8,366 matches
-
alcool medicinal. 4. Se comprimă câteva minute locul; se pansează steril locul sau se poate aplica un plasture. Incidente și accidente: - Perfuzare paravenoasă prin puncționare greșită; puncționarea unei artere se evită prin puncționarea venelor laterale și nu centrale de la plica cotului; - Embolie gazoasă prin golirea flaconului și nesupraveghere; - Embolie de cateter sau branulă; se evită prin verificarea înainte a cateterelor (să nu aibă defecte de fabricație); - Contaminare microbiană prin nerespectarea regulilor de asepsie; - Perfuzarea cu ritm rapid provoacă încărcarea volemică excesivă
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
influența rezultatele sunt anticoagulantele, anticonvulsivele, antihipertensivele, hipoglicemiantele, preparatele hormonale, antibioticele sau antiviralele; - poziția pacientului la recoltare poate fi șezândă cu brațul în extensie și supinație sau decubit dorsal; - alegerea locul de puncție venoasă se face prin inspecția venelor de la plica cotului, venele antebrațului sau pe fața dorsală a mâinii; - nu se vor puncționa venele de la brațul cu cateter montat, dacă pacientul în momentul recoltării are un cateter venos cu perfuzie IV; se recoltează de la altă venă de la brațul opus; - deasemenea, nu
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
anestezie locală, seringă 5ml sterilă + ac pentru SC. Pregătirea psihică: - se explică necesitatea, se ia consimțământul; Pregătire fizică: - recoltarea se face prin puncția arterei radiale (locul la nivelul articulației pumnului); - artera brahială (locul pe fața internă a brațului, deasupra plicii cotului); - puncția arterei femurale ( locul la nivelul plicii inghinale), necesită raderea pilozităților. - Pacientul va fi așezat în decubit dorsal. Tehnica: este efectuată de medic care va decide dacă recoltează cu/ fără anestezie locală. - Rolul asistentei medicale: pregătește materialele și pacientul, servește
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
Rolul asistentei : Asistenta se pregătește prin spălarea pe mâini cu apă și săpun, îmbrăcarea mănușilor; - invită pacientul să se dezbrace, se așează în decubit dorsal pe masa de radiologie; - introduce o flexulă sau un cateter periferic în venele de la plica cotului pentru a injecta substanța de contrast ; - se testează sensibilitatea la substanța de contrast prin administrare i.v. lent 1ml de substanță de contrast (fiola test) și se supraveghează bolnavul, dacă prezintă reacție alergică ( roșeață și edem al feței, cefalee, dispnee
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
metoda: a. Puncție venoasă periferică cu ac adaptat la o seringă b. Prin puncție venoasă în sistem vacumtainer c. Prin abord venos central. 17. Puncția venoasa se execută de către asistenta medicală la pacientul renal la nivelul: a. Venelor de la plica cotului și antebrațului stâng b. Venele de pe fața dorsală a mânii c. Vena jugulară. 18. Analize biochimice uzuale care evaluează funcția renală sunt: a. Hemoleucograma b. Uree, creatinină, acid uric c. Clearance-ul creatininei, ionograma serică și urinară. 19. Valoarea normal a
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
d. Poziția pacientului în decubit ventral. 34. Abordul venos periferic poate fi efectuat de: a. Asistent medical b. Medic chirurg plastician c. Infirmieră. 35. Abordul venos central se efectuează de medic la nivelul: a. Venelor epicraniene b. Venelor de la plica cotului c. V. jugulară și v. subclavie d. V. femurală . 36. Investigații radiologice ale rinichiului sunt: a. Ecografia b. Radiografia c. Urografia d. Arteriografia e. Scintigrafia. 37. Pregătirea pacientului pentru urografie constă: a. Regim alimentar b. Administrare de cărbune medicinal c. Clismă
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
recomadarea medicului; - se comunică cu pacientul prin sistem audio (microfon). Tehnica: - poziția bolnavului în decubit dorsal; - se execută o primă serie de tomograme fără substanță de contrast, apoi cu substanță de contrast; - asistenta îi va canula o venă de la plica cotului și va administrarea substanța de contrast injectând i.v. Iopamiro în bolus (ca atare - nedizolvat); - se execută o a doua serie de tomograme, după substanța de contrast. - Medicul urmărește imaginile pe un ecran le selectează și le înregistrează; - când sunt
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
ne prezintă alte relații amoroase între oameni și extratereștri, în scene erotice foarte atente să păstreze misterul dorinței ce se manifestă. Iată, de exemplu, o scenă amoroasă între Lin, femeia-insectă khepri, și Isaac, un om: " Se întoarse, se ridică în cot și, sub ochii lui Isaac, rubinul întunecat al chitinei se desfăcu încet, la fel ca apendicele ei cefalice. Cele două jumătăți ale capului-carapace se deschiseseră și ele pe cât posibil, fremătând vizibil. Sub umbra aruncată de ele, își desfășură frumoasele și
