906 matches
-
norocoasă. Mă rog, e drept că-mi fac griji uneori că n-avem noi prea multe în comun și poate că ar trebui să avem, și câteodată chiar mă trezesc că-l compar cu Ben, și atunci, exceptând partea cu fizicul, Brad pierde cam urât. Dar de-asta încerc să nu fac asta chiar mereu; poate că n-avem noi același gen de relație, din aia cu tachinări, așa cum eram cu Ben, dar Ben nu m-a dorit niciodată, iar Brad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Dansați? o Întreabă pe colega ei. - Cu plăcere! spuse aceasta. Diana a rămas uimită. Nu se aștepta la o asemenea Întorsătură. Privi la cei doi care dansau și conversau. Din ce În ce Îi descoperea bărbatului noi trăsături frumoase ale fizicului. Și-ar fi dorit să fie ea În locul colegei, să o țină de mijloc și să danseze Împreună, blues. Se va Întâmpla vreodată? După un dans, bărbatul a condus-o la masă pe colega ei, i-a sărutat mâna și
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
Creața era prea curtată, Nicoleta era prea înaltă iar pe celelalte nu le știam în deajuns ca să am curaj să mă apropii de ele, așa că mă lipeam de perete și priveam cum alții își trăiesc inconștienți fericirea. N-aveam un fizic care să atragă, nici să dansez nu mă prea pricepeam, așa că așteptam ca ritmul să se schimbe, să intru iarăși în cerc și să mă mișc după cum simțeam sunetul că-mi curge prin vene. Câteodată, când glasul Creței inunda sala
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
mă deranja violența cu care-mi pătrundea lumina în ochi. Bravo la toți, striga pedagoga! Ce dracu faceți aici? Ce să înțeleg? Tocmai voi? întrebă privind când la Petruș, când la Creața. Și tu? zise mirată cu ochii înfipți pe fizicul meu? Și ție îți pute a femeie? Cu care trebuia să te culci? Ia zi, că-s curioasă de mor! Cu tine Creațo? Ce să le spun părinților tăi? Că-ți plac copilăroșii? O să zburați afară cu toții. La pușcărie o să
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
acela care vei călători cu picioarele, nu doar cu mintea așa ca noi. Deși avea o vârstă destul de înaintată, niciodată nu se simțea bătrân de sănătos ce era. Parcă ieri era, așa de clar îl văd și acum în imagine, fizicul lui puternic cu fața luminată cu un zâmbet zburdalnic, ochi șireți, puțin adus din spate, avea mintea învelită într-o platoșă de înțelepciune. Eu m-am lipit ușor de sufletul lui, așa că între spiritele noastre exista o puternică comunicare, de
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
ne place să ne aducem aminte continuu. Și se poate trăi, oare, fără nici o minciună? De ce mi-aș zice în nopțile cu lună, că lumina Lunei e una de împrumut? La mare, omul nu mai are nimic metafizic", devine întrutotul "fizic". Metamorfoza aceasta se bazează pe o minciună. Căci, aici, observi cerul doar când se strică vremea. În rest, în loc să ridici privirea, te uiți în larg. Ți se pare că, sus, nu e decât un cer gol, banalizat, fără nici o taină
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
oară. Fugea de lume și nu se înțelegea nimeni cu ea, cu toate că nu începea nici o discuție. Era mică, grasă, cu părul roșu, și toată fața acoperită cu pistrui. Avea o mulțime de umilințe și de terori și o chinuia îndeosebi fizicul ei și gândul că nu a avut ocazia să învețe mai multă carte. Ioana caracterizase imediat: "Viky e dulce și insuportabilă, Roza e singura profundă din toate fetele pe care le cunosc". Viky a primit recomandația cu un surâs grațios
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
brațe și să mă duci spre lună! - Scumpă Ioana, nicicând n-a fost un dezastru mai mare ca alnostru! - El n-are nici un contact cu realitatea, chiar dacă prin obiceiulde a-și satisface imediat apetitul nu apare deloc imaterial sau dacă fizicul îl arată ca pe un om bine înfipt pe pămînt: scurt și bondoc, cu surâsul jovial, care marchează o eternă bună dispoziție. Îți închipui că nu puteam să iubesc un astfel de om, căci în dragoste fizicul joacă un rol
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
imaterial sau dacă fizicul îl arată ca pe un om bine înfipt pe pămînt: scurt și bondoc, cu surâsul jovial, care marchează o eternă bună dispoziție. Îți închipui că nu puteam să iubesc un astfel de om, căci în dragoste fizicul joacă un rol important. Îl persecutau tot felul de probleme fantastice și le povestea oricând cu un mare lux de amănunte. Avea o memorie admirabilă și nu uita nimic. Deseori îmi vorbea despre nemurirea sufletului, de viața viitoare, de păcat
