1,049 matches
-
tot ce-ar spune el ar fi perfect plauzibil. Ca și cum l-ar respecta fără rețineri. Apoi cercetează pur și simplu lucrurile împreună cu el, fără condescendență, până când își dă și el seama unde a greșit. —Hmm... Tipa a fost vreodată la cercetași? Dar mi se pare oarecum tristă. Total stoică, dar tristă. N-are verighetă, nici urmă rămasă de la vreuna. Cine știe? E așa de ciudat. Ea e exact femeia care am încercat eu să devin toată viața. Daniel? Crezi că pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
mâna ei, îl împături în două cu grijă și-l atârnă pe lungime pe mânerul aragazului. —Normal. Întotdeauna. Tot. Știi asta. Se apropie de ea și-i puse trei degete pe lobul temporal... O scanare a minții; un sărut de cercetaș. Abia când îți spun ție lucrurile le pricep și eu. PARTEA A PATRATC "PARTEA A PATRA" Ca să trăieștitc "Ca să trăiești" Nu coșul de pescuit mi-era plin, ci memoria. La fel ca silviile, uitasem că la Fork poate fi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Am adus doi parteneri noi și suntem mult mai ambițioși. —Robert. Ambiția n-a fost niciodată problema ta. — Nu, vreau să zic ambiție bună. Suntem implicați în chestia cu Arcul! Ea sughiță iar. Dar el strălucea de o mândrie de cercetaș care o ului. Ideea că-i fusese vreodată frică de omul ăsta era de neconceput. Pur și simplu îl luase drept altcineva, nu înțelesese niciodată ce urmărea cu adevărat. Mi-a luat ceva până m-am prins, dar buna-credință chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
vrea să-l spună. Bătălia se dă în tot corpul lui. Se zbate să ajungă la lucrul aflat la doar un metru de el. — Creierul meu, toate bucățile alea separate, care încearcă să se convingă una pe alta. Zeci de cercetași rătăciți care agită niște lanterne de doi bani în pădure, noaptea. Unde sunt eu? Weber ar fi putut spune povești. Cei afectați de automatism, cu trupurile mișcându-se inconștient. Cei cu metamorfopsie, chinuiți de portocale de mărimea unei mingi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
părul măciucă. Piloerecție, o veche relicvă a evoluției - piele de găină. —Ce operație? Mark se dezlănțuie. Am nevoie de tine, doctorașule. Nimeni altcineva nu poate să-mi spună. Toate părticelele alea din creier, care pălăvrăgesc între ele? Cetele alea de Cercetași Juniori? Weber dă din cap. Poți să scoți una afară? Una singură? Fără să omori toată trupa? — Da. Ușurarea e imediată. Mark alunecă în jos, pe pernă. —Poți să pui una înăuntru? Știi tu. Să răpești un cercetaș și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
alea de Cercetași Juniori? Weber dă din cap. Poți să scoți una afară? Una singură? Fără să omori toată trupa? — Da. Ușurarea e imediată. Mark alunecă în jos, pe pernă. —Poți să pui una înăuntru? Știi tu. Să răpești un cercetaș și să bagi altul în loc? O lanternă simplă, de doi bani, care să se agite în întuneric? Din nou piele de găină. —Explică-mi ce vrei să spui. Mark își acoperă ochii cu palmele. —„Explică-mi ce vrei să spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
e de mult timp în faza de schiță. Orașul Păsărilor. Profit de pe urma animalelor. E o mare afacere de viitor, înțelegi tu? Să afle cum să mișculeze bucățelele încoace și încolo. De la cocori la oameni. Invers. Cum spui tu: cu un Cercetaș Junior în plus sau în minus, trupa tot aia rămâne. Tot ca înainte te simți. Și la mine ar fi funcționat, doar că ceva n-a mers cum trebuie. Ceva comunică prin Mark. Ceva primitiv, ce Weber trebuie să audă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
convins că ea se va întoarce, dacă nu acum, atunci la anul pe vremea asta. Stau de vorbă mai mult timp decât realizează Weber. Și, cu fiecare răspuns de care Mark are nevoie, Weber devine tot mai nesigur. Ceata de Cercetași, care agită lanterne înșelătoare în pădure, noaptea, s-a împrăștiat. Toată viața a știut că nu era altceva decât trupa asta improvizată. Doar că acum ceva se descătușează în el, iar ceea ce știe devine real. Vorbesc până când teoriile lui Mark
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
nu dovedea nimic. Strada era slab luminată și erau câteva umbre undeva pe un trotuar îndepărtat care ar fi putut să vină de la orice. Mâna mea dreaptă a alunecat în buzunarul de la blugi, unde a atins briceagul. Nu sunt vreun cercetaș, dar îmi place să fiu pregătită. Am traversat încet strada, uitându-mă împrejur, cu cheile de la studio deja pregătite în cealaltă mână, ca să pot intra repede. Din dreapta s-a auzit un sunet puternic; una din fabricile vecine, care lucrează probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
