922 matches
-
răspuns pot deveni deosebite prin dezvoltarea unor forțe diferite, neținându-se cont de stimulii discriminați. În determinarea unui operant - susține Skinner -, o întărire este realizată contingent cu ocurența unui răspuns ce are anumite proprietăți. De exemplu, prezentarea mâncării poate fi contingentă la orice mișcare a organismului aflat în proces de slăbire. Când apare răspunsul potrivit, el este întărit de răsplată. Apare problema discriminării senzoriale; ea se ridică pentru că întărirea efectului este în mare măsură independentă de prezența stimulării în momentul emiterii
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
întărire este realizată contingent la o întâmplare a răspunsului Rabc. Răspunsul apare și este întărit. Răspunsurile apărute ulterior, ca rezultat al acestei întăriri, nu sunt replici exacte, dar pot fi scrise Rabd, Rafc și așa mai departe. Dacă întărirea este contingentă numai la proprietatea a, toate aceste răspunsuri vor fi întărite; aceasta va produce o mai mare răspândire inductivă, cu deviații mai puternice din Rabc. Un răspuns poate fi evitat prin inducția care nu deține proprietatea cerută de întărire. Presupunând o
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
formei”, adică o calitate legată de suma datelor senzoriale originale. De exemplu, experiența unei melodii este o realitate mai puternică sau diferită de tonurile experimentate; apare ceva nou, o calitate care nu este deținută de simțuri. Semnificația fiecărui ton este contingentă prin poziția lui la grup. Nu numai părțile luate separat au proprietăți, ci întregul însuși are calități. E important ca, în studiul diverselor fenomene, să se localizeze întreguri funcționale și coerente ca „realități cu drept de existență”, distincte de părțile
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
1973. Prima revoluție adevărată de dreapta1" În 1971-1972 a început una dintre cele mai violente perioade de reacțiune și poate dintre cele mai decisive din istorie 2. În ea coexistă două naturi: una profundă, substanțială și complet nouă; cealaltă superficială, contingentă și învechită. Natura profundă a acestei reacțiuni a anilor ’70 este așadar de nerecunoscut; natura exterioară însă este cât se poate de ușor de recunoscut. Și, într-adevăr, oricine o poate regăsi în renașterea fascismului, sub toate formele sale, inclusiv
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
ar fi absurd să le-o contestăm). Cea de-a doua greșeală, mai gravă, este următoarea. Radicalii și ceilalți progresiști care luptă în primele rânduri pentru legalizarea avortului - izolându-l, în prealabil, de copulare - îl introduc într-o problematică strict contingentă (italiană, ca să fim expliciți) și chiar interlocutorie. Îl reduc la un caz de pură practicitate, care să poată fi abordat cu spirit practic. Dar aceasta (după cum știu ei prea bine) este o atitudine culpabilă. Contextul în care trebuie inserată problema
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
imaginii divine, în cadrul planului politic creștin și al instituțiilor puterii. Mai mult, eudaimonía (fericirea) aristotelică nu se va "închide" în forme etice de tip monastic ortodox (trăită în credință); dimpotrivă, ea se va traduce printr-o împlinire socială, contingentă: familie, sănătate, prieteni. Ideea poate fi corelată, consider, sub aspect istoric și fără mari riscuri în interpretare, și cu apariția, în viața religioasă și socială a orașului italian de la sfârșitul evului mediu, a gândirii franciscane, moment decisiv pentru evoluția ulterioară
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
transparență limbajului și în mod special, comunicării specializate. Abordarea cognitivă pune în evidență această trăsătură fundamentală a metaforizării: raportul dintre transparența de conceptualizare și eficiența la nivelul cunoașterii științifice. Așa, de exemplu, în fizică, metaforele "sugerează o legătură cu lumea contingentă: frontieră, filtru, număr rațional, număr transcendent etc." (S. Marcus, Discurs...). Corpul uman a reprezentat măsura tuturor lucrurilor. Algebra utilizează un pattern preconceptual somatic pentru a denumi cifrele. Așa cum s-a mai spus, legătura dintre cifre și limbajul degetelor mâinii este
