1,163 matches
-
lume! Avea o mână de la Dumnezeu. Nu era prima dată când îl întâlneați pe Vickers. Înregistra serăți cu el Carmen, cu zece ani în urmă, pentru EMI. Cu el, cu Grace Bumbry... — Locuiam în țară pe vremea aceea. Măgarul de impresar - unul dintre cei mici, un englez care venise la București, conducea cu mașina pe partea cealaltă a străzii, un nebun - mi-a spus să fac acest compromis ăsă cânt rolul Mercédès), doar ca să pun piciorul în lumea marilor case de
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
ajuns Dvs. aici. — Da, numai că, vezi tu, eu trăiam la Paris doar cu numele, pentru că mă împărțeam în cele patru zări ale lumii. În plus, dumneaei era foarte retrasă în apartamentul din Avenue Georges Mandel. — Dar împărțeați și același impresar, pe Sándor Gorlinsky... — N-avea nici o importanță. Directorul de la Cetra îmi povestea, odată, că reușise după foarte multe insistențe să îi facă o vizită. Dorea să îi propună niște revival-uri. Mi-a spus că l-a primit foarte elegant, l-
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
cu directorul de atunci, chiar ar fi vrut să mă invite... — Dar pe Nureyev l-ați cunoscut? — Am luat masa de mai multe ori împreună, mai ales la Lon dra, când cântam sau mă duceam să reglez actele cu Gorlinsky, impresarul nostru comun. L-am văzut și pe scenă la Covent Garden. Îmi amintesc că, după spectacol, ne-am dus la restaurant și a apărut mai târziu, un schelet înghețat înfășurat până la călcâie într-o blană de lup. Era o apariție
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
Gorlinsky, el era atât de bogat, că făcea impresariat mai mult de amorul artei. Avea însă ambiția ca artiștii lui să prindă cele mai bune contracte: Met, Chicago, Scala, Paris... La restul nici nu se uita. — El a fost singurul impresar? — Nu, el a fost frișca! Aveam în Italia mai mulți, care se luptau să lucreze pentru mine, în America de Sud... Plecam uneori patru luni în cea de Nord și două în cea de Sud. Veneam înapoi după jumătate de an. — Ei
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
în cea de Sud. Veneam înapoi după jumătate de an. — Ei vă stabileau și cotele de onorarii? — Da, de comun acord cu teatrele. În afară de Gorlinsky, am lucrat mult cu Marcello Ansaloni de la Milano. Tatăl lui fusese, la rândul lui, mare impresar. Lucrase cu Kraus, de pildă, la începutul carierei acestuia. Așa erau impresarii de pe vremuri: te luau de acasă, îți plăteau trenul, scriau pe hârtiuță, îți plăteau mâncarea, scriau pe hârtiuță, îți fixau audiții... După ce obți neai contracte, își retrăgeau ceea ce
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
stabileau și cotele de onorarii? — Da, de comun acord cu teatrele. În afară de Gorlinsky, am lucrat mult cu Marcello Ansaloni de la Milano. Tatăl lui fusese, la rândul lui, mare impresar. Lucrase cu Kraus, de pildă, la începutul carierei acestuia. Așa erau impresarii de pe vremuri: te luau de acasă, îți plăteau trenul, scriau pe hârtiuță, îți plăteau mâncarea, scriau pe hârtiuță, îți fixau audiții... După ce obți neai contracte, își retrăgeau ceea ce cheltuiseră cu tine, dar mai întâi investeau. și cu Alfredo Strada am
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
am lucrat pentru câteva con certe, Falstaff la Bordeaux, Hamlet ul de la Viena. Chiar dacă nu am colaborat decât foarte puțin, ne vedem și azi peste tot cu mare bucurie. După ce a murit Gorlinsky, nu am vrut să am un singur impresar principal și mai mulți sateliți și am ales câte un impresar mare pentru fiecare țară. Aveam în Franța unul, în Italia unul, iar în Spania era Miguel Lerin, poate cel mai important. Pe el îl zgândărea ideea de a face
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
de la Viena. Chiar dacă nu am colaborat decât foarte puțin, ne vedem și azi peste tot cu mare bucurie. După ce a murit Gorlinsky, nu am vrut să am un singur impresar principal și mai mulți sateliți și am ales câte un impresar mare pentru fiecare țară. Aveam în Franța unul, în Italia unul, iar în Spania era Miguel Lerin, poate cel mai important. Pe el îl zgândărea ideea de a face un spectacol cu cele trei mari mezzosoprane ale momentului. Zice: "Eu
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
Nini, băiat frumos Pentru un contrabasist, Nini era exagerat de frumos. Nu că pianiștii ar trebui să fie mai frumoși decât contrabasiștii, dar toate femeile îl întrebau de ce nu se făcuse pianist, ca să cânte Chopin, sau violonist, ca să cânte Paganini. Impresarul, care-l plimba de la o orchestră la alta prin Italia, avea mari probleme cu dirijorii. Publicul n-avea ochi decât pentru Nini, iar unele cucoane mai bogate se obrăzniceau și-l invitau să cineze intim cu ele. Pentru un contrabasist
