1,441 matches
-
V. sunt viața militară și istoria națională, în special momentele explozive ale acesteia: răscoale, războaie. Războaiele alimentează nuvelele din Eroul necunoscut, Linia vieții, Postul înaintat (1959), Cei 45 (1962), Pe scena vieții (1962), Trenul (1965), Hiena și circul, Dansatoarea și cifrul (1970), Doi vikingi și o fată (1974) sau din romanele Orașul încercuit (1964), Un soldat în căutarea patriei (1978, cu o intrigă axată pe biografia generalului Moise Groza, erou al Războiului pentru Independență, întemeietorul cartografiei militare românești), Prima oră a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290580_a_291909]
-
1962; Drumul dragostei, București, 1963; Orașe fără arhive, București, 1964; Orașul încercuit, București, 1964; Trenul, București, 1965; Vendeta, București, 1965; Hiena și circul, București, 1967; Mic îndreptar de comportare civilizată, București, 1967; Mai tare ca Sfântul, București, 1969; Dansatoarea și cifrul, București, 1970; Călătorie pe planeta Zeta, București, 1972; Milița, București, 1972; Numărătoare inversă, cu un portret de Milița Petrașcu, București, 1972; 101 picături de cerneală, București, 1973; Doi vikingi și o fată, Timișoara, 1974; Eminescu. Roman cronologic, București, 1974; Casa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290580_a_291909]
-
1961, 41; Ion Vitner, Prozatori contemporani, I, București, 1961, 296-308; Ion Lungu, Un observator realist, TR, 1963, 2; Mihai Drăgan, Petru Vintilă, LCF, 1966, 7; Alexandru Andrițoiu, „Hiena și circul”, F, 1967, 10; Piru, Panorama, 165-167; Sorin Movileanu, „Dansatoarea și cifrul”, „Viața militară”, 1970, 8; Dana Dumitriu, „Numărătoare inversă”, ARG, 1973, 2; Victor Felea, „Milița”, TR, 1973, 19; Cornel Ungureanu, „101 picături de cerneală”, O, 1973, 32; Bogdan Ulmu, „101 picături de cerneală”, RL, 1973, 50; Valeriu Râpeanu, Pe drumurile tradiției
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290580_a_291909]
-
regulile descoperirii minții inconștiente, ale descoperirii de sine. Structural, metafora terapeutică se dezvoltă pe paradoxuri țintite spre anularea automatismelor minții raționale și spre accesarea resurselor inconștiente. Instrumentalizarea codului are o importanță covârșitoare în acest proces, limba dovedindu-și calitatea de cifru, de "cheie" - în tradiția lui Humboldt - capabilă să deschidă orice univers, prin utilizări adaptate. Deși Sigismund Freud nu conferea imporanță metaforei terapeutice, acorda, în schimb, credit efectelor limbajului asupra minții inconștiente: "Limbajul nu datorează nimic hazardului, ci constituie, ca să spunem
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
domeniul științelor sociale, geopolitice, pentru domeniul informaticii. Haosul și fractalii sunt fundamentali în "arta" computerului; 2) pentru terminolog, "teoria haosului" este o metaforă constitutivă abordată din perspectiva teoriilor fundamentale ale domeniului științific; 3) pentru lingvist/ traducător metafora conceptuală este un cifru de mediere interlinguală. Ceea ce interesează este circulația globală a cunoștiințelor, trecerea conceptelor metaforice dintr-o limbă în altă limbă și/ sau, dintr-o cultură în altă cultură. În traducere, constructul metaforic "chaos theory" a rămas înrădăcinat în contextul original de
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
hibridă la nivelul expresiei terminologice, ce îmbină două elemente lingvistice diferite: en. "bridge"+ pt. "roteador". Traducerea metaforei terminologice poate fi considerată, prin definiție, interacțiunea dintre două limbaje specializate, dar niciodată interacțiunea dintre două limbaje convenționale nu se poate realiza înafara cifrului, a "cheii", sigura cheie care "poate deschide toate lumile" (W. von Humboldt), limba naturală. III.11. Hermeneutica metaforei jurnalistice Pornind de la analiza câtorva tipare de echivalență, putem identifica în "unitățile" metaforei jurnalistice, un limbaj al "informației" care însumează valori conceptuale
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
se recomandă codificarea numelor elevilor cifric sau literal. Elevii Înscriși ulterior În catalog vor primi numere de ordine sau litere În continuare. Educatorul se deprinde cu această codificare, Încât Îi reține pe elevi nu numai după nume, ci și după "cifru". Pentru a lucra mai eficient, specialiștii recomandă Întocmirea a două matrici, una pentru alegeri și alta pentru respingeri. După ce elevii au fost codificați și trecuți În matrice, atât pe verticală cât și pe orizontală, se consemnează preferințele / alegerile (prin semnul
CUNOAŞTEREA GRUPULUI ŞCOLAR by NUTA ELENA () [Corola-publishinghouse/Science/1818_a_3162]
-
scrisul cu urină, pentru că acesta funcționa ca o cerneală simpatică? S. Ț.: Da, urina funcționa ca o cerneală simpatică. Ce era gaderipoluti? Păi, dacă voiai să scrii "puneți fierul de călcat pe scrisoare...". C. I.: Aha, era un fel de cifru! S. Ț.: Da, era codul adolescenței cu care scriam scrisori cifrate fetelor ca să nu le poată citi nimeni. Aiurea-n tramvai! Dar a prins bine. Cum se descifra? În loc de "g" îl pun pe "a" și invers, unde trebuie "a" îl