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
au valoare numai în măsura în care servesc intereselor omului, în sens slab, că marile valori sunt alocate oamenilor, dar nu se exclude o discuție și despre celelalte entități. Reducerea valorilor și a moralității la interesele omenești poate fi considerată fie o chestiune contingentă, în sensul că lucrurile s-au petrecut astfel încât numai oamenii posedă acele proprietăți care îi fac să atribuie valori și să fie capabili să delimiteze un domeniu al moralității, fie ca o chestiune necesară, în sensul că din punct de
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
arbitrare din punctul de vedere al realității referențiale. O stare poate primi însă limite extrinseci de la context, de exemplu, prin prepoziții precum de la - pînă la, dar ele nu le sînt proprii și transformă numai o stare necesară într-o stare contingentă. De altfel, absența schimbării corespunde lipsei schimbării referențiale, încît, dacă cineva spune sînt bolnavă (de ieri după amiază), aceasta nu presupune că și-a pierdut definitiv sănătatea. Tipul activității are în comun cu stările absența limitelor intrinseci, dar se distinge
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
cercetării, ci și în cazul ipotezelor care urmează a fi puse la lucru. Din această ultimă perspectivă, care vine chiar dinspre cei care, în calitate de filosofi ai științei, circumscriu domeniul epistemologiei, rezultă că relația dintre epistemologie și politică nu este una contingentă, ci necesară. Analizând natura necesară a acestei relații, putem descoperi trei modalități de determinare a sa369. Trebuie să luăm în calcul, mai întâi, condițiile în care sunt produse teoriile epistemologice, pentru a putea observa că aceste condiții reflectă, adeseori, ierarhiile
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
e acuzată pentru întârzierea demarajului științei, blocarea reformei educației și prigonirea conștiințelor luminate. Instituțiile medievale sau moderne care au păstrat etosul civilizației europene - lăcașuri de cult, biblioteci, universități ori spitale - se lasă amputate de nevroza discriminării pozitive. Nu doar imperfecțiunea contingentă a vremurilor aduce în discuție necesitatea acestor instituții formatoare ale Europei. Ceea ce jargonul postmodernității atacă sunt mai mult decât niște elemente decorative - el atinge temeliile tradiției. Ideea de „canon”, de pildă, este revolută. Finanțatorii academici promovează studiul doctoral al telenovelei
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
vigoare (Notă: Oricum, multe dintre ele depășesc competențele decizionale ale Senatului) 3.Senatul aprobă ocuparea unei profesuri având În vedere nu numai meritele personale ale candidatului propus ci și compatibilitatea profesurii respective cu Planul Strategic. Principiul este esențial, procedura este contingentă. Procedura mai poate face obiectul unor variații sau Îmbunătățiri ulterioare, dar ea presupune, În oricare dintre variante, asumarea clară a principiului propus. Două observați se mai impun În acest context, Întâi, că decizia care stă În fața noastră este Între profesuri
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
sufletului, din lumea reală, si nu despre reprezentările mentale“ (Z)? Poate, înainte de a analiza posibilitatea punerii împreună a acestor afirmații, ar trebui să clarific ce anume implică (Y). Afirmându-l pe (Y), accept faptul că nu poate exista o relație contingenta între actele cognitive și obiectele extramentale, că nu pot exista distorsiuni implicate în procesul cunoașterii. Dar să presupun, pentru moment, ca (Y) este fals, că există distorsiuni implicate în procesul cu noasterii. Chiar ar putea fi Toma din Aquino acuzat
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
