2,100 matches
-
la ceea ce numim stagflație, adică existența în același timp a șomajului și a unei inflații ridicate. 3. Inflația banilor din hârtie Dezbaterea despre definiția inflației banilor din hârtie trebuie să înceapă prin a lua în discuție cele două mari tendințe doctrinare ale secolului al XX-lea, secolul în care economiștii au devenit cu adevărat preocupați de fenomenul inflaționist. Este vorba aici de punctele de vedere exprimate de J.M. Keynes și M. Friedman. Discutăm aici despre inflația specifică economiilor capitaliste, liberale, economii
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
averi sub o formă sau alta. Lupta de clasă a fost, în același timp, justificarea a milioane și milioane de crime. Marx recunoaște că nu el este inventatorul conceptului de luptă de clasă 1147. În cuvinte simple, se pun bazele doctrinare ale războaielor dintre oameni, care vor ține pe loc sau vor da înapoi din punct de vedere civilizațional, spații uriașe ale planetei. În ce mă privește, nu-mi revine rolul de a fi descoperit existența claselor în societatea modernă și
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
o respingere a "atacului redistribuitorilor"1181 de care vorbește Mises, adăugând că problema socialistă a repartizării era aceea de a determina "cine este îndreptățit să consume, ce și cât trebuie să consume fiecare"1182. Revenind la soluțiile teoretice oferite de doctrinarii socialismului, în problema repartiției, trebuie să subliniem că referirile tehnice nu există. Există un text pe care l-am califica ca fiind important al lui Marx, în "Critica Programului de la Gotha", care - recunoaște că oamenii sunt în mod natural diferiți
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
În anul 1990, când URSS s-a destrămat politic, competiția economică era pierdută de mult. În socialism folosința banului este una simplistă, redusă și anchilozată, cu efecte grave asupra posibilităților de informare și luare a deciziilor manageriale. În ceea ce privește folosința banului, doctrinarii socialiști s-au confruntat cu o mare și falsă dilemă. Cum să folosească banul, care era instrumentul de bază al lumii capitaliste? Mai este nevoie de bani? Trebuie să dispară banul din economia și din viața oamenilor? Dacă da, când
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
statal de tip keynesist și unele idei marxiste. Destul de ciudat, dar specific pentru realitățile actuale, ce te obligă să fii heterodox, doctrinele pure fiind de domeniul trecutului, ca și politicile economice, inspirate de primele și devenite mixturi ale diferitelor ingrediente doctrinare, combinații de dorit cât mai inteligente și cât mai bine adaptate fiecărei specificități spațio-temporare. Autorul are convingeri ferme, care-l conduc la exprimări de genul: "Numai așa", " Numai de aici plecând", dar se recomandă ca raționalist ș.a. Unele nuanțări sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Editura Politică, București, 1964, p. 98. 1092 Ludwig von Mises, Socialismul. O analiză economică și sociologică, www.mises.ro, p. 347. 1093 David Miller-co., Enciclopedia Blackwell a gândirii politice, Editura Humanitas, București, 2000, p. 669. 1094 Pentru clarificări de ordin doctrinar. Vezi și V.I. Lenin, "Materialism și empiriocriticism", în Opere alese, vol.18, Editura Politică, București, 1963, pp. 7-380. 1095 Alexandru Lăzărescu, Principiile trecerii la comunism, Editura Politică, București, 1977, p. 7. 1096 Ibidem. 1097 David Miller, Enciclopedia Blackwell a gândirii
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
credință, precepte și sfaturi conținute în Revelația divină, puterea indirectă este puterea spirituală, aplicată lucrurilor temporale; principiile care evidențiază actele propriu-zise ale puterii indirecte se regăsesc evident și valorează a fortiori pentru repercusiunile pe care măsurile luate în numele puterii directe (doctrinară sau disciplinară) asupra spiritualului le pot avea, în anumite cazuri, în domeniul temporalului. Obiectul formal al puterii indirecte îl constituie ratio peccati, element moral vizând binele spiritual și viața Bisericii, care se găsește antrenată în domeniul temporal. Materia acestei puteri
