4,325 matches
-
gură / Imensă, mare cât o șură, Pornitu-s-a pe chiuit, / De-ntreg pământul s-a-ngrozit: Văile s-au cutremurat, / Peștii din mare s-au speriat, Iar dracii au ieșit afară / Din iaz căci se înspăimântară Și ei de-așa un țipăt mare. / Dănilă însă stând călare Pe-acel burduf cu bani, îi zise, / După ce chiotu-și sfârșise: „Atât doar poți să chiuiești? / Numai de-atât, în stare ești? Aproape că n-am auzit / Nimic! Ori, nu ai chiuit?” Dracul atunci se proțăpește
DĂNILĂ PREPELEAC de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1799 din 04 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1449202252.html [Corola-blog/BlogPost/343155_a_344484]
-
inimă în mii de bucățele. „Probabil ,cândva, o să plătesc pentru toate astea .” Un oftat prelung îi scapă de undeva, de dinăuntru și îi țâșnește afară, aruncâdu-se voit în fața mașinii galbene,pline de hepatită. Îl strivește cu roțile ,chiar dacă îi aude țipătul ca un ecou care-i învăluie ființa ,dar e târziu să mai frâneze. Privește mut doar înainte deși nu vede absolut nimic.... Îl sesizează abia într-un târziu,frânează brusc și se oprește, într-un final ,. „E mai bine să
FRAGMENT DIN ROMANUL ÎN LUCRU de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1500 din 08 februarie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1423381463.html [Corola-blog/BlogPost/376048_a_377377]
-
Acasa > Poeme > Meditatie > LIMAN Autor: Alexandru Mărchidan Publicat în: Ediția nr. 2344 din 01 iunie 2017 Toate Articolele Autorului printre valuri cuvintele străbat cu lacrimi prinse precum coada cometei unde mai pui țipetele pescărușilor glasurile naufragiaților dintotdeauna nisipul albastrul și surzenia noastră pământul și cerul se topesc în loviturile acestor valuri pentru care brațele nu au îmbrățișarea potrivită pământul și cerul s-au făcut în urechile mele ciocan și nicovală biet pelican cu
LIMAN de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/alexandru_marchidan_1496334301.html [Corola-blog/BlogPost/376600_a_377929]
-
dincolo de moarte. Semăna cu o grădină din care printre rondurile de flori răsăreau cruci pe care erau trecute numele decedaților. Descălecară, deschiseră portița și înaintară încet ținându-se de mână, parcă dorind să nu tulbure somnul de veci al morților. Țipătul strident al unei păsări de noapte îi surprinse și se opriră locului speriați. Acesta se mai repetă de vreo două ori, apoi o bufniță fâlfâi din aripi printre copaci, iar în depărtări se auzi cântecul unui huhurez. De undeva dintr-
XV. SUB SEMNUL BLESTEMULUI (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1502 din 10 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1423554165.html [Corola-blog/BlogPost/382324_a_383653]
-
nu mai suntem copii, abia atunci ne realizăm cu adevărat, vârsta. „Vine salvarea, mama este pusă pe targă, ne ducem la spital. Pe drum, asistentul de pe salvare îmi spune că nenumăratele fracturi cauzate de traumatismul suferit, îi pot pereclita viața. Țipetele ei de durere mă înfricoșează. Simt, în aceste momente, cât de neputincioși suntem uneori, noi oamenii, de a dărui îngrijire, dragoste și speranță, celor pe care îi iubim atât de mult... Ajungem la spital, mama este dusă cu targa la
UN CANTEC DESPRE MAMA INTRUPAT INTR-UN ROMAN-ESEU de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/_cartea_mamei_de_vavila_popovici_un_cantec_despre_mama_intrupat_intr_un_roman_eseu.html [Corola-blog/BlogPost/341730_a_343059]
-
ca licuricii, pe toată întinderea litoralului, de la Vama Veche până la Olimp și încă se mai auzeau muzica discotecilor din Venus. În larg, navele militare își mai etalau becurile de veghe la puntea de comandă. Din când în când, se auzea țipătul unui cormoran rătăcit de cârd. Ca o muzică în surdină, percepeam clipocitul valurilor molcome ce se loveau de barcă. Un guvid[ Guvid, guvizi = nume generic dat unor specii de pești mici, cu capul mare lățit și cu corpul subțiat spre
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1499 din 07 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423314155.html [Corola-blog/BlogPost/367787_a_369116]
-
