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
nu poate fi exprimat nu se pierde nimic. Dimpotrivă, ceea ce nu este exprimat este păstrat - neexprimat - în ceea ce este exprimat!“70 Mult mai târziu, Wittgenstein făcea o observație asemănătoare într-o scrisoare către Norman Malcolm: „Am încercat odată să citesc Învierea, dar nu am dus lectura până la capăt. Știi tu, atunci când Tolstoi povestește pur și simplu o istorie îmi face infinit mai multă impresie decât atunci când el îi vorbește cititorului. Atunci când îi întoarce spatele cititorului mi se pare cel mai impresionantă
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
inimă rugătoare, care se leagă cu nădejde, pentru veșnicie, de Dumnezeu prin rugăciune, care nu cedează ispitei satanice, ci îl are pe Hristos călăuză, luminător și îndrumător al vieții sale. Hristos este garanția pentru nădejdea noastră în viața veșnică, în înviere și în răsplata cerească. Rugăciunea ne ajută să ne curățim viața și să ne împăcăm cu Dumnezeu. Inima omului creștin devine în rugăciune, o bisericuță unde Domnul Iisus Hristos intră să locuiască și să fie cârma vieții sale. „Nu mai
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
Sf. Apostol Pavel, care ne spune: „fiți mie următori precum și eu urmez lui Hristos”. Pentru orice creștin, care cunoaște învățătura adusă în lume de Fiul lui Dumnezeu, moartea nu este sfârșitul vieții, ci continuarea ei dincolo de mormânt în viața veșnică. învierea fiicei lui Iair, învierea lui Lazăr și în special învierea Domnului și Mântuitorului Iisus Hristos ne lămurește nouă neliniștitoarea problemă a vieții și a morții, arătând că viața depășește puterea morții și că omul este creat și se naște cu
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
ne spune: „fiți mie următori precum și eu urmez lui Hristos”. Pentru orice creștin, care cunoaște învățătura adusă în lume de Fiul lui Dumnezeu, moartea nu este sfârșitul vieții, ci continuarea ei dincolo de mormânt în viața veșnică. învierea fiicei lui Iair, învierea lui Lazăr și în special învierea Domnului și Mântuitorului Iisus Hristos ne lămurește nouă neliniștitoarea problemă a vieții și a morții, arătând că viața depășește puterea morții și că omul este creat și se naște cu scopul de a- și
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
eu urmez lui Hristos”. Pentru orice creștin, care cunoaște învățătura adusă în lume de Fiul lui Dumnezeu, moartea nu este sfârșitul vieții, ci continuarea ei dincolo de mormânt în viața veșnică. învierea fiicei lui Iair, învierea lui Lazăr și în special învierea Domnului și Mântuitorului Iisus Hristos ne lămurește nouă neliniștitoarea problemă a vieții și a morții, arătând că viața depășește puterea morții și că omul este creat și se naște cu scopul de a- și trăi viața pământească astfel încât să dobândească
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
și toate dorințele, în nădejdea că va primi iertare: „... și de păcatul meu curățește-mă”. Rugăciunea lui David continuă cu cererea „Duhul Tău cel Sfânt nu-l lua de la mine”, care este în strânsă legătură cu iertarea păcatelor și cu învierea interioară. Duhul despre care vorbește aici David este Duhul Domnului, care a coborât asupra lui în momentul când l-a uns profetul. Este vorba, deci, despre acea harismă specială de care se învredniceau profeții, arhiereii și regii Legii Vechi. în urma
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
înfrânării, desăvârșirea judecății, chipul în care trebuie să rabde necazurile și tot ce se poate spune despre lucrurile cele bune. în Psaltire, se poate găsi teologia cea mai înaltă, prezicerea venirii în trup a Mântuitorului, anunțarea judecății celei veșnice, nădejdea învierii, teama de iad, făgăduința slavei în împărăția lui Dumnezeu și dezvăluirea tainelor celor nepătrunse. Toate se găsesc adunate în cartea psalmilor, întocmai ca într-o cunună, și puse la îndemâna tuturor, zice Sf. Vasile cel Mare. Afirmațiile Sfinților Părinți ne arată
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