conducă asaltul principal. Fața arsă de ger a căpitanului își recapătă trăsăturile hotărâte dintotdeauna, doar ochii albaștri trădează vag neliniștea ce-l bântuie. Scoate din porthart mai multe fotografii. Concentrat, le răsfiră pe pământ. Alege una dintre ele. Azi dimineață, cercetașii noștri au localizat pe această înălțime, o baterie grea inamică. Mai mult ca sigur adusă ieri noapte. Capturarea acestor tunuri este esențială deoarece pot îngreuna sau face chiar imposibil atacul batalionului asupra pozițiilor inamice. Așa cum era de așteptat, căile principale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Desface tufișurile joase cu pieptul, lăsându-se indiferent plesnit peste față de crengile înghețate și fulgii reci. Ca un adevărat animal de pradă, micșorează distanța într-un mod măsurat, fără să se grăbească. Deprinsese acest talent de la un dezertor ucrainean, fost cercetaș în Armata Roșie. Trei metri. Doi, unu. Ghemuit la pământ, privește pendularea înceată și plictisită a santinelei, pe porțiunea îngustă a postului de pază. Așteaptă momentul propice, care nu întârzie să apară. Cu un salt de felină țâșnește de după stânci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
zâmbește. Sursa muzicii nu era alta decât un Orfeu dat cu briantină care locuia chiar În spatele ei. Milton Stephanides, de douăzeci de ani, student la colegiu, stătea la propria lui fereastră, apăsând cu dexteritate tastele clarinetului. Purta o uniformă de cercetaș. Cu bărbia ridicată și coatele proiectate În afară, ținând ritmul cu genunchiul drept Îmbrăcat În pantaloni kaki, Își Începea serenada dezlănțuit În ziua aceea de vară, cântând cu o pasiune care se va fi stins de mult când aveam să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
la fel ca pretutindeni: bărbații și războaiele lor. Din fericire, Milton fusese respins de armată. În loc să plece la război, se ducea la cursuri serale și ajuta la bar În timpul zilei. Singura uniformă pe care o purta era aceea de la Tinerii Cercetași, unde era șef de trupă. Destul de des pleca Împreună cu cercetașii În tabere, În nord. După alte cinci minute, Milton tot nu se arătase. Desdemona se scuză și urcă scările. Se opri În fața dormitorului lui Milton, Încruntându-se la auzul muzicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Milton fusese respins de armată. În loc să plece la război, se ducea la cursuri serale și ajuta la bar În timpul zilei. Singura uniformă pe care o purta era aceea de la Tinerii Cercetași, unde era șef de trupă. Destul de des pleca Împreună cu cercetașii În tabere, În nord. După alte cinci minute, Milton tot nu se arătase. Desdemona se scuză și urcă scările. Se opri În fața dormitorului lui Milton, Încruntându-se la auzul muzicii de dinăuntru. Apoi, fără să bată la ușă, intră. În fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
albe, scurte, aveau și ele volane. Îi aminteau lui Milton de mileul care acoperea coșul de gunoi din baie. ― Mamă, da’ știu că ai ceva insigne! spuse Gus Vasilakis. ― Milton mai avea nevoie de o singură insignă ca să fie Vultur Cercetaș, spuse Lefty. ― Care dintre ele? ― Înotul, spuse Milton. Nu pot să Înot nici mort. ― Nici eu nu sunt cine știe ce Înotătoare, spuse Gaia, zâmbind. ― Ia o prăjitură, Miltie, Îl Îndemnă Desdemona. Milton se uită În jos, la cutie, și luă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Gaia, zâmbind. ― Ia o prăjitură, Miltie, Îl Îndemnă Desdemona. Milton se uită În jos, la cutie, și luă o prăjitură. ― Gaia le-a făcut, Îi spuse Desdemona. Îți plac? Milton mestecă, absorbit de gânduri. După un timp arboră salutul Tinerilor Cercetași: ― Nu pot să mint, spuse el. Prăjitura asta e ca naiba. Există ceva mai neverosimil ca povestea de dragoste dintre proprii tăi părinți? Ceva mai greu de acceptat decât faptul că acei jucători trecuți, aflați permanent pe banca de rezerve
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
În corp. Simțea cum vibrațiile Îi penetrează mușchii, cum pulsează În valuri, până când Îi făceau oasele să zornăie și organele interne să murmure. Milton cânta la instrumentul lui cu aceleași degete pe care le folosea pentru a da salutul Tinerilor Cercetași, dar gândurile lui erau departe de a fi nevinovate. Respirând greu, aplecat asupra lui Tessie și tremurând de concentrare, Își legăna clarinetul cu mișcări circulare, ca un Îmblânzitor de șerpi. Iar Tessie era o cobră hipnotizată, Îmblânzită, fermecată de sunet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
