2,452 matches
-
CaCO3), gipsul (CaSO4*2 H2O), sau fără a mai aminti formula chimică, sunt: stibina, rodocrozitul, baritina (baros=greu), grafitul (forma amorfă a diamantului), și diamantul. Determinarea unui mineral se face prin cunoașterea proprietăților lui fizice: - culoare -luciu - spărtura (proaspătă neoxidată) - duritatea - clivajul (modul de spargere), greutatea specifică, proprietăți magnetice și radioactive etc. Duritatea mineralelor este o proprietate importantă, aceasta determinând forma de exploatare a zăcământului). Mineralogul austriac Carl Friedrich Christian Mohs a stabilit o scară a durității mineralelor după cum urmează: 1
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
sunt: stibina, rodocrozitul, baritina (baros=greu), grafitul (forma amorfă a diamantului), și diamantul. Determinarea unui mineral se face prin cunoașterea proprietăților lui fizice: - culoare -luciu - spărtura (proaspătă neoxidată) - duritatea - clivajul (modul de spargere), greutatea specifică, proprietăți magnetice și radioactive etc. Duritatea mineralelor este o proprietate importantă, aceasta determinând forma de exploatare a zăcământului). Mineralogul austriac Carl Friedrich Christian Mohs a stabilit o scară a durității mineralelor după cum urmează: 1.talc, 2.gips, 3.calcit, 4.fluorina, 5.apatit, 6.ortoza, 7
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
-luciu - spărtura (proaspătă neoxidată) - duritatea - clivajul (modul de spargere), greutatea specifică, proprietăți magnetice și radioactive etc. Duritatea mineralelor este o proprietate importantă, aceasta determinând forma de exploatare a zăcământului). Mineralogul austriac Carl Friedrich Christian Mohs a stabilit o scară a durității mineralelor după cum urmează: 1.talc, 2.gips, 3.calcit, 4.fluorina, 5.apatit, 6.ortoza, 7.cuarț, 8.topaz, 9.corindon 10.diamant. În sistematica modernă mineralele au fost reclasificate, luându-se în considerare: Formula chimică, Sistem de cristalizare, Clasă
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
urmează: 1.talc, 2.gips, 3.calcit, 4.fluorina, 5.apatit, 6.ortoza, 7.cuarț, 8.topaz, 9.corindon 10.diamant. În sistematica modernă mineralele au fost reclasificate, luându-se în considerare: Formula chimică, Sistem de cristalizare, Clasă, Culoare, Urmă, Duritate, Densitate, Luciu, Transparență, Spărtură, Clivaj, Habitus, Suprafața cristalului, Cristale gemene, Punct de topire, Efect piezoelectric, Propriețăți optice, Refracția, Refracție dublă, Pleochroismus Deviație optică, Unghi de dispersie Reactivitate chimică, Radioactivitate, Magnetism Cele mai bune exemple sunt grafitul și diamantul care, având
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
Propriețăți optice, Refracția, Refracție dublă, Pleochroismus Deviație optică, Unghi de dispersie Reactivitate chimică, Radioactivitate, Magnetism Cele mai bune exemple sunt grafitul și diamantul care, având diferite proprietăți, diamantul fiind cea mai dură substanță de pe Terra, iar grafitul un mineral cu duritate mică, au aceeași formulă chimică, și anume C-carbon. Ingredientul principal din sticlă este cuarțul (silicea) provenit din nisipul cuarțos. Silicea se incălzește până se topește, la circa 1100 °C, modelată, apoi răcită rapid. Alte ingrediente importante sunt calcarul și
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
pe listă e siliciul -prezent în 27.7% din scoarța planetei. Sursa principală de fosfor, folosit în îngrășăminte, este apatitul care se găsește în unele roci sedimentare și în acumulările de guano - fecale de lilieci și păsări. Scara Mohs a durității a fost gândită și inventată de mineralogul german Friedrich Mohs, care voia să aranjeze mineralele astfel încât acestea pot fi identificate mai ușor. Duritatea unui mineral este măsura rezistenței sale la zgâriere. Se stabilește zgâriind un mineral cu o serie de
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
în unele roci sedimentare și în acumulările de guano - fecale de lilieci și păsări. Scara Mohs a durității a fost gândită și inventată de mineralogul german Friedrich Mohs, care voia să aranjeze mineralele astfel încât acestea pot fi identificate mai ușor. Duritatea unui mineral este măsura rezistenței sale la zgâriere. Se stabilește zgâriind un mineral cu o serie de alte minerale a căror duritate este deja cunoscută. Scara Mohs oferă o măsură de comparație de la 1 (moale) la 10 (dur). Până la 9
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
inventată de mineralogul german Friedrich Mohs, care voia să aranjeze mineralele astfel încât acestea pot fi identificate mai ușor. Duritatea unui mineral este măsura rezistenței sale la zgâriere. Se stabilește zgâriind un mineral cu o serie de alte minerale a căror duritate este deja cunoscută. Scara Mohs oferă o măsură de comparație de la 1 (moale) la 10 (dur). Până la 9 este liniară, dar diamantul (10) este de circa 10 ori mai dur decât corindonul. 1 Talc MgSiO(OH) 2 Ghips CaSO 3
