1,303 matches
-
suport, cît?! Ce dacă ești con-țăran cu soțul meu și prieten cu Doina?! M-am săturat să tot fiu dezbrăcată cu privirea! Și ai venit aici ca să fii dezbrăcată cu mîinile spune Mihai calm, clipind din ochiul drept, care îi lăcrimează de durerea loviturii, întinzînd încet brațele către femeia din fața sa, rămasă stupefiată, cu ochii măriți, încremenită. Palmele lui Mihai ating umeri hainei de blană... Maria tremură scurt, ca un fior, dar pînă să-și dea bine seama ce se întîmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
niște nemernici. Ea îți poate da explicații, oricum, îți poate spune tot ce știe. Lucrurile sunt cam enigmatice. Când Emma se duse să o aducă pe Pearl, Tom se privi în oglinda gravată cu fântâna de cristal. Ochiul drept îi lăcrima, abia de-l putea ține întredeschis și era înconjurat de un cerc puhav, roșu. Părul i se udase de la potop, iar buclele lungi îi atârnau ca niște cozi de șoricei. Cămașa era și ea udă și ruptă la gât. Emma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
inert, al Matahalei, în care scânteia vieții fulguie și se împuținează rapid, cu fiecare revărsare, tot mai scurtă, a fluidului roșietic vital, printre iarbă și printre pietre. Noapte bună, biet imbecil virgin. Măgărușule! Ne-ai trișat! spune el, resemnat. Și lăcrimează. Venit din spate, micul Vierme se apleacă, înghițind în gol și mângâie fugar fruntea rece și udă a doborâtului, după care se îndepărtează și o șterge spre stradă, evitând speriat să mai privească înapoi. Netemător, Bursucul Trei-Coițe se întoarce de pe
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Flash. Faza e că am doar o jumătate de față. Sub bandaje, fața mea încă stoarce punctișoare de sânge pe tampoanele de vată. Un doctor, cel care vine în fiecare dimineață ca să-mi verifice pansamentele, zice că rana încă-mi lăcrimează. Ăsta-i cuvântul lui. Încă nu pot să vorbesc. Nu mai am carieră. Pot să mănânc doar mâncare de bebeluși. Nimeni n-o să se mai uite vreodată la mine ca și când aș fi câștigat un premiu important. nimic, scriu în carnețel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
nu-i nimic. — N-ai jelit încă, zise sora Katherine. Trebuie să plângi o dată bine și-apoi să-ți vezi de viață. Ești prea calmă în privința asta. Scriu: nu mă face să râd. fața, scriu, doctorul zice c-o să-mi lăcrimeze rana. Totuși, măcar cineva a observat. În tot acest timp, am fost calmă. Eram imaginea calmului. Niciodată, niciodată nu m-a cuprins panica. Mi-am văzut sângele și mucii și dinții împrăștiați peste tot pe bord imediat după accident, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
ca, la nevoie, să-și doneze și sângele propriu. Îmi amintesc că ori de câte ori se strica televizorul nostru, tata obișnuia să zică: „Hai să-l rezolvăm, că parcă avem un mort în casă“. Probabil că aș fi fost în stare să lăcrimez după el dacă, de fiecare dată, n-aș fi fost convins că există posibilitatea „reînvierii“. După Revoluție - ca mai toți românii, cred -, am avut o perioadă în care am trăit lipit de ecran. N-am ratat decât un episod din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
zbăteau și tremurau, vibrau Îndelung și amețitor din pricina ritmului alert. Când eleva ridica mâna să azvârle știuletele pe spate, flanela subțire se lipea de pieptul bogat, sfârcurile Împungeau țesătura roșie, moale și mângâioasă. Lui Zidaru ochii i se beleau și lăcrimau, firișoare de salivă i se scurgeau pe la colțurile gurii. În astfel de clipe de rătăcire, porumbii azvârliți de el ajungeau departe, la mama dracului, și Într-un rând se Întâmplase că-l loviseră chiar pe Director, care strigase: «Lăsați-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cumpere câte o pâine căci, leșinați de foame, simțiseră În nări miresmele răspândite de Întreprinderea de panificație aflată În apropiere. Nimeni nu voise să le ia bani, așa că Înghesuise fiecare pe sub manta jumătăți de pâine caldă care Îi făceau să lăcrimeze de poftă. Abia terminaseră de ascuns hrana și tocmai se pregăteau să alerge ca să-i prindă din urmă pe ceilalți, când aproape că dăduseră nas În nas cu Foameangât, care În acea duminică se nimerise să fie ofițer de continuitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pe toiagul lustruit din lemn de sânger. Bătrânul Înălță capul, simțind că se Îndrepta cineva către el. Lui Repetentu i se strânse o gheruță pe inimă. Înghiți În sec, privind ochii care Îl țintuiau goi, ieșiți nefiresc din găvane și lăcrimând Întruna. Își Învinse sfârșeala și rosti cu glas tare și vesel: „N-ai treabă, nea Mitule! Stai frumușel la poartă, te uiți după vreun cur de muiere, mai o vorbă, mai alta, te odihnești și mata, ce să faci...!”