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
să fie politicoși cu Ioana, dar numai cu ea nu s-ar putea înțelege. O femeie a cărei singură virtute este feminitatea nu mă interesează multă vreme. Viky rămâne tot timpul drăguță, Ioana apare pe rând frumoasă și urâtă, parcă fizicul ar fi o reflectare a caracterului ei instabil, evoluând intre extreme. Totul depinde de liniștea mai îndelungată sau de oboseala ce o face străvezie. În momentul supărării devine slabă de tot, capătă riduri pe față, vânăt împrejurul ochilor, pistrui mulți
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
se făcuse femeie. Dacă cine-va n-o văzuse de multă vreme, reflecta neapărat: "Cum te-ai schimbat, Ioana!", înțelegînd prin aceasta vorbă, desigur, și preocupările care se schimbaseră, și obiceiurile, și rochiile cu totul altele, dar mai ales transformările fizicului. Eu nu-mi dasem seama de nimic. Și acum, la gară, după trei zile de despărțire (poate și din cauză că, Ioana retrăia emoțiile ca la început), am reconstituit aerul ei provincial, care mă izbise la prima dată și apoi, pe rând
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
la o oarecare distanță de marea grădină, Saito Toshimitsu, un vasal superior al clanului Akechi, se întreținea cu un oaspete. Musafirul era pictorul Yusho, care nu era de origine din Suwa. Părea să aibă cam vreo cincizeci de ani, iar fizicul său robust nu indica prin nimic că era pictor. Vorbea foarte puțin. Asfințitul înroșea pereții albi ai șirului de magazii în care fasolea era depozitată. — Trebuie să mă iertați că v-am vizitat, pe neașteptate, într-o perioadă de război
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
și costeliv, din Nakamura. Trupul lui arăta ca un brăduț pipernicit crescut din stâncă sau ca un prun scofâlcit, bătut de vânturi și ninsori - puternic, dar dând semne de bătrânețe. Nu se cuvenea, însă, să i se compare vârsta și fizicul cu cele ale unui om obișnuit. Atât pielea, cât și constituția îi erau pline de vitalitate. Fie că era fericit sau furios, existau chiar și momente în care arăta ca un bărbat tânăr. În timp ce se ștergea, relaxându-se după baie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cu mâna întinsă. Erau ea și încă o colegă, Luli Constantinescu, singurele din clasă purtând uniforme de atlaz negru într-o vreme când uniformele nu erau obligatorii, și alese în mod vădit, ele două, să ocupe poziția aceea privilegiată datorită fizicului lor plăcut. Brațul Getei cu care se sprijinea de pardoseală își amintea Paul era ușor îndoit din cot spre interior, adică invers decât firesc, spre șold, atât era de elastică. Îi spuse Getei: Maică-mea te-a remarcat în poză
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
primul rând, părul pubian lipsea cu desăvârșire, cu excepția părului de pe picioarele lui Bull, care acoperea într-o oarecare măsură mons veneris, iar în al doilea rând, vaginul nu apăruse în scobitura genunchiului ca un obiect străin, ci părea că însuși fizicul lui Bull fusese adaptat, la nivel local, pentru a permite dezvoltarea noului orificiu. Cele două tendoane groase aflate de o parte și de alta a scobiturii fuseseră împinse în afară de ceea ce trebuie că era una dintre muchiile noului os pubian. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
fi posibil asta este nevoie însă ca el să se dezvolte și să se întărească spiritual. În ce privește trupul (SF) omul trebuie să fie atent cum se hrănește, cum respiră, cum se mișcă și cum să facă exerciții fizice (de fapt fizicul depinde și de mental, de exemplu). În ce privește mentalul (SB) omul trebuie să dezvolte și să întrețină căldura dragostei, a iubirii și să cultive, de asemenea, bucuria, armonia și alte calități ce vin odată cu acestea. Iar în ceea ce privește sufletul, el se dezvoltă
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
corpurile noastre superioare. Doar că, așa cum scrie în Bhagavad Gita la trei ore după ce s-a gătit o mâncare acele particule dispar, pur și simplu. De aceea ce rămâne nu ne va mai hrăni corpurile superioare ci doar pe cel fizic. O să vă întrebați poate ce se întâmplă cu ele, cu corpurile noastre superioare? Universul le va alimenta oricum, numai că va fi probabil la un nivel minim, de subzistență. De ce este atât de mare nevoie să mestecăm bine, atent, cu
