863 matches
-
a Mitropolitului Dosoftei al Moldovei la ctitorirea limbajului liturgic românesc. Prin strădania sa, mănăstirilor Putna, Neamț, Secu, Sihăstria, Bistrița, Agapia, Văratec, Sfântul Ioan cel Nou de la Suceava, Galata, Vorona le-au fost închinate documentate monografii. A manifestat pasiune și dragoste duhovnicească în reconsiderarea valorilor arhitectonice și înfrumusețarea bisericilor ieșene, din care amintim: Sfântul Nicolae Domnesc, Trei Ierarhi, Golia, Albă, Curelari, Vovidenia, Galata, Frumoasa, Bărboi, Sf. Sava, Ioan Botezătorul, Banu, Mitocul Maicilor, Sf. Haralambie, Buna Vestire, Sf. 40 de Mucenici, Podgoria Copou
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
intelectuală și afectivă. Cazul de la Tanacu este ilustrativ; dar nu unicul. El are reverberații sociale. Dacă așa se prezintă un "psihiatru" impostor, un amator, cum este făptașul principal al acestei nenorociri, cum se prezintă un psihiatru calificat neînzestrat cu dar duhovnicesc? Se prezintă, bineînțeles, mai puțin criminal. El ar fi recurs la altă gândire, aceea medicală, și la alte metode de terapie științifică. În eventualitatea că un psihiatru profesionist este și un om cult, ceea ce nu este imposibil, el va fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
iubiri de Nicolae Labiș Liniște de Lucian Blaga vs. Rămășițe de Nicolae Labiș Poezie de Nicolae Labiș vs. Din ceas, dedus... de Ion Barbu Odă (în metru antic) de Mihai Eminescu vs. Pasărea cu clonț de rubin de Nicolae Labiș Duhovnicească de Tudor Arghezi vs. Fior de Nicolae Labiș. Următoarea etapă a implicat lucrul în echipă: s-au format cinci grupe care au primit ca sarcină de lucru realizarea unui poster (să transpună grafic interpretarea în paralel a celor două texte
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Mihaela Pavel-Bărbăcuţ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1354]
-
palme și l-a lăsat ușor-ușor pe pământ, fără a avea nici cea mai mică zgârietură. Omul slăbiciunilor omenești, dar și al sfințeniei duse până la sacrificiu, este cel care, știind că va fi arestat, a părăsit muntele și mânăstirea unde duhovnicea, a coborât la București la Alexandru Mironescu, bunul său prieten, profesor universitar, unde îl vor găsi și aresta oamenii securității. S-a predat singur, pentru că s-a vrut ca Rarăul să nu fie pângărit de cizmele și brutalitatea soldaților care
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
credeau că moșiile Socolei sunt sat fără câini. Ascultă acum o poruncă mai aparte a lui Grigorie Ioan Calimah, din 25 aprilie 1768: „Data-m carte domnii meli moliftii sale, Magdalina monahiia pre care, cu alegerea preasfințitului și al nostru duhovnicesc părinte chiriu chir Gavriil mitropolit, o am rânduit domnii me că să fie stariță sfintei mănăstiri Socolii...Pentru care poroncem domnia mea tuturor călugăriților și altor poslușnici câți vă aflați la mănăstire aceasta...să aveți a da cinste și ascultare
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Sfântului Duh”? Am pornit investigația din dorința de a găsi un răspuns mulțumitor la toate aceste chestiuni, dar am Înțeles, pe parcurs, că numai prin „experierea” de tip religios se poate intui răspunsul adecvat. Discursul științific, cateheza, predica ori sfatul duhovnicesc „la purtător” rămân pe dinafară. Intuiția mistică rezolvă, de la sine, taina, dar nu-i poate Împărtăși conținutul fără să-l deformeze ori fără să-l Înjumătățească. La capătul acestui text Întrebările rămân ca atare, mai proaspete ca la Început, poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