. Bătrânul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ai poliției secrete care rămăseseră în ipostaza de spectatori și care, în anumite cazuri, au făcut fotografii sau chiar au filmat). Populația de pe margine reacționa diferit, dar solidar cu manifestanții: unii se alăturau pur și simplu coloanei, alții aplaudau, alții lăcrimau de bucurie și speranță, alții prevedeau deja viitoarea reprimare, drept care aveau privirile încărcate de teamă. La sediul Comitetului Județean al PCR, închis și perceput ca o fortăreață, mulțimea devenită mai mult decât reprezentativă (se ajunsese la câteva mii de protestatari
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
1990 - dar ei nu Înțeleg Întru totul decât după ce văd filmul lui Stere Gulea, Sorin Ilieșiu și Vivi Drăgan Vasile despre Piața Universității. Și anul acesta, dar și În anii trecuți, am avut niște reacții extraordinare. Unii dintre studenți au lăcrimat, În orice caz, au fost tulburați. Și m-au Întrebat cum a fost posibil așa ceva, ca studenții să fie maltratați de polițiști și mineri. Altă Întrebare pe care mi-au pus-o a fost următoarea: „Dar dacă lucrurile au stat
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
stoici, prietenul lui Cato, fratele lui Epaminonda, filosoful amator de povestiri în care sângele curge în valuri, în care bravura, curajul și bărbăția sunt mereu în prim-plan, ei bine, acest Montaigne mărturisește că e cam slab de înger și lăcrimează ușor. 3. Straniu până și în proprii ochi. Acest trup purtat în mod neobișnuit unsprezece luni în pântecele matern, ca și cum ar fi ezitat să vină pe lume, devine așadar cel al unui omuleț cu sexualitatea vlăguită și cu prezența în
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
frații, căsuța părintească, satul, Miron a hotărât să plece peste munți. În ceasul plecării, Măria l-a luat de mână, l-a dus în odaia cea curată, a deschis lada în care ținea ce avea ea mai de preț. Și, lăcrimând, a scos dintre pânzeturi de in un steag tricolor. I l-a arătat și i~a spus: -Acolo, peste munți, la frații români, ai să vezi multe și ai să înveți multe. Ci, una s-o știi de aici, că
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
Călinescu spune chiar că un critic care „nu latră” în text mănâncă degeaba pâinea literaturii. Dar bucuria lui S. e să laude o carte, să admire un autor, să repare o injustiție. Cere discreție și sentimentalitate. Nu se rușinează să lăcrimeze în timpul lecturii și să reabiliteze personajele năpăstuite, calomniate. De pildă, personajele lui I. L. Caragiale, cărora le descoperă curățenia morală, sinceritatea, complexitatea interioară, adică tot ceea ce contestă critica literară tradițională. El este de părere că opera de artă adevărată este, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289916_a_291245]
-
primește vestea că urmează să fie ucis, „în strunga cu oi”, de către duhurile infernale Galla. Eroul, puternic și divin, nu se gîndește să ia măsuri de apărare, nu pune mîna pe ciomag să-i întîmpine pe vrăjmași, ci începe să lăcrimeze și să bocească, cerînd sfat și ajutor de la soră, de la mamă; deci de la ființe aparținînd, potrivit arhetipologiei, spiritului chtonian și feminin, nu uranian, viril. Nu avem dreptul să-i reproșăm eroului sumerian lipsa de curaj, „bărbăția” haiducească. El se afla
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
îmbrăcămintea oamenilor nu este asortată, sau dacă părul le este răvășit și adesea doriți să rectificați aceste situații b. Vă deranjează când cineva nu vorbește corect și sunteți sensibil față de anumite sunete, precum picuratul robinetelor sau zgomotul aparatelor casnice c. Lăcrimați la episoadele triste din filme și cărți d. Vă foiți și nu vă găsiți locul când sunteți silit să rămâneți nemișcat și nu puteți sta prea mult timp în același loc Dacă răspunsurile care predomină sunt "a", sunteți un elev
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
construită mănăstirea. b) Mănăstirea Adam, din satul Adam, comuna Drăgușeni, județul Galați care după legendă a fost construită în vestiții codri ai Ghenghei (în apropierea satului Ghinghești) unde a fost descoperită într-un copac o icoană a ,,Maicii Domnului” care lăcrima, trunchiul copacului aflându-se astăzi sub masa altarului mănăstirii. A treia formă de apariție a unor mănăstiri și schituri a fost legată de așa numitul ,,fenomen de roire” - adică din diverse motive unii călugări sau chiar preoți se retrăgeau în