metafora maritimă a doamnei O’Toole Îi dăduse o idee. La o săptămână după logodna lui Tessie, Într-o dimineață cețoasă de marți, Milton Își puse deoparte definitiv clarinetul și se duse În Piața Cadillac, unde schimbă uniforma de Tânăr Cercetaș cu alta. ― Ei, am reușit, Își anunță familia În acea seară, la cină. M-am Înrolat. ― În armată! spuse Desdemona, Îngrozită. ― De ce-ai făcut asta? spuse Zoë. Războiul aproape s-a terminat. Hitler nu mai are nici o șansă. ― Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Îngâmfat. N-avea altceva de făcut cu teama care Îl sfredelea ca un cui decât să-și exprime cu voce tare mânia. ― Bine atunci. Du-te la Marină, spuse Lefty. Dar știi ce uiți tu, domnule cât pe-aci Vultur Cercetaș? Și arătă cu degetul spre pieptul lui Milton. ― Uiți că n-ai câștigat niciodată insigna pentru Înot. ȘTIRI EXTERNE Am așteptat trei zile până când am sunat-o din nou pe Julie. Era zece seara și ea era Încă la studio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Înțeles, să trăiți!“ și „Totul e-n regulă“, precum și insistența cu care ne punea să ne sincronizăm ceasurile la magazinul universal. Sub vulturul de alamă și Însemnele de pe chipiul de sublocotenent, Milton Stephanides i-a lăsat În urmă pe Tinerii Cercetași. Din marină s-a ales cu pasiunea pentru navigație și cu aversiunea față de statul la coadă. Încă de pe atunci i se contura poziția politică: anticomunismul și neîncrederea față de ruși. Porturile de escală din Africa și sud-estul Asiei Îi formau deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
pentru a o vinde la talciocul Încropit În curte: canapeaua și fotoliile verde marin, care Încă arătau nou-nouțe sub husele de plastic, masa de bucătărie, rafturile de bibliotecă. Afară, pe iarbă, au fost așezate lămpi alături de vechile manuale ale tinerilor cercetași pe care le avuseseMilton, de păpușile și pantofii de step ai lui Zoë, o fotografie Înrămată a patriarhului Athenagoras și un dulap plin de costumele lui Lefty, pe care bunica mea l-a obligat să le vândă, drept pedeapsă. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Detroit și se mută Într-o casă de pe strada Hurlbut; consultă cărți de vise și deschise o bodegă subterană; primi o slujbă la Templul Nr. 1... Și apoi gena se mută din nou, În alte corpuri... Se Înrolă la Tinerii Cercetași și Își dădu unghiile cu ojă roșie; cântă Begin the Beguine la geamul din spatele casei; se duse la război și rămase acasă, privind buletine de știri; dădu un examen de admitere; poză ca În revistele de cinema; primi o condamnare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
făceam redute din bolovani și bulgări de pământ, ne înarmam cu bâte, praștii, țevi cu cornete, buzdugane, sulițe, scuturi și scări de asalt. Ne băteam ca chiorii. Seara, când părăseam groapa plină de cofraje și mustăți de fier-beton, echipe de cercetași se strecurau în spatele liniilor inamice și distrugeau cazematele la adăpostul întunericului. Diminețile, la școală, funcționa un fel de armistițiu, după aia redeveneam dușmani și-o luam de la capăt. Într-un asediu prelungit, căruia i-am rezistat cu chiu cu vai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
evitând locurile nisipoase sau pământoase, unde ar fi putut lăsa urme. Beduinii știau din experiență că o piatră răsturnată, un salcâm cu ramuri rupte, un lăstar ros sau cea mai mică urmă de excremente erau de-ajuns pentru ca un bun cercetaș să găsească o urmă - și în adâncul sufletului, Gacel era convins că mai devreme sau mai târziu cineva o să încerce să-i elibereze pe ostatici cu forța. Singurul lor atu pe care contau în momentul în care s-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
apoi, la Cina creștină / 79 A venit vremea să ne facem apolitici / 83 Despre comunism, altfel / 87 Stau la volan și meditez / 89 Proza, bat-o focu', este proastă! / 93 Să dăm fuguța din real în ficțional / 97 Huntington și cercetașii / 99 La o sindrofie / 103 O alegorie cu anonimul provincial / 107 Viața operei și viața cealaltă, aceea de la bere / 111 Boneta de partid / 115 La taifasul european / 119 O ficțiune anapoda / 123 Partea a doua. TĂIETURI DIN ZIARE / 127 Învățământul
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]