1,118 matches
-
toți cei care am luptat pentru eliberare, iar armata română a decorat post mortem pe sergentul major Arhire Ștefan cu cea mai înaltă distincție pentru subofițeri și trupă „Virtutea militară” La rândul său, Ioan Arhire își amintește: „Luptele erau din ce în ce mai crâncene și spre sfârșitul lunii februarie 1945, nu am mai primit nici o veste de la fratele meu. M-a pus pe gânduri faptul că mi s-a înapoiat pachetul și pentru motivul că și legăturile telefonice erau întrerupte, am întrebat în scris
CADENȚE PESTE TIMP by Costin CLIT () [Corola-journal/Journalistic/91799_a_93208]
-
țintuiește locului. Situația se complică și prin faptul că Remus Lunceanu are o soție și trei copii de întreținut. Și totuși plecarea din Bucureștiul ocupat ar fi singura soluție salvatoare, căci - după cum îi spune un prieten - "pentru ardeleni urmează zile crâncene". Culpabilizarea ardelenilor ca țapi ispășitori pentru dezastrul înfrângerii vine foarte repede și e dată pe față, fără menajamente: "Azi voi, ardelenii, nu sunteți tocmai... dezirabili. De ce să ne astupăm urechile? Trei sferturi din cei ce fac opinia publică aici sunt
Calvarul lui Liviu Rebreanu – romanul unei disculpări (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12833_a_14158]
-
aseară cu 0-1 (0-0) partida de pe propriul teren cu Twente, din prima manșă a 16-imilor de finală ale Europa League. Unicul gol al meciului disputat pe Arena Națională, în prezența a aproape 52.000 de spectatori și pe un frig crâncen, a fost marcat de Ola John, în minutul 52. În urma acestui rezultat, Steaua mai păstrează doar șanse teoretice de calificare. Pentru a răsturna sorții, "roș-albaștrii" trebuie să câștige returul de săptămâna viitoare, joi, 23 februarie, din Olanda.
Steaua a pierdut cu Twente, scor 0-1 () [Corola-journal/Journalistic/76234_a_77559]
-
ciulinii și hârtoapele teritoriului; ne înfioară gândul cât de greu ne-ar fi fără momentele vesele cu parlamentari...; din știri și reportaje tv, aflăm că multe săli de clasă au fost transformate, și în această toamnă, în câmpuri de bătălii crâncene, în timp ce autoritățile, cu profesionalism, jucau oina, model postdecembrist, aruncându-și pisici moarte; directoarea Școlii Centrale din București, doamna Svetlana Bodnăraș, declară cu indolență unui reporter tv că l-a sunat pe polițistul care tocmai ieșise din proximitate pentru a-i
Dezlegarea lui Haralampy la pălincă... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11043_a_12368]
-
își regăsește corespondentul în familia de nobili polonezi din care descinde tatăl. Victor se încarnează din litere, devenind, dintr-un dublu narativ, un geamăn din carne și oase, răpit în copilărie de lângă ai săi și înrolat nu peste mult în crâncena Legiune Străină. Apocalipsa care încheie ciclul e, la rândul ei, una mai degrabă etimologică și mustind de amintiri poematice: per-sonajele se întâlnesc tulburător - remarca subtil Ioana Pârvulescu - laolaltă așa cum fac în Levantul urzitorii zaverei. Basmul cu sonorități folclorice al regăsirii
O decalogie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9443_a_10768]
-
iubim, și nu ne temem... Dar filmul acestei exaltări se rupe atât de des, pauzele sunt lungi, asurzitoare și fără speranță. Se-ntâmplă deodată ce e de-ntâmplat, și-atunci caut cu înfrigurare între notițele vechi să aflu, într-o crâncenă singurătate iarăși, cine atoateștiutor îi așează celui adormit mâinile pe piept, cine îl spală, cine fierbe coliva, cine leagă cu ață bănuțul în batistă? Cine e de rând pentru toate acestea, să le facă și să le poarte. Căci toți
Memoria inimii by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/12336_a_13661]
-
