3,752 matches
-
pronumelui personal masculin este nu atât o convenție, cât și mai degrabă o alegere deliberată. Vezi Carolyn Merchant, The Death of Nature: Women, Ecology, and the Scientific Revolution, Harper, San Francisco, 1980. Vezi, de pildă, Margaret M. Bullitt, „Toward a Marxist Theory of Aesthetics: The Development of Socialist realism in the Soviet Union”, Russian Review 35, nr. 1, ianuarie 1976, pp. 53-76. Baruch Knei-Paz, „Can Historical Consequences Falsify Ideas? Or, Karl Marx After the Collapse of the Soviet Union”. Lucrare prezentată
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
41. Ibid., p. 151 (sublinierea Îmi aparține). Aici, Lenin se referă În special la ziarul Iskra, organ al partidului de avangardă. Ibid., p. 120-121. Ibid., p. 122 (sublinierea aparține autorului). Vezi, de pildă, Kathy E. Ferguson, „Class Consciousness and the Marxist Dialectic: The Elusive Synthesis”, Review of Politics 42, nr. 4, octombrie 1986, pp. 504-532. Lenin, What Is to Be Done?, p. 129. Ibid., p. 121 (sublinierea Îmi aparține). „Agitație” este un alt cuvânt esențial În acest context. El evocă imaginea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
inevitabil, chiar dacă de fapt s-a datorat unor Împrejurări fortuite. În cazul Revoluției bolșevice, povestea oficială trebuia să includă și o adevărată mișcare populară de masă, a cărei conducere și-ar fi asumat-o În cele din urmă bolșevicii. Istoriografia marxistă avea nevoie de un proletariat revoluționar militant, iar acest aspect al evenimentelor din februarie și octombrie 1917 nu a trebuit inventat. Cu toate acestea, din versiunea oficială trebuia scoasă lupta feroce care se purtase Între noul aparat de stat, pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Under Lenin and Stalin: origins of the Soviet Technical Intelligentsia, Princeton University Press, Princeton, 1978. În urma unei vizite În Uniunea sovietică, H.G. Wells scria plin de entuziasm despre conversația avută cu Lenin În octombrie 1920: „Lenin, care, ca un bun marxist ortodox, Îi denunță pe toți «Utopiștiiș, a cedat În fața ultimei Utopii: cea a specialiștilor În electricitate” (Russia in the Shadows, George H. Doran, New York, 1921, p. 158). Lenin, The Agrarian Question, p. 46. Astăzi, ne este ușor să uităm cât
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Societății Asia], cca. 1970. Cred că această logică a demobilizării sociale constituie elementul-cheie al faptului Îndeobște observat că, la Începutul industrializării, comunitatea rurală În declin este adesea mai susceptibilă să devină sursă de proteste decât proletariatul nou constituit, În ciuda raționamentului marxist standard, care susține contrariul. Strămutarea, fie ea forțată sau nu, elimină deseori comunitatea preexistentă și o Înlocuiește cu o masă - temporar lipsită de coeziune - de nou veniți. Paradoxal, o astfel de populație poate, pentru moment, să semene mai bine cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
000 de acri, În vreme ce o cooperativă medie avea peste 25 000 de acri. În ceea ce privește investițiile, mașinile și alte subvenții, fermele de stat erau favorizate. Vezi Frederick Pryor, The Red and the Green: The Rise and Fall of Collectivized Agriculture in Marxist Regimes, Princeton University Press, Princeton, 1992, tabelul 7, p. 34. Fitzgerald, Stalin’s Peasants, p. 105. Ibid., pp. 105-106. Bănuim că nu se ținea cont nici de structura solurilor, nici de culturile tradiționale. După cum explicau bolșevicii, „colhozurile sunt singurul mijloc
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Tanzania: Underdevelopment and an Uncaptured Peasantry, University of California Press, Berkeley, 1980, p. 130, nota 2. În timpul mandatului său, Nyerere a vizitat aproape toate statele din fostul bloc comunist. Pentru o analiză foarte interesantă a planurilor de dezvoltare de inspirație marxistă din lumea a treia, vezi Forrest D. Colburn, The Vogue of Revolution in Poor Countries, Princeton University Press, Princeton, 1994. Pentru o critică analitică ce se concentrează asupra randamentului și mecanizării În agricultură, vezi Nancy L. Johnson și Vernon W
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
de a locui În zonele de frontieră ceea ce făcea din contrabanda În ambele sensuri o opțiune convenabilă. și În acest caz, cea mai bună sursă cu privire la copierea structurilor administrative, a planurilor de dezvoltare și a organizării economice În rândul regimurilor marxiste, vezi Colburn, The Vogue of Revolution, mai ales capitolele 4 și 5, pp. 49-77. Citat În Girma Kebbede, The State and Development in Ethiopia, Humanities Press, Englewood, N.J., 1992, p. 23. Vezi raportul deosebit de detaliat și de complex realizat de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
