1,488 matches
-
faci aici? Am vrut să văd și eu cum arată. E super, nu? Mă uit repede în jur să văd dacă mă observă cineva, apoi mă strecor pe scaunul de lângă el. Arăți foarte bine. Ce bine, arată supersenzațional! În smochingul imaculat și cămașa albă elegantă, arată de vis. Părul negru îi strălucește în lumină și îi simt mirosul familiar al aftershave-ului. În clipa în care îmi întâlnește privirea, ceva se destinde brusc în sufletul meu - ca atunci când un covor se rostogolește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
caverne și hemoptizii masive. Pentru a fi convins să apară ca martor al acuzării în procesul lui Vică Negulescu, care, „vezi Doamne” transmisese în închisoare ordinul lui Horia Sima, ca legionarii să organizeze „reeducarea” de la Pitești și Gherla, pentru compromiterea imaculatului și nevinovatului partid comunist, a trebuit să suporte tot acest calvar, care lasă în umbră inchiziția evului mediu. în discuțiile inițiale cu anchetatorii, Tavi, care avea cum spune moldoveanul „mult scuipat la furcă”, le-a spus că această acuzație este
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
corpul evanescent al materiei: Dacă lumina ar cânta/ vărsându-și puzderia,/ noi am vedea cum cântecul/ consumă materia 24". E o lume de culori, de sunete și de semne, "culori luminate, doar ele destăinuite trepte și har", care își oferă imaculata frumusețe a transparenței: "Albă frumusețe tu, fără apunere,/ pustietoare minune tu25". Aceasta este minunea prin care se vede "către limanul dincolo de fire", "către cele nevăzute/ -n marea noapte 26, căci arătarea ei face posibilă o altă arătare spre care ea
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
se arată în Poezia 6: "Coboară spre văile albe ale lunii/ Dintre brazii tulburi ai munților/ Și nu vorbi". Sensul tuturor sensurilor e drumul care coboară din înaltul viziunii, din adâncul răsfrânt în sus spre "văile albe ale lunii", topos imaculat, neparazitat de nicio apariție, al posibilului în stare pură. Spațiul tăcerii absolute, dinainte de cuvânt, este imaginea translucidă în care totul se topește și revine la sine, în premanifestarea începutului neînceput: "E atât de înaltă lumina/ Că toate cuvintele se topesc
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
arată nu are orizont, pare închis între, mărginit de chiar posibilitatea retezată a oricărei perspective. Dar albul e stofa posibilului, pragul incolor al tuturor culorilor. Prin alb se poate trece dincolo, în adâncul ascuns, predispus vederii, proiectat pe fundalul acestei imaculate transparențe. Albul nu colorează lumea, dar deschide spectrul ei multicolor. Imaginea se developează pe ecranul alb al fondului de spațiu, se extinde în structura diafană a intervalului. Aici, roza luminează altfel în raza noii lumini, se aprinde incendiind întreaga distanță
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
reprezentativ, după 1848, în ciuda reacției autoritare din anii 1849-1850. Această înăsprire se manifesta sub forma anticlericalismului susținut de unionismul belgian ca și de mișcarea neoguelfistă. Acest curent a beneficiat și de progresele centralizării romane, proclamarea, în 1854, a dogmei Concepției Imaculate fiind un factor revelator, cît și de popularitatea papei Pius al IX-lea în rîndul catolicilor. El a devenit doctrină prin enciclica Quanta cura ce era însoțită de catalogul cu 80 de puncte, considerate inacceptabile, sub titlul de Syllabus errorum
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
135 de ori debitul tuturor fluviilor de pe Pământ). În Antarctica se află circa 70 % din apa dulce a planetei. Încălzirea planetară influențează continentul înghețat? Răspunsurile sunt contradictorii și necesită studii suplimentare. Să sperăm în adeverirea următoarei aprecieri: În haina sa imaculată, Antarctica reprezintă un simbol al păcii și al colaborării între națiunile și popoarele lumii întregi". Dacă Groenlanda și o parte din Antarctica s-ar topi sau ar aluneca în ocean, nivelul apelor din întreaga lume ar crește cu până la șase
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
îi face pe plac și în nopțile reci, cu tăcere de țurțuri, numai el îndrăznește să strige, să cheme, să plângă ca să fie auzit. Iarna, vremea este rece, cerul uneori este senin dar alteori este întunecos. Omătul este strălucitor și imaculat. Codrul tace, animalele stau ascunse prin grajduri și așteaptă hrană de la oamenii care le îngrijesc. Iarna, omătul este mare și la munte este minunat. Este frig și ninge mereu. Copacii și casele poartă cușme de zăpadă. Iarna este anotimpul sărbătorilor
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
