1,046 matches
-
undeva dincolo, cred... Auzi un alt pocnet cînd Își lovi capul din nou. Apoi zăngănitul anourilor de la perdele, apoi un clic, urmat de altul. — O, la dracu. Lumina e Întreruptă. Aveau nevoie de șilingi; se Întoarse la ea, căută prin mărunțișul pe care-l avea, apoi scormoni și ea prin poșetă, iar În cele din urmă bîjbîiră din nou În căutarea contorului. Monedele intrară În cele din urmă și luminile se aprinseră. Ea Își croi drum, cutremurîndu-se, spre baie. CÎnd o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
de genul ăsta. — Nu? — Nu, deloc. Îmi place să cunosc mai bine o fată Înainte de a mă da mare. Ea trase din țigară. — Să zicem că nu vrea să-ți permită s-o cunoști? — Vai, dar sînt o mie de mărunțișuri prin care un tip poate să-și dea seama cum e-o fată numai uitîndu-se la ea. De exemplu, dumneavoastră. Arătă cu capul spre mîna ei. Nu sînteți căsătorită. Asta Înseamnă că sînteți deșteaptă. Îmi place cînd femeiele sînt deștepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
vin ca un ecou al copilăriei sale, i se strecoară Încă un fior de teamă În inimă, de parcă ar fi fost prins făcînd ceva greșit. „Tatăl tău și cu mine am dori să discutăm ceva cu tine.“ Dan prins șterpelind mărunțișul din sertarul tatălui lui. „Tatăl tău și cu mine am dori să discutăm ceva cu voi.“ Dan și Emma prinși fumînd „iarbă“ pe acoperișul casei, pe care puteai ajunge ieșind pe fereastra dormitorului cumnatei mele. „Tatăl tău și cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
nemuritorul Rishi Agastya (Stăpânul himalayan cu responsabilități speciale pentru India) a aranjat ca ei să i se ia un interviu la Shamballa, HQ, muntele secret al Frăției. Libertatea politică pentru India înseamnă eliberarea spirituală a întregii omeniri. Vă rugăm lăsați mărunțișul pe care-l aveți, în cutiuța de acolo. Bobby descoperă cu stupoare că deși sunt atât de preocupați de evoluția minții și a spiritului, teosofii au destul timp și pentru trup. La o întrunire, într-o după-amiază, în timp ce unii își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Carole e treaba mea și numai a mea. Urmează o pauză. Neonul ăla fluorescent pâlpâie din nou. Nu-i de mirare că mă simt ca un rahat aici. N-ar putea puțoii ăia zgârâie-brânză să cheltuiască mai mult decât puțin mărunțiș pe Întreținerea rahaturilor ăstora simple? Gus vine până la mine și trântește o cană plină cu cafea pe biroul meu. — Bruce... trebuie să te văd. M-am simțit atât de singură de când l-am părăsit pe Bob. Chiar m-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mă gândesc dacă să mai iau băutură. Decid că nu și Îl las singur pe prostovanul dărâmat. Fac semn unui taxi și sunt cât p-aci să spun Colinton, dar simt cheia de la sertarul lui Toal În buzunar pe lângă niște mărunțiș și mă curprinde surescitarea, apoi mă hotărăsc să o iau Înspre Stockbridge. E un drum scurt, așa Încât cobor și merg pe străzile Întunecate spre sediu. Încă mai sunt aprinse câteva lumini, dar clădirea e aproape goală. Înăuntru sunt cei care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
da, așa a fost. E lumină și nouă ne e frig: ne clănțăne dinții. Un vagabond ne aruncă o insultă sau poate ne cere bani. Noi ne uităm În buzunare și găsim o bancnotă de douăzeci de lire și niște mărunțiș. Scoatem bancnota de douăzeci de lire și i-o dăm vagabondului care ne vede suferința din ochi, iar privirea lui devine lucidă mai curând din recunoștință decât de frică pe când ia bancnota și murmură ceva 00000000000000000000000000000i pleacă pe Stradă. V00000000000000000000000000000000
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
nevoie de iubire și sunt vrednici de ea. Apoi azi nu-i mai era frică de nimica în lume, nici de singurătate și nici de mulțumire, doar pretutindeni sufletul lui găsea pe Dumnezeu viu, în toate minunile și în toate mărunțișurile vieții. Poftea mereu din adâncimile inimii să se umilească și să ceară iertare oricui a greșit vreodată cu gândul ori cu fapta. În fiece minut descoperea prilejuri noi de bucurie și iubire, ca un copilaș, în fața căruia lumea și viața
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Fata se ciorovăia cu ordonanța, cerîndu-i să ducă și ea un geamantan, iar Petre refuza cu mândrie, explicîndu-i că n-are nevoie de ajutorul nimănui și că de altminteri bagajele sunt mai ușoare fiindcă domnul locotenent a lăsat acasă multe mărunțișuri nefolositoare la război. Apostol nu se putu stăpâni să nu se amestece: ― Lasă, Ilona... De ce să te ostenești tu? Poate duce soldatul și mai greu... Fata groparului zâmbi mulțumită, parcă numai atâta ar fi așteptat, și pe urmă, în vreme ce Bologa
