2,424 matches
-
raiul palmei templiere: sacru abator... cinici - diavolii-mi descântă între lacuri oarbe vine Prințul însuși - àpoi - stihu-n hău mi-l soarbe parastas de foi de varză prăznuiesc sobòlii crivățul nuntește-n barba-mi coaște de orgolii câini scheletici nu mai latră umbre din unghere gloabe de heruvi în lepre gâlgâie-nviere... omu-i o jivină oarbă - scrisă de pecingini numai crima i se ține - agățată-n gingini... mântuire-analfabetă scurge zoaie-n zare se târăște-un ciot de cântec fără lumânare balamaua lumii
SCHIŢE DIN MUNŢII BUCOVINEI (VERSURI) de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 2073 din 03 septembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_botez_1472863856.html [Corola-blog/BlogPost/380570_a_381899]
-
Publicat în: Ediția nr. 295 din 22 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului VRREAUU! Vreau să fiu STĂPÂN! Nu aveți nevoie de un Șef? Sunt cel mai liber Lider.Știu să poruncesc, să domin, să privesc de sus, să mușc,să latru.Ham orgoliu, ham ambiț, ham tot ce-i lipsește unui om de rând.Ham în vene albastru de Voroneț.Ham oroare de muncă, de efort, de transpirație.Ham toate calitățile unui stăpân. Știu să tai speranțe, să jignesc, să pun
VRREAUU! de JANET NICĂ în ediţia nr. 295 din 22 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Vrreauu_.html [Corola-blog/BlogPost/356793_a_358122]
-
acea poezie: Treceți batalioane Carpații... și taică-său mare care asista la acea serbare se suie pe scenă și începe să povestească ce-a pățit el acolo la Cotul Donului, călăraș cu schimbul, dezastru, domnule, cum cădeau schijele și cum lătrau catușele rusești de înroșiseră apa și cum săreau capete de oameni și mâini și picioare în sus amestecate cu ale cailor și cum a trecut el apa Donului înot ținându-se de coada calului...( poate visul avea și ceva din
ÎNGERII ŞI DEMONII REVOLUŢIEI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 717 din 17 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Ingerii_si_demonii_revolutiei_ion_ionescu_bucovu_1355767235.html [Corola-blog/BlogPost/351724_a_353053]
-
sculptează inimi livide în lemn. Duminicile, toamna ,sunt grele, rotunde, Frunzele galbene țipă-n stol de cocori, Ochiul vânăt al cerului se scurge-n unde , Peste apele tulburi trec valuri de nori. Duminicile, toamna ,au șerpi la picioare, Munții își latră singurătatea-n stână , Căpriori sar pe stânci sărace de soare, Cerul își piaptănă astrele cu-o mână. Duminicile, toamna ,miroase-a tămâie, Stele se aprind în altarele nopții, Sufletul în arbori mutilați și-n pârâie Scrie gustul de gutui amare
DUMINICILE,TOAMNA de ANGI CRISTEA în ediţia nr. 1354 din 15 septembrie 2014 by http://confluente.ro/angi_cristea_1410761248.html [Corola-blog/BlogPost/362176_a_363505]
-
muncitorești, muzică populară, știri despre ațâțătorii la război și pentru că difuzoarele erau instalate pe stâlpi, oriunde te aflai pe șantier, ascultai fără să vrei tot programul. Mai țin minte și acum pancartele mari scrise cu vopsea roșie: Caravana trece, câinii latră! În care Tito era prezentat ca un pudel cu caschetă militară, lătrând fără spor la un detașament muncitoresc hotărât să depășească norma în spirit stahanovist. Tito se numea de fapt Iosip Broz dar în anii de clandestinitate trebuia să fie
CASETA CU AMINTIRI II de ION UNTARU în ediţia nr. 314 din 10 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Caseta_cu_amintiri_ii.html [Corola-blog/BlogPost/348479_a_349808]
-
instalate pe stâlpi, oriunde te aflai pe șantier, ascultai fără să vrei tot programul. Mai țin minte și acum pancartele mari scrise cu vopsea roșie: Caravana trece, câinii latră! În care Tito era prezentat ca un pudel cu caschetă militară, lătrând fără spor la un detașament muncitoresc hotărât să depășească norma în spirit stahanovist. Tito se numea de fapt Iosip Broz dar în anii de clandestinitate trebuia să fie deosebit de operativ când se întâlnea cu comandanții militari, împărțea sarcinile rapid spunându
CASETA CU AMINTIRI II de ION UNTARU în ediţia nr. 314 din 10 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Caseta_cu_amintiri_ii.html [Corola-blog/BlogPost/348479_a_349808]
-