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
cu care fusese înfrățit în comunitatea originară de iubire, în autoritatea liber consimțită". Acest principiu care s-a constituit ulterior autonom și antagonic, ca spirit de protest, de eliberare, marchează medievalitatea germană. De aceea, luteranismul semnifică "precipitatul ultim, închegarea lui doctrinară pe tărâmul religios la sfârșitul Evului Mediu". Mircea Vulcănescu remarcă cu profundă îndreptățire faptul că spiritul luteran îl precede pe Luther, el regăsindu-se la frățiile libere ale Sfântului Duh la Meister Eckhardt, la Tauber, la Böhme, ca și în
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
remarcă cu profundă îndreptățire faptul că spiritul luteran îl precede pe Luther, el regăsindu-se la frățiile libere ale Sfântului Duh la Meister Eckhardt, la Tauber, la Böhme, ca și în întreaga mistică occidentală. Perceput nu din prisma structurii sale doctrinare, ci a dominantelor sale spirituale, luteranismul rămâne "prețul unui păcat specific al Apusului, la care privim cu tristețea cu care se privesc toate rupturile, mai ales când îi suportăm prețul petecelor". Analiza lucidă și profundă a lui Mircea Vulcănescu cu privire la
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
neotestamentară, reprezintă o trăsătură fundamentală a Ecclesiei. Prin iconomia Întrupării și prin lucrarea de mântuire, Biserica trebuie să reunească tot ceea ce ființează: Dumnezeu, om și creație. Biserica este "noua creație" a Sfintei Treimi. Principiul comuniunii funcționează fie la nivelul structurii doctrinare și sacramentale, fie la nivelul deschiderii sale ecumenice. Recapitularea virtuală în Iisus Hristos et actualizarea sa prin Biserică sunt aspecte fundamentale ale lucrării de mântuire în teologia ortodoxă. Prin urmare, iconomia divină devine sursa și fundamentul iconomiei bisericești. A doua
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
răsăritene la cea occidentală în vederea refacerii acelei legături pierdute. Estetica Ortodoxiei În studiile teologice românești, discuțiile referitoare la o estetică religioasă, serios articulată și bine argumentată, sunt de-a dreptul sporadice, iar atunci când apar, sunt lipsite de o minimă consistență doctrinară. Pe acest fond relativ sărac pentru spațiul teologic și intelectual, deopotrivă, apariția lucrării domnului Mihail Diaconescu, Prelegeri de estetica Ortodoxiei (2 vol., Iași, Mitropolia Moldovei și Bucovinei, Editura Doxologia, 2009) constituie o premieră ce merită toată atenția, mai ales că
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
se cere a fi atent exploatat, cu atât mai mult cu cât se încearcă fundamentarea unui nou domeniu: estetica teologică, à rebours, prin demontarea unor false prejudecăți referitoare la autonomia unei discipline, precum estetica sau la posibilitatea de raportare, metodologică, doctrinară, a teologiei la istoria formelor estetice. Relația dintre teologic și estetic, riguros definită de domnul Mihail Diaconescu, în cadrul demersului său analitic, rupe ab initio ideea pretinsei autarhii a esteticului și artei, mai ales că valorile exprimate de estetic nu pot
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
impune ca o consecință a iubirii de Dumnezeu nu se susține nici măcar scripturistic, textele evanghelice fiind extrem de clare în acest sens. Astfel, argumentul pentru extinderea conceptului de iubire la aproape nu există. Demonstrația lui Nae Ionescu este convingătoare, bine motivată doctrinar, canonic, fără nici o urmă de confuzie. În volumul al doilea al tratatului său consacrat ipostazelor artei, profesorul Mihail Diaconescu, în cadrul unui exercițiu analitic riguros, menit să sprijine edificiul teoretic al specificității creației estetice, deschide noi câmpuri problematizante, printr-o serie