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
Pentru un contrabasist atât de frumos, Nini era exagerat de sfios. Sau poate că era prost, fiindcă nu înțelegea ce vroiau femeile bogate de la el. Se îndopa, spunea „Mersi“ și o ștergea repede la hotel, fapt care-l făcea pe impresar să turbeze. Ca gigolo, Nini ar fi câștigat mai mult. Ca gigolo însă care să nu aibă unde fugi. „Te bag într-un trio - i-a zis impresarul - sau într-un cvartet și cântăm pe un transatlantic. Ne umplem de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
Mersi“ și o ștergea repede la hotel, fapt care-l făcea pe impresar să turbeze. Ca gigolo, Nini ar fi câștigat mai mult. Ca gigolo însă care să nu aibă unde fugi. „Te bag într-un trio - i-a zis impresarul - sau într-un cvartet și cântăm pe un transatlantic. Ne umplem de bani. Dar nu mai fi rigid. Dacă te invită o turistă la ea în cameră, nu te grăbi ca tontu’ să-i cânți la contrabas.“ Puțini știu că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
unii se nasc pianiști, Nini s-a născut contrabasist. Pe vapor, din cabina lui Nini răzbăteau sunetele grave și profund masculine ale instrumentului, lucru care pe americance în special le atingea direct la simțul practic și se duceau glonț la impresar ca să-l întrebe: „How much?“. Nici ceilalți interpreți din cvartet nu erau urâți, așa că rareori se întâmpla să-și ducă programul până la capăt. Mai ales că transatlanticul era plin de grupuri de pensionare care, după obiceiul de dincolo de Atlantic, socoteau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
toate. N.M. Da, nu suntem perfecți. Sunt convinsă că sunt și arogantă, și prietenoasă, și generoasă, și zgârcită le am pe toate. Știți ce îmi amintesc? Iarăși amintiri... Eram în București, și am participat la o audiție pentru un mare impresar din acea vreme, era o femeie, iar domnul Herlea ne-a oferit casa lui, să cântăm. Am stat un pic de vorbă, și la urmă mi-a spus: "pentru mine ești perfecțiunea imperfecțiunii, ai să faci carieră." (râde) A.V.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
nu mă agrea. Dar între timp am învățat că nu poți fi agreat de toți, și am învățat să-i apreciez mult mai mult pe cei care mă ajută și mă susțin. A.V. Există artiști care își sunt proprii impresari. Își pregătesc minuțios, din timp, aparițiile în public, își cultivă relațiile, pentru ei ocaziile sunt anticipate, ca să-și facă o carieră. Ești adepta acestui stil? A.B. Îi respect pe cei care pot să facă asta, dar nu am talent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
ca să-și facă o carieră. Ești adepta acestui stil? A.B. Îi respect pe cei care pot să facă asta, dar nu am talent în acest sens. Într-adevăr, e ideal să poți cumula activitatea strict muzicală cu aceea de impresar. A.V. Îți spun asta pentru că ai creat multe valori care sunt necunoscute, așteptând clipa de grație, un om care să scoată la lumină anumite realizări ale tale. Mă refer în special la Integrala sonatelor pentru pian de Mozart, înregistrată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
profund simț al solidarității, imaginația sa ca drumul cel mai scurt înspre realitate."2 Pentru că am vorbit despre profeți și profeții, cred că ați descris aici condiția, soarta de neschimbat, dintotdeauna și de oriunde, a artistului. Ioan Hollender Politehnist, cântăreț, impresar, ani îndelungați director general al Operei de stat din Viena, Ioan Hollender este un timișorean curajos, inventiv, încăpățânat în sensul bun al cuvântului, conducător cu viziune și cu mână de fier, "ultimul dictator al Europei", cum a fost supranumit într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
o primă grupă de absolvenți, dintre care aș numi-o pe Ruxandra Urdăreanu, care a apărut deja de câteva ori la televiziune. Acum este la Salzburg, unde urmează o specializare, și sper să intre în contact cu persoanele cheie, cu impresari, cu directori de teatru. Acesta este un alt capitol care trebuie discutat, referitor la copii care termină Conservatorul. Acum lucrez cu Oana Andra Ulieru, pe care ați ascultat-o în Concertul tinerelor talente. Este un copil foarte tenace, foarte muncitor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