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
centurii scapulare se vor avea în vedere următoarele mișcări: - ridicarea scapulei: se solicită pacientului să ridice umărul în timp ce KT opune rezistență; - adducția și abducția scapulei cu pacientul în stând și cu mâinile pe șold. KT (plasat în față) îi cuprinde coatele și îi cere pacientului să ducă coatele spre înapoi, cu o mișcare ce va întâlni rezistența opusă de KT; se notează nivelul adducției. Din aceeași poziție, se cere pacientului să ducă coatele spre înainte; se notează nivelul abducției. La nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
următoarele mișcări: - ridicarea scapulei: se solicită pacientului să ridice umărul în timp ce KT opune rezistență; - adducția și abducția scapulei cu pacientul în stând și cu mâinile pe șold. KT (plasat în față) îi cuprinde coatele și îi cere pacientului să ducă coatele spre înapoi, cu o mișcare ce va întâlni rezistența opusă de KT; se notează nivelul adducției. Din aceeași poziție, se cere pacientului să ducă coatele spre înainte; se notează nivelul abducției. La nivelul umărului se determină calitatea mișcărilor de abducție
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
pe șold. KT (plasat în față) îi cuprinde coatele și îi cere pacientului să ducă coatele spre înapoi, cu o mișcare ce va întâlni rezistența opusă de KT; se notează nivelul adducției. Din aceeași poziție, se cere pacientului să ducă coatele spre înainte; se notează nivelul abducției. La nivelul umărului se determină calitatea mișcărilor de abducție, adducție, circumducție, rotație internă și externă împotriva unei rezistențe opuse de către KT. Musculatura implicată în aceste mișcări este reprezentată de: deltoid, marele pectoral, marele dorsal
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
la orizontală și se solicită pacientului să ridice brațul contra rezistenței opuse de KT. Verificarea participării marelui dorsal se face din aceeași poziție cu brațul la orizontală, solicitându-se apropierea acestuia de trunchi împotriva rezistenței opuse de KT. La nivelul cotului se verifică flexia, extensia, pronația și supinația antebrațului, executând o mișcare activă cu rezistență opusă de KT la executarea mișcărilor de flexie a cotului, atunci când KT se opune acestei mișcări, prin încercarea de a duce antebrațul în extensie, iar pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
brațul la orizontală, solicitându-se apropierea acestuia de trunchi împotriva rezistenței opuse de KT. La nivelul cotului se verifică flexia, extensia, pronația și supinația antebrațului, executând o mișcare activă cu rezistență opusă de KT la executarea mișcărilor de flexie a cotului, atunci când KT se opune acestei mișcări, prin încercarea de a duce antebrațul în extensie, iar pentru extensie sunt testate mișcările de pronație și supinație. La nivelul pumnului, al mâinii și degetelor, se recurge la aceleași procedee, cu unele observații asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
dreaptă sau în zig-zag, dacă deplasarea este cu abatere evidentă spre dreapta sau stânga, dacă mersul este legănat sau nu, cu care mână apucă obiectele, cum le apucă și cum le manevrează, amplitudinea mișcării brațelor la nivelul fiecărei articulații (umăr, cot, pumn, degete), cum coordonează mișcarea brațelor. În cazul copilului cu care comunicarea a devenit posibilă, se solicită executarea unor mișcări cu finalizare precisă și să descrie mișcările pe care le execută, verificându-se deprinderile motrice cu caracter utilitar (îmbrăcarea și
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
spate sau în lateral. La această vârstă intră în discuție și coordonarea brațelor în acțiuni complexe de apucare, ridicare și manevrare a unor obiecte uzuale, poziția brațelor în ortostatism (cu ambele brațe pe lângă corp; un braț întins, celălalt flectat din cot cu mâna în pronație, degetele flectate, policele între index și median), dacă poate sau nu să stea în picioare; amețește; flectează genunchii; cade în față, în spate sau în lateral și dacă poate să se deplaseze - iar în caz afirmativ
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
executate de KT. Notă: priza și contrapriza sunt plasate în funcție de sensul întoarcerii, spre dreapta sau spre stânga. Întoarcerea din decubit dorsal în decubit ventral υ Pacientul: în decubit dorsal, cu brațul stâng așezat pe piept și mâna dreaptă pe ceafă, cotul mult ridicat, piciorul stâng în adducție așezat peste cel drept. ω KT este plasat în lateral, P pe fesa stângă, CP cuprinde umărul stâng. Acțiunea se desfășoară în două etape: a) se aduce pacientul în decubit lateral, moment în care
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
