4,784 matches
-
de două ori. Case-cavou un râu desparte Pe două ulițe surori. *** Rășinarii după Goga Pășteau deasupra casei tale Turme de nori și-n urma lor, Luceafărul doinea agale Rășinărenilor, de dor. Tăcute licăriri de astre Țeseau marame peste sat, Pe creste se-mpleteau albastre, Umbre la ceas de înnoptat. Din turmă norii se răsfiră Purtați de vânt pe-a bolții cale. În urmă, zori de zi respiră, Lumini deasupra casei tale. *** Ciclul "Era să fiu poet" Referință Bibliografică: Rășinarii după Cioran
RĂŞINARII DUPĂ CIORAN ŞI GOGA de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1406 din 06 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1415262247.html [Corola-blog/BlogPost/384280_a_385609]
-
fina boare de Obsession - parfum pentru VIP-uri msculine - pe care și-o activă prin mișcarea corpului. Alungă repejor imaginare fire de praf de pe antebrațe, își trecu apoi degetele răsfirate larg prin părul tuns și gelat en vogue - tâmple râse, creasta de cocoș - cum îl persifla bunică-sa. Doar după aceste preparative, ieși în hol poftind persoana, unica solicitantă de servicii la Secția lor. O chestionă cumva fragilizat de apariția diafană a femeii, deși el agrea ultratinerele cu aer sportiv. Și
GRAFFITI (PRIMA PARTE) de ANGELA DINA în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1473574347.html [Corola-blog/BlogPost/382492_a_383821]
-
un ochi pe față un ochi pe dos, mereu, haina timpului. toamna ruginie, lumină rece, pe drum bătătorit. bântuit de furtuni, suflet-poezie, fulger în dar. ciocârlie-tril, dimineață de vară, muntele-cântec. pârtie de brazi, verdele suind voios vârfuri amare. mângâierea ta crestele munților în plecăciune depărtările inimă călătoare clipă fugară Referință Bibliografică: Gânduri in haiku / Ioana Voicilă Dobre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 237, Anul I, 25 august 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Ioana Voicilă Dobre : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
GÂNDURI IN HAIKU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 237 din 25 august 2011 by http://confluente.ro/Ganduri_in_haiku.html [Corola-blog/BlogPost/360934_a_362263]
-
guste plăcintă-aromată, Căci gândul la Moș iar învie Dorința secretă, uitată: Atunci când pe coș el coboară Cadouri sub brad să îi pună, Cu Moșul în sania ușoară Să zboare și el înspre lună. Adoarme copilul, visează... Omătul se-ntinde pe creste; Natura întreagă e trează, Colinde se-aud la ferestre. Referință Bibliografică: Dorința din Ajun (poezie pentru copii) / Curelciuc Bombonica : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1454, Anul IV, 24 decembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Curelciuc Bombonica : Toate Drepturile
DORINŢA DIN AJUN (POEZIE PENTRU COPII) de CURELCIUC BOMBONICA în ediţia nr. 1454 din 24 decembrie 2014 by http://confluente.ro/curelciuc_bombonica_1419424034.html [Corola-blog/BlogPost/368998_a_370327]
-
definitiv. Nu pot descrie starea de spirit în care am rămas după plecarea lor. M-am întors la cabană încet, gânditor, pășind anevoie prin zăpadă. Priveam cu nostalgie cerul albastru și pădurile verzi de brazi de pe culmile munților, profilându-și crestele pe cerul curat și liniștit. Revedeam și scânteierile de diamante ale zăpezii. Degeaba, însă! Nu puteam să-mi scot din minte imaginea pură a Adelinei. O revedeam aievea, zâmbind, plină de farmec și privindu-mă cu căldura ochilor ei luminoși
PUTEREA RAZEI ALBASTRE (3C) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1958 din 11 mai 2016 by http://confluente.ro/viorel_darie_1462954262.html [Corola-blog/BlogPost/378527_a_379856]
-
11 ianuarie 2015 Toate Articolele Autorului Poeme de Al.Florin Țene EMINESCU, CA VEȘNICIA CERULUI... Dor de Eminescu Au curs atâtea verbe pe pagini de poveste Cum curge Oltul de veacuri prin Carpați Și dorul si-a cioplit cuvintele pe creste Cum iubirea trece de la părinți în frați. De atâta dor zăpezile cern poeme în brazde Și cuvintele lui se fac stele pe cer de ape, Paginile, în clipe ancestrale, ne sunt gazde, Și, pe neștiute vin din veșnicie să se-
EMINESCU, CA VEŞNICIA CERULUI... de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1472 din 11 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1420962149.html [Corola-blog/BlogPost/372822_a_374151]
-
