866 matches
-
mica alee. — Avem voie sper să intrăm cu taxiul aici, nu ? spune Jack cu blândețe când urcăm În mașină. Ești sigură că nu trebuie să așteptăm un autobuz ? — E o favoare specială pe care ți-o fac, spun cu severitate jucată. — Și zi, unde mergem ? E un restaurant ? Un bar ? O sală de dans ? spune Jack, În clipa În care taxiul demarează. — Așteaptă și vei vedea ! Îi zâmbesc radioasă. M-am gândit că am putea să petrecem o seară cât se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
cu mobilier alb, minimalist, din cele care se văd prin revistele de modă, se oferă privirii ca o scenografie de teatru. Contrastul dintre blocul vechi, o construcție greoaie cu un stil compozit, din perioada interbelică și camera mare, cu spații jucate modern, este puternic. Un obiect, singurul de altfel, amintește de pasiunea proprietarului pentru vânătoare: o blană maro de urs, așezată lângă patul alb, imens, de formă rotundă,; ea pare o pată de cafea, pe o față de masă imaculată. Pianul alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
oral se prezentă mai bine.Comisia se comportă dur,ca la poliție.( Sau ca la teoria probabilităților;profesorul le ceruse să arunce un zar de 120 de ori.Pentru a câștiga timp făcu o partidă de table și notă zarurile jucate. Profesorul contestă rezultatul).”Și-o să mă pierd și-mi vor rămâne/petale roz de adevăr,/ca un bătrân copil minune/strivit sub florile de măr”. (M.Dinescu). Comisia nu o promovă pe Nico,dar nici pe el. Amândoi au trecut
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
care pare tot timpul prăfuit.) Cu siguranță, domnul V. poate să mă înțeleagă cel mai bine, atunci când se scoală obosit de computer, trece la masa de scris, unde în graba mare nu găsește instrumentul. Măi Tudorică, face cu o mâhnire jucată, chiar așa, ziua și pixul - ce pixu’ meu facem aicea? Pe dosurile de hârtie, pornirea era de a scrie cât mai mărunt, pentru a nu trebui să-mi stăvilesc prea repede fluxul atunci când suprafața A4 se umplea de rândurile mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
împreună cu mine, n-avea prilejul să ascundă ceva. Fiind fericită alături de mine, petrecând din tot ce petreceam eu, nu avea motive. Am văzut-o deseori disperată, și nu cred ca această disperare să fi fost numai o înaltă comedie magnific jucată ca să mă facă să iau anumite hotărâri, cu toate că, după cum am mai spus, anumite socoteli nu-i lipseau. Se poate ca aceste minciuni care trebuiau să-mi liniștească îndoielile să fi fost pricinuite chiar de mine, bineînțeles, ea având instinctul, de pe
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
să-și piardă răbdarea. Nici nu știu dacă în clipa aceea ar putea să suporte capriciile mele de om bolnav. Dar totdeauna când mă prefac că mi-e rău câteva minute, izbutesc să o împac. Mi-e rușine de farsa jucată, dar numai așa pot s-o liniștesc. Cu toate că nu are nici o bănuială, totuși, poate și din pricina acestor scene turburi, Ioana păstrează atâta neîncredere în mine. Cocuța, iubita mea de adolescent, n-avea sinceritatea Ioanei de a-și arăta toate gusturile
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
am ridicat și m-am uitat mai bine și abia atunci am observat că nu joc șah cu un om în carne și oase, ci cu o mașinărie, o păpușă mecanică, am învățat la mate că mașinării de-astea de jucat șah existau încă din Evul Mediu, dar n-am crezut-o niciodată, cel din fața mea arăta exact ca un om adevărat, ca un nenea negru, foarte slab și foarte bătrân, când m-am ridicat, și-a întors capul spre mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
rămân, în sita triunghiurilor, doar petece de lumină. O față muncită și muncitoare. Dar ochii erau strălucitori. — O, bună, am spus eu. — Doamnă Davis, spuse Fielding grav. Apoi îi sărută mâna și i-o ținu strâns la piept. Această curtoazie, jucată atât de tandru, mi se părea deplasată, dar îi plăcu mult doamnei Davis, care îl privi insistent pe Fielding înainte de a spune: — Sunteți mântuit? În timp ce Fielding se ocupa de problemă („Sigur că da, doamnă“, începu el) eu m-am întors
