1,592 matches
-
culegeri de articole pe teme religioase (Fața de lumină a creștinismului fiind cea mai însemnată). Alte romane, precum Acasă și Pe drumuri, sunt interzise de cenzură. Odată cu încheierea războiului, A. se întoarce la Cluj (în martie 1945). După o relativă eclipsă în epoca proletcultistă, este ales, în 1955, membru onorific al Academiei RPR. Sămănătoriste sunt, sub unele aspecte, povestirile din primele volume ale lui A., De la țară și În clasa cultă. În sfera tradiționalismului se înscrie, astfel, atitudinea de la început față de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285197_a_286526]
-
provine dealtfel din datele pe care le avem la dispoziție. Fondată pe această frică nerealista, dar care de acum este puternic înrădăcinată în cadrul unor largi straturi ale populației, dreptele xenofobe își construiesc propriile platforme politico-electorale. Iar după aceea, pentru a eclipsă acel ethos fără de care niciun tip de politică nu poate supraviețui, clasa noastră conducătoare atât de disfuncționala a uitat cuvintele din Evanghelia lui Marcu: "căci flamand am fost și mi-ați dat mâncare, am fost însetat și mi-ați dat
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
Nu știu... am fost o flacără foarte intensă, am stat multe secole în felinarul acesta și pe vremuri mă aflam undeva în vârful unui far, la malul oceanului... luminam drumul pentru vapoare și semnalizam stâncile din zonă... dar a apărut eclipsa de soare și mi s-a cam stins flacăra. A venit și furtuna și m-a aruncat aici, cu tot cu felinar. Acum aproape nici nu mai văd bine prin sticla asta prăfuită și zgâriată de vremuri... Cred că din cauza asta... Mi-
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
la picioarele domniței mele, înainte s-o răstorn în iatac și să-i iau virginitatea, batista și, abia la urmă, gâtul. Viața Mariei iradia o splendoare tulbure, trecutul, deși uitat, venea mereu din urmă, acoperindu-i gândurile ca petele unei eclipse solare. Nu-mi povestea niciodată totul despre părinții ei, nici despre iubiții presărați printre ani și străzi, dar lăsa intenționat prin casă pagini de jurnal, să i le citesc. Recuperam de-acolo jumătăți de adevăruri, amestecate cu invenții exacte, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
completat și frate-meu s-o dus. O avut ambiție și s-o dus ș-o făcut și... Deci, făcea și liceul și profesională... Ce să facem ? Ne-o dus ăștia la vizită medicală la „Parhon”, era... când o fost eclipsa aia totală de soare. Ne-o făcut ăia o vizită de la Securitate, ca la carte, nici nu primea pe oricine la Securitate. Ne adunăm noi pe Lăpușneanu, acolo unde-i grădina de vară, în fața cinematografului, stăm noi la masă, acolo
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
coleg de birou Eduard, la adresa unei colege din Franța, pariziancă în plus: francezii sunt un popor care nu se spală suficient; franțuzoaicele nu-și epilează picioarele. 10 martie 2005 Iarnă grea, tare grea în Québec. Așa cum primitivii băteau toba în timpul eclipselor de Lună pentru a speria monstrul, și eu aș urla, dansa, aș face vrăji etc pentru a alunga iarna aceasta atât de lungă. Mă bucură enorm ideea primăverii. Voi avea parte în sfârșit de o primăvară așa cum îmi doresc din
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
TV • Ultimul "jidan" (1996), premiat de Consiliul Britanic și la DaKino • Peisaj după embargo (1997), Marele Premiu Media-Fest, premii ale UCIN și APTR • Radio Jebel (1997), Premiul pentru film documentar la Festivalul Astra Film, Sibiu • Subcultura (1998) • Călător în țara eclipsei (1999), serie TV • Șapte povestiri de dincolo (2000), serie TV • Cinci pentru națiune (2001), Reality Show TV • Ulrich Tukur la Veneția (2002) • Unicul, adevăratul Tarzan (2004) • Născuți la comandă. Decrețeii (2004), premiat la mai multe festivaluri • Bela Lugosi, vampirul căzut
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
început să urmăresc ceea ce se întâmplă pe plan internațional și am încercat să aduc formate de film documentar de pe piața occidentală, pe care am vrut să le implantez aici, inclusiv serii de travel, primele făcute în România, Călător în țara eclipsei, în 1999, formate de reality-show, cum era 5 pentru națiune. Asta m-a obligat să gândesc mult mai pragmatic și să văd calitatea și din punct de vedere al audienței, nu doar prin prisma unui premiu pe care îl iei
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
gândirii contemporane tinde a atenua pe cât posibil artificiala opoziție dintre științe și arte". Cunoașterea în succesiune este de fapt cunoașterea secvențială, aflată sub controlul emisferei cerebrale stângi și al raționamentelor în etape riguros ordonate. Era acest tip de cunoaștere în eclipsă la Eminescu? Nicidecum...(...) Rămâne atunci manipularea temporalității, la care ne-am referit de câteva ori până aici. Th. Codreanu (op. cit., p. 49) aduce în discuție următoarea reflecție eminesciană: "Reprezentația e un ghem, absolut unul și simultan. Resfirarea acestui ghem e
