2,268 matches
-
să degradeze o formă de energie chimică, superioară, În alta tot chimică, dar inferioară folosind, pentru existența lor, diferența. Diferența? Da, transformată Însă În negentropie, adică Într’o ordine internă ce tinde spre perfecțiune. Căci acel trupșor Își caută, cu bietul lui ganglion, o devenire mai bună, În primul rând trăind, adică supraviețuind mereu Într’un mediu nu neapărat ostil, dar sigur incitant. O face uneori În șirul generațiilor, precum fluturele monarh, acela silit a bate America de la Nord la sud
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
-și riscă barba pentru cele ce le spun eu, căci Își achită conștiincios cotizația la bărbier. Și-o permite căci, prieten cu toți ascultătorii, nu se teme că vreunul, bărbier de meserie, i-ar putea nimeri beregata, cum se temea bietul - deși Împărat - Dioclețian și nu fără motiv; pricină pentru care a Înlocuit rasul cu pârlitul cu coji aprinse de nucă... De unde le lua, În Munții Dinarici În care-și stabilise reședința? Evident din Dacia noastră, chiar dacă scăpată de sub sceptrul lui
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
mai bună decât pisica nici că se găsește. „Meridian“, 23 martie 2001, ora 12,50 E ora 12,48. Pe fondul „cortinei“, intru În cabină și... surpriză: radactorul, doamna Mariana Ștefan-Antohi, e Înăuntru, luându-l, din zbor, la Întrebări pe bietul Cristi; Între timp, becul roșu s’a aprins... noroc de memoria mea pisicească, ce-mi permite acum să reconstitui: «În curând, rubrica Împlinește un an de viață. Cât Îl privește pe personaj, trebuie să recunosc că În emisie am mințit
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
peste cei 400 de kilometri care ne despart? Simplu. Prin corespondență, eu având mereu la dispoziție poștașul personal: tot Cristi. Căci, ori de câte ori ajunge cu treburi pe la București, musai se Întâlnește cu Grinuț, care - zice-ți voi - pisicindu-se, Îl adulmecă. Iar bietul Cristi nu miroase a nimic altceva decât „a mine“, a parfum „Chat noir“. Așa cum eram Înainte ca trenul să se fi urnit spre capitală. Iar Grinuț pândește apoi clipa În care Cristi, Întors frânt din alergătura zilei, preferă să converseze
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
aparținea. Certitudinea că el era de-acum altfel decât toți oamenii, că fusese ales pentru un experiment divin, având ca temă fericirea aproape veșnică, îi dădea o stare confuză, de infinită milă, amestecată cu o trufie cumva și mai infinită. „Bieții oameni, nu știu ce-i așteaptă!“, dar și: „Să-i ia dracu’ pe toți, eu am scăpat!“. Televizorul mergea fără sonor, însă faptul că pe toate canalele se perindau aceleași figuri de politicieni și vedete, ca și când aveau de făcut un anunț important
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
aminte la soarta lor, domnul Frecea Marin îi privea cu înțelegere și le spunea că, undeva, cineva mare de tot era la curent cu această problemă. Oamenii se gândeau că acel cineva de undeva era probabil Dumnezeu. De unde să știe, bieții de ei, că Frecea Marin era atât de intim cu George Bush și că, din spirit de prevedere, începuse să-i scrie și lui Blair? Bibliotecara În anul întâi de facultate, timp de trei luni, am fost îndrăgostit de o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
pe el l-au părăsit brusc și soția, și cumnatele, când poate să găsească oricând un bărbat ca să-i fie soție și alți zece cărora să le fie amant? Și de unde atâta magneziu, ca să vindeci harababura de la genele secolului XX? „Bietul Florinel - și-a mai zis sculptorul, și s-a dus să se culce -, nici nu știe ce-l așteaptă. Și măcar dacă ar fi crescut cu mamă, dar uite că o să crească numai cu tată. Și ăla cu totul lipsit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
sta zilnic la catedră 7 (șapte) ore (de acum înainte, la avansare vor avea prioritate cei care stau la facultate de dimineață pînă seara. Portarii, în acest caz, au șanse să urce ierarhiile universitare! și multe altele, pe lîngă care bietul Urmuz pălește...). Cu riscul de a-mi ieși puțin din mînă, voi încetini puțin scrisul. Ai făcut bine că n-ai pus cronica edițiilor. Acum, pentru martie, voi trimite ceva, și anume: despre vol. Junimea și junimiștii (Ed. „Junimea”, 1973
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
