8,653 matches
-
atrage atenția asupra faptului că simpla necesitate a regulilor impuse de lege și a amenințării cu pedepsirea indică faptul că societatea a atins deja un grad avansat de decadență. Oamenii sunt aceiași peste tot, a spus Lao Zi. Atunci când sunt fericiți și sănătoși, se tratează în mod natural între ei cu bunătate și respect. Atunci când sunt flămânzi și oprimați, devin în mod natural cruzi și nesupuși. Din moment ce majoritatea conducătorilor își țin supușii mai mult sau mai puțin într-o stare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
o protecție preventivă zilnică împotriva bolilor și a slăbirii organismului și vă vor ajuta să vă mențineți țesuturile și sângele aproximativ lipsite de toxine. Ca urmare directă a respectării acestor programe, veți duce o viață mai mai sănătoasă și mai fericită până la capăt, chiar dacă durata ei nu va fi, probabil, cu mult mai mare decât media de viață din țara dumneavoastră. Alternativa este să trăiți într-un mediu cât mai natural, într-o armonie desăvârșită cu tao. Aceasta nu înseamnă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
și mai mult condiției umane din ziua de azi decât celei de atunci. Autopoluarea a fost cea mai mare nenorocire împotriva sănătății și longevității umane, de când civilizația l-a sedus pe om, convingându-l să divorțeze, renunțând la căsătoria sa fericită cu natura. Obiceiurile alimentare nesăbuite, stilurile de viață neregulate și viața sexuală exagerată merg mână în mână cu așa-numita „viață bună” reprezentată de cultura populară în întreaga lume civilizată din ziua de azi. Problema este agravată și mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
mai avea de ales. Se ridică și se Îndreptă spre baie. O soluție simplă, dar de o eficacitate nedezmințită Încă. Își clăti apoi Îndelung gura cu Dextril, se spălă bine pe față, deschise larg fereastra de aerisire și se Întoarse fericit În pat. Ar fi urmat, ca mai mereu În asemenea situații, un somn odihnitor și meritat, așa Îmbrăcat cum era, dacă n-ar fi auzit vocea doamnei Ster În telefonul de serviciu care spânzura deasupra patului său de pe vremea când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
blândă cruzime și pentru că lucra la Difuzarea filmelor, secția „afișare”. Între ei se instalase o anume complicitate Întreținută În primul rând de comuna lor aptitudine de a sluji, de a fi În acest fel fericiți. 15. Și tu vei fi fericit! De câte ori nu auzise el aceste cuvinte În momentele sale de posomoreală. Puține totuși dar neașteptate și nicidecum legate de o cauză anume, ca acum când trebuia să admită, cu o strângere de inimă, că vedea capătul drumului, dar nu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
lună au primit o scrisoare. Puțin mai târziu primul pachet: mezeluri de Comtim. Apoi Încă o scrisoare și Încă un pachet. Au ajuns să socotească lungimea anului În funcție de numărul pachetelor și al scrisorilor. Același, chiar și În anii bisecți. Era fericită alături de soțul ei și le așteptau. Într-o zi, firește cândva, chipul sever al Alidei Übelhart se destinse Într-un zâmbet șăgalnic: Nu-i așa Iolanda? Ea Încuviință, zâmbind la rându-i. Urma obișnuita plimbare la cimitir cu brațele Încărcate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
În tot corpul, apoi ieși la suprafață aidoma sării În pământurile de la Salinae. Și chiar dacă nu reuși să dea drept răspuns la Întrebarea atât de fină a doamnei Koblicska, decât un „ăăăăăăăă”, apoi un „ăăăăă” și Încă un “Îâî”, era fericit: hotărâse să renunțe la teologie și să rămână printre acești oameni stilați, ocupându-se cu altceva. A fost de ajuns să spună tare ce gândește și doamna Morar-Koblicska Îi propuse pe loc postul permanent de manechin la atelierul ei din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
scria „mai trage o dată”. Avansat nu fusese. Nu luase prima anuală, nici nu trecuse În altă categorie de salarizare. Zorela tot Îl mai Înșela cu Brândușă, deși jurase de atâtea ori că totul s-a terminat. El nu fusese niciodată fericit fără motiv. Avea o listă Întreagă de motive de fericire, Începând cu sănătatea, bunul cel mai de preț, și terminând cu lamele „Wilkinson” care Îi mângâiau obrazul În fiecare duminică, dar nimic din ceea ce În mod obișnuit Îi făcea fericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Cozorocul Îl vei lustrui după ce vei răspunde la Întrebare, zise Petru pe un ton imperativ. Sunt nefericit, domnule Șendrean... Clipea des, un tic nervos, accentuat În stări emoționale. Nu ești singurul, observă ironic Petru. Da’ numai că eu am fost fericit astăzi. Am fost! Mă Înțelegeți? Și? Nu mai sunt. Vedeți cum arăt. Vei fi din nou fericit mâine. Credeți? De ce m-aș Îndoi? Domnule Șendrean, io, astăzi, ca să mă-nțelegeți, m-am simțit ca porumbelul lui Noe. Știți dumneavoastră care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