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
tatăl său. E limpede că gazetarul a plătit pentru un "delict politic", fiind sacrificat. Războindu-se cu teza vidului spiritual, Theodor Codreanu, cu o "veracitate greu de desmințit", aprecia cu ani în urmă Zoe Dumitrescu-Bușulenga, fisura imaginea oficială a anilor "eclipsei", apărată cu cerbicie. Curios, N. Manolescu crede că adevărații detractori sunt "aceia care au pus în circulație aberanta teză a unui Eminescu deținut politic, cel dintâi din România și, încă, ucis de monstruoasa coaliție liberalo-junimistă". Polemica firește, nu se va
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
modelul sacrificial. Și nici nu credem că el va fi îmbrățișat doar de zelatorii cultului apropiindu-se cu pioșenie nesmintită de opera sa. Theodor Codreanu, ca într-un veritabil policier, leagă firele, încercând, și el reintegrarea, celor șase ani ai "eclipsei" în matca lor (cum cerea Ov. Vuia). Înlătură, meticulos, stratul gros de false informații acumulate în timp, începând cu diagnosticul oficializat (vezi "Războiul diagnozelor") supunându-l pe "bolnavul exemplar" (cf. Ilina Gregori), devenit cobai, unui tratament inadecvat (cura mercurială, dubla
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
la orizont. Andrei (Bart) mă anunță cu mare îngrijorare că a sângerat. Îi e frică de moarte. Se simte bine numai acum, la bătrânețe, dar e prea târziu pentru corpul care a petrecut atâția ani în mizerie. Pe 11 iulie, eclipsă de soare în Mexic, oamenii au postit ca în timpurile străvechi, adresând rugăciuni fierbinți soarelui. Eu însămi am visat că am pierdut un dinte și mă gândeam să-l înlocuiesc cu unul dintre dinții lui René, dinți de lapte păstrați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
tot ce știu despre vechea civilizație a acestor locuri. O civilizație care n-a cunoscut roata. Care și-a sculptat statuile cu unelte de piatră. Care și-a ridicat piramidele fără să cunoască animalele de tracțiune. Dar care putea calcula eclipsele cu un secol înainte și avea un calendar incredibil de perfecționat. Din lanurile lor de porumb, locuitorii vechiului Mexic au stabilit durata anului astronomic cu o precizie pe care abia calculatoarele moderne au atins-o și au întrecut-o*. * Comparațiile
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
Ulterior, m-am lămurit că motivele pentru care orașul a fost părăsit nu sunt chiar atât de necunoscute. Ca și aztecii, mayașii cunoșteau mai bine cerul decât pământul. Au creat cel mai exact calendar și calculau cu o precizie uluitoare eclipsele, dar nu cunoșteau plugul, ceea ce îi obliga să practice o agricultură care secătuia pământul. Înaintea ploilor, ei tăiau arborii din junglă și le dădeau foc. Apoi, după trecerea ploilor, făceau cu ajutorul unor țăruși găuri în pământ, semănând în ele. Cu
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
George. În același timp, se întrebă dacă nu cumva, până la urmă, George înnebunise de-a binelea. — Dragul meu George. — Cară-te, Tom. Șterge-o! Întinde-o de aici! Într-o secundă, deși lumina radiată de fața lui nu suferise nici o eclipsă, degetele lui George se înfipseră ca niște gheare aprige în umerii lui Tom. Băiatul se răsuci pe călcâie, străbătu vestibulul dintr-un salt și o zbughi pe ușa lăsată deschisă. Pe scări se împiedică de pardesiul și pălăria lui Greg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
dăruiește-mi iertarea... slavă Domnului! — Citește asta, citește, ia scrisoarea asta! George se răsuci din nou pe o parte și spuse: Nu mai văd nimic. Am orbit. Îmi deschid ochii și nu e nimic, numai întuneric, numai negru. E o eclipsă de soare? — Nu. — Ah, îmi aduc aminte. Soarele, floarea soarelui, farfuria zburătoare... Mi-a trimis o rază drept în ochi. Mi-a ars vederea. — George, dragul meu, ridică-te, poți? Am să te conduc acasă. Și lasă-mă să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
traducă în practică numeroase dintre concepțiile ei, până atunci frustrate, asupra a ceea ce ar fi trebuit să fie viața de familie. (Alex, care a supraviețuit teribilei ei căzături, se afla la această vreme, după cum voi arăta mai încolo, în totală eclipsă. Brian se învârtea de colo-colo, spunând cu satisfacție: — Ce de-a bani aruncați pe fereastră, noroc că nu plătesc eu! Pearl a fost de față, în chip de domnișoară de onoare neoficială, iar Emma și-a jucat rolul de cavaler
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