brațul sănătos, plasându-l înapoi și ușor în lateral, cu degetele în abducție. 6. Ridicare din așezat la marginea patului, în ortostatism υ Pacientul: așezat la marginea patului, cu picioarele atârnate (nu au contact cu solul), brațele ușor flectate din cot, palmele pe marginea patului. ω KT este plasat în fața pacientului, P pe sub axilă cuprinde umărul opus, CP pe genunchiul pacientului, cu un picior sprijină genunchiul pe care a plasat CP, iar celălalt picior îl așază cu laba în lateral. Acțiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
unghi drept față de poziția banchetei, degajat de anexele sprijinitoare, iar roțile blocate. υ Pacientul: așezat pe banchetă, cu brațele încrucișate în dreptul abdomenului, privirea înainte, picioarele ușor depărtate. ω KT este plasat în spatele pacientului, apleacă ușor trunchiul și îl apucă de coate, un picior este plasat sub banchetă, iar celălalt este așezat cu vârful în lateral, pentru a bloca alunecarea piciorului pacientului. Acțiunea: la comanda „și” KT execută tracțiunea pe coate, deplasând bazinul pacientului, și, printr-o răsucire a corpului comună cu
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
este plasat în spatele pacientului, apleacă ușor trunchiul și îl apucă de coate, un picior este plasat sub banchetă, iar celălalt este așezat cu vârful în lateral, pentru a bloca alunecarea piciorului pacientului. Acțiunea: la comanda „și” KT execută tracțiunea pe coate, deplasând bazinul pacientului, și, printr-o răsucire a corpului comună cu a pacientului, îl direcționează și îl așază în fotoliul rulant. Fig. VI.16 a, b, c Φ INDICAȚII METODICE: în condițiile în care pacientul nu are capacitatea de a
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
corpului comună cu a pacientului, îl direcționează și îl așază în fotoliul rulant. Fig. VI.16 a, b, c Φ INDICAȚII METODICE: în condițiile în care pacientul nu are capacitatea de a-și menține greutatea corpului atunci când este ridicat de coate, se schimbă priza, în sensul că se introduc antebrațele KT pe sub axilă, iar priza este pe antebrațele pacientului; dacă are însă această posibilitate, pacientul, în momentul când este ridicat de pe banchetă, împinge ușor în picioare, pentru a ușura acțiunea de
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
un sul mic plasat sub ceafă, cu membrul superior plegic plasat în extensie, palma înpronație, degetele în extensie prin intermediul unui săculeț cu nisip (fig. VI.28 a, b). Posturarea în decubit ventral se realizează cu brațul în abducție peste 90°, cotul în flexie, antebrațul în pronație, iar în mână se ține un sul (fig. VI.29). Posturarea în decubit lateral se realizează numai pe partea sănătoasă, brațul în ușoară abducție cu ajutorul unei pernuțe, cotul în flexie la 90°, mâna în pronație
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
realizează cu brațul în abducție peste 90°, cotul în flexie, antebrațul în pronație, iar în mână se ține un sul (fig. VI.29). Posturarea în decubit lateral se realizează numai pe partea sănătoasă, brațul în ușoară abducție cu ajutorul unei pernuțe, cotul în flexie la 90°, mâna în pronație, ține un sul, membrele inferioare în ușoară flexie, cel plegic depășindu-l pe cel sănătos, între membre plasându-se o pernă sau o pătură (fig. VI.30). Fig. VI.28 a, b Fig
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
plasându-se o pernă sau o pătură (fig. VI.30). Fig. VI.28 a, b Fig. VI.29 Fig. VI.30 Posturarea în așezat se realizează cu brațul afectat în abducție, cu un săculeț cu nisip în mână, la nivelul cotului se plasează o pernă pentru a menține brațul în abducție, iar antebrațul în pronație. Fig. VI.31 Așezat, brațul în ușoară abducție, antebrațul flectat în rotație externă cu un sul în mână, fiind fixat cu un săculeț cu nisip (Vlad
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
din lungimea coapsei, evitându-se astfel căderea umerilor. Spătarul scaunului să nu depășească unghiul inferior al omoplaților, pentru a asigura poziția corectă a trunchiului și libertatea brațelor. - Suportul pentru brațe va avea înălțimea egală cu distanța de la suprafața scaunului până la cotul pacientului plus 3-4 cm. Acest suport trebuie să poată susține 50% din greutatea corpului. Unghiul dintre scaun și spătar va fi cuprins între 95° și 110°, pentru a asigura o poziție confortabilă. În condițiile existenței unor deformări, scaunul poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
cuprinde: a) hemiplegia spastică infantilă; b) diplegia spastică, cu cele două forme: - paraplegia; - tetraplegia. a) Hemiplegia spastică infantilă se caracterizează prin deficit motor al membrelor de aceeași parte a corpului, dublat de spasticitate. Forme de manifestare: membrul superior în adducție, cotul flectat, antebrațul în pronație, pumnul strâns în flexie, policele între degetele 2 și 3. Membrul inferior: contractat în extensie, șoldul în adducție și rotație internă, genunchiul extins, piciorul în echin. b) Diplegia spastică, forma paraplegică. Spasticitatea interesează selectiv membrele inferioare
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]