1,271 matches
-
Este înființată flotă dunăreană-classis Flavia Moesica. Conform inscripției de la Efes, împăratul Domitian l-a decorat pentru curaj pe M. Arruntius Claudianus, fiind numit perfect al Moesiei. Organismul militar încetează atunci cand limesul este reorganizat sub Traian, iar legiunile înaintează în sectorul dobrogean al Dunării. În iarna anilor 85-86, împăratul Domitian a reorganizat Moesia, împărțind-o în două provincii, Moesia Superior și Moesia Inferior, în raport cu cursul Dunării. Provincia Moesia Superior cuprindea Dardania și ținuturile dinspre Dunăre, în zona limesului dunărean, granița ei fiind
Moesia () [Corola-website/Science/302121_a_303450]
-
trei legiuni având garnizoane la Novael, Durostorum și Troesmis-legiu I Italica, legio XI Claudia și legio V Macedonica, pe lângă trupele auxiliare. Ulterior, o parte din trupe au fost transferate la nordul Dunării, formând nucleul armatei Daciei Inferioare, stabilite în sectorul dobrogean al Dunării. Au fost clădite castre la Sucidava, Altinium, Flaviana, Axiopolis, Capidava, Sacidava, Cariusm, Ciuș , Beroe, Troesmis, Arrubium, Dinogetia, Noviodonum, Aegyssus, Salsovia, Troesmis. De asemenea, provincia era sub rază de acțiune a flotei classis Flavia Moesica, legiunile Moesiei Inferior având
Moesia () [Corola-website/Science/302121_a_303450]
-
hărțuit, de organele Securității. El și-a pierdut identitatea în propria țară, a devenit un indezirabil, trece din ascunzătoare în ascunzătoare, prea mulțumit să găsească un adăpost în cabana de pe țărmul mării a unui prieten, în aridul peisaj al nisipurilor dobrogene și al mării cu care nu se poate încheia nici o înțelegere. Dobrogea cea plină de contraste a fost, de altminteri, locul desfășurării romanului de debut al lui Pavel Chihaia, Blocada, al piesei sale de teatru intitulată La Farmecul nopții. Piesa
Un romancier al exilului by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8819_a_10144]
-
în 1947, și de îndată retras din librării, avea să aștepte decenii până la republicare. Cetatea Tomis - Constanța cea îndrăgită de autor - ar fi urmat să fie, prin persoana poetului Ovidiu, aici exilat, locul desfășurării unui al doilea roman cu sol dobrogean, trilogie ce s-ar fi întregit cu romanul Toragai, al stepelor străbătute de călăreții nomazi. Zarea de baștină, de formare, de asemeni, Dobrogea, cu vântoasele-i miraje ce depășesc exotismul de almanah, țărm de margine și ultimă treaptă spre marea
Un romancier al exilului by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8819_a_10144]
-
noștri erau preocupați în căutarea unei destinații. Eram în toiul verii din anul 1940, așa că desele popasuri, unele sub cerul liber, nu constituiau probleme pentru noi, copiii, care vedeam în toate acestea un fel de aventură, mai ales că vremea dobrogeană era atunci caldă și senină. Pe parcurs, când eram găzduiți la diferite familii, acestea păreau că înțeleg drama noastră, iar gesturile lor erau pline de omenie, cu toate că gospodăriile lor erau destul de modeste. Ce știam eu, băietanul de atunci? Pentru mine
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Moruzea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1691]
-
lângă pat. Mihnea a pus calculatoarele pe jos, unul lângă celălalt, apoi s-a așezat și el, la picioarele noastre. „Băgați-mi și mie o pernă!“ I-am aruncat un puiuleț cu model popular: pisici, găinușe, ouă de rață. Arta dobrogeană. „Așa.“ Mihnea a apucat sticla, i-a scos dopul cu dinții și l-a scuipat pe jos. Dacă mai aveam vreun dubiu legat de persoana din fața mea, acum chiar se spulberase: nu putea fi decât Mihnea! „Ne spui povestea sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
aștepta până În ziua de 3 aprilie. Va trebui să pornească la trei zile după acest răspuns, iar drumul Îi va lua trei săptămâni. Olăcari vor pleca spre Cetatea Sucevei imediat ce caravana atinge țărmul Mării Negre. Întâlnirea poate avea loc pe malul dobrogean al mării, de unde emirul va porni, cu o corabie, spre Veneția. În acele locuri nu se află decât câteva ail-uri de tătari, cu care Ak Koyunlu Întreține relații bune. Nici o armată nu poate ajunge acolo decât pe mare, iar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
domnesc primi un sol de taină, sosit, după două zile și două nopți de galop, de la malul Mării Negre. Solul ajunsese din Persia În Trebizond, pe țărmul sudic al mării, și de acolo, cu o corabie cu două pânze, pe țărmul dobrogean. Apoi gonise fără oprire, cu doi cai de schimb, până ajunsese În preajma Măriei Sale. Spre norocul lui, Măria Sa se afla la o zi călare mai jos de Suceava, ceea ce scurtase drumul solului. Uzun Hassan Îi transmitea voievodului Ștefan că acceptase Întâlnirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