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cea mare, unde zăbovi mai mult. Ieși întovărășit de un ofițer, zgribulit și somnoros, care bufnea supărat: ― Cel mai cuminte ar fi fost să-l ții la tine, la sector, până dimineața... Dacă o să mă sculați din somn pentru toate mărunțișurile... ― Dacă-ți iei tu răspunderea, eu n-am decât să-i dau drumul! zise Varga nervos, mai ales pentru că aghiotantul vorbea de față cu Bologa. Eu mi-am făcut datoria... ― Datoria, datoria, murmură ursuz ofițerul. Ziua, noaptea, datoria... La vreo
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cele de scris, mereu nehotărât. Apoi deodată se întoarse și zise către Bologa, nervos, aspru: ― Scoate absolut tot ce ai în buzunare! Apostol cu rămășițele surâsului de adineaori pe față, se sculă și-și goli buzunarele. Un soldat îi luă mărunțișurile din mâini și le puse pe masă. Varga se uita pe sub sprâncene. Liniștea prizonierului îl supăra. Vru să ordone soldatului să controleze dacă... Pe urmă își mulcomi mânia printr-o înjurătură strivită în dinți, se așeză și cercetă pe rând
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
sec, fals, frecîndu-și coșul pieptului cu palmele, ca și când ar fi încercat să-și mulcomească bătăile inimii. Simți în buzunarul tunicii fâșâit de hârtie și se opri voios: ― Acuma să vedem scrisoarea mamei, s-o înțelegem... Doamna Bologa îi scria numai mărunțișuri de prin Parva, despre cunoscuți și necunoscuți. Că Pălăgieșu se laudă că Apostol i-a cerut iertare, că Marta vine mereu pe la ea și se consideră tot logodnica lui, că Domșa îi zice tot "cuscră", că a făcut multe bunătăți
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
soldatul de gardă, ca să bată în tobă. Mai multe femei plângeau, îmbrăcate în negru, iar câțiva copii încă mici le luau de mână încercând să le tragă spre magazinul lui Margot Gagneure, care vindea la doi pași tot felul de mărunțișuri, mai ales batoane din lemn dulce și acadele cu miere. Apoi avu loc înălțarea steagului. Fanfara cântă o melodie lugubră, pe care o ascultă toată lumea, în picioare, cu privirea fixă. Și, de îndată ce ultimele acorduri se încheiară, unii și alții se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
cât mai scurtă, și uneori ieșeam din cameră cu perna și pătura în brațe, prăbușindu-mă ca un refugiat pe canapeaua din salon, iar dimineața reușea întotdeauna să fie el primul care se plânge, iar ai fugit de mine, orice mărunțiș te face să fugi de mine. Picioarele îi erau nemișcate, dar gura i s-a deschis într-un căscat, buzele unui tânăr îmbătrânit, pierdute în mijlocul acestei fețe veștejite, înghițite de cavernele obrajilor, sprâncenele cu linie precisă, privesc îndurerată trăsăturile feței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
fusese pus la dispoziție. Rămași singuri cei trei moldoveni făcură câțiva pași, uitându-se pe la tarabe. — Uite, Măria-Ta, au smochine - spuse spătarul Vulture, arătând spre o tarabă. — Câți bani ne-au mai rămas? - întrebă Barzovie-Vodă. — Vreo două pungi, bașca mărunțișul - răspunse spătarul. — Mai bine să ne luăm căciuli - grăi Barzovie-Vodă. A mea e jerpelită rău. — Lasă-le dracului de căciuli, că ni le iau tătarii, Măria-Ta - spuse spătarul Vulture. Să ne luăm ceva să putem duce și jupâneselor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
și normal să nu-mi țin banii Împreună cu abonamentul. Am căutat, nepăsător, mai departe. Am deschis pînă la urmă Încuietoarea și am numărat ce-am găsit: trei bancnote noi-nouțe a cîte zece mii de yeni și două a cîte o mie; mărunțiș - 640 de yeni, deci În total 32 640 de yeni. Chiar dacă nu-mi nimeream casa, se pare că o vreme mă puteam descurca cu cît aveam. Și totuși, Îmi era foarte necesară o explicație pentru respectivii bani. Suma era mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
proiectul Storytellers. „Am pornit de la o documentare legată de arta populară din timpul Marii Crize. Oamenii nu-și permiteau să irosească nimic... Mi-a rămas în minte conceptul de «hobo art»... cei care călătoreau ca să găsească de lucru făceau adesea mărunțișuri pe care să le vândă sau să le dea la schimb... sâmburi sculptați, monede bătute, portrete, cuverturi... orice!“ Roz, verzi, galbene sau portocalii, și-ar găsi cu ușurință loc într-un penar dacă nu ar avea atâtea lucruri de spus