Mineral () [Corola-website/Science/304616_a_305945]
-
făină în industria alimentară ca agent de îngroșare (E410) - mai ales pentru înghețatele artizanale - grație proprietăților higroscopice. În trecut, aceste semințe se numeau "carate" și erau folosite pentru a cântări pietrele prețioase pentru că aveau dimensiune și masă uniforme și o duritate foarte ridicată. Unitatea de măsură "carat" s-a păstrat până în ziua de azi și este echivalentul a 0,2 grame. Acest arbore crește, în medie, până la 10 metri înălțime dar uneori poate atinge chiar și 15 metri. Coroana este semisferică
Roșcov () [Corola-website/Science/318829_a_320158]
-
ul (l.germ. "Korund") este un mineral clasat ca duritate (9) pe locul doi după diamant pe scara Mohs, deoarece mineralul Moissanit cu duritate 9,25 (foarte rar întâlnit în natură) nu este luat în considerare. Din punct de vedere al compoziției chimice este un oxid de aluminiu având formula
Corindon () [Corola-website/Science/304004_a_305333]
-
ul (l.germ. "Korund") este un mineral clasat ca duritate (9) pe locul doi după diamant pe scara Mohs, deoarece mineralul Moissanit cu duritate 9,25 (foarte rar întâlnit în natură) nu este luat în considerare. Din punct de vedere al compoziției chimice este un oxid de aluminiu având formula AlO, prin urmare aparține de clasa oxizilor, cristalizând în sistemul trigonal. Culoarea fiind foarte
Corindon () [Corola-website/Science/304004_a_305333]
-
iar prin adăugarea oxidului de crom rubinul artificial. De remarcat este faptul că aceste minerale artificiale nu sunt atacate de acizi sau baze (excepție fac numai la temperaturile înalte din cuptoarele de topire), punctul de topire fiind 2.050 °C. Duritatea mineralului face ca să poată fi utilizat ca material abraziv (șmirgel) la producerea sculelor, materialelor de construcții (beton, ceramică) sau piese care sunt expuse la procese extreme de oxidație. Din corindon s-au obținut prin șlefuire și pietre prețioase. Prin impuritățile
Corindon () [Corola-website/Science/304004_a_305333]
-
iarbă, mlădierea trestiei și farmecul florilor de lotus, privirea blândă a căprioarei și înverșunarea cu care se apără albina, bucuria zglobie a razelor de soare, plânsetul norilor și nestatornicia vântului, sfiiciunea iepurelui și înfumurarea păunului, moliciunea pufului de papagal și duritatea diamantului, dulceața mierii și cruzimea tigrului, căldura focului și ră ceala zăpezii, vorbirea gaiței și gân guritul dulce al porumbelului, perfidia cocorului și fidelitatea raței sălbatice și, amestecând toate acestea la un loc, făcu femeia și o dărui bărbatului”. Cam
Editura Destine Literare by Ion Andreiță () [Corola-journal/Journalistic/95_a_367]
-
esență un câine calm, încrezător și curajos, cu rezerva că nu se împrietenește ușor cu străinii. Un Rottweiler este întotdeauna sigur pe sine. Manifestă o mare dorință de a proteja casa și familia și este un câine inteligent, cu o duritate extremă și adaptabilitate, cu o voință puternică de a lucra, ceea ce îl face potrivit mai ales ca și companion, pază sau câine utilitar. Rottweilerii sunt o rasă de câini puternici, cu o bună dezvoltare genetică a instinctelor de pază. Ca
Rottweiler () [Corola-website/Science/303638_a_304967]
-
de hidrogen la 1 l de apă. Se datorează sărurilor de calciu și de magneziu aflate în soluție. Aceste săruri pot fi sub forma de carbonați, de cloruri, de sulfați, de azotați, de fosfați sau de silicați. Un grad de duritate este echivalent cu 10 mg de CaO, sau 1,142 mg de MgO conținute într-un litru de apă. Duritatea temporară" este determinată de carbonați, care prin firbere precipită. "Duritatea permanentă" este determinată de celelalte săruri de calciu și de
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
pot fi sub forma de carbonați, de cloruri, de sulfați, de azotați, de fosfați sau de silicați. Un grad de duritate este echivalent cu 10 mg de CaO, sau 1,142 mg de MgO conținute într-un litru de apă. Duritatea temporară" este determinată de carbonați, care prin firbere precipită. "Duritatea permanentă" este determinată de celelalte săruri de calciu și de magneziu (sulfați, cloruri, etc.) și nu precipită prin fierbere. "Duritatea totală" este suma durităților temporară și permanentă. Provin din resturi
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
de azotați, de fosfați sau de silicați. Un grad de duritate este echivalent cu 10 mg de CaO, sau 1,142 mg de MgO conținute într-un litru de apă. Duritatea temporară" este determinată de carbonați, care prin firbere precipită. "Duritatea permanentă" este determinată de celelalte săruri de calciu și de magneziu (sulfați, cloruri, etc.) și nu precipită prin fierbere. "Duritatea totală" este suma durităților temporară și permanentă. Provin din resturi de plante și animale. Ele pot fi oxidate complet și
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