Acasa > Strofe > Simpatie > - TU - Autor: Aurel Auraș Publicat în: Ediția nr. 1827 din 01 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Tu-mi ești izvor de taină și cugetul din creste, Și înger și femeie, și viață neumbrită, Un ideal ce-mi umblă în sferele celeste, Purta-voi a ta șoaptă din gura ta iubită. Și va veni o zi, și va veni secunda, Când tu, iubita mea, vei reveni în
de AUREL AURAȘ în ediţia nr. 1827 din 01 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/aurel_auras_1451651663.html [Corola-blog/BlogPost/350248_a_351577]
-
retrăsese doar cu câțiva credincioși și cu soția sa la vestitul castel din Carpați care constituia și reședința întregului imperiu vampiric de pe Pământ! În timpul acesta cei doi tineri îndrăgostiți se lăfăiau în plăceri amoroase într-un palat aflat undeva pe creasta unui munte. Fusese dăruit de stăpânul lumii vampirilor fiicei sale. Contele era fericit că prințesa își găsise în sfârșit alesul inimii și aștepta să-și vadă nepotul crescând. În vremea aceasta Ursuz își tot făcea cale pe la palat unde aveau
III. UN VAMPIR UNELTITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1443 din 13 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1418492041.html [Corola-blog/BlogPost/376638_a_377967]
-
cu vorbe din poeme Pe care noaptea le valsează gândul Nuanțe moi ți se răsfiră-n părul Paletă coloristică pe pânză Un roșu-aprins c-o pălărie frunză Un fruct oprit albastru-n pârg e cerul Își pleacă ochii cenușii pe creste Îneacă pașii-n lutul plin de urme Exodul vieții-n mersul unei turme Efecte vii în regăsiri rupestre Hai spune drept ce poală îți așteaptă Un vis tocmit să îl răstorni în toamne Un abur fin ca pasul unei doamne
HAI SPUNE DREPT de CARMEN POPESCU în ediţia nr. 2307 din 25 aprilie 2017 by http://confluente.ro/carmen_popescu_1493112490.html [Corola-blog/BlogPost/374011_a_375340]
-
e greoi. Nu pot să nu tânjesc spre vârf, Desi pasii-mi sunt mici, trupul obosit, Sunt atâtea popasuri de făcut, Atâtea priveliști de admirat, Atâta aer curat de respirat. Nu-mi pierd curajul să lupt, Trebuie să ajung pe creasta, Să-mi văd urcușul de pe culme, Să zâmbesc și să mă prefac în fum, Fără niciun regret. Referință Bibliografica: În eter / Eleonora Stoicescu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1657, Anul V, 15 iulie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015
IN ETER de ELEONORA STOICESCU în ediţia nr. 1657 din 15 iulie 2015 by http://confluente.ro/eleonora_stoicescu_1436908511.html [Corola-blog/BlogPost/373272_a_374601]
-
alt fragment elaborat sub influența și imperiul aceleiași puternice revărsări scripturale lirice: „Pridvorul Catedralei de la Lainici este invadat de lumină la orice oră din zi. Dar mai ales în orele după-amiezei și pe înserate, când lumina intensă coboară năvalnic de pe crestele semețe ale munților de la apus, exonartexul pare o construcție dintr-o lume suprafirească. Lumina aurie intensă a soarelui coborât la apus, marcată de roșul vesperal, diafan, năvălește în pridvorul de piatră. Luxurianta vegetație a munților cu vârfuri semețe, înfipte în
PROF. UNIV. DR. MIHAIL DIACONESCU – LAINICI – CAPODOPERĂ A ARTEI ROMÂNEŞTI ŞI EUROPENE, EDITURA „EVANGHELISMOS”, BUCUREŞTI, 2011 ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 648 din 09 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Semnal_editorial_si_publicistic_prof_stelian_gombos_1349770143.html [Corola-blog/BlogPost/359870_a_361199]
-
2101 din 01 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Pământul n-a fost pământ El a fost o plămada transparență În care rădăcinile arborilor Formau coroane subterane. Pe acolo a trecut Omul, În fața lui creșteau munți de cristal Care-și topeau crestele tocmai sus în cer. Inimile acestora adăposteau Bulgari opalescenți prin care lumina pictă Umbre răsfrânte în adânc. O! fluviu despletit Care înconjori toată țara Havilla, Prin apele tale zglobii Înnoată pești șăgalnici Care sar curcubeul Cel care arcuiește lumină. Fără
VIŢA-DE-VIE de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 2101 din 01 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_condur_1475303398.html [Corola-blog/BlogPost/380849_a_382178]
-
