835 matches
-
schimbată parcă, și totuși aceeași, în ciuda unei dentiții adulte complete, în ciuda aspectului mai prelung și mai subțire al chipului, în ciuda numeroșilor centimetri crescuți în înălțime. Stătea acolo, în prag, zâmbindu-i unchiului ciufulit și adormit, studiindu-l cu ochii aceia fascinați, care nu clipeau și pe care și-i amintea atât de bine din perioada petrecută în Michigan. Unde era mama ei? Unde era soțul mamei ei? De ce era singură? Cum ajunsese acolo? Tom se oprea după fiecare întrebare, dar din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
numele pe care-l poartă, par să joace aceeași piesă, un puzzle înșelător și să (re)trăiască neîntrerupt, un vis într-un alt vis, într-un alt vis etc., schimbându-și doar măștile ("alte guri, aceeași gamă", Eminescu) și ascultând fascinați /seduși, cântecul de sirenă al începutului, identificat cu suprema iluzie: libertatea umană. Initium ut esset homo creattus est pentru ca începutul să se producă a fost creat omul. Acest început continuu este garantat de fiecare nouă naștere; el este de fapt
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
pe ea bluza neagră, gulerul alb al uniformei de cameristă, iar În fața picioarelor ținea un prosop, ca să și le ascundă. El o privi batjocoritor. — Frumoasa Anna! Gura ei căzu și rămase deschisă, iar ea se uită la el tăcută și fascinată. Josef observă cu dezgust dinții ei inegali, care nu mai erau albi. Indiferent ce altceva o să trebuiască să fac, se gândi el, n-o voi săruta. Dar era evident că ea aștepta o Îmbrățișare. Modestia i se transformase Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
prea știut ce să răspundă. A tăcut, roșu la obraz, ca un trandafir proaspăt înflorit. Acum știe. De când țupăie, prin preajma sa, o droaie de fetițe si băieței ca niște păpuși umplute cu viață autentică. Iar noii membri ai grupei, ascultă, fascinați, zicerea lui: uite-așa se joacă fata! Uite-așa! Slavă ție, măreață nebuloasă! Pe fiecare unghiuță a trupului fostei Românii comuniste animalele și păsările de pradă ale noii societăți se băteau de la cioszvârtă, mai rău decât hienele, umflându-și burțile
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
împletise singură din pene colorate, și-o puse împrejurul mijlocului și îi înmâna capetele lui Tapú Tetuanúi, care se află la dreapta ei. — Fă un nod, îl ruga. Acesta se supuse. Maiana se întoarse apoi spre Vetéa Pitó și spre fascinatul Chimé. —Tu pe al doilea. Și tu pe al treilea. Aștepta până când cei doi făcură nodurile și, după ce le adresa un zâmbet fermecător, imposibil de uitat, adaugă: Eu, Maiana Hokulea, jur în fața marelui Oró că nimeni altcineva, în afară de voi, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
pe care o văzuseră până atunci, dar scotea și cele mai frumoase sunete pe care și le-ar fi putut imagina cineva. În noaptea aceea nimeni nu închise ochii pe insulă. Mereu se găsea cineva, chiar si prudentul Roonuí-Roonuí sau fascinatele Vahínes, care să nu poată rezista tentației de a face clopotul să sune, pana cand Navigatorul-Căpitan trebui să facă apel la toată autoritatea lui pentru a evita ca persoanele de pe insulă să-și piardă mințile. În special Vetéa Pitó nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
roșiatic... Te-Onó se aflau atât de aproape, că puteau deja să le distingă oribilele tatuaje. Marara se întoarse cu provele spre inamici, ca și cum ar fi fost dispusă să atace în momentul când era atacată. Ochii lui Tapú Tetuanúi se opriră, fascinați, asupra Navigatorului-Căpitan, care privea nerăbdător spre velele prinse de vergi. Era chipul cel mai senin și mai încrezător pe care il văzuse vreodată și, instinctiv, slabi strânsoarea pumnului pe mânerul sabiei. Se scurseră, interminabile, minutele. Se auzeau foarte clar vocile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
ar face un pas ar fi lîngă ea și i-ar oferi ursulețul panda pe care l-a luat pentru ea... dar n-are curaj, nu îndrăznește și stă pe loc, o lasă să treacă pe lîngă el, privind-o fascinat și încîntat să se afle atît de aproape de ea. Ea ajunge în capătul sălii, o urmărește atent prin lumina roșiatică și razele albastre cum discută cu dj-ul, apoi mai trec doar cîteva minute și ea se întoarce, la fel cum
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