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Problema teologico- politică a modernității, cuprinde studiul aplicat al lui Ștefan Vianu cu privire la relația dintre "politică și teologie la Fénelon"; studiul Alexandrei Ionescu "Chipuri ale binelui comun. Două încercări etico-politice românești", cu referire directă la conținutul revistei "Solidaritatea" (o încercare doctrinară democratică în spațiul răsăritean) și gândirea politică a lui Constantin Stere, o reflecție profund socialistă ce își arogă direcția prodemocratică; textul lui Robert Lazu Maria. Lecții de teologie politică, despre raportul intrinsec dintre mariologie și teologie politică, precum și prezentarea cazului
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
în „Luminătorul”, „Viața Basarabiei” și în „Kișiniovskie eparhialinâie vedomosti”. În iunie 1917 prezintă la cursurile de limba română pentru învățătorii moldoveni poezia-manifest Limba noastră, apărută tot atunci în „Cuvânt moldovenesc”. M. impune prin opera sa nu doar un om creștin doctrinar, ci și un homo christianus genuin, organic. Acordul dintre Hristos și popor, asemenea aceluia dintre sămânță și arătură, cum zicea Nichifor Crainic, este intuit și exprimat ca marea temă, ca toposul fundamental al poeziei sale mesianice. Poetul, ca preot, o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288063_a_289392]
-
compensației, Nevăzători, ambliopi, orbi-surdomuți, Editura Didactică și Pedagogică, București, 1973. David, Daniel, Metodologia cercetării clinice, Fundamente, Editura Polirom, Iași, 2006. Dehelean, M; Dehelean, Pompilia; Dehelean, Liana, "Conceptul nosologic al tulburărilor de personalitate", în Niriștean, Aurel (coord.) Tulburările de personalitate, Interpretări doctrinare și condiții de comorbiditate, Editura University Press, Târgu Mureș, 2006. Doron, Roland; Parot, Françoise, Dicționar de psihologie, Editura Humanitas, București, 1999. Ferrieré, A(dolphe), Școala activă, Editura Didactică și Pedagogică, București, 1973. Foucault, Michel, Boala mentală și psihologia, Editura Amarcord
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
uitării, parțial din cauza nereușitelor sale În planul politic. CÎnd G. Călinescu, unul dintre exegeții de seamă ai literaturii române, avea cuvinte elogioase pentru poezia lui, cînd Ș. Cioculescu Îl situa, În Revista Fundațiilor, 1938, printre cei mai de seamă ziariști doctrinari, din linia mare a lui Eminescu, cînd măsura În care s-a implicat În realizarea idealurilor naționale poate fi dată oricînd ca model, așternerea acestui văl e nemeritată, cu atît mai mult astăzi, cînd integrarea În marea familie europeană reclamă
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
-l schițăm. Ne aflăm În fața a două categorii de suferințe, care Își au „sediul” În persoana umană. Separarea lor implică o segmentare a persoanei Însăși. Cele două forme de patologii trebuie considerate diferite, În primul rând din punct de vedere doctrinar și metodologic, dar și În sensul atitudinii epistemologice pe care o adoptă specialistul observator față de acestea. Patologia psihiatrică și cea psihomorală sunt separate, În primul rând, după criterii valorice. Prima are la bază criteriile clinico-medicale ale psihiatriei, cea de-a
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
divertismentului exclusiv. Tiberiu Brăilean nu exaltă gratuit o retorică a complementarității; el reclamă, dimpotrivă, returul la acea simplitate originară, integratoare, a marilor narațiuni care legitimau altădată ordinea priorităților, gustul, puterea și moravurile. Politica, etica și economia, de pildă, căpătaseră întemeiere doctrinară în scrierile Stagiritului, cel care le și grupa în tiparul clasic al "filosofiei practice". Separarea ulterioară și diviziunile repetate pot fi un indiciu al progresului speculativ, dar și semn al risipirilor fără număr sau al dezunirii ireversibile. Filosofia s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