confesiune, caracteristică solitarilor studioși, de unde și gravitatea cu care e introdusă aproape în fiecare frază. I-am mărturisit, la rîndu-mi, acum, public, că datorită cursului său special despre Arghezi am simțit „lavanda sonoră” a versurilor din „Morgenstimmung” și misterul poeziei „Duhovnicească”. Acest curs a însemnat o lărgire de orizont și de sensibilitate. În plus, mi-am dat seama, la seminarii, făcute de asemenea împreună, de importanța metodei tatonărilor pe text. Ceea ce a putut să pară atunci unora ezitare era, de fapt
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Vasile îi vorbește despre cele trei căi monahicești. Viața de obște, recomandată începătorilor spre a intra ucenici și a deprinde, prin tăierea voii proprii, rânduiala ascultării. Calea de mijloc sau împărătească, în care doi sau trei călugări maturi, mult îmbunătățiți duhovnicește se retrag într-un schit izolat spre a viețui și a se ruga împreună, fiecare considerându-se în ascultare la celălalt. Și calea cea mai dificilă, a treia, rezervată doar marilor ostenitori într-ale credinței, pustnicia. Îl sfătuiește astfel să
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
cugetam în inimile noastre cele împietrite, ce dăm noi în schimb? De porunci, prea puțin vorbim, dar să și le mai împlinim. Nici nu ne iubim cum ne-a rugat Domnul Iisus. Dorința Lui așa a fost, să ne iubim duhovnicește, apoi a dat porunca, și nici cu porunca nu ne iubim, tot ne dușmănim. Câtă întristare Le aducem când nu facem voia Lor. Cât de mult suferă când facem păcate fel de fel. Oare ce vom răspunde pentru ele în fața
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
lui Dumnezeu. Iată aceste trepte: a) Beția sobră subliniază totdeauna supraabundența bucuriei care face sufletul să iasă din sine. El arată că precum orice beție produce un extaz (ieșire) al minții, luată în stăpânire de vin, la fel și cea duhovnicească produce o strămutare spre cele mai bune, „spre cele mai dumnezeiești”. b) Somnul treaz, care urmează totdeauna după o asemenea beție, arată o indiferență față de lumea exterioară, mergând până la oprirea activității simțurilor trupului. Într-o asemenea stare, numai mintea este
CONCEPTUL DE EPECTAZĂ. INFLUENŢA SFÂNTULUI GRIGORIE DE NYSSA ASUPRA GÂNDIRII TEOLOGICE A SFÂNTULUI MAXIM MĂRTURISITORUL by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/127_a_437]
-
acumulări succesive. Cu atât mai puțin sfințenia, pentru că " Duhul suflă unde voiește" (Ioan, 3, 8). Sfințenia, spune părintele I.G. Coman, este "parfumul trăirii ideale după legea lui Dumnezeu"18. Rugăciunile sfinților sunt jertfe spirituale care, împreună cu puterea Sfântului Duh, susțin duhovnicește lumea în care trăim. Sfântul este Omul prin excelență, întrucât asemănarea sa cu chipul lui Dumnezeu este aceeași din momentul creației. El este mai mult decât Omul Mare, el este omul desăvârșit. Deși "cu sufletul în cer", sfinții au trăit
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
vor mai veni frați călugări. Între timp ne-a servit cu un lichior de fructe alese, cu suc, dulciuri, rahat, napolitane și biscuiți. Ne-a dat și câte două iconițe. La plecare ne-a Îmbrățișat pe toți cu multă dragoste duhovnicească și ne-a mulțumit de vizită urându-ne sănătate și mântuire la toți cei din România. Și așa, cu emoții de bucurie mai privim mănăstirea și ne oprim o clipă În fața dudului slăvind pe Dumnezeu, mulțumindu-I pentru toate și
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