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
un ziar. » Despre lucrurile mari nu menționez decât că sunt mult mai impresionante în realitate decât în poze sau în închipuiri. Ceasul, Podul, Abația, parcurile, Palatul, muzeele, monumentele. » Oamenii străzii sunt performeri. Tot timpul fac ceva. Cei care cântă pentru mărunțiș au upgrade. Cântă cu amplificare, cu stație și cu microfon, unii cu negativ, și nu sunt neapărat tineri. » Lipsuri: nu au câini (nici măcar pisici ca-n TelAviv), nu au gropi pline cu bălți pe trotuare, nici măcar noroi n-au. La
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
să fie discret. Ar fi putut avea orice fată din lume, dar se hotărăște că mai bine s-ar întâlni cu colega mea de serviciu. Bolnavul! —La ce te gândești? Mike îmi întrerupe cu blândețe monologul interior. Se caută de mărunțiș în buzunar, pentru taxa de pod. Mă gândesc la Lydia și Adam. Mă întreb dacă o să ajungă să facă sex în seara asta. O să-i dea să bea multă șampanie, cum a făcut cu mine? Ăsta e trucul lui de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
un restaurant franțuzesc nu departe de locul unde locuia Dora, după cum am aflat mai târziu. Ora am sugerat-o eu; locul l-a ales ea. Cu teamă, i-am Înmânat un cadou pe care-l găsisem Într-un magazin cu mărunțișuri cu o zi Înainte. — Pentru mine? Am dat din cap aprobator, fără să scot un cuvânt, studiind dintele ciobit al Dorei În timp ce aceasta Își deschidea cadoul. — Dar... se uită la mine. Ce-i asta? — O tabacheră. — Nu prea seamănă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
fiecare pas. Tăind-o prin mulțime, am trecut Între un panou de publicitate și doi polițiști cu mustățile răsucite În sus și mâinile Încrușișate la spate. Apoi am intrat În gară. Pe o stradă lăturalnică din spatele ei, lângă chioșcul de mărunțișuri În care găsisem tabachera pentru Dora, se află un magazin pentru dame, care oferă Îmbrăcăminte și pantofi de mărimi mai mari, și nu doar pentru femei, și imediat după ea urmează frizeria lui Kretschmer. Ieșind pe partea opusă a gării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
vară a unei ninsori. Grilajul de metal al sobei cu faianță fusese smuls și el; pe podea se vedeau movilițe de cenușă. Niște tălpi negre tropăiseră În jur, Încercând să caute o legătură Între lucruri, dar pierzându-se apoi printre mărunțișuri. Fiind prea greu de dărâmat, biroul fusese pur și simplu Întors, sertarele trase, conținutul lor răvășit pe jos. În mod ciudat, haina lui Anton atârna la locul lui, pe cuiul de care fusese cândva agățată reproducția după Böcklin. Dar ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
cerceta cu grijă marfa de pe fiecare raft, deși nu avea prea multe opțiuni. Carnețele În formă de cactus, brelocuri În formă de cactus, magneți În formă de cactus, pahare de tequila cu imagini cu cactuși pe ele - o grămadă de mărunțișuri și fleacuri cu imagini, dacă nu de cactuși, fie de șopârle, fie de coioți pictate pe ele. În cele din urmă, Rose a cumpărat câte un cadou pentru fiecare femeie din familia Kazanci - exact același, ca să fim drepți - compus dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
al locului un element perturbator, poate energia negativă a timidității mele. Cît vă datorez, vă rog ? niciodată, dar absolut niciodată, barmanul nu reacționa din prima la această întrebare a mea, chiar dacă în mod ostentativ începeam să-mi scot portmoneul cu mărunțiș, să scormonesc după monede sau să flutur prin aer o bancnotă. Fiți amabil, aș vrea să plătesc... nu, nici această formulă nu era bună, ceva îl deranja în mod vizibil pe barman, poate politețea prea apăsată din fraza mea, sau
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
sandvici cu șuncă. trece apoi în spatele tejghelei și-și umple un pahar cu bere. Lui X îi place numai berea draft. X se reașază la masă și mănîncă privind strada inertă. După ce termină, lasă o bancnotă de zece și ceva mărunțiș pe o farfurioară, lîngă mașina de încasat a patronului. X revine la biroul său și lucrează fără întrerupere pînă la ora cinci după-amiaza. La ora cinci fix se ridică, se apropie de fereastră, scrutează orașul de sus. singurul lucru care
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]