interesat de culorile pastelate care Înviorau de puțină vreme casele din Piața Carolina, un amalgam de stiluri, de la renascentist la baroc și la secesion. Știa prea bine că nu va mai putea amâna prea mult răspunsul la Întrebarea: Ai fost fericit pe acest pământ, Attila Kovács? O Întrebare pe care nici măcar eroii de roman nu și-o mai pun, atât e de compromițătoare. Ca o cămașă indiană cumpărată la „Second hand Haine de import”. Pentru el Însă ea avea strălucirea amară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
fete cuminți cu poalele albe date peste cap. El mușca dintr-un măr În fereastra clopotniței și se minuna de limpezimea cerului. Pe dealuri, grâul era bun de secerat. În altar, preotul Petrindean se pregătea de vecernie. Atunci a fost fericit. Dar a fost fericit și când a sărutat-o pe Marta prima oară În dreptul Casei Minoriților; și când vedea filmele din cabina de proiecție alături de domnul Ziegler, proiecționist-șef, care lucra acolo de pe vremea filmului mut; și când vindea vată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
albe date peste cap. El mușca dintr-un măr În fereastra clopotniței și se minuna de limpezimea cerului. Pe dealuri, grâul era bun de secerat. În altar, preotul Petrindean se pregătea de vecernie. Atunci a fost fericit. Dar a fost fericit și când a sărutat-o pe Marta prima oară În dreptul Casei Minoriților; și când vedea filmele din cabina de proiecție alături de domnul Ziegler, proiecționist-șef, care lucra acolo de pe vremea filmului mut; și când vindea vată de zahăr pe patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
-șef, care lucra acolo de pe vremea filmului mut; și când vindea vată de zahăr pe patru străzi; și când se lăsa Îmbrăcat și dezbrăcat de costumele pe care le croia doamna Koblicska În atelierul ei din Piața Carolina. A fost fericit când s-a Întors de pe front; fericit când l-a scos pe caporalul Lazarovici din mâinile rusului care nu putea suporta uniforma vânătorilor de munte; fericit când tovarășul Lazarovici i-a propus să se Înscrie În partidul clasei muncitoare drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Încântare. Și nu se Înșela deloc căci, peste ani, castelul avea să adăpostească sediul CAP-lui Drum Nou. Deasupra porții de fier forjate care Închidea aleea căzută În paragină a castelului se mai putea citi lozinca: Înscrieți-vă și veți fi fericiți! De câte ori a trecut pe acolo cu diverse sarcini de partid, printre tractoare, dobitoace și țărani năuci, inhalând mirosul de benzină amestecat cu cel de bălegar, gândul lui se Îndrepta spre lumea lui Neuhauser, spre femeia În alb din grădina castelului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
e În stare să doneze „orice alt organ”. Prin urmare chiar și inima. Se poate deci trăi și fără ea, căci nu e casa sufletului. Doar cu un rinichi, s-au mai văzut cazuri. Și cu jumătăți de plămâni. Era fericit că putea formula două Întrebări: 1. La cât din tine poți renunța, fără a te pierde? 2. Cât trebuie să păstrezi pentru tine ca să nu treci În altceva? Omul cu anunțul părea să aibă răspunsul la aceste Întrebări și trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
mult golit. În așteptarea unui răspuns Coriolan socoti că un somn scurt i-ar prinde bine. Adormi pe loc cu capul În piept. După câteva minute Începu să scandeze: meseleu, tindeu, merindare, meseleu, tindeu, merindare. Înscrieți-vă și veți fi fericiți! Părea o replică dintr-un film ce nu-și găsise Încă producătorul. Flavius-Tiberius stinse două din cele trei becuri ale candelabrului vechi din alamă Înnegrit de muște și se duse la culcare, nu Înainte de a pune peste genunchii bătrânului o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