142 mg de MgO conținute într-un litru de apă. Duritatea temporară" este determinată de carbonați, care prin firbere precipită. "Duritatea permanentă" este determinată de celelalte săruri de calciu și de magneziu (sulfați, cloruri, etc.) și nu precipită prin fierbere. "Duritatea totală" este suma durităților temporară și permanentă. Provin din resturi de plante și animale. Ele pot fi oxidate complet și se exprimă în miligrame pe litru de manganat de potasiu necesar pentru oxidarea lor. Se găsește în special în apele
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
conținute într-un litru de apă. Duritatea temporară" este determinată de carbonați, care prin firbere precipită. "Duritatea permanentă" este determinată de celelalte săruri de calciu și de magneziu (sulfați, cloruri, etc.) și nu precipită prin fierbere. "Duritatea totală" este suma durităților temporară și permanentă. Provin din resturi de plante și animale. Ele pot fi oxidate complet și se exprimă în miligrame pe litru de manganat de potasiu necesar pentru oxidarea lor. Se găsește în special în apele subterane, sub formă de
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
apele subterane. Depozitul produs de compușii manganului are o culoare brună. Se găsește în apă sub forma de bicarbonați, sulfați și cloruri. Rolul lui în apa potabilă este pus în legătură cu iodul, fiind determinant în apariția gușei. Ca și calciul, determină duritatea apei. Pune, de obicei, în evidență contaminarea apelor potabile cu apă provenită din rețeaua de canalizare, de la closete, etc. Amoniacul poate fi și de natură minerală, provenind de la minereuri ce conțin azotați. Se găsește în apă sub forma de cloruri
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
în laborator, dar fără aplicații comerciale în prezent, grafitul este tratat cu ultrasunete de mare putere. Proprietățile diamantului sintetic sunt în strânsă legătură cu detaliile procedeului de fabricație; totuși, unele diamante sintetice (formate prin HPHT sau CVD) au proprietățile ca duritatea, conductivitatea termică sau mobilitatea electronilor superioare chiar față de unele diamante naturale. Diamantele sintetice sunt utilizate pe larg ca abrazivi, la tăierea și șlefuirea uneltelor și în radiatoarele electrice. Aplicațiile electronice ale diamantelor sintetice, printre care se numără comutatoarele de la centralele
Diamant sintetic () [Corola-website/Science/328782_a_330111]
-
principalii producători. Cantități disponibile la nivel industrial au apărut pe piață la începutul anilor 2000. În mod tradițional, absența defectelor cristalelor este considerată a fi cea mai importantă calitate a diamantului. Puritatea și perfecțiunea cristalină mare face diamantul transparent, în timp ce duritatea, dispersia optică (luciul) și stabilitatea sa chimică îl transformă într-o piatră prețioasă populară. Conductivitatea termală mare este de asemenea un factor important pentru utilizările tehnice ale sale. Deși dispersia optică mare este o proprietate intrinsecă a tuturor diamantelor, celelalte
Diamant sintetic () [Corola-website/Science/328782_a_330111]
-
medie (sau "mărime granulară") a cristalelor care le alcătuiesc. Mărimea lor variază de la câțiva nanometri la câteva sute de micrometri, de aceea fiind cunoscute și ca diamante „nanocristaline” și respectiv „microcristaline”. Diamantul sintetic este cel mai dur material cunoscut, definiția durității fiind rezistența la zgâriere și fiind clasificată pe o scară de la 1 (cel mai moale) la 10 (cel mai dur), scară cunoscută și sub denumirea de Scara Mohs a durității minerale. Diamantul are o duritate de 10 (deci cea mai
Diamant sintetic () [Corola-website/Science/328782_a_330111]
-
microcristaline”. Diamantul sintetic este cel mai dur material cunoscut, definiția durității fiind rezistența la zgâriere și fiind clasificată pe o scară de la 1 (cel mai moale) la 10 (cel mai dur), scară cunoscută și sub denumirea de Scara Mohs a durității minerale. Diamantul are o duritate de 10 (deci cea mai mare) pe această scară. Duritatea diamantelor sintetice depinde și de puritatea, perfecțiunea cristalină și orientarea lor: duritatea este cea mai mare pentru diamantele perfecte, cu cristale pure orientate pe direcția
Diamant sintetic () [Corola-website/Science/328782_a_330111]
-
mai dur material cunoscut, definiția durității fiind rezistența la zgâriere și fiind clasificată pe o scară de la 1 (cel mai moale) la 10 (cel mai dur), scară cunoscută și sub denumirea de Scara Mohs a durității minerale. Diamantul are o duritate de 10 (deci cea mai mare) pe această scară. Duritatea diamantelor sintetice depinde și de puritatea, perfecțiunea cristalină și orientarea lor: duritatea este cea mai mare pentru diamantele perfecte, cu cristale pure orientate pe direcția <nowiki>[</nowiki>111<nowiki>]</nowiki
Diamant sintetic () [Corola-website/Science/328782_a_330111]