pe Marea Neagră, cu vântul la pupa. Era un teritoriu al Moldovei, În numele căreia vor trebui să lupte. Până la clipa debarcării mai aveau, Însă, mai bine de două săptămâni. Căpitanul Morovan nu ordonase traversarea mării, ci preferase navigația de-a lungul țărmului dobrogean, cu escală la Varna. Acolo, vasele care puteau ridica ancora pentru a le veni În ajutor În cazul unei evadări neprevăzute din Istanbul aveau să fie puse În stare de alertă. Iar Alexandru avea să vadă, din nou, figurile condottierilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
pus la cale, vrei să amânăm plecarea? Căpitanul Oană tăcu. Știa că voievodul avea dreptate. Rețeaua Apărătorilor descoperise că mesajele cifrate plecau din Suceava spre moșia Brăneștilor În apropierea Dunării, și că de acolo ajungeau la pescarii turci de pe malul dobrogean. Sursa era vornicul Isaia, care asista la toate adunările Sfatului domnesc și avea putința de a fi la curent chiar și cu deciziile militare care erau luate fără participarea lui. Era boier de viță veche, odinioară prieten al lui Bogdan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
vreme de un ceas pe malul Dunării și apoi urcând, pe drumul Galaților, spre moșia Brăneștilor. Căpitanul Oană socotise că, dacă e vreo primejdie, aceea stă asupra voievodului. Cetatea Albă i se părea mult prea aproape de puterea otomană, căci țărmul dobrogean al Dunării se afla sub controlul Istanbulului. Știa, Însă, că nici o armată turcească sau tătară nu se afla pe malul celălalt. Era iarnă, iar trupele sultanului se aflau În garnizoana de la Adrianopole și În cea de la Nicopole, ambele suficient de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
acest caz, gândi Ali, era posibil ca voievodul să fi alertat trupele aflate la nord și cele de la hotare. Încă din acea noapte, sudul Moldovei avea să fie un loc din care putea fi lansat un atac devastator asupra malului dobrogean și chiar asupra cetăților turcești Nicopole și Vidin. Așa făcuse, cu aproape cincisprezece ani mai devreme, Vlad Dracula. Așa ar putea face, acum, Ștefan. De aceea, nu mai era nici o clipă de pierdut. Cei trei sute de spahii care Însoțeau muribundul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
situațiunea pe Dunărea de Jos, dar se vede că aceasta se face prea în detrimentul nostru. De acolo deplina uluială a guvernanților, cari se bat acum fără putere în mînile vigurosului lor protector. Tot în acest sistem de idei intră politica dobrogeană a guvernului nostru. În loc de-a lăsa acel unghi nenorocit de pământ, care de veacuri e fatalmente predestinat de-a fi cutreierat de tot soiul de neamuri și care n-a înflorit decât sub aspra împărăție a romanilor și de
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
limba getică, Dar mă îngrozește faptul că sunt amenințat din toate părțile De Marte, care se află foarte aproape de mine, Iar zidul mic cu greu ne poate apăra de dușman.” Mai departe va deplânge solitudinea sa din surghiun, rigorile climatului dobrogean, amenințările prilejuite de barbari și chiar portul acestora. „Ce-aș putea face mai bun eu, care sunt părăsit aici pe țărmuri singuratice? Ce leac să încerc pentru a-mi ușura necazurile? Dacă privesc acest loc, el îmi apare neprietenos și
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
a decretat Încetarea lucrului În baltă și plecarea. Cei care mai scăpaserăm... pentru că mai eram puțini. Ne-au Îmbarcat pe bac, a venit șlepul, un remorcher, și ne-a remorcat la Periprava... La Periprava cum a fost? Acolo am găsit dobrogeni de-ai mei, care erau mai vechi, și ei m-au ajutat și au intervenit pe lângă doctorul coloniei, care a reușit să-l facă pe ofițerul de servici să mă lase, că-s bolnav rău. Am făcut pe bolnavul, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
convenit să stea la capul locului, că nu-i nici un pericol, că nu fug nicăieri. Și Într-adevăr, vreo cinci sau șase zile am lucrat așa. Se obișnuiseră, mâncam mâncarea de la ei... Acest tractorist, nea’ Gheorghe, mi-a adus plăcintă dobrogeană și friptură de pasăre și de miel. Când mă Întorceam, le duceam și colegilor țigări și mâncare: pâinea care rămânea de la soldați și o gamelă cu mâncare pe care o țineam numai eu știam cum. Colegii abia așteptau să mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
melodia lu’ „O, ce veste” și „A venit și-aici Crăciunul să ne mângâie surghiunul”, deci după versurile lui Radu Gyr, și „O, brad frumos”... Și ne-a chemat ajutorul de comandant: „Ce-ați colindat?”. Și era unu’, Mușat, un dobrogean, mai fără frică așa... „Ei, am colindat «O, ce veste»”... N-o spus, de fapt, ce-am colindat, dar ăla era informat deja cu ce-am colindat... Și nu mai știu câți am fost, vreo șapte-opt inși, și ne-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