CONTRIBU?IA M?N?STIRILOR ?I SCHITURILOR LA DEZVOLTAREA TURISMULUI RURAL by Ion TALAB? () [Corola-publishinghouse/Science/83110_a_84435]
-
o bogată expresivitate emoțională și sugerează în comportamentul verbal și non-verbal, apropierea față de oameni. În discurs și interacțiuni cu membrii grupului, liderul carismatic își exprimă fără rezerve emoțiile pozitive sau negative: încântarea, mândria, afecțiunea sau dimpotrivă, dezamăgirea, tristețea, furia, râzând, lăcrimând, îmbrățișând, atingând oamenii. Liderii carismatici idealizează riscul. Viziunea, direcția lor de acțiune este proiectată în viitor, este o cale nebătătorită care va duce la un rezultat nou. O astfel de „călătorie” implică numeroase riscuri, mare parte a lor - complet imprevizibile
[Corola-publishinghouse/Science/2059_a_3384]
-
15-20 ori pe minut. Ajutorul care ține limba o va trage În afară când picioarele sunt așezate lângă corp și o va lăsa singură când apasă pe torace. Rănile ochilor. Deseori constatăm că, câinele ține unul sau ambii ochi Închiși, lăcrimează și are conjunctiva roșie, iritată sau apar mâncărimi la nivelul globului ocular și a pleoapelor, care se pot datora unor corpi străini ce rănesc ochiul, lovituri, curenților de aer etc. Intervenția imediată a stăpânului În asemenea cazuri constă În spălarea
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
ieșind din hotelul unde stătea și văzând un vizitiu care-și biciuia calul cu lovituri brutale de cravașă, Nietzsche se apropie de animal, îl îmbrățișă pe după gât, își ceru scuze pentru Descartes și izbucni în plâns. Din clipa când a lăcrimat pentru soarta calului, Nietzsche s-a rupt de umanitatea rațională. A doua zi, se prăbușea în nebunie. 16. Urme "Cunoaștem cu toții povestea acelui Cuceritor Mongol care a furat o pasăre din cuib și cuibul din copac, luând astfel cu sine
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
din cetatea Nain, care‑și plângea pe unicul său fiu mort și‑l conducea către mormânt, I s‑a făcut milă de ea și i‑a Înviat fiul (Luca 7, 13), iar În fața mormântului priete‑ nului său Lazăr, chiar a lăcrimat (Ioan 11, 35) etc. Plânge Mântuitorul și pentru soarta Ierusalimului (Luca 19, 41) ; Dumnezeu‑Omul plânge impresionat de suferința umană ; plânge, dar oferă și mijloace pentru Înlăturarea ei. O emo‑ ționantă mărturie de iubire din partea Domnului Hristos 68 Suferința și
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
curată/ Ca argintul strecurat/ Cum Maică-sa din cer l-a lăsat’’. Apoi se sting trei cărbuni: unul de întâlnitură, altul de pocitură și al treilea de diochi. Când o vită sau un alt animal se lovea la ochi sau lăcrima prinzând pojghiță, trebuia descântat de „albeață”. Se folosea un fir de mălai tătărăsc, luat de la mătură și un fir de lână roșie. Se descânta trei duminici la rând, înainte de răsăritul soarelui. În timp ce se dădea cu firul de mălai tătărăsc și
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
trei zile la rând. În noaptea de Sânziene, spălatul cu rouă pe față și pe întreg trupul, are menirea de a le face pe fete și pe femei frumoase și dorite întreg anul. Durerile de ochi (care obosesc repede sau lăcrimează) și bubele de orice fel vor dispărea atunci când le spălăm cu rouă. Spălatul se face în zi de sec (de post, după calendarul ortodox), ca să sece bubele. Există și un descântec care se spune în timpul spălării: „Cum trece roua de
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
nopți/ întreba jandarmii toți/ măi maică, măi militare/ mamă, care-i drumul cu cărare/ Doamne, care duce la-nchisoare". Ca și în Miorița, mama e o femeie bătrînă, amărîtă și dărîmată de durere: "Într-o casă biată mamă/ stă retrasă lăcrimînd/ șterge ochii cu-o năframă/ de durere suspinînd/ să-l mai vadă pe băiat/ o scrisoare iarăși scoate/ recitind-o, plînge-ncet/ și vorbind cu voce joasă/ dragul mamei, dragul meu/ te aștept să vii acasă/ de-o vrea bunul Dumnezeu
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
deținuții să simtă duhul tău de pace și dragoste". Cînd vii la noi, se schimbă toată atmosfera în pușcărie și avem și noi o mică sărbătoare" mi-a zis el. Cînd am auzit vorba aceasta eram pe punctul de a lăcrima, m-a mișcat mai mult decît atunci cînd îmi spune mama că mă iubește. Atunci am simțit cît de mult au nevoie acești oameni de noi și mi-am spus că de azi înainte am să fac tot posibilul ca să
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]