originară din Bacău, după numerele de înmatriculare, are obsesia curățeniei, a ordinii. Hrana distribuită public trebuie să fie curată, să nu le trezească suspi ciuni pelerinilor-beneficiari. Capul familiei, supraponderal, s-a încins cu un șorț de bucătărie de un alb imaculat, cu greu îl încape pânza, și a început să descarce din portbagaj zeci de caserole din plastic pline cu sarmale cu miros îmbătător. Mama și cele două fiice au intrat și ele în acțiune, tot prin a îmbrăca un șorț
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Numai că eu am crezut că acești troglodiți se vor retrage prin peșteri, prin grote, prin păduri, prin Sahara și acolo se vor pocăi... Hai să plecăm! Se cîntă muzică cultă de cîțiva tineri care au aspectul real de ceva imaculat. Am același sentiment ca și cum mi-ar cînta prohodul, glumește sinistru Giurăscu. Nu mai vorbi prostii! țip la el. Hai să mergem la o bere! Chiar! Hai! La un pahar După un an de absență, mă văd din nou printre ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mulți prieteni. Unul dintre aceștia este domnul Ibisate Garcia Aleida și este de profesie măcelar în Piața de pe strada 19. Înalt, cu ochi de cărbune, cu mustață nu prea mare, dar nici prea mică și cu dinții de un alb imaculat, Ibisate poate fi prezentat ca un om plăcut, mai ales că are și un rîs foarte simpatic. De la prima vedere am răspuns invitației foarte amabile de a cumpăra carne de la el. Desigur, de atunci doar de la el cumpăram de fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
a ademenit și l-a dus în apartamentul său. Doamne, doar nu vrei să spui... Ba da. Era un pedofil periculos. L-a chinuit pe bietul copil... Plînge. Este impresionant să vezi un negru plîngînd, să vezi din albul acela imaculat al ochilor, curgînd șuvoaie de lacrimi. Și nu l-ați găsit? Nu, dar sînt pe aproape. Cu ce mi-a spus băiatul, cu ce am mai iscodit eu, am aflat și pe unde îi este bîrlogul. În Vedado. Ce-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
vădită: Aici, lăsați-o aici, se adresează șoferului. Pedro are grijă de ea, mă asigură apoi pictorul. Pedro era un băiat negru, înalt cît o prăjină și subțire ca o nuia de răchită. Avea însă o dantură perfectă și albul imaculat al dinților contrasta cu fața lui tuciurie. M-ați găsit greu? Nu, pentru șofer totul este simplu. Am întîrziat? O, nu. Poftiți, vă rog, pe aici. Alvarez merge înaintea mea pe un soi de trotuar îngust, mult prea apropiat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Abia după două zile a îndrăznit să revină reparatorul la locuința Mioarei. Señora... trusa de scule... Poftim în casă, spune oarecum veselă Mioara. Dar... (face semn la cap), nu-i aici? Zulueta Zulueta obosește repede. Ochii mari, cu un alb imaculat te sfredelesc parcă în adîncul sufletului. Povestește încet și se străduiește să pronunțe corect cuvintele în spaniolă. Uită uneori și atunci intervin ferm. Nu mai sînt "fóforo", domnule. Ce ai spus? Nu mai sînt "fóforo". Nu înțeleg și atunci îmi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
pe oricine are spiritul destul de liber pentru a nu-l acuza pe autor de subiectivitate, dar este și suficient de obedient pentru a accepta “lațul” întins, firul Ariadnei prin care conduce cititorul în complicata țesătură de intrigi. Atribuindu-și masca imaculatului Inorog, Cantemir vorbește despre sine la persoana a III a, ca despre un altul, fapt ce este de regulă fie semn de mare modestie, fie de orgoliu extrem. Cum autoatribuirea măștii Inorogului exclude modestia, credem mai curând în varianta orgoliului
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1384]
-
și moral într-o cumplită inferioritate.” Folosind “spada cuvântului”, autorul face satira tiraniei și se complace în deformarea agenților ei absurzi. Singurul aspect pe care nu îl falsifică este scara valorilor morale, poate și pentru că era în avantajul personajului său imaculat, “protejatul” său, căruia trebuie să-i afirme superioritatea absolută într-o lume a relativității. Istoria ieroglifică este prin urmare rezultatul criteriului subiectiv de apreciere a realității, ca orice literatură trecută prin “ochiul sufletului”. Adevărul în numele căruia pornește Inorogul cruciada nu este
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1384]
-
timpului și datorate unei rigide ierarhii și ordini sociale care l-a exclus și l-a aruncat în “ilegalitate”. Eficacitatea unei astfel de raportări satirice este cu atât mai mare cu cât se manifestă sub forma unei opoziții tranșante între imaculatul Inorog și lumea contemporană decăzută. Mai mult, efectul satiric este condiționat de poziția de superioritate a subiectului demistificator față de obiectul de satirizat. Iar superioritatea Inorogului este strivitoare pe toate planurile - moral, intelectual, spiritual - fapt ce-i permite să se detașeze