ne mai a-pare ca o doctrină de mare consistență și pro-funzime, ci ca una mai puțin coerentă, dezvoltată doar ca o replică la teoria neoclasică dominantă, o încercare de reînnoire a acesteia, nu singura de altfel. Multe alte abordări doctrinare recente, noi valuri heterodoxe încearcă analiza realității economice în dimensiunea sa istorică, cu accent pe practica economică, deci pe fapte concrete și putem înscrie aici autori ca A. Sauvy, K. Polanyi, S. Kuznets, I. Marczewski, M. Kalecki și alții. Mai
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
Eroul necunoscut, 1977), romanele duc la capăt, cu mijloace modeste, relatarea unor enigme. Date fiind personajele principale (milițieni, securiști, personaje istorice), ale căror acțiuni sunt consemnate sub inventarul pozitivului, literatura lui O. este în același timp un almanah de valori doctrinare oficializate în societatea comunistă. Caracteristic pentru această ipostază, Nopțile colonelului Bârsan (1973) este o prezentare romanțată a luptei de exterminare duse de Securitate împotriva „bandiților” care opun rezistență armată în munți. „Bandiții” ilustrează trăsătura opresivă a societății de dinainte de comunism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288506_a_289835]
-
Prin armonizarea legislației românești cu IFRS, se considera că principalul obiectiv al contabilității Îl reprezintă furnizarea de informații necesare investitorilor În luarea celor mai bune decizii de investiție. Deși reglementările ulterioare aduc cu sine o serie de modificări În plan doctrinar (trecerea de la sistemul monist la cel dualistă, prin OMF nr. 403/ 1999, OMFP nr. 94/2001 abrogat prin OMFP nr. 1752/2005, OMFP nr. 1752/ 2005 abrogat prin OMFP nr. 3055/2009 și prin OMFP nr. 3055/2009 modificat prin
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
eliminare a tratamentelor contabile alternative. Tehnicile contabile care denaturau imaginea fidelă prin cosmetizarea adevărului patrimonial și gestiunea rezultatului vor fi asociate tehnicilor contabilității creative. Interesantă este totuși poziția teoreticienilor din domeniul contabilității, aparținând principalelor centre universitare din România. Teoreticienii și doctrinarii contabilității aparținând Bucureștiului, de la Academia de Studii Economice, asociază o imagine negativă contabilității creative, În timp ce reprezentanții mediului universitar ieșean Îi asociază o imagine pozitivă. Profesorul Feleagă consideră că prin conceptul de contabilitate creativă se Înțelege procesul prin care profesioniștii contabili
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
alocuri, nu conving. Astfel, Pâine albă e - se poate spune - un prototip al literaturii realismului socialist. Romanul echivalează cu o colecție de documente de partid, de indicații, instrucțiuni, norme, teze, obiective și sloganuri politice sumar romanțate, literaturizate rudimentar, conform schemelor doctrinare. Personajele sunt monocolore, configurate maniheist: se înfruntă „bunii” și „răii”, iar cele câteva figuri aparent mai complexe ori „intermediare” sunt creionate tot urmând scheme previzibile. Scena narațiunii e lumea rurală a vremii (în speță un sat transilvan), conflictul se țese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288170_a_289499]
-
și atitudini sociale. " Spre exemplu Manza și Wright demonstrează că religia exercită o influență semnificativă asupra comportamentului individual de votare și asupra partidelor politice din America și Vestul Europei. Sciziunile religioase identificate în societatea americană includ participarea la biserică, credințele doctrinare, identitățile, contextele congregaționale locale. Importanța, după cum Manza și Wright arată, implicării religiei nu este doar delegată pentru alte variabile ca și clase sociale, etnicitate sau regiune, însă exercită un efect independent în alegerea celor care votează. Ei observă, tot ca
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]