8,293 matches
-
numai individul respectiv îl poate trăi - și numai el se poate simți profund jignit când altcineva nu-i acordă acest drept. Nimic, în fond, nu este mai de preț în ochii acestui individ care, repet, este de cea mai joasă speță, decât demnitatea în care el singur se refugiază, demn și inatacabil. E ceva bizar în acest ultim refugiu al individului care, oricât ar fi de contestabil pe plan moral și social, rămâne în sine profund convins că reprezintă ceva inalienabil
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
făuritor de valori artistice, pe când francezul se consideră, el însuși, operă de artă. Se poate afirma că francezul este produsul artei deosebite a rostirii, mișcării și vestimentației. Norma sa, în această privință, o constituie «gustul» - o noțiune a cărei funcție de speță inferioară, senzorială, a fost dirijată către tendințe și semnificații spirituale. Iar în virtutea acestui gust, el se place pe sine, și anume așa cum ar savura un sos picant pe care singur l-a pregătit. În mod incontestabil, s-a realizat un
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ascultați aicea: toți cei patru flăcăi din lumea interlopă (sau considerați ca atare) au fost Împușcați mortal de echipe formate din trei trăgători. Cazurile abia dacă au fost anchetate, pentru că respectivele agenții de investigații consideră victimele niște jigodii de joasă speță, cu a căror moarte justiția nu merită să Își bată capul. Am fi vrut să putem spune că rapoartele balistice arată că În toate cele trei asasinate au fost folosite aceleași arme, dar nu este așa - deși de fiecare dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
au tras În piept atunci cînd au Încercat să vă omoare pe amîndoi la McNeil. Mickey Cohen, livid: — Nu! Nici În șase mii de milenii nu mi-ar face Davey una ca asta! Niciodată! Vorbești de o răzvrătire de aceeași speță cu comunismul! Jack spuse: — Avem dovezi. Davey ți-a pus un microfon În celulă. Așa a aflat de frații Englekling și de cine mai știe ce. — Minciuni! Combină-i pe Davey cu ceilalți și tot nu ai destul voltaj ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
pur și simplu trebuie să i se adauge acela de a fi conștient de faptul de a fi pentru ca libertatea gravitațională să poată lua naștere. Ființa și conștiința ființei sânt condiții de existență ale libertății gravitaționale: "a fi" și în speță "a fi conștient de faptul că ești" sânt limite prin care se operează transferul de la libertatea "pură" la libertatea gravitațională. Însă la rândul lui faptul de a fi conștient pretinde o nouă limitație. Căci altminteri, faptul de a fi conștient
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
înger sau unui om. A fi conștient de faptul că ești - cum? Infinit, sempitern sau finit? Finitudinea este, alături de ființă și conștiență, a treia condiție limitativă a libertății ca libertate gravitațională. A fi, a fi conștient că ești și, în speță, a fi conștient că ești finit circumscriu condiția libertății gravitaționale ca libertate umană. Dar faptul de a fi om continuă să rămână o pură indeterminare. Ce fel de om? Bărbat sau femeie? Alb, negru sau galben? Născut în ce secol
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
că realizarea oricărui destin se bazează pe conflictul dintre natură și libertate (a cărui expresie cantitativă este spațiul "de depășit-de atins"), orice destin este un "destin dramatic". Intensitatea caracterului dramatic al destinului depinde de lungimea secvenței "de depășit-de atins", în speță de gradul de armonie (sau dizarmonie) care există între materialul natural al unei vieți (limita interioară) și țelurile pe care și le fixează conștiința (limita de atins). Expresia "destin dramatic" presupune victoria dificilă a libertății asupra naturii din noi, deci
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Mass-gebende)2. Artistul deține din capul locului forma și măsura operei încă nerealizate, datorită cunoașterii pe care o implică această privire-prealabilă. Dar tocmai pentru că este încă nevăzută, forma aceasta are nevoie, mai mult decât oricare alta (decît cea vizibilă, în speță), de Sicht und Helle, de "vedere limpede și claritate". Privirea-prealabilă care face cu putință arta are nevoie de o lumină interioară, de o "iluminare", de o elucidatio (Erleuchtung)3. Și aici, natura zeiței Atena intră pentru a doua oară în
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