căzut ruginita de vremuri războiul nu a trecut ,prelungim chinul exploziile robiei se împrăștie în vânt apare specia ireala ... te cutremuri, care va stăpâni acest pământ! Pe ușă deschisă,ruginita de vremuri războiul din noi se-ntinde în genuni nevăzute lătra un câine ,mlăștinoase terenuri se-ntorc din iluzii să acopere mari și oceane suflete albe ,curate, caută în zările pierdute ne contopim cu știința ,suflete sârmane! Am închis ochii pentru amintirea ultimului vis am vrut să te văd zâmbind ,înainte
RĂZBOIUL DIN NOI de LUCIAN TATAR în ediţia nr. 2331 din 19 mai 2017 by http://confluente.ro/lucian_tatar_1495213713.html [Corola-blog/BlogPost/371367_a_372696]
-
tangenta uneori Taie puntea unui limb - Numai una mă frământă C-a rămas fără ecou Întrebarea din tablou Zigurată și înfrântă: De ce omul care urcă Din ambiție o scară Se comportă ca o fiară Și pe alții-n gol aruncă?! Latră câinii din oficiu Bunăvoia la stăpâni Obiceiul la păgâni Să-i deprindă doar la viciu... Primăvara se întoarce Cu privirea îndărăt Dintr-o lume de omăt Carele să și le-ncarce Arde-n noi câte-o feștilă Și la orice
VINE NOAPTEA de ION UNTARU în ediţia nr. 269 din 26 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Vine_noaptea.html [Corola-blog/BlogPost/361369_a_362698]
-
meandra Văd un vapor de linie ce-aduce Viespar turistic, inși cu minți năuce: Cinicul, Sfântul, Iuda sau Buleandra. Măslini sălbatici, fagi și alunișuri Și-n vârfuri numai jnepenii de piatră I-așteaptă-n Munte printre povârnișuri. Numai aici, cred, diavolii nu latră ... Ce dure-s pantele spre cer: suișuri Spre al credinței foc nestins în vatră ... În vremi păgâne pe această limbă ... În vremi păgâne pe această limbă Îngustă de pământ ce-nfruntă marea, ΄nălțând spre cer splendidă-nfățișarea, Păzit de o
SONETELE DE LA MUNTELE ATHOS de PAŞCU BALACI în ediţia nr. 1193 din 07 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Pascu_balaci_1396833089.html [Corola-blog/BlogPost/343209_a_344538]
-
dragoste și mândrie, Și-mi spune, maică, de tine Că ai să te-ntorci la mine. Și-mi spune, maică, de tine Că ai să te-ntorci la mine. MAMA SFÂNTĂ, PREACURATĂ Îmi arunc privirea-n curte, Corbea-i bucuros și latră; Vrea să-l mângâi, nu mai poate: Sare-n sus, fuge spre poartă, Nici nu latră, căci te simte, Pe lăbuțe stă și-așteaptă, Și din coadă dă, cuminte - Ființă blândă și-nțeleaptă. Iar pisica, nu mai toarce, Din urechi
OMAGIU MAMEI de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Omagiu_mamei_marin_voican_ghioroiu_1331219466.html [Corola-blog/BlogPost/346579_a_347908]
-
Și-mi spune, maică, de tine Că ai să te-ntorci la mine. MAMA SFÂNTĂ, PREACURATĂ Îmi arunc privirea-n curte, Corbea-i bucuros și latră; Vrea să-l mângâi, nu mai poate: Sare-n sus, fuge spre poartă, Nici nu latră, căci te simte, Pe lăbuțe stă și-așteaptă, Și din coadă dă, cuminte - Ființă blândă și-nțeleaptă. Iar pisica, nu mai toarce, Din urechi a și ciulit: Te-a simțit, sigur îi place, Că discret mi-a sforăit. Tu i-
OMAGIU MAMEI de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 433 din 08 martie 2012 by http://confluente.ro/Omagiu_mamei_marin_voican_ghioroiu_1331219466.html [Corola-blog/BlogPost/346579_a_347908]
-
frumoasă, o iapă bună de prăsilă. Ignatio bănuia ceva. N-o trimisese el, în toiul nopții, să împrumute gaz de la el? Femeia își pusese un șal la gît, era răcoare în noaptea aia, plouase toată ziua, în băltoace sclipea luna, lătra un cîine, cîrîiau găinile prin cotețe ... dar astea sînt doar imaginile, nu sentimentele, ce era în sufletul ei de femeie? Licurișca zîmbea. Vezi, la sufletul femeii nu se gîndește nimeni ... Ba era ceva din sufletul unei femei în acel jurnal
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN (ROMAN) de IOAN LILĂ în ediţia nr. 291 din 18 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_roman_.html [Corola-blog/BlogPost/361106_a_362435]
-
ÎN CAFEAUA NEGUSTORULUI DE UMBRE Ies pe prispa unui gând: Umbră cumpăr, umbră vând! Ce te-ascunzi după copaci? Undă-a nopții ce mai faci? Ies din gând și-aud din tindă oleandru din oglindă. S-a prostit. Spre mine latră să nu mă ascund sub piatră. Cea de umbre, unde-i țara? I-a ars harta ca țigara. O întreb pe neagra hoașcă: Mi-a ieșit vreun drum în ceașcă? E aripă, pas ori labă? Umbra-mi sare și-o