forțe, că obiectul aflat în interior nu-l va lăsa să se stingă, susținându-i miraculos conștiința, după iminenta expiere. In nomine Patris et Filis et Spiritus Sanctis! Vae, vae victis! Oh, la dulce France! Merci, merci, merci! Buuum...! Întuneric..., eclipsă..., durere..., o flacără..., din nou întuneric și el se deșteaptă, buimac, în lumină, la liman, întemnițat într-o formă vie relativ acceptabilă, aceea a primei și unicei viețuitoare aflate în imediata apropiere, respectiv a animalului titular al vizuinii! Un bursuc
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de pe Flaminia, unde Își ținea poneiul, Xanadu -, și nu se lamentase niciodată. Elio deschise exemplarul, Încă neatins, din Corriere ca să vadă dacă se vorbea despre el În vreunul din articole. Dar numele lui nu apărea. Neștiind dacă trebuia să considere eclipsa lui mediatică drept un semnal pozitiv - În ultimele luni, apăruse În ziar doar În legătură cu procesul În care era implicat - sau ca pe un indiciu al decăderii sale, Își ținti privirea În ceafa șefului escortei, așezat comod pe scaunul din față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
planuri dependente de traiectorie. Deși inițial s-a apreciat, că undele de lumină se pot mișca doar rectiliniu, teoria relativității a prevăzut posibilitatea curbării, ca urmare a atracției gravitaționale a corpurilor cosmice, ceea ce o fotografie epocală a dovedit-o în timpul eclipsei de Soare din anul 1918. Se poate considera, că în condiții ideale, lumina se mișcă și pe suprafețe circulare, definite de fluxul punctelor în mișcare (pulstonii), respectiv de undele EM aferente acestora [cf. Vescan, 1971: 113]). În același mod efectiv
Fitoterapie clinică by Mihai V. Botez, Viorel D. Donţu () [Corola-publishinghouse/Science/1133_a_2099]
-
Iugoslavia și un artist din Italia, dând astfel manifestării titlul de Festival Internațional. Întreaga expoziție a fost expusă o perioadă și la Viena. În următorul an, 1999, datorită unui important fenomen astrologic, organizatoarea Festivalului include în regulamentul de participare tematica - „Eclipsa”. Albumul festivalului (foto) este din nou la mare înălțime, fiind reproduse o parte din lucrările prezentate în expoziție. Artiștii naivi prezintă pe simezele de la Muzeul Satului din Timișoara, o adevărată explozie de culoare și imaginație care mai de care mai
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
la mare înălțime, fiind reproduse o parte din lucrările prezentate în expoziție. Artiștii naivi prezintă pe simezele de la Muzeul Satului din Timișoara, o adevărată explozie de culoare și imaginație care mai de care mai atractivă prezentând publicului o suită de eclipse totale, de o remarcabilă expresie plastică. Compoziții originale, pe care le admirai și aveai impresia că ești teleportat într-o altă galaxie, sau uneori simțeai emoția personajelor foarte expresive ce priveau spre cerul înstelat. La cea de a III-a
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
imateriale, în „a patra dimensiune”, este și o posibilă reprezentare a morții pentru poetul pândit deja de „nori și cețuri bolnave”. Aceste cuvinte/realități devin nuclee lirice recurente, ca și alte noțiuni din sfera extincției, a suferinței - întuneric, umbră, crepuscul, eclipsă, fum, cenușă, coșmar, cădere, teamă, amar, lacrimă, târziu, taină, neant. Sub presiunea apropierii sfârșitului, meditația asupra mecanicii subtile a existenței se acutizează și, înăbușindu-și gândurile sau constatările negre, poetul își afirmă credința în valorile pozitive - omenie, prietenie, solidaritate, cunoaștere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287512_a_288841]
-
influența lui Rousseau devine dominantă, cea a lui Voltaire să scadă, iar el însuși să fie considerat ca o uscătură. La noi, de o vreme, Arghezi a intrat într-un asemenea „con”. Nu e nimic. Își va reveni din această eclipsă. În Franța a fost destulă vreme depreciat Flaubert. Iată că acum scrie despre el mai multe mii de pagini Sartre, ai cărui adversari îl țin și ei la mare cinste pe autorul Doamnei Bovary. Nu mă îndoiesc că într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
baza pozițiilor aștrilor, presupuși a reflecta voința supranaturală a zeilor. Descoperirile astronomice datează de timpuriu la popoarele Americii Centrale, mai ales la mayași - peste 1.000 de observatoare astronomice precolumbiene pe teritoriul mexican. Din însemnările din acele timpuri rezultă că o eclipsă de Lună a fost consemnată în 3379 î .e.n. și durata evoluției lunare fusese calculată la 29,526 zile și se făcuse și o încercare de a stabili o perioadă a planetei Venus. Astronomia chineză păstrează tradiția construcției unei sfere pe
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]