îngrijorat de faptul că m-aș fi lăsat manipulat și îmi reamintește în ce valori au crezut cîndva părinții mei: „Îmi pun întrebarea: în numele cărui tiranic (și efemer) considerent a făcut acest compromis principial radical descendentul adversarilor lumii guvernate de crâncena putere a banilor (cu toate gravele lor erori, aceia se revendicau, totuși, de la un țel uman etern imperios”. Pe pagina următoare, autorul îl numește pe C. V. Tudor „un tipic intelectual de stânga”. Suntem în plină anarhie conceptuală: după Dumitru Popescu
Marele Pontif al religiei politice ceaușiste by Vladimir Tismăneanu () [Corola-journal/Journalistic/4732_a_6057]
-
al unei situații echivalate, fără exagerare, cu o bolgie infernală. Referindu-se la anii 1962-1964, pe care i-a petrecut în închisoarea Aiudului, autorul mărturisește cu litere incandescente: „Pentru toți cei care au refuzat reeducarea, (aceasta) a reprezentat cea mai crîncenă anticameră a iadului, acolo unde mii de oameni aruncați trebuiau să fie uciși lent, în chinuri care depășeau cu mult metodele Inchiziției”. Mîncarea pe o zi nu depășea 600 de calorii, adică un sfert din normalul ce se cuvenea unui
Amintirile lui Grigore Caraza by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5274_a_6599]
-
Ghețarii s-au topit în mare parte, iar planeta s-a dezaxat dramatic. Fuga după aer curat, răcoare, resurse, a devenit principala preocupare pământească. Membrii Federației Uniunii Europene (FUE) caută soluții”. Populația caută meridionalitatea izbăvitoare (zisă, iarăși cu o ironie crîncenă, „Marea Mlaștină a salvării sudiste”) prin promisiunea remisiunii biologice, „ca la începuturile Terrei”. Ar mai lipsi dinozaurii. Dar sunt timpuri noi, în care populația se înclină în fața MCC (Marii Cenzuri Corecte) și recunoaște „Minunăția Corpului Mirific European, CME!)”. Pe de
Rememorare blurată by Gabriel Coșoveanu () [Corola-journal/Journalistic/3534_a_4859]
-
dialog cu istoricul Alex Mihai Stoenescu, generalul Stănculescu povestește cum i-a fost dat ordinul de lichidare a Ceaușeștilor: «Cei din grupul lui Iliescu mi-au spus că trebuie organizat un proces care să închidă epoca Ceaușescu definitiv», prin «suprimare»". Crîncena voință de putere a „moștenitorilor" și-a spus cuvîntul. Ceaușeștii au căzut victimă propriei lor politici de sorginte bolșevică, încununată de cultul halucinant al personalității, modelat aidoma celui al altor „geniali" cîrmaci. Dar ce nu știam pînă la lectura acestei
Cum au sfîrșit dictatorii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6034_a_7359]
-
Straniu e că teroarea pe care i-o dă spectrul ratării nu dă naștere unei răzvrătiri de expresie paroxistică, Ciprian Măceșaru avînd o blîndețe congenitală care îl contraindică pentru răsturnările de destin. Alții, în locul lui, ar fi recurs la soluția crîncenă a spiritului de frondă, aplicînd rețeta cutezanței exotice: vrînd să se afirme și neputînd s-o facă în manieră cultă, ar fi preferat expresia licențioasă și sămînța de discordie, sperînd într-o afirmare prin contrariere scandaloasă. Într-un cuvînt, ar
Rutina de sentiment by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6210_a_7535]
-
cu totul. Și nu întîmplător, în mediile cu nostalgii totalitare încă vii și cu deprinderile discreționare întregi, cum este, de pildă, Călărașiul, vechii activiști, abia coafați, se luptă și acum cu monumentele, știind instinctiv că libertatea creației este cel mai crîncen dușman al lumii estropiate pe care ei încă o visează și poartă în gînd. Tot în această perioadă, asociind sărbătoririi Măgurei, pe care, de fapt, nu a sărbătorit-o nimeni, propria sa aniversare, a împlinit șaptezeci și cinci de ani și sculptorul
O dublă aniversare by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16740_a_18065]
-