conținutul Cronicii moldo-germane în traducerea lui C. Chițimia, nu au acordat nici o importanță amănuntelor pe care le cuprinde aceasta în legătură cu lupta de la Baia și cu lupta de la Șcheia. Erau plăsmuiri ce nu meritau să fie luate în seamă. Noua istoriografie marxistă, prin pana lui Barbu Câmpina, a dat o importanță deosebită acestei cronici, deoarece oferea argumente pentru a vorbi despre trădarea boierilor lui Ștefan cel Mare. Rezumând în Istoria României, se menționa că „nu se poate explica alăturarea cetelor boierești la
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
acest boier e numit Muha (quidam Muha de Valachia), în timp ce Liborius Nacker îl socotea un rus intrat în solda lui Ștefan cel Mare, devenind un dregător cu însărcinări militare. Lui Muha i s-a acordat o atenție sporită de către istoriografia marxistă, deoarece el a fost considerat ca fiind șeful unei răscoale antifeudale a țăranilor români și ruteni din Pocuția. În ultima sinteză de istorie a românilor se vorbește despre „o puternică răscoală izbucnită în teritoriile ruse ale Poloniei, condusă de un
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
și să lichideze centrele industriale ale inamicului, ca, astfel, să-i paralizezi industria de armament... Sovieticii interveni Miu într-un studiu, pe care l-am citit în faza maximă a conflictului chino-sovietic, îi atacau pe maoiști că au "terfelit" concepția marxistă cu elemente tradiționale de factură confucianistă... Care-i opinia dumneavoastră?, întrebă el. În aparență, lucrurile sunt simple, logice, în principiu. Maoismul susține că în prima ei fază revoluția trebuie să lichideze din exterior exploatarea națională, iar din interiorul țării, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
să încerci la facultatea ce ți-i dragă până reușești! Asta-i treaba, băiatule! Norocu-i cum ți-l faci...! Da! Bițu avea convingerea că omul este creatorul și conducătorul propriului destin. Nu era vorba de o influență a vreunei concepții marxiste. Nu! În viața lui, până la această dată, el urmase această credință și convingere nestrămutată și nu avusese insuccese niciodată. Și urmărindu-și, cântărindu-și eforturile și realizările de la cele două secții de la Câmpulung și acum de la Suceava totul părea să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
acțiunii, demonicul, inteligentul Durban și roșcovana, insațiabila Donia păstrându-ni-se multă vreme în memorie. Autorul își plasează narațiunea în satul de azi, în care lupta pentru un profil moral mai pur este în plină ebuliție. El pledează de pe poziții marxiste împotriva tendinței unora de a transforma funcțiile cu care au fost învestiți de obște în "feude" bine-lucrative pentru interesele lor. Eroul principal rostește cuvinte dragi inimii noastre: "Eu cred că toți suntem, într-un fel, suplinitori, fie și numai fiindcă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
alte cuvinte, ia naștere o stângă culturală ca reacție la regimul cultural stângist! Iar autorul subliniază chiar acest aspect: realizarea unei sincronizări între ideologiile stângiste ale "proletariatului român" și intelighenției americane. Mai mult, intrând în analiza de substrat a filiației marxiste a majorității '80-iștilor, Codreanu constată: "Paradoxal, postmodernismul, în pofida tuturor așteptărilor, este o ducere la bun sfârșit a materialismului marxist-leninist, dar cu iluzia că este adversarul acestuia. Sugestiv, că mulți dintre filosofii postmoderniști se trag din stirpea marxismului reformat în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
este și o concluzie așteptată într-un fel: "Poate că primul secretar Vasiliu e un comunist așa cum cred că ar trebui, de vreme ce a receptat cu simpatie răspunsul meu "shakespearian"" (785). Interesante sunt reflecțiile despre societatea socialistă și comunistă, despre teoria marxistă și chiar despre proasta înțelegere a filosofiei materialiste, aplicată anapoda în țările unde a învins clasa muncitoare și așa cum se petrec lucrurile și azi, încât, concluzia este aceea că Marx este un filosof încă neînțeles și greșit interpretat. A considerat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
din partid pentru "tălmăcirea" autorului Capitalului. La vremea aceea ideile socialiste și comuniste erau totuși în expansiune și cu siguranță nimeni nu visa că peste 25 de ani vor apune. Nota de la numărul 697 exprimă însă un adevăr paradoxal: "Cei mai mulți marxiști nu i-au citit pe Marx și Engels. Îi cunosc doar din ce li s-a spus la școală sau la învățământul politic" (697). Ideea a fost exprimată și de Gabriel Liiceanu atunci când s-a referit, într-un dialog cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
călinesciană de a-l situa în proximitatea avangardei, poetul a răspuns vânzând a doua zi Istoria literaturii române... pe care tocmai o achiziționase), în raport cu critica postumă, plecând de la remarcabilul eseu al lui Basarab Nicolescu, Cosmologia "Jocului secund", criticată de "vechiul marxist" (p. 69) Ovid S. Crohmălniceanu. Merită scos în evidență modul în care Theodor Codreanu își asumă separarea apelor exegezei barbiene, asumându-și proximitatea ideatică a lui Nicolescu (părintele transdisciplinarității), dar în raport cu Barbu situându-se, mai degrabă, în proximitatea interpretărilor lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