timpul să se dezgroape comoara și să plece lumea acasă, Înainte de ora camuflajului și a alarmei aeriene. Indiferent de cîte ori ni s-ar ghici norocul, fie În spatele unor uluci, fie În sala de mese a unui pachebot, Întotdeauna rămînem fascinați cînd ne auzim viitorul, chiar și din gura unei ghicitoare de bîlci. SÎntem mereu dispuși să credem, pentru o clipă, În călătoria făgăduită peste mări și țări, În femeia necunoscută, de ghindă, sau În scrisoarea cu vești bune. O ghicitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
durduliu și șmecher, lipit de acea prăjină germanică. Dansând, el surâdea și vorbea Întruna, cu riscul de a pierde din vedere obiectivul principal al vânătorii; lucrurile păreau totuși să avanseze: femeia surâdea și ea, privindu-l cu o curiozitate aproape fascinată, ba chiar o dată râse În hohote. La celălalt capăt al peluzei, bărbatu-său Îi explica unui potențial nou adept originile mișcării, apărută În 1530 Într-un land din Saxonia. La intervale regulate, fiul său de trei ani, un mucos blond
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
-l Împrăștie pe strada Însîngerată pînă ce pata se acoperi. În cele din urmă nu mai rămase nimic altceva decît camionul zdrobit și căruciorul negustorului, doi polițiști care vorbeau Încet ținîndu-și În mînă carnețelele de Însemnări, cîțiva oameni care priveau, fascinați, pata de sînge de pe pavaj și cîteva grupuri mici de oameni care stăteau pe la colțuri și-și vorbeau cu glas scăzut și plin de emoție, zicînd: — Sigur că da! Am văzut, am văzut! Asta vă și spuneam! Chiar eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Plecă bombănind și bodogănind de unul singur și exclamînd „Ei, Doamne!“ și dînd din cap, ca și cum prostia și tîmpenia oamenilor depășeau puterea sa de a Înțelege și a accepta: Băiatul rămăsese cu ochii țintă la mortul de pe bancă, privindu-l fascinat, cu groază și neîncredere. În cele din urmă Își umezi buzele uscate și rosti nervos și monoton, cu un glas plin de uimire: — Văd că nu respiră, nu face nimic, zise el. Nu se mișcă, nu face nimic. Atunci fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
și de mirare, la care nu răspundea nimeni, iar cuvîntul „mort“ se auzi repetat de mai multe ori. După ce auziră și rostiră acest cuvînt rămaseră cu toții tăcuți și neclintiți, se Întoarseră spre mortul de pe bancă și Începură să-l privească fascinați, cu ochii plini de curiozitate, de o foame teribilă și nesățioasă. În acest moment, se auzi un glas de băiat care rosti calm, cu o siguranță și o convingere de parcă rostea În numele tuturor ceea ce nici unul nu fusese În stare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Nu se știe niciodată ce te-așteaptă. Azi ești aici, iar mîine nu mai ești... ce dracu’! spuse el. Să profităm de toate! Toți căzură de acord că are dreptate și Începură să studieze chipul mortului cu privirile lor Întunecate, fascinate, pierdute. Acum se formaseră pretutindeni mici grupuri de oameni care se apucaseră să vorbească, să comenteze, să dezbată, să analizeze sau chiar să zîmbească sau să rîdă cu Însuflețire și seriozitate. Un bărbat Împărtășea din experiența sa unui grup adunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
mațele! Își scosese pistolul din toc și-l ținea În mînă; ochii celor trei băieți sînt pironiți asupra butoiului cu licăr de un albastru stins, privindu-l cu o atenție concentrată, plină de o spaimă mută și de o uimire fascinată. — Haideți, spălați putina! striga viteazul Îmbrîncindu-l cu mîna liberă pe băiatul pe care tocmai Îl plesnise. Cărați-vă, toți trei! Nu vă mai băgați nasu’ pe-aici, mucoșilor! mîrÎie bărbatul cel grozav, cu ochii arzători micșorați, ca de șarpe, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
o mișcare În zigzag cu mîna, iar Fiul orașului rîde răgușit.) Fiul orașului: Și cu hainele cum te descurci? Îmi Închipui că toate ți le faci de comandă, nu? Străinul cel Înalt: Bine-nțeles. (Și, conform formulei, Îi povestește ascultătorului fascinat că patul pe care doarme e cu treizeci de centimetri prea scurt, că nu se poate Întinde drept nici Într-o cușetă de tren, nici Într-o cușetă de vapor, că se izbește cu capul de grinzi cînd coboară niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
se servea masa vorbeau politicos cu ceilalți artiști și toată familia se așeza la una din mesele lungi, serveau minunatul mic dejun, atenți și serioși, vorbind puțin și rostind cuvintele scurt, grav și serios. Eu și fratele meu Îi priveam fascinați: fratele meu se uita la bărbatul cel chel o vreme, apoi se Întorcea spre mine și-mi șoptea: — Îl v-v-vezi pe omul ăla che-ehel? N-n-nu-i așa că-i g-g-grozav? șoptea el ca un bun cunoscător. E cel care-i p-p-prinde! Ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