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1384]
-
plecăm pe 24 august, când Mircea era și ofițer de serviciu la fabrica la care era încadrat. De fapt, de multă vreme nu se mai opreau ploile. Ziua de 24 s-a trezit cu un soare de vară, cu cerul imaculat. Mircea terminând la opt serviciul, n-a putut sosi chiar la fix. Eu nerăbdător, priveam mereu pe geam, la bicicleta pe care-o scosesem afară și o încărcasem cu un rucsac galben, împrumutat tot de Mircea. Ieșirea din Roman a
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
momentul culminant al festivității de deschidere a Jocurilor Olimpice moderne. În Antichitate, pe perioada desfășurării Jocurilor Olimpice, ardea o flacără, pe altarul lui Zeus, în cinstea căruia erau organizate. Flacăra sacră se aprindea direct de la soare, de aceea era considerată pură și imaculată, cu ajutorul unui vas concav, denumit skaphia, așezat în așa fel în fața soarelui, încât razele să se concentreze într-un focar pe niște ierburi uscate, situate în mijlocul vasului. În ceremonialul modern, una din grupul de vestale care înscenează actul îndeplinește rolul
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
Duiliu Zamfirescu) Pe miriștea cu bunătăți diversificate și apetisante pentru papilele ei gustative, asemenea unui ospăț îmbelșugat, vaca se simțea ca în al nouălea cer... Numai el, Serioja, rusnacul ăsta frumos și talentat din Riazani cu sufletul nobil și pur, imaculat ca roua virgină a dimineții, se gândea cu tristețe și adâncă durere la sfârșitul iminent al celei care din fericire nu-și cunoștea sfârșitul: "Coarnele-n țărână or să-i cază, Jalnic se vor stinge ochii buni... Mergând, vaca albe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
personajului, starea sufletească momentană, anturajul, dar mai ales priceperea, dexteritatea. Era un spectacol extraordinar, diversificat, multiplu și colorat al vieții omenești reflectat în modul de spargere al semințelor, după cum imensitatea albastrului ceresc se regăsește integral într-o picătură de rouă imaculată. Unii abătuți, rătăciți, melancolici, cu mintea plină de necazurile și problemele familiale, stând pierduți pe un sac de porumb în poziția gânditorului de la Hamangia. Abia duceau sămânța de floare la gură într-o tulburătoare frământare hamletiană: "A fi sau a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
-te în fața unui fapt împlinit. Era adorabilă, fermecătoare și... cuceritoare! Nu puteai rezista în fața unui asemenea copil: simțeai nevoia să-l iei în brațe, să-i vorbești, să-l drăgălești, din dorința purificării păcatelor în contact cu neprihănirea, cu albul imaculat al purității îngerești. La vârsta ei, fetițele se jucau cu păpuși adevărate în paradisul aurit al unei copilării fericite, lipsite de grijile atribuite de regulă persoanelor adulte, specializate în domeniul puericulturii. Surioara mea se maturiza rapid într-un context în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
pe străzi, nu ne deranjează (la capitolul ăsta, mama a avut dreptate: adulții rămân în casă de Anul Nou), iar noi am devenit stăpânii absoluți ai orășelului, ai orășelului ce seamănă astăzi cu însuși paradisul, un paradis de un alb imaculat, plin de râsetele și de chiotele noastre fără griji. Observ că am prostul obicei să cam deviez de la subiect, să cam bat câmpii: e cazul să revin... Bun, prin urmare, ne dăm cu sania pornind dintr-un capăt și ajungând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
spre orășelul nostru Serenite, bine măcar că nu mai e nevoie să conduc până în capitala regiunii pe vremea asta păcătoasă, se consolează el în sinea lui. Mă înalț încet, încet și de sus zăresc totul ca-n palmă, zăresc câmpul alb, imaculat, și zăresc mașina salvării ca o pată de lapte căzută pe o foaie de hârtie, zăresc totul și-mi este foarte drag spațiul acesta, nu mă îndur să mă desprind de aici, aș vrea să mă întorc la mama, aș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
mai asist la scena insuportabilă a propriului meu priveghi, trântesc ușa cu toată forța, dar iarăși nimeni nu observă asta, alerg pe străzi până la marginea orașului unde, cât vezi cu ochii, se întinde câmpul acoperit cu zăpadă de un alb imaculat. Alerg pe zăpadă și descopăr înfiorat că nu las nici o urmă. Oricât mă străduiesc să apăs tare, tare cu picioarele în neaua rece, ușoară, nu rămâne nici o urmă. De acum trebuie să mă obișnuiesc, acesta sunt eu: cineva care pășește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]