de viață care le revin oamenilor, întocmai ca și porțiile de la un ospăț, nu sânt niciodată aceleași. Ba chiar calitatea și cantitatea lor intră din capul locului în concurență, o porție bună neputând fi în același timp și mare, în speță viața aleasă a unui erou excluzând longevitatea (cazul lui Ahile). Însă cine sânt cei care împart porțiile - cantitatea și calitatea lor - la ospățul vieții? Cine hotărăște destinul fiecărui om în parte, limita, conturul, forma unei vieți? La Homer (Odiseea, 16
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
când mi le-ai adus în '68. Acolo am simțit mai întîi sunetul secund. Sau, am să-ți explic altfel. Până acum, îmi plăcea să vorbesc despre linia de plutire; îmi spuneam că trebuie să vezi în celălalt, tânărul în speță, dacă e "pe linia de plutire". Acum am altă imagine: a mașinii. Unul are un motor, altul câteva piese, câte o roată. Tu ai mașina. Uneori nu are benzină, alteori se mai strică, dar ai mașina care merge." Și-a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
specialitate cu tot?" și, ca punct de pornire, "în ce măsură simțiți că ați ajuns în idee cu ceea ce deja ați scris?" Discuția e cam aporetică; se invocă tentativele clasice de conjugare artă-filozofie sau de transcendere a istoriei artei în filozofie, în speță în filozofia culturii sau istoria culturii. Se constată că, practic, dacă nu se abandonează "specialitatea", nu se poate trece dincolo de nivelul Burckhardt, Dvorják, Warburg, Panofsky - ceea ce pentru Noica reprezintă un moment complet nesatisfăcător. Victor mărturisește că, pentru el, Pontormo a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lui "dincoace". Heidegger este cel mai bun exemplu, astăzi, de regresivitate bună, și este jalnic să vezi cum nu au înțeles nimic din el, în acest sens, un Bochenski sau Stegmüller, care îl pun pe același plan cu existențialismul de speță Sartre sau Kierkegaard. De la teama determinată (Furcht), trecând prin Angst pentru a ajunge până la Zeitlichkeit, ca orizont al lui Sein, este un drum paradigmatic de "mergere de-a-ndăratelea". Ontologia fundamentală a lui Heidegger este o astfel de sondă transcendentală, care dă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
pe Brâncuși și pe Blake. Îi povestesc câte ceva despre Caspar David Friedrich, pictorul romantic german, și îi explic cum vreau să arăt, pe exemplul lui Friedrich, care este eșecul plasticului când încearcă să reprezinte infinitul sub forma lui "dincolo", în speță a acelui "departe" din pictura de peisaj. "Mă gândesc, spune Noica, dacă nu cumva transcendentul începe să fie căutat în peisaj din clipa în care pictura pierde subiectul religios. Prin subiectul religios, transcendentul intra în spațiul familiar, rămânând totuși transcendent
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
genialitatea inventivă și creatoare, atunci în cazul lor a fost activă o genialitate difuză. Dar genialitatea este concentrată în persoane, atunci când performanțele nu sânt anonime, ca în ceasul nostru istoric. Cum s-o descoperi și cum s-o valorifici? În speță, în ce fel să pregătești și să faci rodnice creierele tinere, așa cum valorificăm păcura, gazele, papura, până și deșeurile? Este probabil că în sânul celor 22 de milioane de români din ceasul de față se află douăzeci și doi de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
ieșirea din scară poate foarte bine să ia forma unei neintrări în specia umană, a unui intim necomunicativ sau intranzitiv. Ceea ce mă privește pe mine, chiar dacă e exprimabil, nu interesează pe nimeni. Acest lucru se petrece când autorul jurnalului, în speță personajul lui, este atât de mult preocupat de propria-i persoană, încît toate căile de acces către ceilalți se închid. El este un monstrum, este "in-human", nu intră în forma umană pentru că nu a pătruns în ea. El este, așa
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
vorbea lăsîndu-ți senzația, destul de rară la un student, că înțelege ceea ce spune. Apoi au venit seminarele pe text, numai pentru cei care puteau lucra pe o pagină în germană. A deprins cu o ușurință remarcabilă "codul" unei traduceri filozofice, în speță a unui text heideggerian, dexteritatea aceea de a face ca un act de siluire a propriei limbi să devină cel mai tandru act de iubire. A început prin a traduce voluminoasa monografie a lui Poggeler despre Heidegger, pentru Humanitas, apoi
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Principele Radu de Hohenzollern-Veringen ― însoțiți de patru gărzi de corp. Am învățat bine titlurile și sânt deosebit de atent la diferența dintre "Alteță Regală" și "Alteță", care "în cazul nostru" este cu atât mai importantă cu cât moștenitorul tronului este de speță feminină. "Alteța" e doar consortul "Alteței Regale" și cred că nu poate niciodată urca pe tron. Trebuie oricum să verific. Când simt că sânt în pericol să uit diferența dintre "Alteță Regală" și "Alteță", mă gândesc repede la romanul lui