cugetăm În inimile noastre cele Împietrite, ce dăm noi În schimb? De porunci, prea puțin vorbim, dar să și le mai Împlinim. Nici nu ne iubim cum ne-a rugat Domnul Iisus. Dorința Lui așa a fost, să ne iubim duhovnicește, apoi a dat poruncă, și nici cu poruncă nu ne iubim, tot ne dușmănim. Câtă Întristare Le aducem când nu facem voia Lor. Cât de mult suferă când facem păcate fel de fel. Oare ce vom răspunde pentru ele În fața
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
putem mântui cu toții! Sora Maria cea cu multe Păcate, Amin. 29.X.2004 Partea a II-a Propriile mele poezii, câteva adunate de la Tatăl meu iar altele de la Sf. Părinți Sper să vă bucure și să vă fie spre folos Duhovnicesc Doamne-ajută! Sf. Părinți despre Sf. Cruce Se spune că ținând corect cele trei degete unite și cele 2 strânse În podul palmei pentru a face cruce Înseamnă: 1. Atingând fruntea spui În Numele Tatălui cobori Sf. Treime În cap, cobori Cerul
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
un moment al eliberării, al trecerii către un repaus binemeritat. Sigur că această cezură drastică (pe care altundeva - în Cuvânt de învățătură la pogrebaniia omului prestăvit - o consideră „a treia naștere”, căci venea după prima, „trupească”, și după a doua, „duhovnicească”, decisivă și „mântuitoare”, eliberând sufletul „dintru întunérecul și tina trupului, ca dintr-o pușcărie întunecată” [„corpul ca închisoare a sufletului” - un topos ce venea de departe]), introdusă de un agent implacabil, s-a instalat într-un moment nefericit „ales” („Adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
există". Cred că e foarte clar. Ce cuvînt frumos, ăsta ultimul! De cînd n-ați mai văzut / simțit ceva clar? Niște ochi bunăoară, sau poate un sentiment? Părintele Arsenie Boca, un sfînt pentru mine, ne recomanda oxigen, glicogen și somn. Duhovnicește, pe primul loc este iubirea. Ea nu are margini, nu moare și nu poate fi învinsă. Străbate Cerul și învinge iadul. Singură, nici sărăcia nici bogăția nu mîntuie, nici faima nici anonimatul; nu e bine să ne atașăm de ele
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
sus, cu siguranță că Steinhardt a fost, în cele din urmă, superior, pe plan spiritual, colegilor de generație. Chiar dacă nu a obținut recunoașterea academică sau notorietatea culturală de care se bucurau Mircea Eliade, respectiv Emil Cioran, el s-a împlinit duhovnicește. A.S.: "Sângele meu este evreiesc, dar de gândit și de simțit, gândesc și simt românește". Se identifică acest senior al spiritului în chip atât de profund cu spiritualit atea românească? R.D.M.: Cu siguranță. Și cunoscându-i puțin această latură, în
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
a fost cântăreț bisericesc și dascăl al copiilor din parohia șcheiană între anii 1772 și 1790. Fiind „foarte cuvios și vrednic”, a tălmăcit mai multe scrieri religioase din limbile greacă, latină, sârbă, aproape toate rămase în manuscris, între care Livada duhovnicească de Ioanes Mosh, Piatra zmintelii de Ilie Miniat și Pășunea oilor celor cuvântătoare. Doar Preoția sau Îndreptarea preoților, lucrare a patriarhului Callinic, a fost tipărită în 1789. I s-au atribuit, cu argumente nesigure, și câteva texte istoriografice păstrate într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286897_a_288226]
-
perpetuu, cu toate datele unei uriașe, policrome nebuloase. Calificativul de "nepereche" i se pare cel puțin redundant, de vreme ce noi toți suntem fără pereche, unicate, cu atât mai mult poetul de geniu, și deci capodopera, fie că e vorba de Luceafărul, Duhovnicească sau Poemele luminii. Celebra sintagmă a lui C. Noica, " Omul deplin al culturii romane" i se pare lui Gelu Ionescu o hiperbolă (chiar dacă bine intenționată), căci dacă Eminescu, ce-i drept, a fost unul dintre cei mai informați oameni ai