Credința însă biruie năpasta, /cădelnițându-și ruga în tăcere. /Călăii ne străpung cu suliți coasta /și ne adapă cu oțet și fiere. / În urletele crâncenei gheene, /din zvârcolirea cărnii sfâșiate, /sclipește-n diamantul de pe gene /lumina jertfei noastre ne-ntinate. Pe creasta de văpaie a credinței, /noi știm, în greaua zbatere-a durerii, /că încolțește-n miezul suferinței /grăuntele de foc al Învierii. Ni-i ruga, Doamne, pură ca zambila, /și chinu-l înflorește-n bucurie. /Revarsă-Ți harul roditor și mila /pe
PARTEA A II-A de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 122 din 02 mai 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti_0.html [Corola-blog/BlogPost/361196_a_362525]
-
o artistă care are pe umeri elitre diafane ale muzicii, are în sân izvorul armoniei și metaforei cântecelor alese, ale căror fântânițe șopotesc în vis, are o raclă sufletească în care începe priveliștea cerului, are un munte care încleștează între creste și poală, pământul și cerul, tânjitori și unul și celălalt ai universului sonor pe care-l aprinde și-l și înfrigurează muzica. Dida Drăgan e artista care cântă o muzică ușoară foarte grea! Și adorabilă! Cântecele Didei Drăgan sunt ziua
DIDA DRĂGAN. NU CÂNTĂ CA NIMENI, CÂNTĂ CA EA! de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1209 din 23 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Aurel_v_zgheran_1398226814.html [Corola-blog/BlogPost/347926_a_349255]
-
cărarea fără pașii de mâine și nu uită, pădurea. Freamătul tremurând al buzelor ciutelor care-mi mângâie poienile, cu flori, când culeg parfumul pământului și cănd din fănul toamnei își fac așternutul iernii, îmi sunt bucuria. Nu lupul din vârful crestei îmi spală de păcate, durerea rădăcinilor uscate. Nu râsul din întunericul nopții, când privește prin lamele privirii, îmi ia zborul păsărilor care îmi fac fericită pădurea. Am frați care se prăbușesc și-n peșteri pietre care cad, și răul se
PĂDUREA VORBEŞTE CU MINE! de VIOREL MUHA în ediţia nr. 485 din 29 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Padurea_vorbeste_cu_mine_viorel_muha_1335714654.html [Corola-blog/BlogPost/362037_a_363366]
-
urlă în nopțile de nesomn, întrebându-se ( retoric) „de ce nu pot pătrunde nebănuiri celeste?”. Versurile ce urmează sunt revelatorii în acest sens: .Urlă pustiu-n mine,îl plimb iar din altare/ Ies tot la fel de singur și urc în vârf de creste/ S-azvâl spre veșnicie aceeași întrebare/ De ce nu pot pătrunde nebănuiri celeste?(Singurătate) Și cum altfel s-ar putea atinge acele „nebănuiri celeste”... decât prin rugă îndelungată... ajungându-se astfel la un grad de purificare, și doar atunci simți cum „Te
„SĂ-MI FIE PÂINEA, CA ŞI TRUPUL, /ACEEAŞI ZILNICĂ POVARĂ,” ... AXIS MUNDI , AUTOR ALENSIS DE NOBILIS. CRONICA ( VALENTINA BECART) de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1295 din 18 iulie 2014 by http://confluente.ro/Valentina_becart_1405635397.html [Corola-blog/BlogPost/349341_a_350670]
-
de pădure, Se pitește-n frunza deasă, Fata a venit să fure, De-altceva puțin îi pasă! O așteaptă cu răbdare Zile-n șir, pân’ o zărește, Din ascunzătoare sare Și-ntr-o clipă o răpește. Trec prin munți cu creste roase, Peste râuri și pâraie Și o pune-n lanțuri groase În castel, într-o odaie. - Într-un an, după zăbrele, O să putrezești de vie! Ajungi oale și ulcele De nu vrei să-mi fii soție! Doar atât zmeul îi
FLĂCĂUL CEL VITEAZ de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417334596.html [Corola-blog/BlogPost/371981_a_373310]
-
ai fi tu Bradul veșnic viu, Eu Floare de colț muritoare, Tot acolo am să fiu Să sorb iubireați răbdătoare. De-ai fi Mesteacănul din munte, Casă mi-ar fi stânca ta. M-ar înveli frunzele-ți nude, Tu pe creste m-ai purta. Referință Bibliografică: De-ai fi... / Elisabeta Silvia Gângu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1988, Anul VI, 10 iunie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Elisabeta Silvia Gângu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
DE-AI FI… de ELISABETA SILVIA GÂNGU în ediţia nr. 1988 din 10 iunie 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_silvia_gangu_1465584067.html [Corola-blog/BlogPost/340151_a_341480]
-
tine-am mai mâncat. Sunt floare de colț ce crește sus pe colțul sur de munte Și zău dacă știu, copile, sărutările-ți mărunte O să ajungă la mine pe ochi, pe buze, pe frunte Sau vor eșua-n răspăruri, peste crestele cărunte. Îs floarea cea mai amară, mai sălbatică, mai dură Și mulți mă primesc cu drag, dar mulți mă privesc cu ură Că am spini de diamant, ascuțiți cu șapte pile Și-n noianul de dorințe nu-mi vei rezista