VERSURI DE MAI de DUMITRU ICHIM în ediţia nr. 1243 din 27 mai 2014 by http://confluente.ro/Dumitru_ichim_1401149541.html [Corola-blog/BlogPost/350578_a_351907]
-
jos, litere... Frig Culoar iarna Un hămăit de pitbul Iuțește mersul Aievea Parfum de iacint N-ai uitat niciodată Prima iubire... Botniță Un icnet surd Carnasier de pradă Mârâind nervos Sanctuar Niciodată iarna Nu-ngheață Râul, Ramul- Binomul Neamului ! Onirică Latră la lună Distanța e parcursă Pe funii de vis Referință Bibliografică: onirice / George Nicolae Podișor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 403, Anul II, 07 februarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 George Nicolae Podișor : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
ONIRICE de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 403 din 07 februarie 2012 by http://confluente.ro/Onirice_george_nicolae_podisor_1328599957.html [Corola-blog/BlogPost/346706_a_348035]
-
stele. Se vedea ca în palmă pe tot podișul străjuit de ambele părți de fălnicia munților. Sus, sub un fag secular se afla coliba de la stâna lui Miron. Câinii, cum au simțit miros de om străin, au și început să latre și s-o ia la vale în întâmpinarea intrusului. Miron nu se mai aștepta ca prietenul lui să ajungă la acea ora târzie, așa că ieși din colibă să vadă cine le-a tulburat liniștea câinilor. Din vale se zărea o
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. II de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1108 din 12 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_ca_stan_virgil_1389511582.html [Corola-blog/BlogPost/359935_a_361264]
-
treci înapoi. Care ești acolo, mă, că te rup câinii? - Eu sunt, Miroane, Nicolae. - La ora asta, măi omule! - Lasă că-ți zic eu cum îi treaba. Câinii auzind că îi cheamă stăpânul înapoi și pe doctor vorbind, au mai lătrat de câteva ori fără chef și s-au înturnat la picioarele baciului, scuturându-și plictisiți cozile pline cu mărăcinii adunați de pe pășuni. Mogâldeața se apropia din ce în ce mai mult și Miron, pentru orice eventualitate, trimise unul dintre ciobanii săi să-l întâmpine
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. II de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1108 din 12 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_ca_stan_virgil_1389511582.html [Corola-blog/BlogPost/359935_a_361264]
-
de masterate. în zilele din urmă, ale-acestui veac, mai cade câte-un înger, răzvrătit din cer și intră tot în casa bietului sărac, căci gardul, la bogat, e 'nalt și e din fier! și-n curte, cât vițeii, în haită, lătră câinii, că tot o țin stăpânii pe Coasta de Azur; deși-s români de-ai noștri, îs frați doar cu... străinii, managerii de țară, cu biblia-n sperjur. mai cade câte-un înger, mai cade cum am spus, în lume
MAI CADE CÂTE-UN ÎNGER de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 560 din 13 iulie 2012 by http://confluente.ro/Mai_cade_cate_un_inger_george_safir_1342163842.html [Corola-blog/BlogPost/347922_a_349251]
-
a stârnit curiozitatea și am hotărât, cu orice risc, să stau toată noaptea sub caiși, până va sosi acel ceas, ca să aflu minunata poveste. Tremuram la cel mai mic zgomot făcut de pașii vreunui trecător întârziat, eram disperat când mai lătra vreun câine sau miorlăia vreo pisică și... în sfârșit... așteptarea nu mi-a fost zadarnică. La miez de noapte, în ploaia de petale și lumină, Zefirul, boarea tremurată a nopților de primăvară, s-a întrupat într-un frumos trubadur cu
CAP.1 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2252 din 01 martie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1488393602.html [Corola-blog/BlogPost/382849_a_384178]
-
bârfi pe seama acestora, în hazul tuturor. Se vede treaba că bârfa este universală... Pe un gard, o nuntă de pisici era în toi și adunarea fu intrigată de atâta miorlăială obraznică. Domnul Leo spuse unui dulău să facă ordine. Acesta lătră scurt la ele: - Hei, ia mai terminați cu miorlăitul că în noaptea asta începe festivalul Primăverii! Motanul mire pufni țâfnos și-l scuipă jignit: - Sss! Mersssi, dom'le, merssi, știam și noi! Puteai să fii politicos și să ne oferi