doream să-l rănesc, sau să-mi rupă nailonul, riscând să moară, îmi era milă de el, căci era lipsit de posibilitatea de a-și lua zborul. Din senin, peste 30-40 de pescăruși nervoși mi-au înconjurat barca, alarmați de țipetele captivului. Se repezeau în picaj ca niște avioane de luptă asupra bărcii, încercând să mă atace. Zgomotul era infernal. Captivul avea nailonul încurcat printre penele aripilor și ghiarele ascuțite. Cu ciocul încovoiat ca un vultur, se repezea mereu să mă
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1499 din 07 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423314155.html [Corola-blog/BlogPost/367787_a_369116]
-
Ce ziceți? propuse Mihaela în momentul în care soneria anunța sfârșitul pauzei. - Votăm în pauzăăă, copii! strigă Sandu puternic înainte de a porni în fugă spre clasă dornic, ca întotdeauna, să fie primul. Se auziră două-trei afirmații de aprobare, mai multe țipete și grupul se năpusti după cel ce luase startul atât de vijelios. Nu-l ajunse nimeni până la ușa clasei și Sandu scoase un chiuit de bucurie ridicându-și brațele în chip de învingător... Cele două ore de după pauză au fost
MUNTELE SIHAŞTRILOR (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 924 din 12 iulie 2013 by http://confluente.ro/Muntele_sihastrilor_1_marian_malciu_1373620658.html [Corola-blog/BlogPost/365345_a_366674]
-
-n tablouri silfide Și-o liniște-amară domnind peste grinduri. Cortine de aburi crescute din valuri Falduri dansând, curcubeice unde, O iolă rebelă prin vremuri fecunde Și zei ponosiți care zburdă pe maluri... Răzbat voci din pietre sub tălpi ostenite Și țipete sparte din luturi aride Afrodite lascive mai trec, insipide, ... Citește mai mult Desculță, călcând peste urme de fluturiMarea-mi șoptește-un descântec pe țărmuriCând roiuri de raze, rotindu-se-n cercuri,Pe umeri de stânci desenează săruturi.Tăceri de văzduh
GEORGETA RESTEMAN by http://confluente.ro/articole/georgeta_resteman/canal [Corola-blog/BlogPost/374945_a_376274]
-
viață-n clepsidre perfideUmbre zdrelite-n tablouri silfideși-o liniște-amară domnind peste grinduri.Cortine de aburi crescute din valuriFalduri dansând, curcubeice unde,O iolă rebelă prin vremuri fecundeși zei ponosiți care zburdă pe maluri...Răzbat voci din pietre sub tălpi osteniteși țipete sparte din luturi arideAfrodite lascive mai trec, insipide,... XV. GEORGETA RESTEMAN - „SURÂSUL UMBRELOR” - UN ROMAN CARE MERITĂ CITIT!, de Georgeta Resteman , publicat în Ediția nr. 873 din 22 mai 2013. IOANA RESTEMAN - poate mai curând decât a sperat, pășește cu
GEORGETA RESTEMAN by http://confluente.ro/articole/georgeta_resteman/canal [Corola-blog/BlogPost/374945_a_376274]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > SIDERALĂ Autor: Cavalerul Rătăcitor Publicat în: Ediția nr. 723 din 23 decembrie 2012 Toate Articolele Autorului SIDERALĂ adunat timpul letală menghine strânge în teascul din coaste stelare rupe haotic geamătul orgasmic intelectual inima scapă un țipăt ora de zi ramolită-n noaptea reântoarsă pierdută prin curte domnească închisăde corset schizofrenic clipa - fabuloasă comoară prăfuită curge fâșii prin fisura ascunsă sub piramida de gânduri statuie pagână luând forma de mitologică fiară dispărută ca luna în eclipsa de
SIDERALĂ de CAVALERUL RĂTĂCITOR în ediţia nr. 723 din 23 decembrie 2012 by http://confluente.ro/_siderala_cavalerul_ratacitor_1356277014.html [Corola-blog/BlogPost/351583_a_352912]
-
masa din bucătărie, la care se ospătase Leana și Costică. Cana cu vin, paharele, farfuriile și straichina în care mai rămăsese o jumătate de pui fript la jar, jimbla de pâine rumenită și murăturile s-au împrăștiat prin toată camera.Țipătul Lenuței era sfâșietor. Era îngrozită de moarte când l-a văzut pe Andrei că venea cu arma îndreptată spre ea. - Andrei, ai milă și nu ne omorî!... Mâine plec unde-oi vedea cu ochii și na-i să mai știi
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA A DOUA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 959 din 16 august 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_ii_a_ultima_spovedan_marin_voican_ghioroiu_1376630680.html [Corola-blog/BlogPost/344726_a_346055]
-