același timp, am simțit nevoia să mă protejez. În fond, cred că asta lipsește noii generații de cântăreți: puterea de decizie, de a refuza repertoriul nepotrivit vocii într-un anumit moment. Este foarte greu să reziști tentației! Tentațiile sunt enorme, impresarii pun presiune pe tine, vor să cânți peste tot, și atunci, trebuie să știi când trebuie să te oprești. Să lași spații între contracte ca să-ți odihnești vocea, să pregătești partitura nouă care urmează, să ai timp de învățat, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
o rază de lumină Într-o mare a Întunericului“. Mineritul aurului nu reprezintă singura nouă frontieră pentru inovațiile create de comunitate și pentru distribuirea de date. Acestea Încep să afecteze și alt domeniu, politica. Gândiți-vă la Andrew Rasiej, fost impresar muzical care a fondat Mouse.org pentru a aduce mai multă tehnologie În școlile din New York și care a fost candidat din partea democraților pentru postul de Avocat al Poporului În New York City - un fel de supraveghetor care Îl consiliază pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
revistă politicosocială”, Hiena, cu reședința în București, strada Izvor nr.44, Administrația la Ramuri, Craiova, strada Bibescu Vodă nr.6, având ca director pe Pamfil Șeicaru, apare bilunar, la 5 și 20 ale fiecărei luni, pornea bătăioasă. Pamfil Șeicaru semna „Impresarul unei legende”; pamflet la adresa generalului Averescu al cărui impresar era nimeni altul decât I.C. Argentoianu. Ion Darie prindea în condei timpul „Când s-a cutremurat pământu, ”Din Rusia Sovietică” se intitula articolul semnat de G.M. Ivanov, care punea în pagină
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
nr.44, Administrația la Ramuri, Craiova, strada Bibescu Vodă nr.6, având ca director pe Pamfil Șeicaru, apare bilunar, la 5 și 20 ale fiecărei luni, pornea bătăioasă. Pamfil Șeicaru semna „Impresarul unei legende”; pamflet la adresa generalului Averescu al cărui impresar era nimeni altul decât I.C. Argentoianu. Ion Darie prindea în condei timpul „Când s-a cutremurat pământu, ”Din Rusia Sovietică” se intitula articolul semnat de G.M. Ivanov, care punea în pagină lauda lui Lenin: Nu am făcut decât să confiscăm
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
titlul „Toamnă politică”,”Anchetă la Teatrul Național” dar și cel care vestea că „Dl. Nicolae Iorga s-a vândut...” cu sufletul cărții și gândului, era lăsat pe seama redacției, adică erau publicate fără semnătură. 394 Desenul generalului Averescu inclavat în foiletonul „Impresarul unei legende” („care trebuia să fie eroică” și care se lăți „ca un fum de tămâie... pornit din sloaia tranșeelor, din negura satelor devastate și din aspra mizerie a orașelor”... Numărul 4 din decembrie 1923, ca și numărul 5 din
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
cum era să se compromită burghezii?... Ceilalți, mahalalele, nu ieșeau pe vremea aceea ca să pătrundă până la... Teatrul ăl Mare!... Dar era opera, teatrul aristocrației, care, din cauza aceasta, atrăgea și celălalt public amator. În anul 1871 impresa o avea tot vechiul impresar italian Papa Franchetti, cel care avea meșteșugul să aducă întotdeauna câteva elemente de mâna întâia. În anul acela adusese, printre alții, pe un foarte reputat tenor, numit Patierno. Patierno mai fusese în București, așa că a debutat în mijlocul nesfârșitelor aplauze.91
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
București, 1967 (în colaborare cu Valentin Lipatti); A. P. Cehov, Nuvele, I-II, pref. Vera Călin, București, 1950-1952, Opere, I-IV, București, 1954-1956, Povestiri, București, 1957 (în colaborare cu Valeria și Profira Sadoveanu și Xenia Stroe), Șapte povestiri, București, 1960, Un impresar sub divan, București, 1963 (în colaborare cu Otilia Cazimir, Nicolae Gumă și Xenia Stroe), Opere, I, îngr. și introd. Sorina Bălănescu, București, 1968, Logodnica și alte povestiri, îngr. Sorina Bălănescu, Iași, 2002 (în colaborare cu Otilia Cazimir și Alice Gabrielescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285805_a_287134]
-
fericire: este o expresie inventată, se pare, de oameni nefericiți. Care ar fi cea mai mare nefericire a mea: am trăit-o deja: din prima mea familie (părinți, frați, soră) nu mai e demult nimeni. • Ce-ați vrea să fiți: impresarul unei mare artiste sau sportive, dar și recepționer la un hotel de lux într-o țară exotică. • Țara în care-aș vrea să trăiesc: Elveția, Austria sau, eventual, Săliște. • Prozatorii preferați: Octavian Paler, Jean Paul Sartre, Borges, Oscar Wilde. • Poeții
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]