944 matches
-
aveau să se accentueze și mai mult atunci când Alain Aspect de la Institutul de Optică al Universității din Paris avea să demonstreze pentru prima data în laborator, în anul 1992, existența conexiunilor cuantice existente între particulele elementare, respectiv între perechi de fotoni emiși în direcții opuse. Experimentul demonstra că atunci când starea cuantică a unuia dintre fotoni era măsurată, simultan și fotonul geamăn colapsa exact în aceeași stare - faptul producându-se indiferent de distanța existentă între cei doi fotoni ! Acest experiment a demonstrat
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
al Universității din Paris avea să demonstreze pentru prima data în laborator, în anul 1992, existența conexiunilor cuantice existente între particulele elementare, respectiv între perechi de fotoni emiși în direcții opuse. Experimentul demonstra că atunci când starea cuantică a unuia dintre fotoni era măsurată, simultan și fotonul geamăn colapsa exact în aceeași stare - faptul producându-se indiferent de distanța existentă între cei doi fotoni ! Acest experiment a demonstrat clar existența unei comunicații non locale existente între cele două particule - cum altfel ar
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
să demonstreze pentru prima data în laborator, în anul 1992, existența conexiunilor cuantice existente între particulele elementare, respectiv între perechi de fotoni emiși în direcții opuse. Experimentul demonstra că atunci când starea cuantică a unuia dintre fotoni era măsurată, simultan și fotonul geamăn colapsa exact în aceeași stare - faptul producându-se indiferent de distanța existentă între cei doi fotoni ! Acest experiment a demonstrat clar existența unei comunicații non locale existente între cele două particule - cum altfel ar fi “știut” cel de-al
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
respectiv între perechi de fotoni emiși în direcții opuse. Experimentul demonstra că atunci când starea cuantică a unuia dintre fotoni era măsurată, simultan și fotonul geamăn colapsa exact în aceeași stare - faptul producându-se indiferent de distanța existentă între cei doi fotoni ! Acest experiment a demonstrat clar existența unei comunicații non locale existente între cele două particule - cum altfel ar fi “știut” cel de-al doilea foton starea exactă a geamănului său ? Această descoperire a cutremurat din temelii comunitatea științifică internațională. Fizicianul
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
colapsa exact în aceeași stare - faptul producându-se indiferent de distanța existentă între cei doi fotoni ! Acest experiment a demonstrat clar existența unei comunicații non locale existente între cele două particule - cum altfel ar fi “știut” cel de-al doilea foton starea exactă a geamănului său ? Această descoperire a cutremurat din temelii comunitatea științifică internațională. Fizicianul David Bohm (19171992Ă avea să vină cu o explicație complet diferită - ceea ce percepem noi ca fiind doi fotoni este doar o iluzie - în realitate ei
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
ar fi “știut” cel de-al doilea foton starea exactă a geamănului său ? Această descoperire a cutremurat din temelii comunitatea științifică internațională. Fizicianul David Bohm (19171992Ă avea să vină cu o explicație complet diferită - ceea ce percepem noi ca fiind doi fotoni este doar o iluzie - în realitate ei alcătuind o singură entitate la un anumit nivel fizic, iar Universul, așa cum îl percepem noi, este de natură holografică. David Bohm folosea următoarea analogie pentru a explica acest lucru: să presupunem că avem
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
pești care se mișcă sincronizat unul față de altul, de vreme ce mișcările celui de al doilea pește le reflectă pe cele ale primului pește. Astfel Bohm sugerează prin această analogie că există un nivel mai profund al realității în care cei doi fotoni nu sunt separați, propunând o ordine implicită a Universului și o unificare la un nivel profund a existenței. Alte fapte aveau să bulverseze și mai mult mințile cercetătorilor ... Un grup internațional de șase ingineri și oameni de știință, printre care
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
interiorul unei incinte închise. Spațiile interatomice - la nivel microcosmic - cât și spațiul dintre corpurile celeste, planete, sori, galaxii - la nivel macrocosmic - sunt considerate a fi dominate de vid (sau aproximativ vid dacă nu punem la socoteală câțiva atomi de hidrogen, fotoni sau particule de praf cosmică. Nu mai vorbim despre enormul spațiu care separă galaxiile între ele ... Iar acest spațiu gol este atât de mare încât două galaxii se pot ciocni și pot trece una prin cealaltă fără ca să existe nici măcar
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