CONFLUENȚE LITERARE ISSN 2359-7593 AFIȘARE MOBIL CATALOG DE AUTORI CĂUTARE ARTICOLE ARHIVĂ EDIȚII ARHIVĂ CLASAMENTE CLASAMENTE DE PROZĂ SELECTEAZĂ LUNAR TRIMESTRIAL SEMESTRIAL ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Literatura > Recenzii > ȚIPĂTUL LUMINII ÎN CĂUTAREA LIBERTĂȚII Autor: Ana Cristina Popescu Publicat în: Ediția nr. 1962 din 15 mai 2016 Toate Articolele Autorului CEZARINA ADAMESCU 12 Mai 2016 Despre: Ana-Cristina Popescu, În colivie, Teatru, Editura Sfântul Ierarh Nicolae, Brăila, 2016 Parabola coliviei. Spațiu
ŢIPĂTUL LUMINII ÎN CĂUTAREA LIBERTĂŢII de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1962 din 15 mai 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1463301614.html [Corola-blog/BlogPost/383663_a_384992]
-
Piesele în întregul lor, oglindesc în mare măsură, chiar dacă într-un limbaj metaforic, lumea de azi, atât de confuză, controversată, în care omul se simte prizonier al propriilor pasiuni, vicii, temeri sau pur și simplu al capriciilor altora. Referință Bibliografică: ȚIPĂTUL LUMINII ÎN CĂUTAREA LIBERTĂȚII / Ana Cristina Popescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1962, Anul VI, 15 mai 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Ana Cristina Popescu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
ŢIPĂTUL LUMINII ÎN CĂUTAREA LIBERTĂŢII de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1962 din 15 mai 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1463301614.html [Corola-blog/BlogPost/383663_a_384992]
-
și nopțile tac... În palme mai strâng urme albe de flori Și-n păr mai păstrez stăluciri argintii; Te-aștept lângă mine, colinde să-mi știi Când fulgii dansa-vor atât de ușori... Ne minte zăpada și tainic ascunde Un țipăt uitat într-un scâncet de ger; Se naște Mesia și Lerului Ler Magia Crăciunului, inimi pătrunde... Referință Bibliografică: Lerului Ler / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 353, Anul I, 19 decembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Violetta
LERULUI LER de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 353 din 19 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Lerului_ler.html [Corola-blog/BlogPost/359484_a_360813]
-
practic ceea ce pe mine mă scoate din minți doar când le văd la distanță, dar dacă se mai urce și pe piciorul meu...îmi pierd controlul dea dreptul. Se poate imagina deci, reacția mea în acest caz. Am scos un țipăt teribil de spaimă și dintr-un salt eram pe masa de marmură ce se întindea de-a lungul peretelui între chiuvetă și aragaz în timp ce castronul în are trebuia să pun salata l-am aruncat instinctiv în direcția agresorului, în același
DOAMNA ,,EINSTEIN' (FRAGMENT DIN ROMANUL INGRID, PUBLICAT ÎN 2015- EDITURA EDITGRAPH) PARTEA II de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2235 din 12 februarie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1486927076.html [Corola-blog/BlogPost/380389_a_381718]
-
răcesc sau să nu mă ciupească țânțarii în timpul verii, neuitând niciodată să-l înjure pe tata cu neamul lui, pentru că ieșisem mai mult “buzoiancă” decât de a lor. Fără să aștepte să o rog, de teamă să nu scot un țipăt, care se putea auzi “până în drum”, începea să-mi povestească despre cam ce ar fi putut face Păcală în ziua aceea, dacă nu ar fi murit de mult și mai ales, dacă eu nu l-aș fi întrecut cu toate
GLORIE COPILĂRIEI I de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_mihaela_arbid_stoica_1335121990.html [Corola-blog/BlogPost/357074_a_358403]
-
bine, să se învețe minte! Știi proverbul: ”Ai carte, ai parte!” Chiar așa, să alerge mai rău decât un câine toată ziua pe stradă cu mucoasle alea mici! Singurul meu prieten în seara aceea a fost Cartuș, care, impresionat de țipetele mele a început să latre la fereastra noastră, după care a plâns și el ca un copil. În final, am tăcut din cauza lui, îmi era milă de el, mai ales că toată după-amiaza, ne privise lătrându-ne cocoțat pe gard
GLORIE COPILĂRIEI X de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_x_mihaela_arbid_stoica_1335191006.html [Corola-blog/BlogPost/357092_a_358421]
-
ei, sau poate de ce îi arunca să mănânce și pleca mulțumit la el în coteț. Câteodată îi băteam în ferestră și imediat ce își lipea botul pe geam, mă prefăceam că plâng. Cartuș mă privea cu urechile ciulite și după câteva țipete și văicăreli, mă lătra supărat și pleca. Eram așa de mirată de puterea lui de a pricepe totul, fără să poată fi păcălit, că, de multe ori mă simțeam mică și proastă în fața lui. Nu puține au fost situațiile în