de tranziție spre o economie de piață modernă se remarcă: primele de export, subvențiile indirecte, regimul vamal de drawback, instrumentele financiar-bancare (EXIMBANK), facilitatea unor operațiuni de import temporar în scopul prelucrării în lohn și reexportul produselor rezultate, diminuarea listei mărfurilor contingentate la export, etc. Comparativ cu perioada regimului comunist, ajutorul bugetar s-a modificat foarte mult în ceea ce privește mijloacele de intervenție. Astfel, "subvențiile directe, cea mai importantă formă de acest tip în trecut, au cunoscut o cădere bruscă în 1990, de la 68
[Corola-publishinghouse/Science/1480_a_2778]
-
și paradoxal. E, într-adevăr, cît se poate de salutar cultural și politic constituită, islamul se răspîndește inițial într-un mediu tribal fără coeziune, căruia religia e pusă în situația de a-i da cadru civilizațional)? să nu ignorăm calitatea contingentă a polarelor noastre cotidiene, ciudata lor versatilitate în practica socială, negociabilitatea relației dintre ele. E cît se poate de sănătos să nu le transformăm în mituri, încremenindu-le fantasmatic sau cinic în opoziții eterne, absolute, eschatologice, așa cum procedează ideologia fundamentalistă
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
În trasarea marilor orientări ale firmei. În același timp, Înțelegerea sistemului concurențial se bazează pe variabila „piață” În avalul firmei. Or, poziția sa competitivă depinde și de alte forțe concurențiale, precum furnizorii, produsele substituente și nou-sosiții În sector. 4. Strategia contingentă. M. Porter consideră trei strategii generice susceptibile a asigura o poziție favorabilă pe termen lung a firmei 1. Acestea sunt: a) strategia dominării globale prin costuri; b) strategia diferențierii; c) strategia focalizării sau a concentrării. M. Porter arată că fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/2241_a_3566]
-
aplică: a) instrumentelor financiare nederivate deținute până la scadență; b) împrumuturilor și creanțelor generate de entitate și nedeținute în scopul tranzacționării; și c) intereselor în filiale, întreprinderi asociate și asocieri în participație, instrumentelor de capital emise de entitate, contractelor cu plata contingentă într-o combinare de întreprinderi, precum și altor instrumente financiare cu astfel de caracteristici speciale și care, în concordanță cu ceea ce este general acceptat, se contabilizează diferit față de alte instrumente financiare. 1.4. Producătorii și utilizatorii produsului final al contabilității: informația
Contabilitate financiara by Adela BREUR, Mihai LESCONI-FRUMUSANU () [Corola-publishinghouse/Science/191_a_176]
-
o logică a consecințelor nu numai prin normativism, ci și prin adoptarea conceptului lui Habermas (1987) despre raționalitatea comunicativă și logica de argumentare. Astfel, constructiviștii avansează noțiunea raționalității comunicative sau practice, care este bazată pe motive practice, este sensibilă și contingentă la contextele istorice, sociale și normative și evidențiază logica comunicativă și de convingere în teoria socială. Raționalitatea comunicativă nu numai că se referă la înțelegerile comune peste timp și loc prin mijloacele ei, ci permite actorilor să "stabilească semnificațiile lumii
Euroarmata şi apărarea României. Analiză de epistemologie constructivistă privind politica de securitate şi apărare comună a Uniunii Europene by Constantin Manolache [Corola-publishinghouse/Administrative/1432_a_2674]
-
Hayek, Samuelson ș.a.) nu și-a aflat rezolvarea căci, așa cum afirmă Serge-Cristophe Kohn, "definirea noțiunii de optim presupune existența unei alegeri, ceea ce pune, pe de o parte, problemele filosofice ale determinismului, liberului arbitru etc., iar pe de altă parte, problema contingentă: optimul social poate fi realizat de către un ipotetic dictator binevoitor?"7. Cînd vorbim de valori individuale și alegere socială, ordine socială de preferințe și justiție socială, criterii și normative sociale, de legitimitatea acestora, ne situăm deja într-un cadru în