și a primit moarte pe cruce, pentru ca prin moartea Lui, să ne dea nouă tuturor viața veșnică. Domnul Iisus Hristos a murit pentru noi, dar na murit pentru a se lăsa stăpânit de moarte, ci pentru a birui moartea prin înviere și a se face începătorul învierii morților. Așadar, a murit pentru a ne dobândi nouă oamenilor învierea din moartea în care se cufundase prin păcatul lui Adam, cât și pentru a ne face părtași vieții și fericirii veșnice. Iată, deci
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
pentru ca prin moartea Lui, să ne dea nouă tuturor viața veșnică. Domnul Iisus Hristos a murit pentru noi, dar na murit pentru a se lăsa stăpânit de moarte, ci pentru a birui moartea prin înviere și a se face începătorul învierii morților. Așadar, a murit pentru a ne dobândi nouă oamenilor învierea din moartea în care se cufundase prin păcatul lui Adam, cât și pentru a ne face părtași vieții și fericirii veșnice. Iată, deci darul adus nouă creștinilor prin moartea
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
Domnul Iisus Hristos a murit pentru noi, dar na murit pentru a se lăsa stăpânit de moarte, ci pentru a birui moartea prin înviere și a se face începătorul învierii morților. Așadar, a murit pentru a ne dobândi nouă oamenilor învierea din moartea în care se cufundase prin păcatul lui Adam, cât și pentru a ne face părtași vieții și fericirii veșnice. Iată, deci darul adus nouă creștinilor prin moartea lui Hristos: scăparea drepților de frica morții veșnice după cuvântul Sf.
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
Sa, cei drepți, care au adormit întru nădejdea venirii lui Mesia, au fost sloboziți de El din încuietorile cele veșnice, care îi ținuseră pe cei legați, fiind făcuți astfel părtași vieții și fericirii veșnice. Așadar, bucuria vestită nouă de troparul învierii - „Hristos a înviat din morți, cu moartea pe moarte călcând, și celor din morminte viață dăruindule” - este o bucurie pe care numai moartea lui Hristos ne-o putea aduce, căci este de fapt biruirea morții prin moarte de către Cel
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
venit la Hristos cu conștiința păcatului, plină de remușcări, și a primit iertarea păcatelor. Eliberată de tulburarea și greutatea sufletului, ea L-a urmat pe Hristos până la capăt și a fost prima persoană căreia i s-a arătat Iisus după înviere. Pildele prezentate mai sus au adus în fața noastră personaje biblice care, prin mărturisire și prin rugăciune smerită, au ajuns la hotărârea de a se îndrepta și au primit iertarea păcatelor. Ele rămân modele evanghelice ale convertirii, pe care Mântuitorul
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
nouă, după chipul și asemănarea lui Dumnezeu. Ea hrănește pruncul, de la ea învață primul zâmbet și primul cuvânt. Mama luminează mintea și mângâie inima celei mai fragile ființe, copilul, cu dragostea primită prin harul Sfintelor Taine și luminată de însăși învierea Domnului. Pentru noi, creștinii, mama este și primul îndrumător spre Hristos, primul dascăl și preot al copilului ei. Ea este aceea care duce mânuța copilului la frunte ca să-l învețe semnul Sfintei și de viață dătătoarei Cruci. Apoi, tot ea
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
putem afirma că actele cele mai importante din viața noastră sunt în familie, prin creșterea și educația creștină, începând cu semnul Sf. Cruci: „Doamne, armă asupra diavolului, Crucea Ta o ai dat nouă.”; „Crucii Tale ne închinăm Stăpâne și Sfântă învierea Ta o lăudăm și o mărim.” Cel dintâi semn al rugăciunii este semnul crucii. Sfânta Cruce se face astfel: trei degete ale mâinii drepte, cel mare, arătătorul și cel mijlociu, le împreunăm la un loc; vârfurile lor fiind unite, lipim
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
de cerere. Dar, întrucât noi nu putem ieși prin puterea noastră de sub stăpânirea păcatului și nu putem înainta în viața de desăvârșire în Dumnezeu, e nevoie să mijlocim puterea și harul lui Dumnezeu, date nouă creștinilor prin întruparea, pătimirea și învierea Fiului Său, Domnul și Mântuitorul nostru Iisus Hristos. între darurile pe care le primim se pot enumera: Cuvântul revelat a lui Dumnezeu înainte de întruparea Fiului Său și primirea lui cu credință, întruparea Fiului lui Dumnezeu și primirea învățăturii Lui de
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]