greșeală (deși nu și-au propus-o niciodată...), un manual al bunului suprarealist. Doar o carte cu cenuși sentimentale, cu morți violente și amintiri vii, cu o neverosimilă și incontestabilă solidaritate de clan, în care admirația nu-i decît un crîncen egoism, iubire de cel în care te recunoști întreg, răsfrîntă într-o splendidă prietenie. Hrănită cu refrene-parole: "care poet autentic nu poartă cu dînsul poezia care începe Oisive jeunesse/ A tout asservie./ Par délicatesse/ J'ai perdu ma vie." Délicat
Unicate by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8274_a_9599]
-
păr. Cartea ar trebui s-o citească oricine vrea să nu se mai frământe pentru fleacuri. Nu se va citi mult. Omului nu-i place suferința când știe că nu e fictivă. Așa s-a întâmplat cu documentarul despre viața crâncenă a lui Roman. Mi s-a spus: nu se poate suporta. Incomparabila bogăție a nefericirii... La un an după ce, tată și fiu, se întorc acasă restabiliți, Mocuța scrie în încheiere: „Senzația că atunci trăiam, iar acum supraviețuiesc...” Cine-i ca
Însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4439_a_5764]
-
cei care au făptuit și, pe de altă parte, complicitatea societății. Mă refer acum la societatea de astăzi. De ce această societate, care acum știe, este în continuare complice cu crimele acelea care nu sînt oarecare? România a trăit cea mai crîncenă dictatură pentru că, după părerea mea, e ceva în acest popor care poate îndura, iată, inclusiv crima. Și apoi, să nu uităm că balada noastră ridicată la rang național, Miorița, își face model din ciobănașul care se lasă omorît. Iată imaginea
Doina JELA - "Să nu lăsăm să ne fie organizate sentimentele" by Ara Șeptilici () [Corola-journal/Journalistic/16337_a_17662]
-
autoterapie o reprezintă și jurnalul, o decomprimare a pesimismului și a stării depresive: "Troenit de scârbă, de lehamite și - ceea ce e mai grav - de deznădejde, n-am mai văzut iar nici un rost al acestor însemnări. Dar azi, depresiunea fiind mai crâncenă ca de obicei, deschid caietul în speranța unei defulări " (s.m.). În afară de "plăcerea înrobitoare" a muzicii, Radu Ciobanu își consemnează adesea impresiile de lectură, ce se remarcă prin observații subtile de critic, nu de simplu cititor. Fusese dezamăgit de "romanul cinematografic
Terapia Jurnalului by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12235_a_13560]
-
Cristea găsise la instalare multe nereguli la MNLR, "o enormă harababură". Că a vrut să reformeze, fără succes, o instituție care "semăna la început cu o casă de cultură predestinată unor activități călduțe". Că "în muzeu s-au dus lupte crâncene pentru impunerea unui anume concept expozițional", în coliziune aflân-du-se "taberele Creția și Vârjoghe, fiecare cu susținătorii săi". În ce-l privește i s-au adus, pe "diverse bloguri", acuzații mincinoase de fraudă, că ar fi "drenat 500.000 de euro
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7117_a_8442]
-
determinat autoritățile municipale să reașeze pe soclu bustul maltratat! Cea ce nu s-a întîmplat cu alte monumente doborîte, cu Petru Groza, de pildă". Ce să mai spunem? E o mostră de bun-simț, între numeroase altele. În aproape aceeași măsură, crîncenul naționalism al lui M. Ungheanu se îndreaptă și împotriva maghiarilor, a doua nație execrată, după evrei, pe tabla programului d-sale fascisto-comunist (așteptăm, în spiritul consecvenței, și diatribe împotriva nemților, bulgarilor, turcilor, țiganilor etc.) E. Jebeleanu e mustrat nu atît
Un nou A.C. Cuza by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15347_a_16672]
-
înscriere în loja de onoare. Într-adevăr, cum poate fi socotit "mare scriitor" cineva căruia nu-i tremură pana când așterne pe hârtie astfel de rânduri: "Viața lui, din istoria căreia i se întâmpla rar să dezvăluie ceva, fusese o crâncenă luptă începută de timpuriu. Ieșise din oameni cu vază și stare, fusese oropsit de la naștere, crescut pe mâini străine, surghiunit apoi în străinătate la învățătură. Întors acasă, se văzuse jefuit de ai săi, înlăturat, hărțuit, prigonit și trădat de toată lumea