ar exista ceva similar acțiunii non-locale din fizica cuantică, ceea ce ar implica existența și a unei alte structuri informaționale, paralelă cu cea generată de conexiunile sinaptice. Această structură paralelă de procesare a informației ar putea fi formată de microtubuli. Biofotonii, fotonii generați în structurile biologice, ar putea avea un rol important în creearea unui „computer holografic”. A nu se confunda însă biofotonii cu fenomenul de bioluminescență - intensitatea acestuia din urmă fiind mult mai mare decât intensitatea biofotonilor. În plus, biofotonii intervin
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
doi fermioni identici nu pot avea aceeași stare cuantică, în timp ce la bosoni această restricție nu se aplică. Conform acestei teorii există patru tipuri de interacții: electromagnetică, gravitațională, tare și slabă. Dacă interacțiunea electromagnetică este relativ bine cunoscută fiind mediată de fotoni, în schimb interacțiunea gravitațională este încă „în suspensie”, levitând în căutarea particulei care să medieze interacția. De asemeni, există șase tipuri de cuarci: u (upă, d (downă, c (charmă, s (strangeă, t (topă și b (bottomă, care interacționează slab, tare
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
poate trece într-o stare nemanifestată. Cu alte cuvinte, zero sau nimicul nu înseamnă întotdeauna zero, ci poate însemna și echilibrul perfect, simetria perfectă a două (sau mai multe entități. Implicit, dacă inversăm fenomenul prin ruperea simetriei vom obține doi fotoni. Acești fotoni, în prezența unui câmp electric foarte intens ar da naștere fiecare câte unei perechi particulă antiparticulă, revenind la situația inițială printr-un proces de rupere a simetriei. Însă nu putem crea o particulă fără a crea și antiparticula
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
într-o stare nemanifestată. Cu alte cuvinte, zero sau nimicul nu înseamnă întotdeauna zero, ci poate însemna și echilibrul perfect, simetria perfectă a două (sau mai multe entități. Implicit, dacă inversăm fenomenul prin ruperea simetriei vom obține doi fotoni. Acești fotoni, în prezența unui câmp electric foarte intens ar da naștere fiecare câte unei perechi particulă antiparticulă, revenind la situația inițială printr-un proces de rupere a simetriei. Însă nu putem crea o particulă fără a crea și antiparticula sa. Totuși
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
radio sau unde sonore, ceea ce le-a sugerat faptul că ADN-ul reprezintă un tip de cavitate rezonantă ce permite citirea, conversia și transmiterea informației. Vă mai aduceți aminte de efectele non-locale din fizica cuantică, de Bohm și cei doi fotoni cuplați cuantic ? Fenomenele produse la nivelul ADN-ului implică și faptul că informația se poate transmite nu numai prin radiație electromagnetică (cu viteză finităă, ci și cu viteză quasi-infinită (în concordanță cu fizica cuanticăă. Iată deci, că aplicarea principiilor fizicii
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
Pantalon sorbea tacticos din țuica mea și arunca fumul de țigară în sus. Vorbea încet, tainic: Electronii se vor prăbuși pe nucleu și se va forma o stea pitică albă. Parcă spuneai o gaură neagră... Da, o gaură neagră, nici fotonii nu o vor putea părăsi. O vom detecta prin legile mecanicii clasice, adaug savant. Pe naiba. Cine s-o detecteze?! Întîi ne arde și apoi... Tot prost ai rămas. Dă-mi rachiul și... Și iar o să vii la mine să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mai multe aspecte. Pentru început, este despărțirea de materialele de bază care face trecerea, în două cuvinte, de la civilizația lutului ars (asiro-babiloniană), la cea a papirusului (Egipt, Antichitatea greco-romană), apoi a pergamentului, a hîrtiei, acum a electronului și mîine a fotonului. Și asta fiindcă datorită acestor computere electro-optice care vor înlocui mîine electronul încă prea lent prin particule de lumină (semnalele electrice care circulă cu o viteză inferioară vitezei luminii), va crește și mai mult puterea calculului. La urma urmelor, în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
infinite la singularitatea marii explozii (Big Bang). Pe măsură ce universul se extinde, temperatura și radiația scad. La aproape o sutime de secundă după marea explozie, temperatura ar fi fost cam 100 miliarde de grade, iar universul ar fi conținut În principal fotoni, electroni și neutrini, precum și antiparticulele lor, Împreună cu câțiva protoni și neutroni. În următoarele trei minute, În timp ce universul s-a răcit cam cu 1 miliard de grade, protonii și neutronii au Început să se combine spre a forma nuclee de heliu
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Magda COZLAC () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93107]
-
unul de tip „down”. Neutron = Particulă fără sarcină electrică, foarte asemănătoare protonului, care contribuie cu aproximativ jumătate la numărul total de particule dintr-un nucleu atomic. Este compus din trei cuarci: doi de tip “down” și unul de tip “up”. Foton = cuantă de lumină; cea mai mică cantitate de câmp electromagnetic. Electron = particulă cu sarcină electrică negativă ce orbitează În jurul nucleului atomic. Neutrin = particulă extrem de ușoară, fără sarcină electrică, ce nu poate interacționa decât prin forțe de tip slab cu alte