aparte important pentru români, dar din alte pricini: sursele istorice spun că el ar fi circulat prin Scytia Minor și ar fi încreștinat locuitorii din aceste teritorii. În acest sens, tradiția bisericii ortodoxe l-a revendicat, cel puțin pentru zona dobrogeană, ca fiind cel care i-a creștinat pe locuitorii din Dacia, deși mai degrabă acest lucru este o legendă, decât un fapt viu. Totuși, el a fost acceptat ca atare. Drept care, în mileniul trei, Sinodul Bisericii Ortodoxe Române a preschimbat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
, revista literară și artistică apărută bilunar, la Silistra, din 1935 până în martie 1936. Redactor: M. Papadopol. În articolul La un an, se arată că revista continuă tradiția publicațiilor locale „Dunărea”, „Plaiuri dobrogene”, „Analele Dobrogei”, „Rod nou” și „Lumină”. Colaborează cu poezii Dimitrie Batova, Nikita Al. Macedonski, Demetrie Mihail Dascălu, Eleonora Ionescu, E. Ar. Zaharia, - sub pseudonimul George Dan -, George Danubia, Toma Păscu, Alex. Gherghel, Bebe Stanciu, iar cu proza, G. Tăvala. M.Pp.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286552_a_287881]
-
se dau și fragmente) al lui G. Arabolu sau Metanii prin chilii de Liuben Dumitru. Două sunt problemele pentru care curge multă cerneală în paginile revistei: literatura provinciei, discutată în articole precum Asaltul provinciei, Capitala și provincia sau Societatea Scriitorilor Dobrogeni, dar și starea scrisului tânăr, prezentată în Manifestul nopții albe, Sub semnul culturii tinere sau în Misiunea criticii literare ș.a. De altfel, din 1937 revista se recomandă sub următoarea formulă: „«Festival» e tinerețe, suflet, artă”. Redacția încearcă să pună în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286985_a_288314]
-
fac din pasiune și pun suflet! Nu mă consider talentată, dar, dacă mi s-au deschis astfel de posibilități, am profitat, ca să îmi pot realiza un vis, chiar daca am această vârstă!” S-a născut în 13 octombrie 1959, în satul dobrogean Straja, comuna Bărăgan, județul Constanța. Studii: Liceul industrial Debut artistic: 2006 Bibliografie și reprezentare grafică: Drumurile vieții, Ed. Anomal, București, 2007, pag. 318-330; Mirajele vieții, Ed. Lidana, Suceava, 2008, pag. 404-428; România din suflet, Ed. Boldoș, Constanța, 2008; Izvoarele vieții
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
se ascunde „sub strălucirea purpurei bizantine”, acolo, în jurul tronului împărătesc, a cărui fascinație orbește, distruge. La Emanoil Bucuța, pretextul etnografic generează o poematizare fastuos calofilă (revărsare de detalii plastice, într-o cuprindere barocă, sinteză de reverie și ceremonial) a „spațiului” dobrogean (Fuga lui Șefki). E multă culoare și atmosferă balcanică, dar și, mai larg, orientală, în proza lui Panait Istrati: o mobilitate picarescă specifică, pe fondul unei chemări a spațiilor deschise, tema haiduciei, prețuirea arătată unei umanități simple, fruste, văzută în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
Antichități, participând la lucrări și călătorii cu scop arheologic. Debutează cu proză în „Adevărul” (1903), apoi continuă și cu articole la „Literatură și artă română”, „Românul literar și politic”, unele texte fiind adunate în primul său volum, Scene din viața dobrogeană, apărut în 1905. Din acest an își continuă studiile în Franța, la Sorbona, unde frecventează în special cursul de istorie și arheologie bizantină al lui Charles Diehl. La École des Hautes Études, Collège de France și École du Louvre audiază
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290036_a_291365]
-
cuprinzând toate faptele, vitejiile și războaiele prea strălucitului Mihai Voevod, o versiune corectă, dar în limbaj actualizat. Tot din această perioadă datează și preocuparea de a da formă literară propriilor experiențe sau cunoștințelor arheologice și istorice. Volumul Scene din viața dobrogeană reunește povestiri fie rurale, fără acțiune, cam idilice, în care sunt abia schițate câteva personaje (La cișmea), fie din alt mediu social, mai agitat, cu oameni orbiți de patimă și băutură, apăsați de fapte necinstite, samavolnicii, toate părând însă niște
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290036_a_291365]
-
românească contemporană, Din cultura și arta bizantină, Biblioteci și muzee), Le Trésor byzantin et roumain du monastère de Poutna (I-II, 1925), La Monastère de Sucévitsa (1929), Monuments byzantins de Curtéa de Argès (I-II, 1930-1931). SCRIERI: Scene din viața dobrogeană, București, 1905; Poema lui Gheorghe Palamide despre viața lui Mihai Vodă Viteazul, București, 1905; Thessalonique au quatorzième siècle, pref. Charles Diehl, Paris, 1913; ed. Salonic, 1993; Topographie de Thessalonique, pref. Charles Diehl, Paris, 1913; Mélanges d’archéologie et d’épigraphie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290036_a_291365]