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
viziunilor și metodologiilor de lucru în abordarea fenomenului artistic ca practică culturală extinsă. Dacă paradigma modernistă era înțeleasă ca reflectare a umanismului liberal rațional și a credinței în progres, pe baza unor valori autonome universal acceptate, paradigma postmodernistă reflectă constituirea contingentă a oricărei narațiuni supuse arbitrarității actelor de cunoaștere și eterogenității relațiilor de putere. În aceste condiții, instrumentalizarea strategiilor teoretice apare ca o consecință a transformărilor din practica artistică, de la multiplicarea fără precedent a mediilor, făcând posibilă apariția "noilor medii" (fotografia
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
lumina reflectoarelor cercetării științifice. Dar asta este tot ceea ce poate face istoricul, În mod eficient și onest, Între limitele condiției sale profesionale. Revenind la motivațiile care determină fragmentarea istoriei Transilvaniei pe criterii etnico-naționale, aș menționa și o cauză mult mai „contingentă”, chiar meschină. De altfel, Întotdeauna, justificările ideologice „Înalte”, axate, În aparență, pe principii generoase, pot fi instrumenta lizate În vederea promovării unor interese foarte egoiste. Majoritatea doctoranzilor din Occident care vin În România pentru a studia istoria Transilvaniei (și nu sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
coord.), Revoluția de la 1848-1849 În zona regimentului grăniceresc năsăudean. Contribuții istorice și demografice, Editura Argonaut, Cluj-Napoca, 2003. Cred că este corect să dezvălui și faptul că motivul principal care m-a determinat să aleg acest subiect are o natură oarecum contingentă, personală: este vorba de invitația amabilă a colegilor Mirela Andrei și Lucian Vaida de a colabora la revista năsăudeană Arhiva Someșană. Vezi Cătălin Turliuc, „Naționalism și etnicitate. Considerații istoriografice și metodologice”, În volumul L. Boicu, L. Nastasă (coord.), Istoria ca
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
violentă” (Mateiu), „făcând abuz de autoritatea lui” (Luca Ion) ori, dimpotrivă, prin „formarea [...] unui supraeu indulgent și lejer” (Tușki). Însă centrul de greutate îl reprezintă analiza Momentelor, unde eseistul polemizează cu trei prejudecăți adânc înrădăcinate în exegeza caragialiană: valoarea strict contingentă a operei, unde, dimpotrivă, V. descoperă, urmare a unei lecturi existențialiste în linia Kierkegaard-Heidegger-Jaspers, „multe dintre elementele de bază ale unei posibile ontologii a cotidianității”; lipsa de organizare a volumului Momente din 1901, în fapt construit, potrivit comentatorului, conform „tehnicii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290439_a_291768]
-
11 21 8 60 20 11 4 61 28 6 35 45 14 4 13 57 18 11 Sursa: Sondajul Mediteranean pe patru națiuni, 1985, N total: 8.560, menționat în Morlino și Montero (1995: tab. 7.1) O evaluare contingentă a democrației presupune că deși democrația poate funcționa satisfăcător în unele împrejurări, nu este ideală în toate ocaziile, iar uneori un regim nedemocratic poate fi preferabil. Totuși, cînd această întrebare a fost pusă în țările Uniunii Europene, mai puțin de
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
5 Sursa: Uniunea Europeană: European Commission (1992); America Latină: Latinobarometro, organizat de MORI, Santiago, Chile. A cere comparații între regimurile democratice și cele nedemocratice este în concordanță cu ipoteza lui Churchill, dar nu la fel stau lucrurile dacă se cere o evaluare contingentă. O asemenea evaluare este nerealistă pentru că nu este posibil un regim hibrid democratic în ceea ce privește cheltuielile publice, dar nedemocratic în domenii precum impozitele sau poliția. În competiția dintre regimuri, singura alegere este o ale-gere de tip holist între grupuri de instituții
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]