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
grație relatării celui care vede. Relatarea pe care acesta le-o face cu privire la cele ce se petrec în încăpere trebuie crezută pe cuvânt. Pentru a fi "credincioși", cei ce nu văd trebuie să-i facă credit celui ce vede, în speță să accepte că relatarea lui este corectă. În cazul credinței lucrurile se complică mai mult, pentru că cel ce dezvăluie, cel ce are revelația nu împărtășește ceea ce "vede" pe măsură ce vede, ci după ce viziunea a avut loc în deplină solitudine și ca
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
CIADO condusă de acad. C-tin Bălăceanu-Stolnici și Grupul parlamentar al PDL, la inițiativa mea ca deputat PDL, prima reuniune de acest gen din Parlamentul României ce demonstrează deschiderea noastră reală către problemele cu care se confruntă societatea civilă, în speță consumul de etnobotanice. Stimați Colegi din Opoziție, este regretabil că folosiți cea mai reprezentativă organizație de prevenire antidrog din România pentru o nouă răfuială politică, a cărei finalitate nu este crearea unor noi măsuri de ordin legislativ, ci încetinirea celor
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
facultăți divinatorii. Dotat cu condiția omului reflexiv, a gânditorului prea încrezător în capacitățile de cunoaștere ale intelectului, el comite hybris-ul orgoliului spiritual : o minte prea iscusită omenească, lipsită de umilința cerută de zei poate trece barierele fixate de ei speței umane în cunoaștere (p. 129). Spre a menține balanța strictă a celor bune și a celor rele, cei de sus sancționează excesul cutezanței intelectuale, iar eroul e împiedicat de nefireasca sa surescitare să păstreze măsura (p. 130). Cu o acuitate
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
decât o boală, o dezechilibrare a stării normale, și dacă așa este, înseamnă că nu-i câtuși de puțin vorba de o existență superioară ci, dimpotrivă, de una care ar trebui categorisită ca fiind dintre cele de cea mai joasă speță. Și cu toate acestea, ajunse, în sfârșit, la o concluzie extrem de paradoxală: „Și ce dacă-i o boală? se hotărî el, în cele din urmă, ce importanță are faptul că această încordare este anormală, dacă însuși rezultatul, dacă minutul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
îmbătrânirii aflate în discuție în materialul de față sunt de natură economico-financiară, derivând din creșterea numărului și a ponderii persoanelor vârstnice, care rămân doar consumatoare de bunuri și servicii (unele specifice vârstei), ieșind din rândul celor activi; e vorba în speță de impactul asupra sistemului de asigurări de sănătate și, mai ales, asupra celui de pensii. Fără a nega faptul că ne aflăm în fața unor provocări serioase la care societățile noastre trebuie să știe să răspundă în anii ce vin, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
de creșterea ponderii vârstnicilor în populațiile actuale, dar și de creșterea numărului lor absolut, îl constituie sporirea cheltuielilor de sănătate pentru aceste categorii de persoane și, prin aceasta, pentru întreaga populație. Ca și despre sistemul de pensii (cel public, în speță), și despre sistemul de asigurări de sănătate se vorbește cu tot atât pesimism, fiecare dintre ele fiind adesea asemănat cu o „bombă cu ceas” (time bomb) plasată la baza sistemului social, gata să explodeze atunci când ponderea bătrânilor va depăși anumite
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
iubirii, de prea multă viață și de prea multă moarte, le-ai uitat pe amândouă, încît, trezit din dragoste, sfâșierilor ei neîntrecute le urmează o prăbușire lucidă și nemângâiată. Sensul mai adânc al iubirii nu este inteligibil nici prin "geniul speței" și nici chiar prin depășirea individuației. Cine poate crede că ea ar atinge intensități atât de furtunoase, de o neumană gravitate, dacă noi am fi simple instrumente într-un proces în care personal pierdem? Și cine poate admite că ne-
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Franța și Germania a fost aproape totdeauna soluționată în avantajul primei, căci Germania, nefiind realizată politicește decât în câteva culmi ale istoriei sale (imperiul lui Otto, Bismarck), a exercitat o dominație culturală, și aceea indirect, prin reacțiunea celorlalte națiuni, în speță Franța. Lutheranismul, romantica, hitlerismul au provocat crize în lume, prin reacțiune. Lipsa unei viziuni universaliste i-a izolat spiritual pe germani, care, pentru a se salva de la particularismul lor organic, s-au refugiat în imperialism. Setea de spațiu, dorința de
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]