GLORIE COPILĂRIEI X de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_x_mihaela_arbid_stoica_1335191006.html [Corola-blog/BlogPost/357092_a_358421]
-
ar răcori, nu ți se pare că aici este prea cald? Ce zici? Nu-i mai plăcut acum pe malul mării? Să simți răcoarea nopții? Cum te răsfață briza, mângâindu-ți trupul înfierbântat de tinerețe și... știi tu..., să asculți țipătul pescărușilor ca pe o chemare? - Da, mi se pare și mie cald și desigur că pe malul mării este mult mai răcoare ca aici, oricât de bine ar funcționa aparatele de aer condiționat. Acolo există aerosolii marini care îți purifică
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396715790.html [Corola-blog/BlogPost/341866_a_343195]
-
-o pe Dalia într-o stare de extaz sinonimă cu exaltarea. Fata își ridică bustul de pe pat și cum se afla în șezut, apăsă cu toată puterea de care era capabilă, pe capul bărbatului ascuns între pulpele sale, scoțând un țipăt de plăcere. Îi dăruia acestuia definitiv bijuteria sa prețioasă primită de la natură. Simțea că este gata de juisare și că drum de renunțare nu mai există. A pășit pe drumul pierzaniei și nu va căuta calea de întoarcere, așa că îl
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396715790.html [Corola-blog/BlogPost/341866_a_343195]
-
cu pragmatismul punitiv și nu deliberat, neîncrederea cu speranța, fățărnicia cu onestitatea, umilința cu bruma de demnitate, teama cu izbucnirile de cele mai multe ori ponderate de limitele unei morale încolonate și descurajante. Până mai ieri, în noi vuia glasul tăcerii, acum, țipătul ei reîncarnat cu tentă gregară. Apelăm la un alt arsenal de mijloace pentru a face dreptate. Cotizăm încă apartenența, la un mod de gândire și limbaj, care ne-a adus unde suntem. „A manipula” n-a fost un verb conjugat
NEVOIA DE NORMAL de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 191 din 10 iulie 2011 by http://confluente.ro/Nevoia_de_normal.html [Corola-blog/BlogPost/366691_a_368020]
-
Dăian Publicat în: Ediția nr. 256 din 13 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului am smuls din soare o altă zi înfiorată de alb și am așezat-o în inima orizontului apoi a venit ziua de ieri când am asurzit în țipetele degetelor din care au încetat a mai sângera litere ceea ce nu cunosc nu pot stăpânii dar aș putea privi ore în șir tăcerea cu roua gândurilor scurgându-se în podul palmelor să nu uiți niciodată că între cuvinte se mai
REMINESCENŢĂ SOLARĂ de DANIEL DĂIAN în ediţia nr. 256 din 13 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Reminescenta_solara.html [Corola-blog/BlogPost/359602_a_360931]
-
dat dovadă de atașament și patriotism, revenindu-le prime substanțiale pentru eforturile depuse. Pe 25 decembrie eram lăsat la vatră, iar când trenul pleca din gara Ploiești spre București, semnalul pe care l-a dat, l-am simțit ca un țipăt de copil care vede lumina zilei, fiindcă se mai întorsese o filă din viața „soldatului român” care participasem la „Experimentul diabolic” al unei ere apuse. Când să mă urc în tren, au venit la mine trei militari însoțiți de un
EXPERIMENTUL DIABOLIC (2) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 973 din 30 august 2013 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_experi_marin_voican_ghioroiu_1377837581.html [Corola-blog/BlogPost/360004_a_361333]
-
la cap, că... -Î-hââ! mormăiam noi. În biserică era o masă mare așezată în naos, împodobită cu sfeșnice și odoare. Pe sub masă, copiii treceau în liniște, dar se mai auzeau din când în când înghionteli, bușeli, scâncete, bâzâituri, completate cu țipete și „aoleu!”. Însă, toate astea erau rapid înnăbușite: -Ssst!..Ssst!..sâsâiau mamele și părintele Băluță. Când ajungeam acasă începeam să jucăm, sărind într-un picior: mămica vopsește ouă, mămica vopsește ouă! Dar mămica ne repezea: hai, hai, dezbrăcarea! Când ne
POVESTIREA CÂŢU-MÂŢU (PARTEA-NTÂI) de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1549 din 29 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427631788.html [Corola-blog/BlogPost/377171_a_378500]