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și m-au înșelat. Încet dat irefutabil, m-am bășit în taxiul care ne ducea înapoi la apartamentul ei dublu. Limba îmi era ca un frazzfurter carbonizat. Pe la jumătatea drumului, însoțit de plecăciunile portarului - un adevărat desfrâu de umilință bine jucată - am constatat într-una din oglinzile din hol că fermoarul pantalonilor se rupsese și că chiloții roz se zgâiau triști prin șliț... Am o teorie. Ele hotărăsc, nu-i așa? Fetele hotărăsc. Totul e hotărât, totul e acut în vedere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Duh, amin!” („Amin”) Cunoscându-i apetența pentru poezie autentică, i- am răspuns dorinței sale de a-i da în scris poezia: “Coșmar penitenciar” din 25 Decembrie 1949, Camera 4 Spital: “O noapte de Ajun...dar sorții undeva în iad erau jucați; mai trebuiau doar niște argați în spațiu-ncercuit al morții. O clipă am crezut că nu mai sunt: pădure-adâncă, și din mine rupeau flămândele jivine și nu puteam să le înfrunt. O mână a sărit din umăr, un lup trăgea de
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
domestic într-o concertină a morții metalizate. Aceste sentimente existau în cadrul relației mele cu bărbatul mort, în cadrul realității rănilor de pe pieptul și de pe picioarele mele, și în cadrul coliziunii de neuitat dintre propriu-mi corp și interiorul mașinii. Prin comparație, suferința jucată a lui Catherine nu era decât o stilizare a unui gest - așteptam să izbucnească în cântec, să-și lovească fruntea, să atingă tot al doilea grafic de temperatură din salon, să pornească tot al patrulea set de căști-radio. În același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
goală...” - conțin destui germeni ai insolenței dadaiste. Poemele erotice ale lui Vinea au un „ce” liric, magic incantatoriu („Ioana“, „Fira“). În poemele lui Tzara („Am sădit în corpul tău“, „Prietenă Mamie“ ș.a.), lirismul se naște din aliajul de candoare sentimentală jucată și distanță ironică, pe o melodie cînd fracturată (scurtcircuitările eliptice de tip parole in libertá), cînd ieșită parcă dintr-o cutie muzicală. Apropiate de sensibilitatea unor Jean Cocteau, T.S. Eliot sau Apollinaire, poemele lui Vinea sînt, prin excelență, niște poeme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
primise o felicitare muzicală de care nu vor Înceta să se minuneze o bună bucată de timp. Violeta Rancea-Reichler nu se dezmințea nici acum. Indiferența cu care fiul lor parcurse cele douăsprezece rânduri pline de simțire era de bună seamă jucată și nu puteau decât să regrete că nu le-a fost dat să aibă o asemenea noră. Doamna Moduna o vedea chiar În visele ei cele mai Îndrăznețe văduvă și bogată, căci frumoasă era oricum, și Întoarsă acasă pe măgarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Întrebări, ești un om mort. Uita cuvinte de care avea nevoie În fiecare zi dar, În același timp, Își aducea aminte de cuvinte vechi cu care nu știa ce să facă. Unele dintre ele nici nu erau românești, spre mirarea jucată a Martei care Îl Întreba Îngrijorată: Jaj, Cori dragă, de când vorbești tu ungurește? Tovarășii, apăsa anume pe cuvânt, știu? A Învățat ungurește fără să-și dea seama, doar uitându-se la Marta, cam șase ore pe zi, timp de patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
pe polițiști, în general. Lee a vrut să-mi ofere un cămin și a reușit. A fost foarte socotit cu partea sa de bani din jaf și aducea mereu vorba despre banii pe care i-a pus deoparte din meciurile jucate și din pariurile pe care le câștiga, astfel încât șefii să nu-și dea seama că trăiește pe picior mare. Și-a periclitat cariera trăind cu o femeie - deși nu la modul ăla, știi... A fost ca-n povești până toamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
urmă Compton, scoțându-și ceasul din buzunarul de sub reverul paltonului și cercetându-l. Ai Început lectura la unsprezece azi-dimineață. Și ai terminat pe la trei. Asta Înseamnă patru ore. — Dar am citit și indicațiile scenice, pledă el pentru Înțelegere. Totul trebuie jucat și pentru asta e nevoie de timp. Mai adaugă antractele și, dacă spectacolul Începe la ora șapte, se face aproape miezul nopții până la cortina finală. Nu se poate. — Și ce e de făcut? exclamă Henry. — Trebuie să tăiem din ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
aflat c-a fost pârât Inestimabilului Cârmaci pentru isprava cu punga. Iar acela, burzuluindu-se, i-a transmis pehlivanului că nu dorește să-l mai vază în ochii ?! ... Și-a lăsat cu repeziciune barbă și mustăți - destăinui c-o uimire jucată Tartorul - pentru cazul în care Stăpânul său, foindu- se pe la ctitorii, ori cu alaiul prin oraș, ar fi dat, din întîmplare, cu ochiul de marțafoi... Dar marțafoiul hoț, dat în paștele mă-sii de iscusit, nu s-a mulțumit la