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
iubind-o pentru loviturile pe care Vaughan le aplicase corpului său. Mai târziu în noaptea aceea, i-am explorat trupul și vânătăile, pipăindu-le blând cu buzele și obrajii, văzând în porțiunea de piele zdrelită de pe abdomen geometria violentă a fizicului puternic al lui Vaughan. Penisul meu urmări simbolurile crude pe care i le lăsaseră pe piele mâinile și gura lui. Am îngenuncheat peste ea pe când stătea întinsă pe diagonala patului, picioarele-i mici odihnindu-se pe perna mea, cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
-i unsuroasă, adopta o frumusețe dură, mutilată, în peisajul, tot numai panouri de semnalizare, al autostrăzii. Contraforturile de ciment de-a lungul bazei podului rutier de pe Western Avenue, umeri osoși dispuși la intervale de cincizeci de metri, recompuneau secțiuni ale fizicului plin de cicatrice al lui Vaughan. În cursul multelor săptămâni când i-am servit drept șofer, dându-i bani ca să plătească prostituatele și târfele cu jumătate de normă care-și făceau veacul în jurul aeroportului și-a hotelurilor lui, l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
bluziței. Șatenă, nasul drept, gura potrivită, buzele cărnoase și ochi căprui, iscoditori. Purta tocuri mici la sandale și ca înălțime îi ajunge dincolo de umeri, are mâinile mari, curate, frumoase și albe de la apă, se cunoaște că muncește cu ele. Mulțumită fizicului toate fetele o admiră iar băieții se uită la ea cu jind. Ea știa ce urmărește Marinică, tot încerca să se bage în viața ei, și plictisită nu-i dădea nici o atenție. Văzând că nu are nicio șansă cu ea
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Își adună pletele, răsucindu-le Într-o coadă groasă. - E greu, e atît de imprecis, dar... De fiecare dată, chiar Înainte să mă trezesc, am impresia că sînt pe punctul să pricep ceva, ceva ce deja cunosc... cum să spun... fizic. În trupul meu... Făcu o strîmbătură, arătînd că știa bine că e vorba de ceva irațional. Lucas stărui. - De cînd ai coșmarul ăsta? - Eram foarte mică, mama m-a dus chiar la un medic, el a diagnosticat spaime nocturne, destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
pare deloc interesat de conversația dintre Dora și Philip. Philomena este vizibil tulburată și se șterge la ochi cu șalul, dezvelindu-și ușor o aripă.) Judecătorul: Doamna Philomena, îndrăznesc să fac remarca că anumite transformări bizare au survenit și în fizicul dumneavoastră. Pesemne relaționarea dumneavoastră puternică cu soții Philip să fi condus la aceste modificări!? Philomena: Vă referiti la aripile mele, domnule? Judecătorul: La ele mă refer. La ce altceva? (Philomena își trage șalul de pe umeri și se întoarce în semiprofil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
mine înțelegem cum stau, de fapt, lucrurile. A, nu! Nu sunt sigur. Nu-mi dau seama. Ești foarte bolnav și totuși nu ești. Spiritul tău nu e pervertit încă de boală, sunt cazuri foarte rare. De obicei, se întâmplă invers, fizicul e ultimul care se contaminează. Mărturisesc că ești un caz neobișnuit. Am știut că este ceva greșit. Nu trebuia să mi se întâmple tocmai mie. Nu există nicio justificare. Eu nu mă simt bolnav și n-am de ce să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
acum din când în când. Băiatul, nu. El îmi seamănă mai mult. Cu fiica mea nu m-am înțeles niciodată. Nu mi-a plăcut niciodată felul ei de-a fi și n-am putut să nu i-o arăt. Nici fizicul ei nu-mi era agreabil, poate pentru că simțeam că nu are nimic de la mine. Chiar dacă acum vine să mă vadă, nu comunicăm deloc. Sunt foarte singur. Singur cu boala mea. Înainte, eram doar singur și mă obișnuisem. Acum, cunosc singurătatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
-ți înțelege din timp sensul și esența bolii echivalează cu vindecarea ei. Și, pentru că asta stă în firea lucrurilor, operațiile lui Joao se numesc "spirituale". Întâi trebuie vindecat spiritul, el este cel ce se îmbolnăvește primul și se vindecă greu. Fizicul, corpul urmează. De aceea, de multe ori vindecarea fizică survine ca un miracol, pentru că este efectul spontan al unei iluminări sau revelații a spiritului. Adesea, revelația este însoțită de o întrupare fizică, de o manifestare divină, de o epifanie. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]