CAP.1 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2252 din 01 martie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1488393602.html [Corola-blog/BlogPost/382849_a_384178]
-
filozof nu se poate afirma azi, un altul se va afirma mâine și predispoziția unei entități naționale spre filozofie nu va suferi. Marin Preda în Cel mai iubit dintre pământeni, volumul 2 (1980) Noi zicem de un câine care nu latră că nu mușcă niciodată, dar zicala asta umană nu e sigur că o știu chiar toți câinii. Marin Preda în Cel mai iubit dintre pământeni (1980) suflet Și sufletul? Un abur care trăiește și el și se tot plimbă. definiție
MARIN PREDA-ULTIMUL MORALIST AL LITERATURII ROMÂNE CONTEMPORANE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1587 din 06 mai 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1430903451.html [Corola-blog/BlogPost/344061_a_345390]
-
și Iubirea, și Cerul, și Tăcerea, și umbra, și norul, și copacul Yggdrasil etc., în Crezul Poeziei: „În cimitir s-a pârguit lumina,/ rimele toate-au secat,/ Cântarea lui Moise nimeni n-ascultă,/ codrul din mine a fost furat ... Lupii latră noaptea ațâțați de stele,/ vipere negre calea-mi ațin,/ cu disperare, cu îndurare,/ din gândul Câmpiei acuma vin ... / Mielul îmi zice: fii tare, Poete,/ iarba te cere, frunza te vrea,/ viciul tău fără de moarte,/ de Moarte te va răzbuna!” Meditația
APOCALIPSA DUPA THEODOR RAPAN SAU VOCATIA UNIVERSALULUI de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 556 din 09 iulie 2012 by http://confluente.ro/Apocalipsa_dupa_theodor_rapan_sau_vocati_nicoleta_milea_1341852615.html [Corola-blog/BlogPost/341955_a_343284]
-
Hai să fim serioși, cum s-o strâng în brațe când ea stă la etajul trei?!... - Urcă la ea. - Nu am cum... - De ce? - În curte are un câine lup, care m-ar rupe dacă deschid poarta. - Atunci de ce nu te latră când zbieri de-cu-seară până la miezul nopții? - Știu eu?... Probabil că-i place vocea mea. - Măi trubadurule, să știi că ai dreptate, doarme potaia că nu i se aude glasul, iar când pleci începe să urle. - Nu urlă, cere un bis
LA O HALBĂ CU BERE de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 807 din 17 martie 2013 by http://confluente.ro/La_o_halba_cu_bere_marin_voican_ghioroiu_1363585940.html [Corola-blog/BlogPost/342158_a_343487]
-
cei pitici, eu mare-s. Peste timpii ce se scurg, pun metafore la plug, mă nechează-al meu amurg, dar nu pot să rinofug. Gândul vrea să se desfete-n pribegia lui spre mâine, niciun plânge nu mă prieten, niciun latră nu mă câine. Și, de-aceea, fac demersuri, la-ndemână a vă pune prima mea aversiune a acestor universuri. Referință Bibliografică: CITEȘTE ȘI FĂ CE VREI / Janet Nică : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 252, Anul I, 09 septembrie 2011
CITEŞTE ŞI FĂ CE VREI de JANET NICĂ în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Citeste_si_fa_ce_vrei.html [Corola-blog/BlogPost/357209_a_358538]
-
ce m-a furat în hurducăiala căruței. La ferestrele caselor pe lângă care treceam, a început să se aprindă becurile. Aici nu mai era ca la țară, iluminarea cu lampa cu petrol și fitil din bumbac. Prin curți se auzeau câinii lătrând, simțind prezența cățelei noastre, care s-a vârât cu coada între picioare sub căruță mergând în ritmul cailor. Când am ajuns la Obor care se afla în centrul Constanței, se luminase bine. Tata s-a orientat și a tras atelajul
CALATORI CLANDESTINI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1090 din 25 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Calatori_clandestini_stan_virgil_1388004062.html [Corola-blog/BlogPost/351840_a_353169]
-
-i pe măsură; Poate-nvățați, că spune și-n sfânta scriptură: dacă săpați Groapa celui ce pâinea i-ați mâncat, că va-ndopat în gură, Acum, sau mai târziu, în ea veți putrezi. Veți fi de toți uitați. Una-i să lătrați, și alta să ajungeți la cei ce vă comandă; Când treaba își vor face, zăbrele pun, și cușca o să-nchidă. Groaznică-i trădarea!... Nici soarele n-are să vă mai vadă, Câini trepăduși, în capete aveți doar praf de cărămidă. Ce
DULĂII DE IERI ŞI DE AZI de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Dulaii_de_ieri_si_de_azi_marin_voican_ghioroiu_1332528456.html [Corola-blog/BlogPost/362089_a_363418]