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Magda COZLAC () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93107]
-
în 1999), care realizează algoritmul complicat al identificării unui obiect în mișcare, în cortexul lobului temporal. Cercetările lui Hubel și Wiesel au permis spiralogiei să înțeleagă vederea ca fiind un proces cerebral de analiză a obiectelor supuse radiațiilor luminoase ale fotonilor. Fotonii fiind cuante cu o viteză constantă, egală cu 229.792.458 m/s (metri pe secundă) sau 1.079.252.848,8 km/oră (300.000 km/sec. sau 1 miliard de km/oră). Această viteză este totodată și
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
1999), care realizează algoritmul complicat al identificării unui obiect în mișcare, în cortexul lobului temporal. Cercetările lui Hubel și Wiesel au permis spiralogiei să înțeleagă vederea ca fiind un proces cerebral de analiză a obiectelor supuse radiațiilor luminoase ale fotonilor. Fotonii fiind cuante cu o viteză constantă, egală cu 229.792.458 m/s (metri pe secundă) sau 1.079.252.848,8 km/oră (300.000 km/sec. sau 1 miliard de km/oră). Această viteză este totodată și forța
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
Corti, sau celula auditivă periferică, care-l transmite neuronului temporal din aria 41 Broadman. Luminii însă, care vine cu viteză net superioară sunetului, i se opun un număr de obstacole în drumul spre retină (stratul celular care face contactul cu fotonul). Pleoapa, corneea, cristalinul și corpul vitros reduc viteza uriașă a fotonului, pentru a-l devia, în cele din urmă, spre fovea centrală a retinei. Aceste obstacole și devieri îl adaptează la caracteristicile perceptive ale receptorilor conurilor și bastonașelor, de unde stimulul
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
aria 41 Broadman. Luminii însă, care vine cu viteză net superioară sunetului, i se opun un număr de obstacole în drumul spre retină (stratul celular care face contactul cu fotonul). Pleoapa, corneea, cristalinul și corpul vitros reduc viteza uriașă a fotonului, pentru a-l devia, în cele din urmă, spre fovea centrală a retinei. Aceste obstacole și devieri îl adaptează la caracteristicile perceptive ale receptorilor conurilor și bastonașelor, de unde stimulul pleacă pe calea axonilor care formează nervul optic. Pleoapa, corneea, cristalinul
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
urmă, spre fovea centrală a retinei. Aceste obstacole și devieri îl adaptează la caracteristicile perceptive ale receptorilor conurilor și bastonașelor, de unde stimulul pleacă pe calea axonilor care formează nervul optic. Pleoapa, corneea, cristalinul și corpul vitros reduc viteza uriașă a fotonului, pentru ca receptorii conurilor și bastonașelor să transmită pe calea axonilor informația creierului optic De la retină, prin nervii optici, stimulii vizuali ajung la încrucișarea chiasmatică, la corpii geniculați laterali și la ariile occipitale 17, 18, 19 Schematic, fotonii ajung în ariile
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
viteza uriașă a fotonului, pentru ca receptorii conurilor și bastonașelor să transmită pe calea axonilor informația creierului optic De la retină, prin nervii optici, stimulii vizuali ajung la încrucișarea chiasmatică, la corpii geniculați laterali și la ariile occipitale 17, 18, 19 Schematic, fotonii ajung în ariile vizuale occipitale 17, 18,19. Pentru a cunoaște "Ce?" vede și "Unde" vede, informația traversează în fracțiuni de secundă diferite alte arii ale creierului, inclusiv pe cea a fizionomiilor. Numai astfel se realizează vederea completă a omului
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
acceptabile la nivelul țesuturilor normale adiacente (raport terapeutic favorabil). Acest deziderat este realizabil prin exploatarea diferențelor de sensibilitate și cinetică celulară existente între celulele tumorale și în cele normale, în termenii proliferării și reparației tisulare. 2. RADIAȚIILE IONIZANTE Cuprind: a) fotonii - radiații X produse prin frânarea rapidă a electronilor accelerați; b) radiațiile gamma - emise spontan prin dezintegrarea nucleară a elementelor radioactive; c) radiațiile corpusculare - electroni, neutroni, protoni. 3. UNITĂȚILE DE MĂSURĂ ALE RADIAȚIILOR a) Doza de radiații absorbită - unitatea de măsură
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
aă Teleterapie (radioterapie externă) - utilizează fascicule externe de radiații ionizante; b) Brahiterapie - dispozitivul de iradiere este plasat în apropierea volumului țintă, interstițial sau intracavitar; că Tratamentul sistemic cu radioizotopi (I131). 5. APARATE DE RADIOTERAPIE a) Aparat de telecobaltoterapie - bazat pe fotoni gamma emiși de o sursă radioactivă de Co60 b) Accelerator liniar de 6-10 MeV - poate produce atât fotoni cu energii mari, cu penetrație profundă în țesuturi, cât și electroni utilizați pentru terapie superficială și semiprofundă c) Ciclotron - pentru producerea particulelor
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]