această colecție, în care am pus tot sufletul meu și atîta energie, va dispărea pentru că Editura „Junimea” e aproape falimentară (după știrile pe care le am din interior). Paginile de jurnal le-am citit pe nerăsuflate. M-am gîndit la bietul Mișu cu care nu te plictiseai, care era simpatic în depănarea glumelor și mîndru într-adevăr că era poet. Cît despre Vasile , iar n-o să te ierte. El e la antipodul lui Mișu: nu are deloc umor! Îți trimit pentru
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
era el de lung, băiatul s-a sculat în picioare și a început să dea drumul din gâtlej unui „H...H.H...H.”, și sa oprit să respire. Stino s-a făcut verde. - C... cum îndrăznești? Realizând ce se întâmplă, bietul bâlbâit a încercat să se explice: - D... d... dom p... pr... - Iii-eși afffară!!! Nuh, hhhai la dd... director. Umflându-l de-o halipă, profesorul la dus pe Holban la directorul Rimmer ca să dea seama de nemaipomenita lui îndrăzneală. Amândoi înalți
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
roadă oase, Cățeaua urcă la catedră, deschise catalogul și rosti peltic: - Eh! Ia să poftească la lecsie, Cârsiu Adrian... Labis Nicolae (cu o satisfacție drăcească, vocea ei deschidea aici o acoladă de subînțelesuri). Pierzând de mult nădejdea de a promova, bietul Cârciu sforăia la ora aceea în patul lui de repetent de la cămin. Între timp, în goană, Labiș străbătea curtea. Ridicându-și ochelarii pe frunte, domnișoara Braunstein aruncă clasei o privire severă și rosti apăsat: - Am zis! Cârsiu Adrian, Labis Nicolae
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
plimbă pe Valea Peleșului; „destupăm un izvor și petrecem foarte bine”. După amiază, au venit la Peleș Puiu Mavros și soția sa, Ileana, părinții lui Dan Mavros, „să-l vază pe Mihăiță”. A fost prezent și Carol. „Am vorbit despre bietul Dan și oribila lui boală”. Părinții lui Dan manifestau o mare dragoste pentru Mihai, „fiind cel mai bun prieten al lui Dan”. Seara, cinematograf. Luni, 13 septembrie. „Mihăiță își vede de instrucția lui militară”. În vederea înălțării lui Mihai la gradul
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
de Cercetări Agronomice Irimia Staicu. Doamna vorbește extrem de repede, tăind cuvintele, ca multe doamne americane. Bărbații sunt mai domoli la vorbă, dar dacă sunt cu luleaua În gură sunt greu de Înțeles. Doamna pronunță des cuvântul „uremie”. Eu deduc că bietul Staicu a avut mult de suferit de uremie, până Îmi dau seama că e vorba de Irimie. Sosește și progenitura sa. E un student vlăjgan, dezvoltat excepțional. Mama e foarte mândră de realizările sale sportive. Îi admirăm genunchii zdreliți, cum
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
vuietul stârnit de vânt era mai grav și mai adânc. Ce s-a întâmplat mai departe? A venit Revoluția. Crucea-orgă n-a mai ajuns la Bârnova. Se află și acum depozitată într-o debara, la Filiala Iași a Uniunii Scriitorilor. Bietul Mărgărit! N-a fost să aibă parte! A u trecut mai bine de 30 de ani de la apariția primei cărți cu litere latine a unui scriitor din Basarabia: către sfârșitul anului 1978, "Junimea" ieșeană edita volumul de versuri "Steaua de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
foaia pe lung, că replicile-s scurte si hârtia-i scumpă". Totul s-a năruit când Sfatul Popular, măsurând metrii pătrați de pe str. Parcului 37, a considerat că există niscaiva spațiu excedentar. Și a fost repartizat noul locatar: un... milițian. Bietul, era bine intenționat: se descălța de cizme când urca treptele de lemn, dar tot nedumerit rămânea, deoarece "și el scrie la birou, însă n-are nevoie de atâta liniște ca să întocmească un proces-verbal de pe urma căruia se poate lăsa cu pușcărie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
circulație astăzi printre românii emigranți din USA și Canada, e-o mostră. Deplânge pocirea limbii strămoșești și împănarea ei cu americanisme: "De pe meleagul transilvan / Plecă Ion peste ocean / Lăsându-și strămoșeasca glie / Cu viză de la... loterie." Și ce să facă bietul Ion altceva decât să se alinieze la moda lingvistică a noilor meleaguri? "El PENTUIEȘTE, nu vopsește / Toyota lui o DRĂIVUIEȘTE / Fundația o DIGUIEȘTE (...) Numai atunci când se lovește / Și-și dă cu HAMARUL în dește / Înjură neaoș românește (...) A pus și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
îndurat marea durere, nu schingiuiții din pușcărie! Tot din culegeri de documente ("Conferința secretă a Uniunii Scriitorilor din 1955", Ed. "Vremea") se poate afla care a fost atmosfera în cele 8 zile (!) ale pseudo-conferinței. Plângeri, acuze, contestări, fitile, turnătorii. Baranga: "Bietul Ioanide" reabilitează legionarismul", Beniuc: "Labiș și Andrițoiu sunt descompuși din pricina beției", Jebeleanu: "Idolatrie la Cluj față de Baconsky", Dan Deșliu: "Labiș și Covaci fac tot felul de prostii", Petre Iosif: cutare student de la Școala de literatură a fost prins în flagrant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