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
ortodoxiei naționale (1942) și se poate afla chiar în Armand Godoy, poète latin et chrétien (1942), studiu ce evidențiază neliniștea metafizică în toate sferele gândirii contemporane și cu deosebire în domeniul cel mai sensibil - poezia, valoarea acesteia fiind condiționată de „cifrul metafizic” implicat actului creației. Arta - rod al cufundării în tumultul vieții și al trăirii ei sub tensiunea aspirației către cele eterne - i se pare, de altfel, a fi, alături de „credința fierbinte” și „gândul metafizic”, una dintre căile prin care omul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288910_a_290239]
-
nu Întîmplător, cum se va vedea, ca factor dinamic În punctele de rezistență ale textului, Într-o semnificativă identificare a „locutorului” cu discursul devenit act vital, instaurîndu-se sub ochii cititorului ca realitate sui generis, construită În chiar procesul relaționării cuvintelor. „Cifrul de concrete”, despre care G. Călinescu crede că sînt „numite greșit imagini”, există, dar În alt sens: cel puțin În parte, nu avem de-a face, nici În Ulise, cu imagini În Înțelesul consacrat; e vorba, adeseori, mai curînd de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
ceruse imaginii ca alianță de elemente cît mai Îndepărtate Între ele. O astfel de procedare Îl va contraria, de exemplu, chiar și mai tîrziu, pe G. Călinescu, care, scriind despre Petre Schlemihl va observa că poetul recurge la „stabilirea unui cifru de concrete numite fals imagini” și că „extrage dintr-un concret o singură notă și Întrebuințează cuvîntul ca adjectiv”. Or, asupra acestui punct, caracteristic pentru poezia avangardistă, interpretări mai noi ale procesului metamorfozării sînt departe de a manifesta atîtea reticențe
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
chiar În unele secvențe În care „rama” tabloului rămînea Încă vizibilă, precum În cea a spitalului, citată de G. Călinescu pentru a ilustra ceea ce el numea „disonanța dintre fondul franc linear și falsa „absconsitate” și „procedeul de bază” al realizării „cifrului de concrete numite greșit imagini”: ca un golf spitalul te Învăluie te primește șerpii singurătății ling pereții ferestrele aerul face bale la gură precum cîinele de vînătoare foaia de observație arată drumul stelelor și fiecare duce Între degete un termometru
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
înscris și după puritatea sunetului. Punerea în pagină împlinește aceeași funcție; „stăpân pe logica discursurilor multiplane”, poetul propune lecturi simultan posibile în plan vertical și orizontal, distribuirea spațiilor albe și forma mereu variabilă în care sunt dispuse cuvintele participând la cifrul mesajului. Tensiunea cuvântului supus încercării o arată la fel stranietatea miniaturii fragile: „scurs fagurelui nostru gândul/ se duce somn cu sufletul/ străin spre un calm orizont// la cruce de poteci oprise caleașca lină// cortegiu” sau înșiruirea, nesfârșită parcă, a numelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289603_a_290932]
-
prozei de după război a lui V. Voiculescu și Marin Preda, instrumentarul metodologic al stilisticii diacronice este aprofundat și rafinat în sens hermeneutic, prin restrângerea ariei de cercetare către „fața ascunsă” a creației și focalizarea interesului critic spre ceea ce Z. numește „cifrul stilistic” al operei - „nucleul ei esențial”. Ipotezele de lucru ale stilisticii diacronice își probează eficiența și în domeniul literaturii universale și comparate, odată cu Imaginea ascunsă. Structura narativă a romanului proustian, una din cele mai temeinice monografii despre Marcel Proust apărute
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290694_a_292023]
-
intactă. Prospero Acțiunea din Furtuna și personajele din ea se situează la interferența dintre două lumi: lumea ca lume, cu patimile ei, trădări și restatorniciri, pierzanii, rătăciri și regăsiri, iubiri, pofte nesăbuite de mărire; și o altă lume, cu alt cifru, cu alte feluri de ființe, cu alte timpuri și cu alte legi. Iar între aceste două lumi se află Prospero, Prospero ducele de Milan și Prospero taumaturgul. Piedut în abstruse speculații, în lecturi oculte și în reverii, absent de la determinările
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
o dată dacă nu la fantasticul pur, în tot cazul pe un plan în care fantasticul magic apare simbolic organizat; însă și aici Caragiale pornește de la elementele realiste cele mai pregnante. Acest sentiment, și anume că în spatele misterului se ascunde un cifru neștiut nici măcar de povestitor, dar care are credința că cifrul există, este cel mai bine evidențiat în La hanul lui Mânjoală. Un lucru este evident e faptul că din La hanul lui Mânjoală ies toate hanurile și hangițele sadoveniene, însă
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