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Filocalia rom., vol. VI, p. 138, 139 footnote>. Când vorbesc despre Maica Domnului, Părinții folosesc cuvintele cele mai bogate În cuprins, de o rară frumusețe poetică și profundă teologie, iar toată această bogăție și frumusețe nu pot fi Înțelese decât duhovnicește, prin acceptarea paradoxalului, miraculosului, așa cum au fost transmise Bisericii prin Tradiție. Scrisul lor, deși pare, nu este hiperbolic, nu este țesut din exagerări poetice, pentru că nu exprimă mai mult decât este ea În realitate, toate evenimentele scripturistice din viața Sfintei
Maica Domnului În Filocalie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/156_a_194]
-
Dumnezeu e din ea și sfinții sunt din El”<footnote Sf. Simeon Noul Teolog, op. cit., p. 143 43 Ibidem, p. 143 footnote>. Cinstirea Maicii Domnului trebuie să aibă un corespondent real În viața noastră, noi fiind chemați să-L Întrupăm duhovnicește pe Mântuitorul, În sufletul nostru. Tot Sfântul Simeon menționează că Maica Domnului L-a născut trupește pe Hristos, În chip de negrăit și fără bărbat. Iar sfinții toți Îl au ca unii ce L-au zămislit pe El după har
Maica Domnului În Filocalie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/156_a_194]
-
fiecare are În sine prin ea pe Dumnezeu tuturor zămislit În sine, precum L-a avut și ea. Deși L-a născut și trupește, dar L-a avut Întreg În sine totdeauna și-L are și acum și pururea, și duhovnicește, și-L are la fel, În chip nedespărțit<footnote Sf. Simeon Noul Teolog, op. cit., p. 146 footnote>. Știm că Sfântul Grigorie Palama, teolog filocalic, mărturisește că de mic copil a avut Întotdeauna pe Maica Domnului ca apărătoare, căreia i-a
Maica Domnului În Filocalie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/156_a_194]
-
mare și mai Înțeleaptă făptură care s-a nevoit, prima și cea mai mare isihastă, pentru că „deși L-a născut (pe Hristos) și trupește, dar L-a avut Întreg În sine totdeauna și-L are și acum și pururea, și duhovnicește, și-L are la fel, În chip nedespărțit<footnote Sf. Simeon Noul Teolog, op. cit., p. 144 footnote>, astfel, Hristos, care a fost unit cu ea trupește până la naștere, rămâne unit cu ea, mai desăvârșit decât cu oricine, și după aceea
Maica Domnului În Filocalie by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/156_a_194]
-
Au ieșit puternici din slăbiciune (Evr., 11, 34); nu așteptau momelile plăcerilor cei pe care-i îngrășa foamea. Nu-i ardea fierbințeala verii, fiindcă-i răcorea nădejdea harului veșnic. Nu-i dobora frigul și gerul pe cei ce iernau încălziți duhovnicește de credința lor. Nu se temeau de cătușele oamenilor, fiindcă-i descătușa Iisus. Nu doreau să fie răscumpărați de la moarte, fiindcă știau că vor fi înviați de Hristos 96. Desfătarea acestei vieți le era în pacea sufletească, răbdarea morții se
Nr. 1-2/2007 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/162_a_102]
-
stăpînirea veacului, dacă se deosebesc în Răsărit, tăios și cu neputință de confundat, ca țintă, ele se-mbină în chip straniu, în felul de a se purta al omului în fapt, în lume. Lumea de dincolo însoțește ca o mireasmă duhovnicească toată purtarea omului de aici. Ea dă tuturor faptelor omenești și tuturor țelurilor ei duioșia unor lucruri valoroase; dar știindu-le sortite pierzării, ea le dă, în același timp, și perspectiva iremediabilă a zădărniciei lor". E limpede că făcînd "teorii
Despre Nae Ionescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15219_a_16544]