de la P.C. "ca și președinte", consideri formularea suficient validată și ți-o însușești fără s-o mai treci prin filtrul judecății proprii. Funcționează aici, din plin, complexul semidoctului: el vorbește, nu gândește. Dornic să aibă o exprimare îngrijită, se repede, bietul, ca vântul și ca gândul (pardon: ca și vântul, ca și gândul), atent să nu rateze vreo inovație și, astfel, să se facă de râs conversând în societate (dar, mai ales, în fața microfonului.) E-atât de convins că se exprimă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
după ultimul preparator să-i dea mâna." M-am aflat, cândva, într-o situație asemănătoare. La terminarea ședinței, nu mă mai cunoștea nimeni, în vreme ce fericiții scutiți de bubuiala de la prezidiu, nu mai conteneau să-și strângă afectuos mâinile la despărțire. Bietul Maciu trebuie înțeles: se aștepta să fie înfierat cu mânie proletară, câtă vreme tocmai fusese criticat în revista sovietică "Voprosî istorii"... Nu știa că era programat pentru altă tranșă de demascări... * A u apărut, într-un singur volum, toate cele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
ar fi exprimat ironic "în aceste zile ar trebui să fim în repaos, să mâncăm și să bem", ori față de soldatul Bucureșteanu Petru ("a murit, ei și ce, salutare și noroc!") N-a scăpat turnătorilor nici soldatul Stan Gheorghe, deși, bietul, nu și-a exprimat decât o simplă îngrijorare: "dacă a murit tov. Stalin, precis că se va face război." Maiorul de grăniceri Bubulac Const. a fost trecut în rezervă (scăpând ușor!) fiindcă "a chefuit în ziua de 8 martie, ajunul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
avionul de Moscova trebuie să se înapoieze neapărat în Uniunea Sovietică. Trebuie să cer ajutor la dezbrăcare. Iar nu-mi pot recunoaște scrisul de mână. Oare poți să înveți să scrii cu stânga? 21 septembrie Margareta a sosit iarăși. Pe bietul Kling l-au dus cu avionul la neurochirurgie la Spitalul Karolinska. M. nu mai știe altceva. Am rugat-o să-și scrie numele pe ghips. În salon sunt trei băieți tineri și toți au scris pe ghips numele soției.) Azi
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
baie și să-ți pregătesc o cameră. Apoi să mănînci ceva. Trebuie să-ți fie tare foame. Doamne! Ce murdară ești! Pantofii și ciorapii zboară în lada cu gunoi, lenjeria și bluza intră urgent în mașina de spălat și numai bieții mei blue-jeans, care prin însăși destinația lor sunt sortiți unui aspect ponosit și slinos, au parte doar de o scuturătură bună în aerul tare al Alpilor, pe frînghia din curte. Nici nu știu cînd mă trezesc în baie, cu doamna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
fost tare bucuroasă să aflu că bunii mei prieteni din Paris, Florence și Alain de Penanster, au acolo un frate și cumnat pe care l-au și anunțat că a sosit în urbe o ființă pierdută prin lumea occidentală. Așa că bietul Christophe s-a simțit obligat să vegheze asupra mea și mai ales să mă ghideze prin regiune. Într-o duminică, mi-a propus să mă ia cu mașina și să vedem împreună deschiderea sezonului de vînătoare, undeva, aproape de Lille, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
de pe tărîmurile primului imperiu creștin din lume (și dacă vă gîndiți la Bizanț, ați încurcat-o fiindcă e vorba de Armenia) sau între cele ale Mțhetei georgiene (al doilea imperiu creștin din lume); peste tot domnește Duhul Sfînt și rugile bieților muritori se înalță spre El. Lăcașurilor de cult li se adaugă locuri sfinte de pelerinaj ca mormintele martirilor noștri Arsenie Boca, Gheorghe Calciu, Nicolae Steinhardt, morții din Valea Plîngerii de la Aiud și atîția alții; moaștele Sfinților ocrotitori, cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
importantă. Semnele, spun cei abilitați cu lupta împotriva acestui flagel, sunt clare: la Londra s-au găsit câteva mașini-capcană, la Glasgow o altă mașină, în flăcări, a forțat intrarea principală a aeroportului, C.I.A. avertizează spunând că are informații certe, iar bietul Gordon Brown, abia așezat în fotoliul din Downing Street 10, trebuie să îndemne populația la vigilență și să afirme sus și tare ca și predecesorul său că Anglia nu se va încovoia. Au fost deja arestați câțiva suspecți, toți de
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]