E o fată plăcută, instruită, harnică și, ai să râzi, domnule Húsvágó, credincioasă. După doi ani, m-a anunțat că s-a săturat de Învățământ, că și-a găsit un iubit și pleacă În Olanda. I-am urat să fie fericită și i-am dat adresa câtorva nepoți de-ai mei, Împrăștiați prin lume, cu un mic mesaj pentru fiecare. Și i-au fost de folos, de bună seamă, zise domnul Húsvágó, mare specialist În predicții dezastruoase, mai ales sentimentale și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
următoare, privea prin geamul prăfuit, cu o curiozitate tristă, instalațiile lugubre ale fabricii de acumulatoare. Din pricina plumbului, fagii, carpenii și castanii comestibili rugineau mai repede decât ar fi trebuit. La fel și oamenii. VI. Revelion cu vânzare 1. Gheretă era fericit. Un revelion În societate e cu totul altceva! Lume bună, mâncare la fel, maniere. Și peste toate astea, ceva de care doar auzise: bufet suedez. De ce Îi zicea așa nu prea Înțelegea, dar asta nu conta prea mult din moment ce recunoștea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
De servirea lor se ocupa un domn chelner În persoană. Era Într-adevăr un revelion select! Lui Gheretă Îi plăceau sarmalele! Îl făceau mai bun parcă, mai blând, mai Îngăduitor. Parcă aș lua napoton, Își zicea el În aceste momente fericite de Împăcare cu lumea sau o cană de ceai cu bromură cum doar În armată a avut norocul să deguste În fiecare seară. Altfel s-ar fi Împușcat Între ei, soldați, gradați și ofițeri, deopotrivă, ca la Revoluție. De nervi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
să i-l șteargă de pe față sau să Îl schimbe Într-un spasm dureros. O răsplată binemeritată pentru o târfă ca ea. Nimeni nu știa unde Începe și unde se sfârșește neobișnuita ei conviețuire cu sine Însăși. Ea nu era fericită, dar Împărțea tuturor fericire. Într-o zi Însă, gesturile ei simple s-au preschimbat În gesticulație, Într-o Încercare ieftină și tristă de a-și ascunde declinul apropiat. Atunci a hotărât să se mărite. Cel mai potrivit era Coriolan pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Înaintea lui. Eu Îl cunosc bine, donșoară. El nu e nicăieri acasă. Nu el ca persoană fizică, vreau să zic, ci sufletul lui. Mai bine să-l visați până la moarte și să credeți cu tărie că ați fi putut fi fericită, decât să-l vedeți În fiecare zi și să vă dați seama că nu e cum ați fi putut visa. La noi nu mai visează nimeni. Toți dormim cu ochii deschiși. Pentru că dumneavoastră nu cunoașteți bărbatul român, donșoară. El are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Steaua Polară. Așa sus? Omulețul părea plăcut surprins. Am știut eu că e un animal special. L-a chemat Dumnezeu la El. Un grătar bun, la iarbă verde... În Rai, cu toți Îngerii În jur. Ce viitor! Măcar el să fie fericit! Bău ce mai rămăsese din bourbon și aruncă sticla. Și totuși, cineva trebuie să plătească, zise el tăios, amenințător, după ce timp de câteva clipe păru Împăcat cu soarta. Grijania cui l-o făcut! Duse mâna la carâmbul Înalt al bocancilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
am uitat în jur și am observat că majoritatea polițiștilor își luau notițe. Tocmai îmi blestemam zilele că nu mi-am adus o agendă, când căpitanul lovi pupitrul cu ambele mâini. — Iată o arestare care, fără îndoială, l-ar face fericit pe bătrânul căpitan Jack. Mă refer la spargerile din casele de pe Bunker Hill, de care s-au ocupat sergenții Vogel și Koenig. Fritzie, Bill, ați citit raportul Departamentului de Investigații Speciale? Doi bărbați așezați unul lângă altul cu câteva rânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
uit. Mă pricep bine la chestia asta. Ați lucrat vreodată la hotelul Biltmore? — Nu. Doar la Mayflower și la Hacienda House. Uneori la Rexford. — S-a purtat vreunul dintre bărbați ciudat cu Liz? A devenit violent? Sally hohoti. — Majoritatea erau fericiți că ea se prefăcea atât de bine. Nerăbdător să ajung la Vogel, am schimbat subiectul. — Povestește-mi despre legătura ta cu Charlie Issler. Știai c-a mărturisit cum că ar fi ucis-o pe Dalia? — Nu, inițial n-am știut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Lindscott de acolo, iar aventura ei din Malibu a durat până în ziua următoare, la două jumate. În seara aceea, sâmbătă, pe 11, s-a întors la Biltmore, i-a întâlnit pe Sally Stinson și Johnny Vogel în hol, l-a fericit pe Johnny până după miezul nopții, apoi a plecat. S-a întâlnit cu caporalul Joseph Dulange atunci sau de dimineață, ceva mai târziu, la barul Night Owl de la intersecția dintre 6th și Hill - la două străzi distanță de Biltmore. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]