politică, am întrebat profesoara: „Ce va urma după comunism?”. Răspunsul nu l-am aflat. Întrebarea a fost considerată tendențioasă. Mi s-a scăzut nota la purtare pentru îndrăzneala de a pune o astfel de întrebare tocmai la ora de educație marxistă și tocmai profesoarei, poreclită Japița, care fusese secretară cu propaganda undeva, prin țară. Trecuseră ceva ani de atunci și se părea că urma să aflu răspunsul la întrebarea îndrăzneață din liceu. În sfârșit vine curentul. Dăm drumul la televizor, iar
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
se declară fără entuziasm de acord cu câte ceva, căutând să evite discuția despre aceste probleme sensibile”. La 18 martie 1948, Biroul Politic al P.C.U.S. primea un raport secret unde se prezentau „deviațiile” comuniștilor iugoslavi, stabilindu-se concluzia că nu sunt marxiști. În aceeași zi erau retrași de la Belgrad consilierii militari și economici, întrerupându-se acordarea creditelor promise anterior. În ziua de 27 martie 1948, liderul de la Kremlin lansează, printr-o scrisoare, un atac dur la adresa conducătorului comuniștilor iugoslavi, acuzându-l de
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
Aceasta ar conduce, implicit, la căderea țării în „mrejele planului Marshall, la pierderea independenței naționale și transformarea Iugoslaviei într-o colonie a țărilor imperialiste”. Același organ de presă, „Scânteia”, publică în ziua de 5 iulie 1948 articolul „Împotriva revizuirii învățăturii marxist leniniste asupra partidului.” Analizând, din nou, conținutul rezoluției de la București ajunge la concluzia că partidul comuniștilor iugoslavi și-a pierdut rolul de „principala forță conducătoare și călăuzitoare din țară”, practic dizolvându-se în Frontul Popular, „organizație amorfa, cu o compoziție
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
răsturnarea regimului Tito, se afișează portretele lui Stalin, se cheamă tineretul la nesupunere etc. În anul universitar precedent, „peste 12.000 studenți de la Universitatea din Belgrad au sabotat examenele de instrucție premilitara, precum și disciplinele care au ca scop compromiterea teoriei marxiste și răspândirea ideologiei fasciste”. În publicația „Studentul popular”, din 2 octombrie 1950, s-ar fi recunoscut deschis „o subestimare a facultăților de științe sociale”. La Congresul al II-lea al Federației Mondiale a Tineretului Democrat, desfășurat la Budapesta în septembrie
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
convingă opinia publică că ar fi descoperit „drumuri proprii” de construire a socialismului. Opțiunile sale în această direcție sunt: menținerea proprietății private, acceptarea capitaliștilor la edificarea noului regim și încetarea luptei de clasă. El intra însă în contradicție cu filozofia marxist leninista care susține că „mică producție da naștere la capitalism zi de de zi, ora de oră, spontan și în proporție de masă.” Trebuie să fie limpede pentru toată lumea că în condițiile adâncirii luptei dintre cele două „lagăre” (socialism și
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
condițiile pentru trecerea fățișa la restabilirea capitalismului.” Foștii proprietari ai întreprinderilor naționalizate au fost ținuți în posturi de conducere, teoreticianul noii strategii economice fiind Boris Kiohici, „un economist burghez tipic”, ce s-a manifestat întotdeauna că „un dușman al învățăturii marxiste”. El dezvolta teoria conform căreia „foștii capitaliști și comercianți posedă experiență în domeniul comerțului și, în consecință, sunt cei mai indicați să conducă economia”. Unora dintre ei le-a fost acordat dreptul de a încheia tranzacții în străinătate, ceea ce însemna
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
aibă comportamentul și chiar zâmbetul și încrederea unui învingător, păi bine, el avea să dinamiteze vechiul travertin și să lase aurul și marmura să lucească pentru o nouă umanitate. Încerca să mă impresioneze cu câte știa despre cărbunele și bumbacul marxist, întâlnirile plenare, istoria facțiunilor, textele lui Lenin și ale lui Plehanov; dar ce avea nu era decât privirea distantă și visătoare a ochilor ce vedeau în viitor și o întorsătură a frazei, la care zâmbea, mirosind a parfum, cu pleoapele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
știi la ce mă refer, nu? A dat cuiva În cap cu o pancartă. De asta a fost săltat. La mine a fost ca de obicei, pricepi? Am Înjurat polițiștii. Dar, la demonstrația asta, erau și unii din Clubul muncitorilor marxiști, iar Jeff și cu un tip dintre ei au Început să se facă albie de porci din dracu’ știe ce motiv. Al doilea volum din Das Kapital sau ceva de genul, pricepi? Eu nu pot spune că l-am citit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]