DE VREI SĂ-MI DAI de EUGENIA MIHU în ediţia nr. 1911 din 25 martie 2016 by http://confluente.ro/eugenia_mihu_1458916340.html [Corola-blog/BlogPost/378546_a_379875]
-
asta îmi e de ducă, iar s-ar peste ulucă. În toamna asta învăț să iubesc, păsările mă-npețesc. În toamna asta îmi iau amantă din Lamantă În toamna asta am să zbor pe un nor. În toamna asta urc pe creste și-asta este o poveste... Al.Florin ȚENE Referință Bibliografică: Drum prin ploaie / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 311, Anul I, 07 noiembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Al Florin Țene : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
DRUM PRIN PLOAIE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 311 din 07 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Drum_prin_ploaie.html [Corola-blog/BlogPost/355420_a_356749]
-
Fascinat de măreția muntelui pătrunse între niște cheiuri strâmte, printre ierburi și arini, pe lângă șuvoiul de apă ce se rostogolea învolburat și zgomotos, dar limpede ca lacrima și rece ca gheața. Poposi doar să-și potolească setea și să admire crestele de piatră. Cu calul de căpăstru se strecură pe lângă firul apei. De secole această zonă nu mai fusese umblată și era firesc ca sălbăticia naturii să se fi reinstalat. În cele din urmă descoperi o potecuță pe care pășeși atent
COMOARA BLESTEMATĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1060 din 25 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Comoara_blestemata_ion_nalbitoru_1385371298.html [Corola-blog/BlogPost/347246_a_348575]
-
său plutea o atmosferă apăsătoare. De după un abrupt stâncos îi apăru în fața ochilor masivul sterp, rece și amenințător. Câțiva fiori îl cutremurară, întrebându-se ce caută pe aceste meleaguri lipsite de orice urmă de viață. Privirea îi coborî lent de pe crestele amețitoare care se adunau în jurul său ca o uriașă căldare. Undeva, sub povârniș, observă o stâncă cu o pată neagră. - Vai de mine! - exclamă surprins. Asta-i zona neclară care îmi apărea în vis și de aici începea coșmarul cu
COMOARA BLESTEMATĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1060 din 25 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Comoara_blestemata_ion_nalbitoru_1385371298.html [Corola-blog/BlogPost/347246_a_348575]
-
Ediția nr. 1779 din 14 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului Văzduh obscur, cad cerurile-n ape. E-un joc difuz de griuri și fiori. Doi îngeri albi cu hainele mioape Trag pe pamant perdelele de nori. Sunt valuri vii, cu crestele fluide, Se duc haihui, chemate în aval. Un orizont cu șoaptele lichide Împinge ploi sărate către mal. La fel și noi, cu nopțile sub pleoape Suntem că doi hoinari la pol opus, Tu - rădăcini cu gleznele în ape, Eu - frunză
DOAR NOI ÎN UNIVERS de LAURA HUBATI în ediţia nr. 1779 din 14 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/laura_hubati_1447483470.html [Corola-blog/BlogPost/372085_a_373414]
-
îți scuturiUitari și regrete-n paradis , Pe aripi ucise de fluturiTe joci orbește cu tainicul vis ...gabrielaenerusu... XXVIII. MAI SUNT, de Gabriela Rusu, publicat în Ediția nr. 2169 din 08 decembrie 2016. Mai sunt Gândul închis în clipa ce revine Creste-n derivă că o floare , Ca o pasăre te-ai rătăcit în mine Cu aripi rănite încercând să zboare. Mai sunt aici ,de m-ai putea vedea O lacrima neștearsa în inima ta ... Și-am îndrăznit să-ți învălui că
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/gabriela_rusu/canal [Corola-blog/BlogPost/375593_a_376922]
-
ignoranți cu privire la existența altor unghiuri din care lumea poate fi privită. Ridicolul poziției lor constă în faptul că se cred cocoțați tocmai pe piscul muntelui, de unde privesc semeț la semenii lor din vale. Dac-ar fi cu adevărat elevați pe creasta muntelui, pretenția lor ar putea fi legitimă. De fapt, lucrurile stau tocmai pe dos. Blocaje insesizabile (de ei) se interpun între ei și lume, precum copacii proverbiali, împiedicându-i să vadă întreaga pădure a realității în care-și duc existența
PUNCTE DE VEDERE DESPRE ADEVAR de GELU ARCADIE MURARIU în ediţia nr. 35 din 04 februarie 2011 by http://confluente.ro/Puncte_de_vedere_despre_adevar.html [Corola-blog/BlogPost/344901_a_346230]