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
până la gât. —A trebui să și citesc piesa, m-am plâns lui Janey. Mi-am zis că e și cazul, pentru că n-am mai văzut-o de ani de zile. Dar mi-e așa de greu să mi-o imaginez jucată. Cuvintele sunt pur si simplu înțepenite pe pagină. Nu știu cum reușești. —E un șpil, zise Janey. Cu comediile e cel mai greu. —Și ăștia cu organizarea îmi cereau să urc și să cobor pe toată lumea acolo exact acolo unde trebuie. O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
el, beat de propria-i invenție, că a și fost filmată făcând-o. —Cum se descurcă în rolul Titania? —Oh, MM scoate ceva tare frumos din ea. Sau nici vorbă. Până acum n-am mai văzut-o niciodată pe Titania jucată ca o mare scorpie. Dar fii atentă, că așa e și Oberon al meu. Îi atrage în mreje pe copii și le fură inocența. Chiar că mă distrez. Ne orbi cu un zâmbet încântător și dispăru cu grație pe scări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
elocvență. Am turnat și ce a mai rămas din șampanie. Am lins totul cu o grabă rușinoasă. Mă simt de parcă ar fi început deja petrecerea, zise Bez. —E, nu ne stă în cale decât un fleac de piesă care trebuie jucată, remarcai eu. —A, da Bez rânji. — Întotdeauna se găsește câte ceva, nu? *** Când am ajuns, petrecerea era deja în toi. Până la urmă, s-a dovedit că, de fapt, casa lui Matthew era casa părinților lui. Se pară că aceștia își petreceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cele mai multe ori. Totuși nu-mi aminteam dacă prezisese succesul fulminant de care se bucura spectacolul Visul unei nopți de vară. Deja se juca cu casa închisă și asta nu pentru că veneau grupuri de elevi care rezervau bilete pentru a vedea jucat un text obligatoriu pentru bacalaureat: oamenii reveneau să vadă piesa în mod regulat și se formau cozi în fiecare seară. Consiliul încerca deja să pună la punct un transfer în West End. Găsiseră deja un teatru; problema era jonglatul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
mai e. S-a ros.” BRUNO: Așa. Și, dintr-o dată, simt cum mă trage ceva în groapă. Atunci strig: „Pfui! Vino! Vino, că mă trage!” Vă dați seama, e vorba de o scenă grozavă, o scenă violentă, gravă, care trebuie jucată serios. De fapt, înțelegeți, groapa când mă vede singur reacționează, în felul ei, evident... MAJORDOMUL (Intervine explicativ, către VIZITATOR.): E vorba de faptul că groapa, singură în fața omului, își scoate colții. Înțelegeți? O idee genială... BRUNO: Da... Și atunci Grubi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
a-i trânti cuiva un glonte În ceafă, ne subestimezi, ne jignești, credeam că suntem Între oameni serioși, ce naiba!? Și pentru ca efectul să fie deplin, „nu” era lungit oleacă: nuuu... Dimpotrivă, „un glonț În frunte” Îl spusese cu o simplitate jucată, candidă și perversă, În același timp, pentru că anticipa șocul provocat interlocutorului și aglutina satisfacția că Îl pune În fața unei alternative pe cât de surprinzătoare, pe atât de implacabilă În naturalețea ei criminală. Probabil că tot dintr-o remanență culturală s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de nopți. Dintr-odată am simțit toată tristețea exilului. Există desigur antecedentul lui Pușkin - Pușkin care hoinărise aici În exil, printre chiparoșii și dafinii aclimatizați -, dar deși eram poate influențat și de elegiile lui, nu cred că exaltarea mea era jucată. De atunci Încolo, timp de mai mulți ani, până ce scriind un roman m-am eliberat de acea emoție fertilă, am asociat pierderea țării mele cu pierderea dragostei mele. Între timp, viața familiei mele se schimbase, eram complet ruinați. Cu excepția câtorva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
le fie vorbele schimbătoare 8. Să iee haine purtate Pe trup bine-așezate, Fără brăcinariu legate, Cămeșile fără chiotori Spintecate până subsuori. 9. Caii voștri cei buni să fie Alții părăsiți De voi să fie primiți, De voi lăudați, Prin târguri jucați. 10. Să nu fie de voi orașe și sate Neîmblate. Aceste învățături vă dau. Să vă fie numele Boo, Unde gode veri merge pin țară, Să vă fie numele cioară; Până-n veacul veacului Să fie țiganii ai dracului, Amin! {EminescuOpVI
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]