nume de familie este mai nou decât cel de botez. Lui Grințu Îi venea tot mai greu să Înțeleagă toată această batere a câmpilor și cerea noi explicații fără să știe că astfel avea să devină și el un captiv fascinat al ipotezei neștiințifice a soldatului Zare. — Apropo, zise la un moment dat Grințu, știi că și pe colonel Îl cheamă Anton? Apoi se văzuse pe cer și ultima rachetă roșie din acea zi și plecară amândoi să-și regăsească plutonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
dur, ce bătea spre negru. Canonada fulgerelor și trăsnetelor făcea aerul să vibreze, dîndu-i o tensiune misterioasă în care se amestecau panica și evlavia. Păsările coborau, speriate, și se ascundeau. Până și nucii, de obicei calmi, nobili, păreau intimidați. Ascultam, fascinat, sunetele clopotelor care, când se tânguiau, când aruncau spre cer o rugăminte patetică. Uneori, norii se risipeau ori se descărcau într-o ploaie violentă, dar fără grindină. Alteori, lanurile de grâu, de ovăz și de porumb erau zdrobite. Nu pot
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
dat seama că asta e legătura personală la care vă gândeați, vă puteam scuti de costul unei mese scumpe. Puteți să-mi dați, vă rog, diapozitivele înapoi? — Vi le trimit prin poștă, dacă într-adevăr doriți, spuse Roddy urmărind-o fascinat cum se răscucește pe călcâie și iese fără o vorbă din restaurant. Va fi și mai amuzant decât crezuse. — E un libidinos, îi spuse în seara aceea Phoebe colegei ei de apartament, Kate, în bucătărie, la o ceașcă de cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mele înfierbântate, părea aproape imoral de voluminoasă și voluptoasă. Îmi veni în minte cuvântul „generos“: era un trup generos, atât prin farmecul puternic al proporțiilor sale, cât și prin disponibilitatea facilă cu care se oferea privirii mele. Am încremenit acolo, fascinat, și acum mi se pare că acele câteva clipe vinovate au fost printre cele mai superbe, cele mai neașteptate, cele mai palpitante din viața mea. Și totul s-a terminat foarte repede. Pe nașteptate, Joan a tresărit, s-a întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
coleg, medic, și a căutat-o în salonul lehuzelor. Privind fetița, are revelația unui adevăr simplu: lumea se primenește! Încă un omuleț bate cu pumnul său mic în fereastra Universului, revendicându-și dreptul de a fi iubit. Bărbatul matur contemplă fascinat bobocul de floare de la subsuoara „înfrunzită” a mamei. Încearcă să-și reprime delirul metaforic pentru a-și da seama cu exactitate cât „a mai rămas din el” după această „aventură” unică, trăită alături de Teodora. Trebuie să scape de egoismul regăsirii
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
-i atragă atenția taurului, care era deja fixat cu capele lor? Avea destule griji și fără tipi de genu’ ăsta-n ring. Taurul stătea pe loc, cu picioarele depărtate, privind muleta. Manuel o Înfășură pe brațul stâng. Taurul o privea fascinat. Îi era greu să se țină-n picioare. Își ținea capul plecat, dar nu prea mult. Manuel agită muleta. Taurul nu se mișcă, mulțumindu-se s-o urmărească din priviri. „Hai că e condus cu totul“, se gândi Manuel. „S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
migrena, alte nevoi. Pe sub motivațiile expuse a existat și necesitatea imperioasă, sădită-n timpul atroce al școlii, de a fi permanent În concurs. De-a-l depăși mai Întîi pe John McLaughlin. Pe urmă pe oricare dintre scriitorii cărora le-ntorceam fascinat pagina. Pe măsură ce citeam și anii treceau Înainte sau Înapoi, se evapora plăcerea pură a lecturii și apărea tot mai acut dorința de Întrecere. Cline, Cehov, Salinger, John Osborne, Raymond Carver, Donald Barthelme, Joyce, Faulkner, Cortzar, Buzati, Márquez, Truman Capote, Golding
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
1980 și, mai ales, Menajeria de sticlă de-acum doisprezece ani, cînd noi eram copii. Cu Violeta Andrei. Pe lîngă travaliul corect al lui Newman În rol de regizor (lucru pe care reputați critici de film nu l-au comentat, fascinați probabil de personalitatea actorului), cred că n-ar trebui insistat asupra subiectului, atît de frumos rezumat de teletextul canalului TVR1: „Viața unei văduve care face față cu greu problemelor legate de educația celor două fiice, dintre care una este preocupată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]