Care e cea mai proastă carte românească? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7033_a_8358]
-
un sfert de oră ne aflăm pe drum spre Bender, un oraș la granița cu Moldova, care se află în partea îngustă a Transnistriei la malul de vest al Nistrului: în timpul războiului cu Moldova aici s-au dus cele mai crâncene lupte. Când traversăm podul deasupra Nistrului, trecem pe lângă un post de pază cu militari ruși. Militarii ruși se numesc trupe de menținere a păcii. Un militar rus dă zăpada în fața Hotelului „Prietenia”, care lasă o impresie sărăcăcioasă. Oare restul Regimentului
Arnon Grunberg - Transnistria () [Corola-journal/Journalistic/5323_a_6648]
-
a parcursului poetic: „Nu vom conteni cu explorarea/ Și sfârșitul dibuirii pururi/ Va fi s-ajungem de unde-am pornit/ Și să cunoaștem locu-ntâia oară” (Patru cvartete, p. 411). The Waste Land reprezintă o aventură poetică fără hotare, de nimic zăgăzuită: „Crâncena îndrăzneală a renunțării de o clipă/ Pe care o viață chibzuită n-o va mai putea lua înapoi/ Prin asta și numai prin asta, am ființat!” (Tărâmul pustiit, p. 173). Doar conștiința pare să mântuie, în poem, orașul impur, râul
T.S. Eliot sau aventura poetică totală by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/4252_a_5577]
-
Polina suspină. Lacrimile țâșnesc." (pag. 21) Nici în Păpușarul, nici în Circul domestic nu se pot întâlni asemenea mostre de naturalețe a dramatismului. Eliberat de presiunea dictatorială a propriei biografii, Claudiu Komartin atinge o virtuozitate greu de bănuit în poza crâncenă pe care, în urmă cu patru ani, încă o etala, cumva convenabil: Dacă tu nu mai ești, ce mai rămâne între mine și moarte ?/ Paiele împrăștiate de furtună, iarba îngălbenită,/ un câine bătrân și surd care latră în noapte ?// La
Poezie și deziderat by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7262_a_8587]
-
de-otravă". Dura învățare, în care se simte forța urîtului cotropitor de la Arghezi, a himerei cu jugul. Pe apele negre ale uitării, care șterge tot, mai puțin o ură fără persoană, zavistie fără leac și fără consistență, dar cu o crîncenă intensitate, ca zborul hîdelor arătări scăpate din cutia Pandorei, trece o corabie agățată de Perahim din abia cîteva tușe fine, imaginea înseși a destrămării care se prelungește, semănînd cu o stranie rezistență decrepită. Din cînd în cînd, se strecoară o
Chinuri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7796_a_9121]
-
cu trenul de la Paris pentru că toți trei eram solidari în frica noastră de avion, și vorbiserăm despre toate cele în vreme ce străbăteam noaptea divizată a celor două Germanii, oceanele lor de sfeclă, uriașele fabrici de tot felul, ravagiile lăsate de războaiele crâncene și iubirile năprasnice. Când să ne culcăm, lui Carlos Fuentes i s-a năzărit să-l întrebe pe Cortázar cum și în ce moment și din inițiativa cui fusese introdus pianul în orhestra de jazz. Întrebarea era întâmplătoare și nu
Gabriel García Márquez - N-am venit să țin un discurs () [Corola-journal/Journalistic/5528_a_6853]
-
ei extremă, sculptorul o prezintă contrasă, chiasmatic elocventă, exploziv acuzatoare față de o crimă ce a îndoliat pentru veacuri istoria și ființa românească. Nu-i un secret, impulsul care a declanșat nevoia interioară a acestei plăsmuiri, aproape insuportabilă în invenția ei crîncenă, se rezema pe o trăire simpatetică, pe asumarea creativă a unui episod lancinant din șirul fărădelegilor de care a avut parte țara noastră. Căci opera - capodopera, și îmi controlez bine aprecierea - traduce comoția istorică pe care a putut-o genera
Gorduz - „Deasupra celor trei dimensiuni“ by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/6233_a_7558]