un plan în care fantasticul magic apare simbolic organizat; însă și aici Caragiale pornește de la elementele realiste cele mai pregnante. Acest sentiment, și anume că în spatele misterului se ascunde un cifru neștiut nici măcar de povestitor, dar care are credința că cifrul există, este cel mai bine evidențiat în La hanul lui Mânjoală. Un lucru este evident e faptul că din La hanul lui Mânjoală ies toate hanurile și hangițele sadoveniene, însă povestitorul moldovean a asimilat superficial și comod lecția marelui maestru
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
continuitate între "primul" și "al doilea Quasimodo", remarcat, printre alții, de Carlo Bo atunci cand sublinia fidelitatea creatorului în păstrarea propriilor idealuri formale și tematice, vocea nu mai este aceeași. Desprinderea de o seama de tehnici și motive ale ermetismului, abandonarea cifrului cuvintelor obscure și adresarea către un public mai larg ar fi putut marca sfârșitul preluărilor din Leopardi. Cu toate acestea, există ecouri ale poeziei recanatezului și în versurile scrise după 1945, fapt ce demonstrează că relația sa cu romanticul se
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
socialistă “ la categoria operatorilor de la sate. Cu alte cuvinte realizasem cele mai mari încasări. Directorul m-a chemat la el în birou, m-a felicitat, mi-a dat două role de film - țin minte că erau pelicule cu filmele ,, Secretul cifrului“ și ,,Un om adevărat“ - după care mia înmânat premiul. Era o sumă destul de consistentă pentru mine. Cum până la începerea ședinței era timp destul, am zbughit-o bucuroasă în oraș. Erau primii mei bani pe care îi încasam. Salarul meu îl
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
informații obținute din semnale, cea mai veche este comint, contemporană practic cu utilizarea undelor radio pentru comunicațiile militare și diplomatice 58. Spre sfârșitul celui de-al Doilea Război Mondial, comint (combinată cu analiza metodelor de criptare - prin spargerea codurilor și cifrurilor folosite la transmiterea mesajelor importante 59) a fost, conform informațiilor disponibile, mai importantă decât orice altă sursă de informații pentru Marile Puteri, atât pe timp de pace, cât și pe timp de război 60. Una dintre primele utilizări ale comint
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
într-o serie de valori care descriu capacitatea de zbor a unei rachete sau a unui alt vehicul de testare) și interpretarea fotografică (identificând și măsurând obiectele dintr-o fotografie). Criptanaliza. Aceasta se referă la rezolvarea sau „spargerea” codurilor și cifrurilor inamice, prin aceasta permițându-le analiștilor să readucă un mesaj criptat interceptat la forma lui inițială, cu înțeles. În majoritatea cazurilor, interceptarea presupunea receptarea unor semnale radio de către altcineva decât destinatarul lor. Cu toate acestea, problema criptanalitică este aceeași în
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
lor. Cu toate acestea, problema criptanalitică este aceeași în cazul unui mesaj criptat preluat de la un curier capturat, o scrisoare criptată deschisă de cenzura poștală sau o telegramă criptată obținută prin interceptarea cablului telegrafic. În uzajul tehnic, termenii cod și cifru se referă la metode diferite de criptare. Într-un cod, un cuvânt sau o expresie (care semnifică un lucru, un concept sau o locație) sunt înlocuite cu un grup de cifre ori litere (care pot sau nu să formeze un
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
de coduri, expeditorul poate fie să reformuleze mesajul pentru a utiliza cuvinte și expresii care apar în ea, fie să exprime literă cu literă cuvântul lipsă folosind grupuri speciale de coduri pentru litere sau silabe individuale. În schimb, într-un cifru, fiecare literă din mesajul inițial - numit text lizibil - este înlocuită, urmând o formulă sau un algoritm, cu o altă literă, formând astfel textul cifrat. (Într-un cifru „de transpunere”, literele mesajului original sunt păstrate, dar sunt transmise într-o ordine
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
grupuri speciale de coduri pentru litere sau silabe individuale. În schimb, într-un cifru, fiecare literă din mesajul inițial - numit text lizibil - este înlocuită, urmând o formulă sau un algoritm, cu o altă literă, formând astfel textul cifrat. (Într-un cifru „de transpunere”, literele mesajului original sunt păstrate, dar sunt transmise într-o ordine aleatorie, conform unei scheme.) De exemplu, un cifru ar putea consta în regula conform căreia fiecare literă să fie înlocuită cu litera care o urmează în alfabet
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
lizibil - este înlocuită, urmând o formulă sau un algoritm, cu o altă literă, formând astfel textul cifrat. (Într-un cifru „de transpunere”, literele mesajului original sunt păstrate, dar sunt transmise într-o ordine aleatorie, conform unei scheme.) De exemplu, un cifru ar putea consta în regula conform căreia fiecare literă să fie înlocuită cu litera care o urmează în alfabet. În acest cifru extrem de simplu, mesajul din exemplul dat mai sus ar fi cifrat ca BUUBDL PO TBUVSEBZ. Un cifru mai
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]